Jodła całolistna: sadzenie i pielęgnacja

Jeśli na tym terenie rośnie jodła o litych liściach, klimat na ograniczonym terytorium wiejskiego domu zmienia się na lepsze. Powietrze jest nasycone tlenem, fitoncydami, oczyszczone z kurzu, dzięki potężnej koronie drzewa stanowią poważną barierę dla wiatru i hałasu. Przed sadzeniem drzew iglastych warto poznać ich cechy, zasady sadzenia i pielęgnacji.

Opis całej jodły liściowej

Jodła pełnolistna (Abies Holophylla) ma inne nazwy - „czarna” lub „mandżurska”. W naturze występuje na terytorium Primorskiego, w górach, wznosząc się na ich zboczach do 500 m nad poziomem morza. Rośnie w lasach mieszanych, w dolinach rzek, ale nie tworzy czystych nasadzeń jodłowych.

System korzeniowy drzew jest potężny, rozwinięty, głęboko osadzony. Do głównych cech jodły całolistnej należą kolczaste igły i ciemna, prawie czarna kora. Podczas gdy rośliny są młode, ich pnie są szaro-brązowe, w starszym wieku kora ciemnieje, pojawiają się głębokie pęknięcia podłużne i poziome.

Igły są sztywne, ich końce są ostre, kłujące, niezróżnicowane. Długość igieł to około 20-40 mm, z ciemnozielonym błyszczącym wierzchołkiem i matowym grzbietem. Gałęzie drzewa są prawie nagie, błyszczące. Znajdujące się na nich pąki są jajowate, do 9 mm długości, czerwone, z wyraźną żywicą. Jak widać na zdjęciu, szyszki jodły całolistnej są duże, w postaci owalnych walców, do 10 cm długości i 4 cm średnicy.Dojrzające nasiona są duże, klinowate, ze „skrzydłami”. Kwitnienie rozpoczyna się w maju, a nasiona dojrzewają do października.

Tempo wzrostu

Jak większość drzew iglastych, jodła liściasta rozwija się bardzo wolno w pierwszych latach po posadzeniu. W wieku 4 lat osiąga zaledwie 40 cm wysokości. W ciągu tych lat rośnie tylko jego system korzeniowy. Wzrost przyspiesza po 10 latach. Dobre nasłonecznienie i dobrej jakości gleba korzystnie wpływają na roślinność. Spowalnia zanieczyszczone powietrze.

Wymiary dorosłego drzewa

W wieku 30 lat wysokość jodły litej osiąga 6-8 m, w wieku 50 lat - 15-17 m, w wieku 100 lat - 20-28 m, w stanie dorosłym - 45-60 m przy średnicy pnia 2 m. najtrwalsze drzewa iglaste rosnące na Dalekim Wschodzie. Żyjąc do 450-500 lat, dbają o zdrowie pni.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Jodła całolistna jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej pachnących drzew iglastych, dlatego często wykorzystywana jest do ozdabiania ogrodów i parków. Najczęstszym zastosowaniem drewna jest tworzenie żywopłotu, kompozycji wolno stojących roślin lub ich grup. Alejki wykonane z litej jodły tworzą przytulność i niepowtarzalny klimat. Wyrafinowanie wyglądu drzew iglastych łączy się z jego dobroczynnymi właściwościami - niszczeniem drobnoustrojów i oczyszczaniem powietrza.

Jodły całolistne prezentują się efektownie obok brzóz, jarzębiny, sosen i świerków. Na ich tle ciekawie prezentują się krzewy berberysu purpurowego, klonowego i kwitnących.

Cechy hodowlane

Istnieją trzy sposoby rozmnażania jodły:

• posiew;
• warstwowanie;
• przez sadzonki.

Najczęściej stosowana jest pierwsza metoda, dla której wykonywanych jest szereg sekwencyjnych działań:

1. Nasiona zbierane są z w pełni dojrzałych szyszek jodły całolistnej.
2. W ciągu miesiąca są rozwarstwione w lodówce.
3. Namoczyć przez 24 godziny przed siewem.
4. W kwietniu wysiewa się je w skrzynkach, osadzonych w glebie na 1-2 cm.
5. Po wzejściu nad powierzchnię sadzonki są zacienione.
6. Sadzonki nurkują do oddzielnych doniczek po osiągnięciu wysokości 10 cm.
7. Sadzonki są przeznaczone na stałe miejsce w wieku 3 lat.

Powielanie przez nakładanie warstw jest niezwykle rzadkie. Metodę stosuje się, gdy dolne gałęzie drzew dotykają ziemi. Po ich wykopaniu warstwowanie uzyskuje się dopiero po ukorzenieniu.

Ważny! Kształt wyrosłej jodły całolistnej może różnić się od rośliny matecznej.

Aby wyhodować drzewa z sadzonek, należy zrywać gałęzie o długości 6-8 cm z wierzchołka korony, konieczne jest, aby pączek znajdował się na górze, a pięta na dole.

Zielone sadzonki sadzi się na mini-talerzach, a zdrewniałe przechowuje się do wiosny w temperaturze + 1-5 ⁰С. Wskaźnik przeżycia wynosi około 50%, więc musisz posadzić kilka kopii.

Ważny! Sadzonki zbiera się z jodły liściastej, która ma co najmniej 6-8 lat.

Sadzenie i odejście

Przystępując do sadzenia należy pamiętać, że żywotność jodły całolistnej wynosi 400-500 lat, dlatego należy starannie wybrać miejsce na nią, aby nie trzeba było jej później przesadzać. Pomimo bezpretensjonalności drzewa wymagana jest minimalna konserwacja, której celem jest szybkie ukorzenienie i dalszy rozwój.

wyczucie czasu

Do sadzenia na otwartym terenie nabywają sadzonkę w wieku 3-4 lat lub uprawiają ją samodzielnie. Najlepszą porą na sadzenie jodły liściastej jest kwiecień lub koniec sierpnia. Aby zwiększyć szanse na przeżycie, wybierz dzień pochmurny lub deszczowy.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Do sadzenia jodły liściastej wybierz miejsce chronione przed wiatrem i przeciągami. Dobrze jest, jeśli sadzonka jest po raz pierwszy zacieniona, ponieważ na wolności drzewo rośnie w takich warunkach. Efedra dobrze się czuje w pobliżu zbiornika, jeśli woda gruntowa nie znajduje się wysoko. Podmokła, bagnista gleba negatywnie wpływa na samopoczucie jodły całolistnej - jej korzenie, wnikając w głąb, mogą gnić i doprowadzić do śmierci rośliny.

Mokra, luźna, odsączona glina jest optymalna do sadzenia. Gleba powinna być lekko kwaśna, dobrze nawożona. Jeśli wody są wysokie, tworzy się warstwa drenażowa, jeśli gleba jest piaszczysta, zaleca się pokrycie dna sadzawki gliną.

Algorytm lądowania

Kupując lub samodzielnie uprawiając sadzonkę i wybierając dla niej miejsce, rozpoczynają sadzenie:

1. Wcześniej, 2-3 tygodnie wcześniej przygotowuje się dół o głębokości 70 cm i szerokości 60 cm.
2. Na dole drenaż wykonany jest z połamanych cegieł.
3. Torf, piasek rzeczny, próchnica i glina miesza się w stosunku 1: 1: 3: 2.
4. Dodaje się trociny i nitrofosforan.
5. Wlej przygotowane podłoże do dołu.
6. Umieść sadzonkę na środku, wyprostuj korzenie i wypełnij puste przestrzenie.
7. Gleba jest ubita, a strona prawie beczkowa jest wykonana tak, aby woda się nie rozprzestrzeniała.
8. Podlewanie drzewa.
9. Krąg wokół pnia jest ściółkowany trocinami, igłami i korą.

Ważny! Kołnierz korzeniowy powinien znajdować się na poziomie gruntu, aby zapobiec gniciu.

Podczas układania alei sadzonki są umieszczane w odległości 5 m od siebie. Jeśli do żywopłotów stosuje się jodły pełnolistne, pozostaw między nimi odstęp 2,5 m, w nasadzeniach grupowych wystarczy 3,5 m między drzewami.

Harmonogram pojenia i karmienia

Po raz pierwszy po posadzeniu młodą jodłę całolistną podlewamy raz w tygodniu. Później, gdy tylko sadzonka się zakorzeni, podlewaj ją, gdy gleba wyschnie. Zaleca się okresowe zraszanie drzew iglastych, które pozytywnie wpływają na stan igieł.

Ważny! Obfite podlewanie jest konieczne jesienią, przed nadejściem przymrozków, aby przygotować rośliny na zimę.

Jeśli nitrofoska została wprowadzona podczas sadzenia, to następnym razem nawóz aplikujemy pod jodłę całolistną po 3 latach. Złożone nawozy mineralne stosuje się w kwietniu, a organiczne jesienią.

Ważny! Aby nawozy szybciej docierały do ​​korzeni drzew, stosuje się je wiosną w postaci płynnej.

Spulchnianie i mulczowanie

Aby gleba pod drzewami nie wysychała, pozostała luźna i oddychająca, kręgi pnia pokryte są liśćmi, torfem i igłami. W przypadku braku ściółki glebę należy poluzować po każdym podlewaniu, jednocześnie usuwając chwasty. Warto to robić ostrożnie, aby nie naruszać korzeni leżących blisko powierzchni.

Przycinanie

Lita jodła ma piękny kształt i nie wymaga dodatkowego przycinania. Usuwanie gałęzi odbywa się w celach sanitarnych w obecności chorych lub uszkodzonych pędów. Regeneracja drzew iglastych jest powolna, dlatego nie należy jej nadużywać przy przycinaniu. Optymalny czas to późna zima lub wczesne lato. Cięcie wykonuje się 1 cm powyżej pąka, co stymuluje tworzenie się igieł i wzrost nowego pędu.

Przygotowanie do zimowania

W wieku dorosłym jodła całolistna dobrze znosi mróz i dlatego nie wymaga ochrony. W pierwszych 2-3 latach na zimę sadzonki należy przykryć świerkowymi gałęziami, a koło pnia ściółkować 20-centymetrową warstwą torfu lub suchych liści.

Młode drzewa wymagają schronienia przed wiosennym słońcem. W tym celu pod koniec zimy stosuje się włókninę, aby igły się nie poparzyły.

Choroby i szkodniki

Dzięki odporności jodła pełnolistna rzadko choruje. Czasami wpływają na to patologie grzybicze:

1. Ciemnobrązowy - igły żółkną, ciemnieją, a później na odwrotnej stronie tworzą się czarne owalne owocniki.
   
2. Rdza - żółte plamy na igłach z pomarańczowymi bąbelkami na spodzie.
   

Do leczenia drzew stosuje się preparaty zawierające miedź - płyn Bordeaux „Hom”, który rozpyla się nie tylko na koronę, ale także na glebę w kręgu przy pniu. Dotknięte i opadłe igły są usuwane i spalane.

W niesprzyjających warunkach jodła całolistna może zostać zaatakowana przez szkodniki:

• hermes;
• rolki do liści;
• ćmy;
• mszyce;
• fałszywe tarcze;
• korniki;
• ćmy;
• żołędziowiec;
• wireworm.

Do niszczenia szkodników stosuje się środki owadobójcze lub ręczne zbieranie owadów (z niewielką zmianą).

Podanie

Chociaż drewno jodłowe o liściach litych jest trwałe i ma jednolitą gęstość, jest rzadko wykorzystywane w budownictwie, ponieważ drzewo jest na skraju wyginięcia. Młode jodły są często wycinane przez kłusowników przed Nowym Rokiem, co dodatkowo ogranicza nieliczne populacje drzew iglastych.

Kora jodły całolistnej wykorzystywana jest do celów kosmetycznych. Na bazie olejku eterycznego powstają produkty do pielęgnacji włosów i skóry.

Wysoka zawartość kwasu askorbinowego w igłach umożliwia stosowanie go w leczeniu przeziębienia i grypy w medycynie tradycyjnej.

Wniosek

Jodła całolistna to drzewo iglaste, które służy do celów dekoracyjnych. Od kilku stuleci potrafi nie tylko zachwycać oko swoim wspaniałym wyglądem, ale także oczyszczać otaczające je powietrze. Warto zadbać o to, aby roślina stworzyła wszelkie warunki, wyłączając jej ucisk i choroby.