Pigwa japońska: sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu, rozmnażanie, przycinanie, zdjęcie

Chaenomeles japoński (łac. Chaenomeles japonica), czyli pigwa japońska, to gatunek kwitnących roślin dwuliściennych z genomu genomeles rodziny Pink. Ojczyzną tego gatunku jest Japonia, chociaż roślina jest również szeroko uprawiana w Chinach i Europie.
Nazwa rodzajowa jest dosłownie przetłumaczona z języka greckiego jako „rozłupać jabłko”.

Sadzenie i pielęgnacja Chaenomeles

• Kwitnienie: obfite od maja do czerwca przez trzy tygodnie.
• Sadzenie: wiosną, przed początkiem przepływu soków i jesienią, podczas opadania liści.
• Oświetlenie: jasne światło słoneczne.
• Gleba: bogata w próchnicę, lekko - gliniasta piaszczysta, gliniasta lub bielicowo-gliniasta, odczynie lekko kwaśne - pH 6,5.
• Podlewanie: po posadzeniu - częste i obfite, szczególnie w porze suchej. W przyszłości regularne, ale umiarkowane.
• Opatrunek górny: po posadzeniu opatrunek górny będzie potrzebny dopiero po roku: wiosną do koła pnia dodaje się wiadro kompostu, 100 g nawozu potasowego i 300 g superfosfatu. Latem pigwę nawozi się saletrą amonową lub dziewanny.
• Przycinanie: Czyszczenie sanitarne i przycinanie formujące przeprowadza się wczesną wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków. Kiedy krzew osiąga wiek od ośmiu do dziesięciu lat, przeprowadza przycinanie przeciwstarzeniowe.
• Rozmnażanie: nasiona, odrosty korzeni, szczepienie i sadzonki.
• Szkodniki: owady łuskowate i przędziorków.
• Choroby: cytosporoza i ramularoza.

Pigwa japońska (henomeles) - opis

Japońskie henomele pigwowca to gęsto ulistniony krzew o wysokości do 3 m z gęstą koroną o tej samej średnicy. Młode pędy rośliny są zielone, łuskowate, następnie stają się nagie i czarno-brązowe. Liście pigwy japońskiej są łopatkowate lub odwrotnie jajowate, zwężone ku nasadzie, z tępo zębatymi krawędziami, o długości 3 do 5 cm i szerokości od 2 do 3 cm.W młodym wieku są brązowe, ale dojrzałe liście rośliny są ciemnozielone. Kwiaty różowe, szkarłatno-czerwone lub pomarańczowe o średnicy do 5 cm zbiera się w 2-6 kawałkach w kwiatostany corymbose. Jadalne owoce pigwy japońskiej o średnicy do 6 cm, o okrągłym kształcie, żółtozielone, dojrzewają do połowy jesieni.

Roślina uprawiana od 1874 roku. Krzew pigwy japońskiej rośnie bardzo wolno. Roślina jest ciepłolubna, ale mimo to wytrzymuje mrozy do -30 ºC, choć w tej temperaturze zamarzają roczne pędy i pąki kwiatowe znajdujące się powyżej poziomu śniegu. Dlatego też pigwa japońska na Syberii może nie kwitnąć tak bujnie jak pigwa japońska w rejonie Moskwy czy pigwa japońska na Uralu. Jednak ta roślina uprawiana jest nawet w miejscach o surowym klimacie.

Sadzenie pigwy japońskiej w otwartym terenie

Kiedy sadzić pigwę japońską w ziemi

Sadzenie i pielęgnacja pigwy japońskiej odbywa się zgodnie z ogólnymi zasadami uprawy krzewów ogrodowych. Lepiej jest sadzić henomele w otwartym terenie wiosną, zanim zacznie się przepływ soków. Jesienne sadzenie rośliny jest również możliwe, ale jest mniej pożądane, ponieważ ciepłolubne czenomele mogą nie mieć czasu na zakorzenienie się w nowym miejscu, zanim zaczną się mrozy. Najlepszym materiałem do sadzenia są dwuletnie sadzonki pigwy japońskiej z zamkniętym systemem korzeniowym, które przed sadzeniem obficie podlewamy. W sadzonkach z otwartym systemem korzeniowym korzenie należy dokładnie zbadać, w razie potrzeby namoczyć je przez kilka godzin w wodzie, a następnie usunąć zgniłe, wysuszone i uszkodzone korzenie.

Jak sadzić pigwę japońską w ogrodzie

Chaenomeles sadzi się w dobrze oświetlonych miejscach, ponieważ gorzej rozwija się w cieniu i nie kwitnie tak obficie. Roślina preferuje gleby bogate w próchnicę, ale lekką - bielicową, gliniastą lub piaszczystą o odczynie lekko kwaśnym (pH 6,5). Pigwa japońska gorzej znosi gleby torfowe. Wskazane jest wyznaczenie dla niej miejsca chronionego przed wiatrem i przeciągami po południowej lub południowo-zachodniej stronie domu. Należy pamiętać, że pigwa japońska bardzo źle znosi przesadzanie, aw wybranym miejscu będzie musiała rosnąć przez 50-60 lat.

Glebę do sadzenia wiosennego należy przygotować jesienią: oczyścić z chwastów, wykopać z dodatkiem liściastej ziemi i piasku. Do kopania wprowadzany jest również kompost z torfowo-obornika w ilości 10 kg na m2 i 40 g nawozów fosforowych i potasowych na tę samą jednostkę powierzchni. Do pojedynczego sadzenia wykopuje się dołek o średnicy 50 cm i głębokości 50-80 cm, a mieszankę gleby przygotowuje się, dodając 1-2 wiadra próchnicy, 500 g popiołu, 300 g superfosfatu i 30 g azotanu potasu do żyznej gleby z wierzchniej warstwy usuniętej podczas wykopu ... W przypadku sadzenia grupowego rośliny umieszcza się w odległości 80-150 cm od siebie, a podczas sadzenia żywopłotu wystarczy odstęp 50-60 cm, jeśli zamierzasz zebrać owoce do jesieni, posadź obok niego 2-3 różne odmiany. Jeden krzew pigwy japońskiej daje średnio około 2 kg owoców, ale są też lata owocne,kiedy z jednej rośliny można zebrać do 5 kg.

W dniu sadzenia kopiec mieszanki gleby wlewa się na środek dołu i umieszcza na nim sadzonkę tak, aby kołnierz korzeniowy był wyrównany z powierzchnią. Reszta dołu wypełniona jest żyzną mieszanką gleby. Po posadzeniu powierzchnia jest zagęszczana i obficie podlewana. Pędy sadzonek skracane są do 15-20 cm.

Pielęgnacja pigwy japońskiej

Warunki uprawy pigwy japońskiej

Uprawa i pielęgnacja pigwy japońskiej nie będzie dla ciebie trudnym zadaniem. Po raz pierwszy po posadzeniu pigwa wymaga regularnego podlewania, jest to szczególnie ważne w porze suchej. Po podlaniu glebę wokół rośliny ostrożnie spulchnia się na głębokość 8-10 cm, jednocześnie usuwając chwasty. Aby utrzymać wilgoć w glebie tak długo, jak to możliwe, krąg pigwy japońskiej wielkości korony jest ściółkowany warstwą torfu, łupin orzechów piniowych, pokruszonej kory lub trocin o grubości 3-5 cm.

Po zastosowaniu nawozów podczas sadzenia w dołku roślina nie będzie ich potrzebować przez co najmniej rok. Od drugiego lub trzeciego roku życia pigwę japońską karmi się wiosną nawozami mineralnymi i organicznymi: wiadro kompostu, 300 g superfosfatu i 100 g nawozu potasowego wlewa się do kręgu pnia każdego buszu. Latem płynne nawożenie roztworem azotanu amonu (20 g nawozu na każdy krzew) lub dziewanny (3 litry dziesięcioprocentowego roztworu na każdą roślinę) nie stanie się zbyteczne.

Późną jesienią musisz przygotować japońską pigwę na zimę. Krąg przy pniu jest niezawodnie pokryty grubą warstwą suchych liści lub gałęzi świerkowych. Sadzonki lub ukorzenione sadzonki przykrywa się spunbondem lub lutrasilem, a niewymiarowe zwarte krzewy przykrywa się drewnianymi pudełkami lub kartonami.

Choroby i szkodniki pigwy japońskiej

Pigwa japońska choruje w wyjątkowych przypadkach, kiedy praktycznie nie ma o nią opieki lub pod wpływem klęsk żywiołowych, np. W chłodne, deszczowe dni, które wywołują aktywność zakażeń grzybiczych, rozwój martwicy i plamienia. W tym czasie na roślinę może wpływać cytosporoza lub ramularoza: liście rośliny brązowieją, wysychają, zmienia się kolor kory czenomeli. Choroby te należy zwalczać środkami przeciwgrzybiczymi na bazie miedzi, ale dotknięte gałęzie i pędy należy usunąć i spalić przed rozpoczęciem leczenia.

Ze szkodników dla pigwy japońskiej niebezpieczeństwem są owady łuskowe i przędziorków, których pojawieniu się łatwiej jest zapobiec niż pozbyć się ich przez długi czas. Pierwsze profilaktyczne opryskiwanie preparatem roztoczobójczym (Aktara, Aktellik, Karbofos i tym podobne) przeprowadza się przed pęknięciem pąka, a następnie ponowne leczenie może nie być konieczne.

Przycinanie pigwy japońskiej

Pigwa japońska dobrze znosi przycinanie, dzięki czemu jest cenną rośliną do ozdobnego ogrodnictwa. Aby uniknąć obrażeń, podczas przycinania noś wytrzymałe rękawice ogrodnicze.

Wiosną przeprowadzają sanitarne czyszczenie krzewu: usuwają pędy zamrożone zimą, suche, zniszczone i nieprawidłowo rosnące. Miejsca nacięć grubszych niż 7 mm są traktowane boiskiem ogrodowym. Przycinanie formujące odbywa się również wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, ale zaczynają one tworzyć koronę rośliny w wieku od czterech do pięciu lat: aby krzew nie rozrósł się i nie zagęścił, część wzrostu korzeni jest odcinana corocznie, pozostawiając tylko 2-3 młode potomstwo. Najcenniejsze są pędy położone poziomo na wysokości 20-40 cm od ziemi. Pędy rosnące pionowo lub pełzające po ziemi należy usunąć.

Gdy krzew osiągnie wiek od ośmiu do dziesięciu lat, a roczny wzrost pędów zmniejszy się do 10 cm, konieczne jest przycinanie przeciwstarzeniowe. Najpierw krzew jest przerzedzony, pozostawiając tylko 10-15 silnych pędów. Ponieważ główne owocowanie występuje na gałęziach w wieku od trzech do czterech lat, należy stopniowo wycinać gałęzie mające pięć lub więcej lat, zastępując je młodymi pędami z pędu korzeniowego.

Reprodukcja pigwy japońskiej

Chaenomeles japoński rozmnaża się przez nasiona, sadzonki, odrosty korzeni i szczepienia.

Reprodukcja odrostów korzeni pigwy japońskiej

Chaenomeles daje obfity wzrost korzeni, dzięki czemu krzew stopniowo rozrasta się i po dwudziestym roku życia zajmuje powierzchnię około 2 m². Można wykopać i zasadzić odrosty korzeni o długości 10-15 cm i grubości około 5 mm z dobrze rozwiniętymi korzeniami. Jedna roślina może dać 5-6 takich potomstwa. Posadzone pędy są regularnie podlewane, powierzchnia gleby wokół potomstwa jest ściółkowana wiórami, zrębkami lub próchnicą. Wadą tej metody rozmnażania jest to, że u potomstwa wyrastającego z korzenia palowego system korzeniowy jest nadal niedostatecznie rozwinięty i należy je wyhodować.

Reprodukcja nasion pigwy japońskiej

Najbardziej niezawodna jest generatywna metoda hodowli czenomeli. Świeże nasiona pigwy japońskiej o tempie kiełkowania około 80% wysiewa się do ziemi przed zimą, a wiosną dają polubowne pędy. Sadzonki dwuletnie tworzą długie korzenie palowe, dlatego należy je sadzić na stałe jak najwcześniej.

Jeśli nie udało ci się wysiać nasion przed zimą, połóż je do stratyfikacji w lodówce, gdzie będą w torbie z mokrym piaskiem przez 2-3 miesiące. Wiosną, gdy tylko się wyklują, można je zasiać w ziemi.

Reprodukcja sadzonek pigwy japońskiej

Zaletą rozmnażania pigwy japońskiej przez sadzonki jest to, że metoda ta zachowuje właściwości odmianowe rośliny. Zielone sadzonki są cięte podczas suchej, upalnej pogody na początku czerwca. Każdy sadzonek powinien mieć 1-2 międzywęźla, a na dolnym - piętę (kawałek zeszłorocznego drewna) o długości do 1 cm Do pomyślnego ukorzenienia sadzonek konieczne jest stosowanie stymulatorów wzrostu - kwasu indolilomasłowego lub kornevina. Sadzonki zanurza się w dolnym cięciu w podłożu, składającym się z trzech części piasku i jednej części torfu, pod kątem 45 º według schematu 7x5 cm i przetrzymuje pod przezroczystą nasadką w temperaturze 20-25 ºС. Korzenie sadzonek rosną w ciągu 35-40 dni, a następnie sadzonki sadzi się na stałe.

Rozmnażanie Chaenomelis przez szczepienie

Zaszczepić pigwę japońską w maju metodą ulepszonej kopulacji. Jako zarodek przyjmuje się sadzonkę odmianową, sadzonkę głównego gatunku lub inne rośliny różowate jako wywar. Szczepienie okiem przeprowadza się w lipcu-sierpniu, w okresie drugiego przepływu soków: ostrym nożem ze środkowej części pędu odmianowego odcina się pączek (oko) z kawałkiem kory (tarcza). Następnie na korze łodygi wykonuje się nacięcie kory w kształcie litery T, odchyla się jej krawędzie i wkłada pod nie tarczę z okiem. Następnie wygięte krawędzie kory nacięcia w kształcie litery T są dociskane do płata i zraz jest mocno zawiązany w tym miejscu, aby sam wizjer nie był przykryty bandażem. Po 3-4 tygodniach, jeśli wszystko zrobiłeś poprawnie, wizjer powinien się zakorzenić. Jeśli następnej wiosny wykiełkuje nowy pączek, bandaż jest usuwany.

Japońskie odmiany pigwy

Odmian pigwy japońskiej jest tak wiele, że możesz napisać o nich osobny artykuł, dlatego przedstawimy Ci tylko najpopularniejsze z nich:

• Nikolay to nisko rosnąca i bezkolcowa odmiana ukraińskiej selekcji o rozłożystej koronie, pomarańczowo-czerwonych kwiatach i lekko grudkowatych zaokrąglonych żółtych owocach o wadze 50-80 g;
• Gaillardi to roślina ozdobna o kwiatach łososiowo-pomarańczowych;
• Malardi to krzew ozdobny o różowych kwiatach z białą obwódką wzdłuż płatków;
• Likhtar to także ukraińska odmiana bezkolcowa do 1 m wysokości, charakteryzująca się zimotrwalością. Kwiaty pomarańczowoczerwone, owoce żółtozielone, lekko pagórkowate, kuliste o wadze do 100 g;
• Papel to roślina ozdobna o żółtych kwiatach z różową obwódką;
• Fascination to odmiana holenderska do 1 m wysokości z ciernistymi gałęziami, dużymi czerwonymi kwiatami, okrągłymi lub jajowatymi zielonymi owocami o wadze 50-60 g;
• Merlozi to belgijska odmiana o wysokości do 2 m, o stosunkowo kolczastych, wyprostowanych gałęziach, dużych białych kwiatach w różowe paski i nieregularnych zielonych owocach gruszkowatych o wadze 60-80 g;
• Umbilicata to japońska odmiana do 2 m wysokości o wyprostowanych, stosunkowo ciernistych gałęziach, różowoczerwonych kwiatach i kulistych owocach o wadze do 90 g;
• Crimson End Gold - odmiana amerykańska do 1 m wysokości z kolczastymi rozgałęzionymi gałęziami, średniej wielkości ciemnoczerwonymi kwiatami i zielonkawożółtymi jajowatymi owocami o wadze od 40 do 80 g z rumieńcem i cienką skórką;
• Simoni to francuska odmiana o wysokości 1-1,5 m, z kolczastymi, rozłożystymi gałęziami, dużymi ciemnoczerwonymi kwiatami i małymi, zielonkawożółtymi, jajowatymi owocami o wadze 40-50 g;
• Nivali to francuska odmiana o wysokości do 2 m, o gęstych, kolczastych gałęziach, średniej wielkości białych kwiatach i żółtych okrągłych owocach o wadze do 80 g.

Oprócz tych opisanych, takie odmiany henomeli są popularne, jak Toyo Nishiki, Snow Queen, Rubra, Vitamin, Ellie Mossel, Orange, Karavaevsky, Kalif, Nika, Citrine, Aromatic, Krasnoplodny i inne.

Pigwa japońska w projektowaniu krajobrazu

Chaenomeles jest słusznie uważany za jeden z najpiękniejszych krzewów ozdobnych: bogate zielone liście mieniące się w słońcu, masywne jasne kwiaty o różnych kolorach, niesamowite żółto-pomarańczowe lub zielonkawo-żółte owoce, które jednocześnie przypominają jabłka i gruszki ... Główną zaletą tej rośliny jest że pozostaje atrakcyjny przez cały sezon wegetacyjny, od wiosny do późnej jesieni. A ponieważ roślina ma kilkadziesiąt lat żywotności, dekoracyjna pigwa japońska będzie ozdabiać Twój ogród przez prawie całe życie.

W projektowaniu krajobrazu wykorzystuje się nie tylko wysokie odmiany czenomeli: niezwykle atrakcyjna jest również niska pigwa japońska, osiągająca wysokość nie większą niż 1 m, z łukowatymi gałęziami pokrytymi wiosną masą kwiatów.

Chaenomeles Japanese jest szeroko stosowany do tworzenia ogrodów skalnych i żywopłotów. Uprawiana jest zarówno jako samodzielna roślina w ogrodzie skalnym lub na przestronnym trawniku, jak iw grupach tworzących kompozycje artystyczne lub geometryczne. Istnieje popularna metoda uprawy pigwy japońskiej na wysokiej łodydze, polegająca na szczepieniu jej sadzonek na dzikiej gruszy lub jarzębinie.

Roślina dobrze komponuje się ze świerkiem karłowatym, sosną łupkową i tują odmianową. Kwitnąca pigwa japońska prezentuje się spektakularnie obok żonkili i dzwonów karpackich.

Właściwości pigwy japońskiej - szkoda i korzyść

Przydatne właściwości pigwy japońskiej

Owoce pigwy japońskiej, podobnie jak produkty uzyskane w wyniku ich przetwarzania, zawierają dużą ilość użytecznych substancji: witaminę C, witaminy B1, B2, pektyny, które przyczyniają się do usuwania z organizmu soli metali ciężkich, pierwiastków śladowych potasu, wapnia i fosforu.

Sok z dojrzałych owoców pigwy japońskiej ma działanie moczopędne, przeciwzapalne, immunomodulujące, oczyszcza ściany naczyń krwionośnych z blaszek sklerotycznych. Ze względu na kwaśny smak, ze względu na wysoką zawartość witaminy C w owocach, roślina nazywana jest cytryną północną. Owoce pigwy zawierają kilkakrotnie więcej żelaza japońskiego niż gruszki i jabłka, dlatego ich stosowanie jest wskazane przy anemii i wyczerpaniu.

Owoce chaenomeli są stosowane jako skuteczny środek utrwalający, hemostatyczny, przeciwutleniający, żółciopędny, moczopędny i przeciwwymiotny, a wywary, nalewki alkoholowe i napary wodne z pigwy japońskiej mają działanie tonizujące, przeciwbakteryjne, przeciwwrzodowe, ściągające i moczopędne. Wodne wywary z nasion pigwy japońskiej są używane w medycynie ludowej jako środek przeczyszczający, otulający i wykrztuśny.

Miąższ owoców pigwy japońskiej jest bogaty w błonnik, a przy ich regularnym stosowaniu dochodzi do wyleczenia zaparć, usprawnienia pracy narządów trawiennych, niewydolności serca i nerek, wydalania nadmiaru wody z organizmu, eliminacji objawów zatrucia w czasie ciąży.

Pigwa japońska - przeciwwskazania

Oprócz ogromnej liczby zalet pigwa japońska ma również pewne przeciwwskazania. Chińscy lekarze twierdzą, że owoc pigwy jest najsilniejszym alergenem, więc jednorazowo można zjeść tylko jedną czwartą tego owocu. Owoce pigwy, napary, nalewki i wywary z nich są przeciwwskazane w przypadku zapalenia jelit, zapalenia opłucnej, wrzodów żołądka i dwunastnicy, skłonności do reakcji alergicznych i indywidualnej nietolerancji produktu. Po spożyciu owoców pigwy lub jej przetworów, ze względu na dużą zawartość w nich kwasu askorbinowego, który powoduje korozję szkliwa zębów, konieczne jest dokładne wypłukanie jamy ustnej. Puch ze skórki owocu jest szkodliwy dla strun głosowych i powoduje ból gardła i kaszel, a toksyczne nasiona należy usunąć wraz ze strąkami nasion przed zjedzeniem owocu.