Kwitnące byliny na Syberię

Wieloletnie rośliny ozdobne w ogrodzie ułatwiają pracę ogrodnika. Na południowym i środkowym pasie nie ma problemów z doborem gatunków i odmian. Byliny na Syberię są trudniejsze do odebrania. Nie każda roślina może wytrzymać surowe syberyjskie zimy, kiedy temperatura utrzymuje się poniżej 30 ° C przez tygodnie, a ziemia zamarza na ponad metr. Jeśli chcesz, możesz z łatwością wybrać bezpretensjonalne byliny na Syberię do zaprojektowania trzypoziomowego klasycznego ogrodu kwiatowego.

Sekrety pięknego kwietnika

Klomb stanie się cudowną ozdobą ogrodu, jeśli podczas jego tworzenia zostaną wybrane rośliny, które harmonijnie ze sobą współgrają. Wybierając byliny na Syberię, należy wziąć pod uwagę:

• okres kwitnienia;
• kolor i kształt kwiatów;
• wymagania roślin dotyczące składu gleby;
• stosunek do cienia, półcień, jasne słońce;
• częstotliwość podlewania.

Ogrodnik, wybierając wieloletnie kwiaty na Syberię, musi oszacować, ile czasu może poświęcić na pielęgnację klombu. Na przykład na następnym zdjęciu wybór bylin na Syberię, których pielęgnacja jest minimalna, mogą rosnąć w jednym miejscu przez wiele lat, dobrze znoszą suszę i surowe zimy.

Więcej uwagi wymagają inne kwitnące byliny na Syberię. Delphinium, goździki, dzwonki, szałwia należy przesadzać co 2-3 lata, a latem wymagają regularnego podlewania, zapobiegania chorobom i zwalczania szkodników.

Istnieją rośliny ozdobne, których pielęgnacja zajmuje dużo czasu. Są to przede wszystkim bulwiaste (tulipany, mieczyki), wieloletnie dalie, chryzantemy, floks. Wszystkie wymagają szczególnej opieki i karmienia. Dla poznania wybór wieloletnich kwiatów na Syberię ze zdjęciami i nazwami.

Rośliny cebulowe na Syberię

Wybór bulwiastych bylin na Syberię ze zdjęciami i nazwami pomoże Ci wybrać rośliny na drugą warstwę klombu, których wysokość nie przekracza 50 cm.

Narcyz

Narcyz, pomimo zewnętrznej kruchości, jest bezpretensjonalny, z powodzeniem uprawiany jest na Syberii. Kwiat rozmnaża się przez nasiona i cebulki. Żonkile jako jedne z pierwszych ozdabiają ogród kwitnącymi kwiatami.

Bogate kwitnienie uzyskuje się, sadząc żonkile w miejscach nasłonecznionych. Kwiat może obejść się bez przesadzania przez 5 lat. Największe cebulki należy sadzić corocznie.

Każda gleba się nada. Aby przywrócić płodność, dodaj humus lub dojrzały kompost do klombu. Żonkile dobrze reagują na aplikację popiołu. Przed podlaniem musi spryskać ziemię wokół kwiatu.

Pamiętaj, aby karmić kwiat dwa razy w sezonie. Pierwszy raz z superfosfatem, azotanem potasu i mocznikiem podczas tworzenia pąków. Za drugim razem już wyblakłe rośliny nawozimy nitroammofosem.

Odmiany narcyzów dobrze zimują na Syberii:

• N. tubular („Brushine”, „Golden Harvest”, „Sentinel”).
• N. wielkoronny („Agakhon”, „Ice Folis”, „Curly”).
• N. Terry („Biały Lew”, „Teksas”, „Eudora”).

Lilie

Na półkuli północnej rośnie do 100 gatunków dzikich lilii. Na Syberii zapuściły korzenie następujące odmiany kulturowe:

• L. azjatycki.
• L. Tubular.
• L. Martagon.

Od wiosny do jesieni możesz sadzić i przeszczepiać lilie. Zarośnięte gniazda są dzielone co 3-4 lata. Tylko mieszańce Martagon tolerują cień, pozostałe odmiany preferują miejsca słoneczne i lekki półcień.

Lilie zimują tylko w obecności grubej warstwy śniegu. W obszarach, w których wieje śnieg, nie ma sensu ich sadzić. Każdy gatunek ma swoje własne preferencje dotyczące gleby:

• Azjaci potrzebują gleby neutralnej lub lekko kwaśnej;
• lilie rurkowe - lekko ziem alkalicznych;
• do hybryd Martagon - kwaśny.

Pielęgnacja polega na podlewaniu, kilku opatrunkach. Są przeprowadzane przed kwitnieniem. Ostatnie karmienie jest potrzebne roślinie podczas tworzenia pąków. Wyblakłe lilie nie są podlewane, łodygi są cięte na zimę. Roślina jest podatna na atak mszyc. Łatwo się go pozbyć. Zwykle kwiaciarnie używają z mszyc „Inta-Vir” lub „Actellik”.

Siatka tęczówki

Irys siatkowy to kwiat na kwietnik wiosenny z dużym marginesem mrozoodporności, co jest bardzo ważne dla Syberii. Kwitną wczesną wiosną małymi, pachnącymi kwiatami. Dobrze nawożona, lekka, przepuszczalna gleba jest odpowiednia dla byliny. Stagnacja wilgoci dla irysów jest śmiertelna.

Cebule sadzi się w klombie wczesną jesienią, na miesiąc przed pierwszymi przymrozkami. Możesz sadzić irysy wiosną, ale wtedy kwitnienie nastąpi dopiero po roku. Obfite podlewanie jest potrzebne tylko podczas pączkowania, latem zmniejsza się do raz w miesiącu. Irys łączy się w nasadzeniach z innymi roślinami bulwiastymi (cebulica, krokusy) oraz z większością bylin.

Byliny kwitnące przez całe lato

Dla początkujących kwiaciarni najlepszym wyborem byłyby byliny kwitnące przez całe lato na Syberii, zdjęcie i krótki opis ich głównych cech pomogą stworzyć plan sadzenia.

Floks

Floks to byliny na Syberię, kwitnące przez całe lato. W projektowaniu krajobrazu stosuje się różne rodzaje floksów:

• F. Subulate.
• F. Panicled.
• F. Stolonosny.

W surowym klimacie syberyjskim konieczne jest sadzenie byliny w miejscach, w których zimą utrzymuje się śnieg. Miejsce powinno być dobrze oświetlone słońcem, za wiatrem. Jesienią kwietnik z floksami należy przykryć opadłymi liśćmi, torfem lub kilkoma warstwami materiału okrywowego.

Na Syberię odpowiednie są odmiany floksa paniculata:

• Sukces.
• Koktajl sorbetowy.
• Alina.
• Tequila Sunrise.

Do uprawy floksów nadaje się każda gleba ogrodowa z warstwą humusu o grubości co najmniej 25 cm Bylina lepiej rośnie i kwitnie na glebie neutralnej. Przed sadzeniem klomb należy wypełnić nawozami mineralnymi bez chloru i popiołu.

Ostrzeżenie! Krzewy floksów są dzielone co 4 lata, w przeciwnym razie ulegają degeneracji.

Floks poważnie zubaża glebę, dlatego co roku do kwietnika należy dodawać kompost lub humus wraz z nawozami mineralnymi. Odmiany wczesne i średnio wczesne kwitnące sadzi się pod koniec sierpnia, byliny późno kwitnące najlepiej sadzić wiosną lub wrześniem.

Kwiaciarnie mają duży wybór wieloletnich floksów pod względem koloru i cech wzrostu. Do dekoracji ogrodu możesz użyć odmian:

• krawężniki (15-25 cm);
• średniej wielkości (70-90 cm);
• wysoki (100-150 cm).

W nasadzeniach mieszanych floksy łączy się z lekko agresywnymi bylinami: chabrem, dzwonkami, orlikami, goździkami.

Rada! Nie zaleca się sadzenia floksów w pobliżu żywicieli, liliowców, powojników, piwonii. Floks traci swój efekt dekoracyjny.

Floks rozmnaża się przez sadzonki (łodyga, liść), dzieląc krzew. W pielęgnacji głównym elementem jest podlewanie. Roślina wieloletnia podczas kwitnienia zużywa dużo wody. Przy niewystarczającej wilgotności gleby kwiaty stają się mniejsze, łodygi stają się cieńsze, roślina traci efekt dekoracyjny.

Ziele goździka

Krótko kwitnąca bylina jest używana do ogrodów skalnych i rabat kwiatowych. Jasne kwiaty są wspaniałą ozdobą każdego kwietnika. W jednym miejscu ziołowy goździk rośnie bez specjalnej opieki do 7 lat bez przeszczepu.

Wysokość łodyg 20 cm, kolor kwiatostanów odpowiedni do odmiany, można wybrać zarówno bladobiałe, jak i jaskrawoczerwone okazy. Ziele goździka jest wyjątkowo bezpretensjonalne, szybko zakorzenia się na każdej glebie, dobrze rozmnaża się przez samosiew.

Kwitnienie trwa prawie 1,5 miesiąca. Klomby obsadzone goździkami i polany ogrodowe porośnięte kwitnącymi bylinami wyglądają elegancko i zadbane. Ziele goździka rozmnaża się przez nasiona, sadzonki, krzewy dzielące.

Komentarz! Roślina nie jest odporna na wirusy i grzyby. Nie sadzi się ich obok tulipanów ze względu na ich podatność na te same infekcje.

Wieloletnie nasadzenia mogą być atakowane przez wciornastki i mszyce. W celu ochrony przed szkodnikami gleba jest poluzowana jesienią, chwasty są usuwane, a latem kwiaty są traktowane środkami owadobójczymi. Aby grzyb nie uderzył w kwiat, podczas sadzenia do otworów dodaje się ekspandowaną glinę.

Wysokie byliny

Ogród nie może obejść się bez wysokich bylin. To najbardziej wyraziste elementy projektowania krajobrazu. Z ich pomocą powstają różne kompozycje:

• zagospodarowanie przestrzenne ogrodu;
• stworzyć tło dla nisko rosnących roślin;
• udekoruj stawy, tworząc niezbędne akcenty;
• posadzone jako tasiemce przy wejściu do domu lub obok żywopłotu.

Eremurus

To gigantyczna i bardzo efektowna bylina o wysokości do 2 m. Pięknie kwitnąca roślina wieloletnia służy jako tasiemca do ozdabiania trawnika, włączania go do kompozycji grupowych i umieszczania w tle w ogrodach skalnych.

Dobrzy towarzysze dla eremurusa:

• bulwiaste byliny;
• brodata tęczówka;
• kwitnące jednoroczne;
• płatki.

Bylina rozmnaża się przez nasiona i sadzonki. Młode rośliny łatwo tolerują przesadzanie, u starych bylin kłącze jest ogromne, trudne do przeszczepu. Rozmnażanie przez podzielenie korzenia i przesadzanie młodych kwiatów odbywa się od 15 sierpnia do 15-20 września.

Bylina preferuje obszary słoneczne. Gleba potrzebuje umiarkowanie żyznej, przepuszczalnej. W glebie gliniastej musisz dodać:

• piasek;
• popiół;
• Limonka.

Ważny! Do gleby nie dodaje się torfu i materii organicznej: próchnicy, kompostu.

Eremurus kwitnie w czerwcu. Kwiatostany są ogromne, do 50 cm długości, ażurowe, jak ogromny języczek świecy. Długie, trójkątne liście ułożone są w piękne rozety. Po kwitnieniu następuje całkowite lub częściowe obumieranie części nadziemnej.

Pielęgnacja polega na odchwaszczaniu, podlewaniu i dwóch opatrunkach. W przypadku braku deszczu podlewanie należy wykonywać co najmniej 2 razy w tygodniu. Warstwa wierzchnia o grubości 20 cm musi być stale wilgotna.

Odmiany wieloletnie Eremurus nadające się do uprawy na Syberii:

• E. Ruyter Cleopatra;
• E. Ruyter OASE;
• E. Przedstawiciel.

Bylina Delphinium

Piękne piramidalne kwiatostany delphinium uderzają swoim pięknem. Niektóre gatunki kwitnących bylin łatwo tolerują syberyjskie przymrozki. Odmiany odporne na mróz występują w naturze na Syberii, w Mongolii oraz w górzystych regionach Europy Północnej.

Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa nieco krócej niż miesiąc. Szypułki osiągają wysokość od 0,5 do 1,5 m. Wzrost zależy od odmiany i rodzaju byliny. Ze względu na dużą popularność ogrodów skalnych wyhodowano niewymiarowe odmiany ostróżki, które służą do ozdabiania ogrodów skalnych.

Delphiniums są dobrze połączone w nasadzeniach grupowych z innymi bylinami:

• floks;
• róże;
• lilie;
• dalie.

Spektakularne kwitnienie ostróżki uzyskuje się sadząc w słonecznym, osłoniętym od wiatru zakątku ogrodu. Gleba potrzebuje żyznej, neutralnej. Przed sadzeniem wprowadza się do niego cały niezbędny zestaw nawozów organicznych i mineralnych.

Ważny! Brązowe plamy na liściach są objawem infekcji grzybiczej. Krzew należy traktować środkiem grzybobójczym.

Aby uzyskać dobre odżywianie, krzewy potrzebują wystarczającej powierzchni, znajdują się w odległości 70 cm od siebie. Dzięki silnemu systemowi korzeni dorosłe krzewy samodzielnie pobierają wilgoć, podlewania potrzebują tylko młode 1-2 letnie ostróżki.

Bylina jest karmiona wiosną, zawartość fosforu i potasu w nawozie powinna być wyższa niż azotu. Przy cienkiej warstwie śniegu byliny znoszą mrozy o temperaturze 20 ° C, jeśli pokrywa śnieżna jest duża do minus 45 ° C.

Odmiany mrozoodporne na Syberię:

• Motyl;
• Lawendowy obelisk;
• Morfeusz.

Wniosek

Pomimo surowego klimatu bez problemu można odebrać takie byliny do ogrodu na Syberii:

Iris brodata.

Lilia doliny.

Astra Novobelgiskaya.

Obejrzyj film o najbardziej bezpretensjonalnych, pięknych i mrozoodpornych bylinach.