Szpinak ogrodowy (łac. Spinacia oleracea) to jednoroczne zioło, gatunek z rodzaju Szpinak z rodziny Amaranth, choć nie tak dawno należał do rodziny Marevye. W naturze szpinak rośnie w zachodniej Azji i zaczął go uprawiać w Persji. Szpinak był tak popularny w krajach arabskich, że kuzyn Muhammada ibn al-Awama nazwał go „generałem w zieleni”.
W połowie VII wieku szpinak dotarł do Chin wzdłuż Wielkiego Jedwabnego Szlaku, gdzie nazywano go „perskim warzywem”. W chrześcijańskiej Europie - najpierw na Sycylii iw Hiszpanii - szpinak stał się sławny około XIII wieku, ale potem uprawiano tę odmianę rośliny, o której dziś zapomniano. W XV-wiecznych Włoszech zielony szpinak spożywano w okresie Wielkiego Postu, a we Francji włoska Katarzyna de Medici wprowadziła modę na podawanie szpinaku do stołu. Od połowy XVI wieku w Europie uprawia się już szpinak w nowoczesnym typie: szerokolistny, bez goryczy, z okrągłymi nasionami.
W pierwszej trzeciej XX wieku szpinak rozkwitł w Stanach Zjednoczonych i krajach zachodnich, ponieważ błędnie zakładano, że zawiera niewiarygodne ilości żelaza. Pamiętasz bajki o marynarzu Popeye? Jednak później okazało się, że żelazo w szpinaku jest 10 razy mniejsze: badacz po prostu zapomniał wstawić przecinek do liczby ... Podekscytowanie wokół szpinaku stopniowo opadło, ale mimo to jego producenci postawili pomnik żeglarzowi Popeye z Teksasu w podziękowaniu za popularyzację tego warzywa.
W Rosji szpinak zaczął być spożywany w połowie XVIII wieku, ale do końca następnego stulecia pozostawał mało znanym warzywem „mistrza” podawanym z grzankami i jajkiem, po czym szpinak w Rosji nie zyskał dużej popularności.
Obecnie największy popyt na tę uprawę występuje w Chinach i Stanach Zjednoczonych, aw Ameryce trzy czwarte zbiorów szpinaku trafia do sprzedaży w stanie świeżym. Spożycie szpinaku w Stanach Zjednoczonych sięga prawie połowy XX wieku. Dziś na rynku zyskuje młody szpinak tzw. Baby szpinak o delikatnych liściach o długości do 5 cm.
Sadzenie i pielęgnacja szpinaku
- Sadzenie: wysiew nasion na sadzonki pod koniec marca lub na początku kwietnia, sadzonki w otwartym terenie - w drugiej połowie maja. Wysiew nasion odmian wczesnych bezpośrednio do gruntu - pod koniec kwietnia, po czym można wysiewać nasiona metodą taśmową co 2 tygodnie: od siewu do zbioru - 5 tygodni. Odmiany późne można wysiewać do połowy sierpnia, a zbiory po 6-7 tygodniach. Przed zimą nasiona szpinaku można wysiewać 6-8 tygodni przed pierwszymi przymrozkami - w połowie października.
- Oświetlenie: jasne światło słoneczne, półcień, a nawet cień.
- Gleba: osuszona lekko kwaśna glina o pH 6,5-7,0.
- Podlewanie: Na każdy metr kwadratowy wylewa się wiadro wody za pomocą konewki ogrodowej ze zraszaczem lub węża ze spryskiwaczem. W gorących i suchych warunkach szpinak podlewamy trzy razy w tygodniu.
- Nawóz pogłówny: jeśli wzrost szpinaku jest powolny, należy zastosować nawozy azotowe do gleby, ale jeśli gleba była nawożona przed siewem, jest mało prawdopodobne, aby był potrzebny nawóz pogłówny.
- Rozmnażanie: nasiona - sadzonka i sadzonka.
- Szkodniki: muchy górnicze i buraczane, gąsienice czerpaków gamma, mszyce, niedźwiedzie pospolite i babanuki.
- Choroby: fusarium, peronosporoza, antraknoza, stwardnienie rozsiane, mozaika wirusowa, askochitis, cercospora i ramulariasis.
- Właściwości: szpinak to cenny produkt dietetyczny o działaniu przeczyszczającym, moczopędnym, przeciwzapalnym i tonizującym.
Szpinak - opis
Jak wygląda szpinak? Wysokość rośliny od 25 do 50 cm i więcej, jej łodygi są nagie, proste i rozgałęzione. Dolne, u podstawy, liście szpinaku są petiolate, w kształcie trójkątnych lanc, często z wydłużonymi bocznymi uszami lub owalne, podłużne, jajowate, o całych krawędziach, związane w ogonek. Górne i często środkowe liście są podłużne, spiczaste, z podstawą w kształcie klina. Kwiaty pylników z czterema pręcikami tworzą kwiatostan kolczasto-wiechowaty, a słupkowate znajdują się w gęstych kłębuszkach zlokalizowanych w kątach liści. Owoce szpinaku są kuliste lub dwurożne, czasami zespawane ze sobą, ale mimo to nie tworzą owoców złożonych.
Zjada się rozety liści szpinaku, które tworzą się na samym początku sezonu wegetacyjnego.
Wysiew szpinaku na sadzonki
Kiedy sadzić szpinak
Uprawę szpinaku, podobnie jak każdej innej zieleni, można uprawiać w szklarni, w domu lub na świeżym powietrzu. Najwcześniejsze warzywa można uzyskać, jeśli wstępnie wyrosną sadzonki szpinaku. W tym celu pod koniec marca lub na początku kwietnia nasiona szpinaku wysiewa się w pudełkach, papierowych lub plastikowych kubkach wypełnionych wilgotnym, luźnym, zdezynfekowanym podłożem składającym się z wermikompostu (1 część) i włókna kokosowego (2 części). Pod podłoże kładzie się warstwę keramzytu o grubości 2-3 cm.
Mocno rosnące nasiona szpinaku z gęstą skorupą przed siewem zalewamy wodą przez dwa dni, zmieniając ją co 6-8 godzin. Następnie do dezynfekcji umieszcza się je w różowym roztworze nadmanganianu potasu na kilka godzin, po czym suszy do uzyskania płynności.
Uprawa szpinaku z nasion
Wysiew szpinaku przeprowadza się na głębokość 1-1,5 cm, następnie powierzchnię lekko zagęszcza, uprawy przykrywa się folią lub szkłem i utrzymuje w ciepłym miejscu, aż pojawią się pędy. Gdy tylko nasiona zaczną kiełkować, folia jest usuwana, a pojemnik jest przestawiany na parapet południowo-wschodni lub południowy - wschodzące sadzonki będą potrzebować dużo światła. Ale na upał sadzonki szpinaku są mało wymagające: można je uprawiać nawet na nieogrzewanej loggii. Kolejnym warunkiem pomyślnego rozwoju sadzonek, oprócz dobrego oświetlenia, jest utrzymanie podłoża w stanie lekko wilgotnym.
Sadzenie szpinaku w otwartym terenie odbywa się, gdy gleba się nagrzewa. Po przesadzeniu nad ogrodem na wysokości ok. 20 cm zamontować metalowe łuki i przykryć sadzonki agrowłóknem w przypadku nocnych przymrozków i intensywnego wiosennego słońca.
Uprawa szpinaku na parapecie
Jak uprawiać szpinak w domu
Jeśli chcesz wyhodować szpinak na parapecie, pamiętaj, że żywotność krzewu to nie więcej niż dwa miesiące: po kilku cięciach szpinak wypuści strzały kwiatowe, a jego liście stracą jakość, którą potrzebują do jedzenia. Jak uprawiać szpinak w domu? Przy uprawie roślin w okresie wiosenno-letnim sadzonki nie wymagają dodatkowego oświetlenia, ale jeśli szpinak z nasion rośnie jesienią lub zimą, może dać dobre zbiory tylko wtedy, gdy załatwisz na to codziennie dodatkowe oświetlenie na 2-3 godziny zachód słońca.
Wysiew przygotowanych nasion szpinaku odbywa się na głębokość 1-1,5 cm na tym samym podłożu, w którym rosną sadzonki szpinaku. Warstwę drenażu o wysokości 2-3 cm umieszcza się pod podłożem w naczyniach, szpinak można wysiewać w skrzynkach lub pojemnikach o głębokości co najmniej 15 cm lub w doniczkach 1-2 litrowych lub sadzonki hodować w małych kubeczkach, a na etapie rozwoju sadzonki 2- Otwórz 4 prawdziwe liście w trwałym naczyniu. Uprawy przykrywa się folią, aż pojawią się pędy.
Uprawa i pielęgnacja szpinaku w domu jest bardzo prosta. Optymalna temperatura dla rozwoju sadzonek szpinaku to 15-18 ºC, podlewanie powinno być regularne i wystarczające, szczególnie latem, ponieważ wysychanie podłoża powoduje przedwczesne strzelanie. Ponadto szpinak należy spryskać codziennie wczesnym rankiem lub po zachodzie słońca. Jeśli chodzi o opatrunki, nie są one potrzebne podczas siewu szpinaku na żyznej glebie. W zależności od odmiany szpinak dojrzewa do cięcia 3-5 tygodni po wysianiu, ale po 1-2 miesiącach krzew wpadnie w strzałę, a nowe warzywa przestaną rosnąć.
Uprawa szpinaku na zewnątrz
Kiedy siać szpinak w ziemi
Ponieważ szpinak jest rośliną mrozoodporną, można go uprawiać na wolnym powietrzu, z pominięciem etapu sadzonek. Do zbiorów wiosennych szpinak wysiewa się 4-6 tygodni po ostatnich wiosennych przymrozkach, a na jesienne 6-8 tygodni przed pierwszym jesiennym mrozem. Wiosną, gdy tylko upał się ustabilizuje i słońce zacznie świecić przez 14 godzin dziennie, na szpinaku pojawią się drobne kwiatki - proces ten nazywa się kwitnieniem lub strzelaniem i powoduje, że liście rośliny nie nadają się do spożycia przez ludzi. Dlatego wielu ogrodników woli siać szpinak jesienią. Wiosną, pod koniec kwietnia wysiewa się wczesne odmiany szpinaku. Możesz sadzić roślinę kilka razy co 15-20 dni. Od siewu do rozpoczęcia zbioru mija nie więcej niż 5 tygodni. Odmiany późne wysiewa się do połowy sierpnia - plonują w ciągu 6-7 tygodni.
Szpinak można siać przed zimą - w połowie października. Przed nadejściem zimy roślinie udaje się uformować małe rozety, a wiosną pozostawiony w ziemi szpinak na zimę wyrośnie bardzo wcześnie i już po kilku tygodniach można go włączyć do swojej diety.
Sadzenie szpinaku w ziemi
Sadzenie i pielęgnacja szpinaku na zewnątrz nie zajmuje dużo czasu i nie wymaga dużego wysiłku. Teren dla rośliny powinien być słoneczny i chociaż roślina będzie dobrze radzić sobie w cieniu, jej wydajność będzie niższa niż w przypadku uprawy na słońcu. Szpinak preferuje osuszone, lekko kwaśne gleby gliniaste o pH 6,5-7,0. Możesz regulować kwasowość gleby, wprowadzając do niej wapień: wapień dolomitowy jest wprowadzany do gleby zawierającej mało magnezu, a wapień kalcytowy jest dodawany do gleby o wysokiej zawartości magnezu. Odbywa się to jesienią lub co najmniej 2-3 miesiące przed siewem.
Ponieważ gleba dla szpinaku musi być bogata w materię organiczną, dodaje się do niej lucernę, soję lub mączkę z krwi w celu głębokiego kopania. Lub wykopują teren z nawozami mineralnymi z następującego obliczenia: 30 g superfosfatu i 15 g chlorku potasu na 1 m². Przed siewem wiosennym do gleby wprowadza się mocznik - 20 g na 1 m².
Szpinak wysiewa się w rzędach na głębokość 2 cm z rozstawem rzędów 20-30 cm, umieszczając nasiona w odległości 5-8 cm od siebie. Po wysadzeniu nasion powierzchnię lekko zagęszcza się tyłem grabi, podlewa, przykrywa płótnem przez 3-4 dni, a na łukowate wsporniki ustawione wcześniej na wysokości około 20 cm rzuca się folią foliową. Nasiona kiełkują w temperaturze od 2 do 5 ºC po około 10-14 dniach.
Gdy na pędach utworzy się rozeta z 2-3 liści, szpinak jest przerzedzony - najlepiej, aby krzewy rosły w takiej odległości od siebie, aby ledwie dotykały liści. Pielęgnacja szpinaku polega na regularnym podlewaniu, pieleniu, spulchnianiu gleby wokół roślin i ochronie szpinaku przed słońcem siatką przeciwsłoneczną, gdy temperatura powietrza wzrośnie do 26 ° C.
Podlewanie szpinaku
Szpinak bardzo lubi wilgoć. Do podlewania lepiej jest użyć węża ze zraszaczem lub konewki ogrodowej z rozdzielaczem, ale pamiętaj, że delikatne sadzonki można zmyć silnym naciskiem. Na metr kwadratowy łóżek zużywa się około jednego wiadra wody. Przy suchej, upalnej pogodzie podlewanie odbywa się co najmniej trzy razy w tygodniu, a aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wody, wykonaj bruzdę na obwodzie łóżka. Po podlaniu, gdy woda jest już wchłonięta, a powierzchnia gleby jest lekko sucha, należy poluzować glebę wokół roślin i usunąć chwasty. Jeśli zobaczysz strzały kwiatowe na szpinaku, odłam je.
Karmienie szpinakiem
Jeśli szpinak rośnie dobrze na otwartym polu, oznacza to, że wystarczy mu składniki odżywcze w glebie, ale jeśli szpinak rośnie wolno, należy go karmić nawozem azotowym: mąką z suszonego sushi lub mączką z krwi. Nawozy nakłada się na głębokość kilku centymetrów, po czym obszar jest podlewany. Ogólnie szpinak wymaga dodatkowego karmienia tylko wtedy, gdy obszar nie był nawożony przed siewem lub sadzeniem sadzonek.
Co sadzić po szpinaku
Aby zapobiec zubożeniu gleby, szpinak można uprawiać na jednym obszarze z przerwą 3-4 lata. Zgodnie z prawami płodozmianu korzenie są zwykle uprawiane po vershokach, czyli po szpinaku można sadzić topinambur, rutabagę, rzodkiewkę, rzodkiewkę, daikon, katran, rzepę i inne rośliny bulwiaste lub okopowe.
Szkodniki i choroby szpinaku
Choroby szpinaku
Najbardziej szkodliwymi chorobami szpinaku są fusarium, peronosporoza, antraknoza, kędzierzawki i mozaika wirusowa. Na szpinak mogą również wpływać choroby, takie jak zapalenie jelita grubego, cercospora i ramulariasis.
Fusarium więdnięcie lub zgnilizna korzeni to groźna choroba grzybicza atakująca sadzonki i młode rośliny. U okazów dotkniętych fusarium kolor staje się matowy, zaczynają opóźniać wzrost, ich liście tracą turgor, żółkną, a rośliny giną. Proces zaczyna się od dolnych liści, a kiedy wykopiesz roślinę, zauważysz, że jej korzenie są dotknięte zgnilizną. Nie będziesz w stanie wyleczyć szpinaku z fusarium, zwłaszcza jeśli proces objął całą roślinę, więc dotknięte krzaki należy usunąć z ogrodu. Jako środek zapobiegawczy należy wyhodować odporne na choroby odmiany szpinaku, upewnić się, że krzewy nie rosną zbyt blisko siebie, regularnie poluzować glebę wokół nich i usuwać chwasty, a nasiona należy zdezynfekować roztworem nadmanganianu potasu przed siewem.
Peronosporoza lub mączniak rzekomy to choroba grzybicza, która objawia się żółtawymi plamami na górnej stronie liści szpinaku, podczas gdy na ich dolnej stronie tworzy się szarawy kwiat. Następnie plamy nabierają brązowo-brązowego odcienia, liście opadają, marszczą się, wysychają i kruszą. Choroba postępuje w chłodne i wilgotne dni. Metody ochrony przed peronosporozą, a także przed zgnilizną korzeni mają głównie charakter profilaktyczny, gdyż przy stosowaniu chemikaliów gromadzące się w liściach toksyczne substancje sprawią, że nie będą się one nadawały do spożycia. Na ratunek mogą przyjść środki ludowe do zwalczania chorób grzybiczych:
- traktowanie roślin roztworem 10 kropli 5% farmaceutycznego jodu w 1 litrze mleka, który następnie miesza się z 9 litrami wody;
- obróbka szpinaku roztworem popiołu: 2 szklanki popiołu parzy się z trzema litrami wrzącej wody, pozostawia do ostygnięcia, przesącza przez potrójną warstwę gazy, rozcieńcza 10 litrami wody i tym roztworem traktuje szpinak;
- 200-300 g łusek cebuli wlewa się do 10 litrów wody, doprowadza do wrzenia, pozostawia na 1-2 dni, filtruje i traktuje naparem roślinnym;
- 1-1,5 g nadmanganianu potasu rozcieńcza się w 10 litrach wody i spryskuje roztworem szpinaku.
Antraknoza pokrywa liście i ich ogonki zaokrąglonymi ciemnymi plamami, pośrodku których znajdują się czarne wypukłe płatki.
Cerkosporoza atakuje również liście i łodygi szpinaku. Najpierw powstają na nich okrągłe plamy o średnicy 2-4 mm - czerwono-brązowe z popielatym środkiem. Następnie plamy rosną, łączą się ze sobą, tkanka wewnątrz plam staje się cieńsza, wysycha i rozlewa się, pozostawiając dziury w blaszkach liściowych.
W przypadku ascochitis pojawiają się również plamy na liściach i łodygach: wypukłe, o różnych konturach i kolorach, ale najczęściej brązowe z ciemną obwódką. Dotknięte tkanki stopniowo wysychają.
Ramulariasis lub plamistość liści obejmuje liście szpinaku szarobrązowymi plamami o ciemnych krawędziach. Wraz z rozwojem choroby liście umierają.
Wirusy mozaiki mozaiki i ogórka mogą być przechowywane w glebie, na nasionach i szczątkach roślin oraz przenoszone przez owady ssące. Wirusy wnikają do rośliny przez uszkodzone tkanki, ich obecność objawia się tworzeniem się na liściach szpinaku żółtych lub jasnozielonych smug i gwiazdkowatych plam, które stopniowo łączą się ze sobą. Liście są zdeformowane, skarłowaciałe, karłowate.
Kurczliwość liści prowadzi do zgrubienia i nierównomiernego wzrostu tkanki liściowej, w wyniku czego zwijają się, stają się pofalowane i pokryte zgrubieniami. Grzeczności często towarzyszy nekroza, liście szpinaku wysychają i odpadają.
Kręcone włosy i mozaiki to choroby wirusowe i nie ma sposobu, aby je wyleczyć - rośliny należy zniszczyć. A choroby grzybowe można zwalczać metodami zapobiegawczymi i środkami ludowymi, które już wam opisaliśmy.
Szkodniki szpinaku
Jest też wiele owadów, które szkodzą szpinakowi. Są wśród nich górnicy i muchy buraczane, gąsienice czerpaków gamma, mszyce, niedźwiedzie zwyczajne i babanukhi.
Mucha górnicza składa jaja w liściach rośliny, a pojawiające się w czerwcu larwy zjadają ich miąższ, z którego ginie szpinak. Możesz odstraszyć szkodnika, naprzemiennie rzędami szpinaku z rzędami buraków, których mucha nie toleruje. Jednak nie warto wysiewać szpinaku w miejscu, w którym buraki zostały właśnie zebrane, ponieważ może zachorować na zgniliznę korzeni.
Zielona lub brązowa gąsienica ćmy to jeden z najgorszych szkodników szpinaku, niszczący jego liście. Możesz walczyć z gąsienicami, traktując krzaki naparem z tytoniu lub pieprzu, a także naparem z wierzchołków pomidorów. I nie zapomnij o regularnym odchwaszczaniu ogrodu.
Mucha buraczana składa jaja również na liściach szpinaku. Zniszcz go, traktując roślinę 2% roztworem fosfamidu.
Mszyce to ssące owady, które przebijają młode liście roślin, wysysają z nich sok i często zarażają je chorobami wirusowymi. Poradzenie sobie z mszycami pomoże Ci potraktować szpinak roztworem popiołu i mydła: 200-300 g popiołu gotować w wiadrze z wodą przez 30 minut, następnie ostudzić, odcedzić i dodać 40 g startego mydła lub płynu do mycia naczyń. Najprawdopodobniej nie będziesz w stanie pozbyć się mszyc za jednym razem, ale jeśli spryskasz szpinak 4-5 razy roztworem popiołu i mydła w odstępach kilku dni, mszyce znikną.
Medvedka to duży i niebezpieczny szkodnik, który żywi się nie tylko roślinami, ale także małymi owadami. Potrafi poruszać się pod ziemią, po ziemi, a nawet w powietrzu, co znacznie komplikuje walkę z nią. Niemniej jednak należy go zniszczyć, ponieważ nie tylko szpinak, ale także inne rośliny ogrodowe i ogrodowe mogą cierpieć na tego szkodnika. Najważniejsze to znaleźć jej gniazdo śladami niedźwiedzia i wszystkich przejść do niego, a ślady najlepiej widać po deszczu. Odkryte gniazdo należy bardzo starannie wykopać, aby nie odstraszyć w nim owada, włożyć do wiadra i spalić, aw każdym przejściu umieścić preparat do zniszczenia niedźwiedzia lub wlać wodę z mydłem na wypadek, gdyby szkodnika nie było w gnieździe.
Babanukha to chrząszcz z liści kapusty lub chrzanu, który z przyjemnością zjada liście szpinaku. Lepiej jest zbierać te robaki ręcznie i niszczyć, a po zebraniu zaleca się odkurzyć szpinak mieszanką popiołu drzewnego, sproszkowanej czerwonej papryki i suszonej musztardy.
Rodzaje i odmiany szpinaku
Ze względu na okres dojrzewania odmiany szpinaku ogrodowego dzieli się na wcześnie dojrzewające, średnio dojrzewające i późno dojrzewające. Do najlepszych odmian wcześnie dojrzewających należą:
- Godry to odmiana, która dojrzewa w ciągu 2-3 tygodni. Można go wysiewać zarówno wczesną wiosną, jak i późną jesienią, zarówno na zewnątrz, jak i w pomieszczeniach. Średnica rozety liści odmiany Gaudry wynosi około 23 cm;
- Gigantic to jedna z najbardziej znanych odmian, dająca liście dwa tygodnie po wysiewie. Ta odmiana jest jedną z najlepszych do konserw. Rozeta wydłużonych, mięsistych liści osiąga czasami 50 cm średnicy;
- Virofle to francuska odmiana wczesnego dojrzewania ze skłonnością do wczesnego kwitnienia. Rozeta o owalnych, mięsistych, delikatnych i gładkich, zielonkawożółtych liściach osiąga średnicę 30 cm.Roślina jest odporna na zimno, dlatego można ją wysiewać wczesną wiosną;
- Stick to wysokowydajna odmiana uprawiana w naszym kraju od 1995 roku, używana zarówno do spożycia na świeżo, jak i do konserw. Rozeta liści o długości do 19 cm i szerokości do 14 cm jest do połowy uniesiona i osiąga średnicę 30 cm.
Z odmian w połowie sezonu uprawia się najczęściej:
- Matador to odporna na mróz i wilgoć, a także mało podatna na wczesne strzelanie, produktywna odmiana czeskiej selekcji, dająca liście już po trzech tygodniach od wysiewu. Roślina ma zwartą, półpionową średniej wielkości rozetę złożoną z gładkich, błyszczących owalnych, szaro-zielonych liści;
- Bloomsdelsky to nowa odmiana hodowlana holenderska, odporna na strzelanie, z wysoką rozetą o średnicy ok. 25 cm Liście o bogatej ciemnozielonej barwie, gładkie, soczyste i mięsiste, ze słabymi bąbelkami;
- Krepysh to wysokowydajna odmiana mrozoodporna, mało podatna na wczesne strzelanie, z rozetą o średnicy około 25 cm, zbudowaną z pół uniesionych błyszczących odwrotnie jajowalnych zielonych liści ze słabymi pęcherzykami.
Odmiany szpinaku późno dojrzewające obejmują:
- Victoria to kochająca wilgoć i wydajna odmiana, która jest odporna na mączniaka rzekomego i strzelanie, dając liście 30-35 dni po wysiewie. Roślina ta ma zwartą rozetę o średnicy 14–19 cm z ciemnozielonym odcieniem z niebieskawym odcieniem, liście silnie bulgoczące do 10 cm długości i do 7 cm szerokości;
- Spokane to wysokowydajna hybrydowa odmiana holenderska, odporna na kwitnienie i polecana zarówno do świeżego spożycia, jak i do konserw. Posiada zaokrąglone, faliste, pomarszczone, ciemnozielone liście o długości 10-14 cm i szerokości 6-11 cm, zebrane w zwartą średniej wielkości rozetę;
- Varyag to odmiana o uniesionej, zwartej rozecie dużych zielonych owalnych, średnio szampańskich liści o lekko kwaśnym smaku z ogonkami średniej długości. Odmiana nadaje się do przygotowywania sałatek i zup.
Oprócz opisanych odmian szpinaku, takich jak Round Dance, Povar, Fat-leaved, Popeye, Nikitos, Normal, Prima, Casta, Melody, Mazurek, Virtuoso, Tarantella, Rook i hybrydy Dolphin, Puma, Space, Emerald sprawdziły się dobrze.
Znany w kulturze i tzw. Szpinak nowozelandzki, czyli tetragonia - roślina jednoroczna z rodziny Aizovy. Roślina ta nie jest krewną szpinaku, chociaż wartości odżywcze i cechy smakowe tych roślin są bardzo zbliżone, aw niektórych miejscach tetragonia przewyższa nawet szpinak.
Ale szpinak wielolistny, czyli jminda, lub szpinak malinowy to krewny szpinaku warzywnego i jest cenny nie tylko dla smacznych i zdrowych liści dodawanych do zup i sałatek, ale także dla jagód przypominających morwy, z których gotuje się galaretkę, kompot i dżem.
Szpinak malabryjski lub cejloński lub Basella z rodziny Basell to winorośl zielna, której mięsiste liście są pyszne zarówno na surowo, jak i ugotowane. Napar z liści otrzymuje się orzeźwiający napój. Basella naturalnie rośnie w tropikach i subtropikach Afryki i Ameryki, aw naszym klimacie może być uprawiana w ogrodzie jako roślina jednoroczna.
Właściwości szpinaku - szkoda i korzyść
Lecznicze właściwości szpinaku
Szpinak ma wiele właściwości leczniczych. Dlaczego szpinak jest dla ciebie dobry? Jakie cenne substancje zawiera jego liście? Należą do nich węglowodany, białka i tłuszcze, błonnik, organiczne, nienasycone i nasycone kwasy, cukry, skrobia, witaminy A, C, H, E, PP, K, witaminy z grupy B, sód, magnez, fosfor, żelazo, miedź, jod, cynk, potas, selen i mangan.
Ważne jest, aby witaminy C i A zawarte w szpinaku zostały zachowane nawet po obróbce termicznej. A żelazo w szpinaku ma postać łatwo przyswajalną przez człowieka i zapobiega powstawaniu cellulitu. Dzięki zawartemu w szpinaku błonnikowi oczyszczane są jelita, co pomaga pozbyć się nadwagi. Szpinak normalizuje perystaltykę jelit i łagodzi zaparcia.
Szpinak polecany jest przy schorzeniach układu nerwowego, anemii, wyczerpaniu, cukrzycy, zapaleniu jelit, zapaleniu żołądka, nadciśnieniu i anemii. Ponieważ roślina ma działanie przeczyszczające, moczopędne, przeciwzapalne i tonizujące oraz jest dobrze przyswajalna przez organizm, jest przydatna dla osób po ciężkiej chorobie, kobiet w ciąży i dzieci.
Szpinak wzmacnia mięsień sercowy i łagodzi bezsenność, a dzięki luteinie zawartej w liściach rozjaśnia widzenie, zmniejsza zmęczenie i zwiększa wydolność.
Świeży sok ze szpinaku wspomaga oczyszczenie organizmu, uzupełnia zapasy energii, stymuluje pracę narządów - wątroby, jelit, nerek. Przy zapaleniu dziąseł płuczą usta, a przy zapaleniu migdałków gardło. Świeżo posiekane liście szpinaku są stosowane zewnętrznie na czyraki i użądlenia pszczół, os i innych owadów, a wraz z pastą z liści szpinaku gotowanych na oliwie z oliwek leczą wypryski i oparzenia, usuwają piegi i wybielają skórę twarzy.
Szpinak je się świeży, gotowany i pieczony, jest składnikiem wielu złożonych dań, przekąsek i sosów.
Szpinak - przeciwwskazania
Szpinak zawiera kwas szczawiowy w dużych ilościach, dlatego jest przeciwwskazany u osób z problemami z drogami moczowymi, z kamicą moczową, zapaleniem nerek i podobnymi chorobami. Szpinak nie przydaje się przy dnie moczanowej, chorobach dwunastnicy, wątroby, dróg żółciowych i reumatyzmie.
Należy powiedzieć, że w młodych liściach kwasu szczawiowego jest mniej - gromadzi się on w liściach dojrzałych, dlatego problemów można uniknąć jedząc tylko młode liście rośliny, czyli tzw.
