Ogórek roślinny lub ogórek siewny (łac. Cucumis sativus) to jednoroczny gatunek zielny z rodzaju Cucumber z rodziny Pumpkin, rośliny warzywnej szeroko uprawianej na całym świecie. Nazwa rośliny pochodzi od greckiego słowa aguros, które oznacza „niedojrzały”, czyli na poziomie etymologicznym nazwie przypisuje się koncept, że zjada się ogórek w postaci zielonej, w przeciwieństwie np. Do pomidora, którego nie je się na zielono. Warzywo ogórkowe uprawiane jest od ponad 6000 lat. Pochodzi z Indii, gdzie nadal dziko rośnie u podnóża Himalajów.
Sadzenie i pielęgnacja ogórków
- Sadzenie: wysiew nasion na sadzonki - w kwietniu, sadzonki do gruntu - na początku lub w połowie maja.
- Oświetlenie: jasne lub półcieniowe.
- Gleba: bardzo żyzna, przepuszczalna, uboga w azot, obojętna lub lekko zasadowa.
- Poprzednicy: najlepsi - obornik zielony, cebula, kapusta, pomidory. Niechciane - lagenaria i wszelkie uprawy dyni.
- Podlewanie: pierwsze po przesadzeniu sadzonek do gruntu - częste, po ukorzenieniu - raz na 5-7 dni przy przepływie na każdy m² od 3 do 6 litrów wody, w okresie kwitnienia - raz na 2-3 dni przy dwukrotnym przepływie wody przez ta sama jednostka powierzchni.
- Top dressing: 6-8 razy w sezonie z nawozami organicznymi i mineralnymi. Nie nakładaj opatrunku górnego podczas zimna.
- Podwiązka: pozioma i pionowa. Zaczynają wiązać rzęsy do podpór niemal natychmiast po posadzeniu ogórków w ziemi.
- Szczypanie: na otwartej przestrzeni, aby pobudzić wzrost rzęs bocznych, pędy szczypią nad 5-6 liśćmi.
- Marynowanie: na etapie rozwoju 3-4 liści, następnie na etapie rozwoju 8 liści, następnie na etapie formowania się 12 liści.
- Rozmnażanie: nasiona.
- Szkodniki: mszyce, nicienie korzeniowe, czerpaki, niedźwiedzie, wciornastki tytoniowe, przędziorków, muchówki kiełkujące, drutowce.
- Choroby: anthracnochus, askochitis, werticyloza, mączniak prawdziwy, peronosporoza, czarna noga, szara zgnilizna, czarna zgnilizna, wirus plamistości oliwnej i mozaiki pierścieniowej.
Ogórek warzywny - opis
Łodyga ogórka jest szorstka, pełzająca, osiągająca dwa metry długości i zakończona wąsem, którym roślina przylega do podpory. Liście są pięciopłatkowe, sercowate. Owoce są szmaragdowozielone, musujące, soczyste, wieloziarniste, o strukturze typowej dla dyni. Kształt i wielkość owocu różni się w zależności od odmiany.
Pomimo tego, że ogórek w 95% składa się z wody, zawiera przydatne pierwiastki śladowe - żelazo, magnez, fosfor i wapń oraz witaminy - C, B1, B2, prowitaminę A. Sok z ogórka jest strukturalnym płynem, który doskonale usuwa toksyny i toksyny i jest dobroczynny wpływające na stan organizmu ludzkiego. Ogórki są źródłem jodu w łatwo przyswajalnych związkach.
Uprawa ogórków z nasion
Wysiew nasion ogórka
Uprawa sadzonek ogórka pozwala przyspieszyć owocowanie na otwartym polu o 2 tygodnie, a także wydłuża okres owocowania. Nawet jeśli wiesz, jak uprawiać sadzonki ogórków, po przeczytaniu zaleceń w tym artykule będziesz mógł porównać swoje doświadczenie i wiedzę z naszą, a może dowiesz się tego, czego jeszcze nie wiedziałeś.
Wysiew nasion do sadzonek odbywa się w kwietniu. Zdolność kiełkowania nasion ogórka, przy prawidłowym przechowywaniu, nie traci w ciągu 8-10 lat, ale nasiona w wieku od trzech do czterech lat są uważane za najbardziej produktywne. Materiał sadzonkowy do sadzonek powinien składać się z pełnych dużych nasion, które przez miesiąc ogrzewano w pobliżu urządzeń grzewczych w temperaturze około 25 ºC. Nie dotyczy to nasion odmian mieszańcowych - nie trzeba ich rozgrzewać przed sadzeniem.
Sadzenie ogórków na sadzonki poprzedzone jest również dezynfekcją nasion poprzez zanurzenie ich na godzinę w naparze ze 100 g wody i 30 g miazgi czosnkowej. Po dezynfekcji nasiona zawija się w wilgotną ściereczkę w celu spęcznienia i utrzymuje w temperaturze 20 ° C przez 48 godzin, po czym umieszcza się je na taki sam okres w komorze na warzywa w lodówce.
Nasiona gotowe do siewu układa się w torfowych lub plastikowych kubeczkach o wysokości 10-12 cm, wypełnionych po brzegi podłożem kokosowym lub ziemią, którą należy wcześniej przygotować: dokładnie wymieszać 2 części próchnicy, 1 część trocin, 2 części torfu i dodać 2 do 10 litrów takiej mieszanki gleby łyżki popiołu drzewnego i półtorej łyżki nitrofoski. W każdej szklance ułóż po jednym wyklutym nasieniu dziobkiem do góry, tak aby podczas kiełkowania skórka nasion pozostała w glebie.
Nasiona nie trzeba sadzić głęboko, wystarczy przykryć je warstwą mieszanki glebowej o grubości 5-10 mm, po czym wysiew należy zwilżyć, przykryć papierem i przechowywać w temperaturze 22-28 ºC. Sadzonki będą gotowe do przesadzenia na zewnątrz za 3-4 tygodnie. Jeśli nie umieścisz nasion w plastikowych kubeczkach, ale w torfowych destylowanych lub torfowych tabletkach o średnicy 41-44 cm, nie będziesz musiał bawić się kilofem, ale należy zauważyć, że ogórki nie lubią tej procedury.
Uprawa sadzonek ogórka
Opieka nad sadzonkami ogórka polega na podlewaniu, karmieniu, zbieraniu sadzonek, jeśli hodujesz je w pudełkach, kasetach lub plastikowych szklankach i prawie na pewno będziesz potrzebować sztucznego oświetlenia. W momencie pojawienia się sadzonek temperaturę w pomieszczeniu obniża się do 20-22 ºC w ciągu dnia i do 15-16 ºC w nocy, a do sadzonek ustawia się dodatkowe oświetlenie jarzeniówkami lub agro-lampami, aby sadzonki nie wysunęły się.
Na etapie formowania się dwóch prawdziwych liści w sadzonkach do gleby aplikuje się nawóz do ogórków o następującym składzie: 3 łyżeczki nitroammofoski rozpuszcza się w trzech litrach wody o temperaturze 20 ºC. I dzień lub dwa przed sadzeniem sadzonek w ziemi, są one karmione roztworem 10 litrów wody, 15 g mocznika, 10 g nawozu potasowego i 40 g superfosfatu, wydając taką ilość nawozu na około 2 m2 gleby.
Jeśli chodzi o podlewanie sadzonek, przez cały okres wegetacji przeprowadza się to raz w tygodniu, a gleba jest całkowicie rozlana, a nadmiar płynu należy spuścić - w tym celu wygodnie jest trzymać pojemniki na palecie. Jeśli sadzonki rosną szybko, a nie zamierzasz nurkować, dodaj trochę ziemi do kubków, aby zapewnić stabilność.
Zbieranie ogórków
Ogórki nie lubią zbytnio zrywów, więc postępuj zgodnie z naszymi radami i hoduj sadzonki ogórków w doniczkach lub tabletkach torfowych, ale jeśli z jakiegoś powodu zdecydujesz się wysiać nasiona w skrzynkach, to nie da się uniknąć wyborów i są one wykonywane w fazie rozwoju sadzonek dwóch prawdziwych liści ... Przed nurkowaniem po ogórki gleba w pudełku jest dobrze podlewana, następnie sadzonka jest bardzo ostrożnie usuwana, starając się nie wstrząsać glebą z korzeni i przesadzana do oddzielnego pojemnika, zanurzając korzeń i część łodygi w zagłębieniu utworzonym w glebie przez liście liścienia.
Po nurkowaniu gleba wokół sadzonki jest zagęszczana w taki sposób, że sadzonka nie może być łatwo wyciągnięta z gleby. Podczas przesadzania wyrzuca się krzywe i chore rośliny, ale należy pamiętać, że zbieranie opóźnia rozwój sadzonek o 5-7 dni. Jeśli pozwalają na to warunki pogodowe i poziom rozwoju sadzonek, sadzonki zanurzać bezpośrednio w otwartym terenie na stałe. Lub zanurz sadzonki w doniczkach torfowych, aby można je było przesadzić na otwarty teren, gdy nadejdzie czas z pojemnikiem.
Na tydzień przed sadzeniem sadzonek w ziemi zaczynają przyzwyczajać je do środowiska zewnętrznego, codziennie wyprowadzając je na kilka godzin na świeże powietrze, nie zapominając o tym, aby najpierw chronić je przed wiatrem i przeciągami. Ponadto przed sadzeniem w ziemi zaleca się profilaktyczne zaprawienie sadzonek Immunocytophyte lub Epin.
Uprawa ogórków w domu
Do uprawy ogórków w domu należy wybrać odmiany, które nie wymagają zapylania, a krzewy i średnio rosnące najlepiej umieszczać na parapetach. Idealne do warunków mieszkaniowych są hybrydy Domashny, Rytova, Masha, Komnatny, Marfinsky, Bianca oraz Claudia i Marinda. Jeśli chcesz zdobyć świeże, domowe korniszony na stół noworoczny, musisz zasiać nasiona ogórka pod koniec października, a jeśli potrzebujesz ich do 8 marca, zasiej ogórki w styczniu.
Od momentu kiełkowania do dojrzewania pierwszych ogórków trwa to zwykle 45-50 dni.
Przed siewem nasiona ogórków są przetwarzane: są dezynfekowane w różowym roztworze nadmanganianu potasu przez 15-20 minut, a następnie myte pod bieżącą wodą. Następnie nasiona układa się w pojedynczych kubeczkach rozsadowych o średnicy 6-8 cm z warstwą drenażową w postaci gruboziarnistego piasku lub keramzytu oraz lekką mieszanką składników odżywczych wypełnioną zgniłą materią organiczną - gotową mieszankę gleby na sadzonki ogórka najlepiej kupić w sklepie.
Glebę wlewa się bezpośrednio do kubków z wrzącą wodą, następnie pozostawia się podłoże do ostygnięcia, a następnie rozprowadza się nasiona na powierzchni, przykrywa mokrą gazą i umieszcza na parapecie południowym lub wschodnim. Pojemniki przechowywać w temperaturze 17-22 ºC w nocy i 22-26 ºC w ciągu dnia, chroniąc przed przeciągami i stale utrzymując wilgotną gazę. Kilka dni później, gdy na nasionach leżących w kubeczkach pojawią się drobne kiełki, w środku powierzchni gleby zrób otwór o głębokości 1 cm, umieść w nim wykiełkowane nasiona i przykryj ziemią, a kubeczki przykryj papierem lub folią, aby wilgoć nie odparowała z gleby. Po wschodzie pokrywa jest zdejmowana.
Jeśli nie masz możliwości rozpalenia sadzonek, będziesz musiał obniżyć temperaturę w pomieszczeniu do 15-17 ºC w dzień i 13-15 w nocy, aby się nie rozciągały. Sadzonki są podlewane, gdy wysycha wierzchnia warstwa gleby.
W fazie trójlistnej sadzonki są ostrożnie przesadzane pojedynczo do większych pojemników - na przykład doniczek o średnicy 25 cm lub wiader. Przeszczep przeprowadza się w pochmurny dzień, po czym rośliny są zacienione od słońca przez 2-3 dni. Po znalezieniu pierwszych jajników ogórki są zapłodnione: 100 g popiołu drzewnego dokładnie miesza się w jednym litrze gorącej wody i nalega na jeden dzień, po czym podlewa się glebę w doniczce tą kompozycją.
Należy uszczypnąć boczne wyrostki pojawiające się na centralnej rzęs. Na jednej roślinie nie powinno być więcej niż dwa rzęsy, które należy związać: najłatwiej jest przeciągnąć przez okno grubą siateczkową siateczkę konstrukcyjną, do której rosnąca rzęsa przylgnie do wąsów.
Podlewaj ogórki po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby wcześnie rano lub wieczorem ciepłą wodą o temperaturze około 27-30 ºC. Bardzo ważne jest utrzymanie równowagi wilgoci w glebie, ponieważ z powodu jej nadmiaru w korzeniach może rozwinąć się gnicie, a z braku wilgoci owoce będą gorzkie. Kiedy pojawią się ogórki, nie pozwól im wyrosnąć, a wtedy kolejne owoce zaczną się formować i rozwijać szybciej.
Sadzenie ogórków w otwartym terenie
Kiedy sadzić ogórki w ziemi
Sadzenie ogórków w ziemi przeprowadza się nie wcześniej niż na sadzonkach rozwiną się 3-4 prawdziwe liście, a ziemia ogrzewa się do 20-24 ºC i nastaje ciepła pogoda. Zwykle wszystkie te znaki pojawiają się w połowie maja. Teren przeznaczony na ogórki powinien być osłonięty od wiatru, dobrze oświetlony słońcem, choć dopuszczalny jest półcień. Jeśli istnieje prawdopodobieństwo nocnych przymrozków lub ostrego zimna, ogórki zasadzone w ziemi będą musiały być pokryte folią, dla której metalowe łuki są wykopywane w całym łóżku, na które w razie potrzeby rzuca się materiał pokrywający. Ponadto w pobliżu otworów wzdłuż łóżka instaluje się kratkę lub wykopuje grubą siatkę, wzdłuż której będzie wspinać się winorośl ogórka.
Gleba na ogórki
Gleba pod ogórki powinna być dobrze przepuszczalna, wysoce żyzna i uboga w azot. Kwaśną glebę należy wapnować przed sadzeniem sadzonek. Ogórki najlepiej rosną w mieszance gleby złożonej z 6 części torfu, do której dodaje się jedną część próchnicy, trocin i darni, ale w zasadzie każda gleba nadaje się na ogórki. Najważniejsze jest to, że jest luźny i ciepły, a do tego trzeba ustawić łóżka ogórkowe o wysokości 25 cm, skierowane ze wschodu na zachód z lekkim nachyleniem na południe. Na dzień przed sadzeniem ogórków uformowane łóżka wylewa się roztworem łyżeczki siarczanu miedzi na 10 litrów prawie wrzącej wody, zużywając trzy litry na 1 m².
Najlepszymi prekursorami ogórków są syderaty, pomidory, cebula i kapusta, ale rośliny takie jak dynia, arbuz, melon, cukinia, cukinia, lagenaria i inne pestki dyni są niepożądane jako prekursory ogórków.
Jak sadzić ogórki w otwartym terenie
Jak sadzić sadzonki ogórka i czy trzeba wcześniej nawozić glebę na miejscu? Ponieważ system korzeniowy ogórków jest nierozgałęziony, nawozy stosuje się bezpośrednio podczas sadzenia: w łóżkach wykonuje się otwory o głębokości 40 cm w odległości 60 cm od siebie, wlewa się do nich warstwę gleby zmieszaną z kompostem lub humusem, a następnie dodaje się warstwę żyznej gleby bez nawożenia, sadzonki z glinianą bryłą lub doniczkę torfową z sadzonkami umieszcza się w dołku, otwór jest przykrywany ziemią i podlewany w ilości 3 litrów wody na roślinę.
W przyszłości teren z ogórkami można ściółkować torfem lub trawą, co przyciągnie do terenu dżdżownice, dostarczając do gleby próchnicę, lub można przykryć nawy czarnym materiałem okrywowym w celu ograniczenia parowania wilgoci z powierzchni terenu i nieznacznego podwyższenia temperatury gleby.
Uprawa w szklarni
Do uprawy wczesnych ogórków w szklarni stosuje się odmiany hybrydowe do użytku wewnętrznego, takie jak Ant, Marinda, Twiksi, Halley, Murashko, Bidretta i Buyan. Aby jak najwcześniej zebrać ogórki, w szklarni układa się gnojowice, które nazywane są gorącymi lub kompostowymi - ciepłymi.
Jeśli masz świeży krowie łajno, umieść go na wysokim łóżku ogrodowym w szklarni, przykryj wierzch warstwą żyznej gleby o grubości co najmniej 25 cm i obficie podlewaj, a następnie rozprowadź nasiona ogórka po 4 rośliny na m². Nasiona odmian mieszańcowych nie wymagają zabiegów przedsiewnych. Nasiona ogórka zamyka się o 1-2 cm, po czym na łóżku ogrodowym układa się łuki wsporcze, na których układa się lekki materiał pokrywający.
Dzięki obornikowi, który ogrzewa glebę, pierwsze pędy pojawiają się po 3-4 dniach. W ciągu dnia musisz na krótko podnieść schronienie, aby przewietrzyć sadzonki. Monitoruj temperaturę gleby i powietrza w szklarni - może się ona dramatycznie i nieoczekiwanie zmieniać wraz z pogodą. Optymalna temperatura dla rozwoju sadzonek w szklarni to 18-30 ºC. Jeśli temperatura wzrośnie wyżej, ogórki po prostu się spalą. Oprócz ogrzewania dolnego łóżka sadzonki mogą wymagać dodatkowego oświetlenia.
Jeśli nie masz obornika, zamiast gorącego łóżka, zgodnie z tą samą zasadą, możesz zrobić ciepły, tylko pod warstwą gleby w tym przypadku zamiast obornika umieszcza się kompost ogrodowy. Ponieważ temperatura gleby nie będzie tak wysoka, sadzenie ogórków w szklarni odbywa się z już wykiełkowanymi nasionami, bezpośrednio w kubkach lub tabletkach torfowych. W chłodniejszych regionach lepiej jest urządzić grządki, aw cieplejszych wystarczą łóżka kompostowe. Dalsza pielęgnacja ogórków w szklarni odbywa się w taki sam sposób, jak w przypadku roślin na otwartym polu.
Pielęgnacja ogórka
Jak uprawiać ogórki
Sadzonki ogórków po raz pierwszy po posadzeniu w gruncie wymagają częstego podlewania i cieniowania przed promieniami słonecznymi, aw przypadku gwałtownego trzasku okryć będzie - gdy temperatura spadnie do 15 ºC, ogórki spowalniają wzrost, a przy 10 ºC rozwój całkowicie ustaje. Po podlaniu wskazane jest poluzowanie gleby w okolicy przy jednoczesnym hulaniu krzewów, ale należy to zrobić ostrożnie, ponieważ system korzeniowy ogórków znajduje się w górnej warstwie gleby. Ściółka pokrywająca obszar pozwala rzadziej spulchniać glebę lub w ogóle nie spulchniać gleby, a także zmniejsza potrzebę częstego podlewania i hamuje wzrost chwastów. Zaleca się szczypanie ogórków na otwarty grunt powyżej 5-6 liści w celu pobudzenia wzrostu bocznych rzęs.
Podlewanie ogórków
Przed kwitnieniem ogórki podlewamy co 5-7 dni w ilości od 3 do 6 litrów na m². Na początku kwitnienia ogórki należy podlewać częściej (raz na 2-3 dni) i obficie (6-12 litrów na 1 m²). Podlewanie odbywa się za pomocą osiadłej ciepłej wody (około 25 ° C) wcześnie rano lub wieczorem. Jeśli woda jest słabo wchłaniana przez glebę, nakłuć widłami między rzędami na głębokość 10-15 cm - woda powinna namoczyć glebę na głębokość 20-30 cm. Podlewać ogórki u nasady, starając się nie dostać na liście.
Aby strumień wody nie erodował gleby, a korzenie nie były odsłonięte, podlewanie odbywa się za pomocą konewki z dyszą rozdzielającą. Najważniejsze w podlewaniu jest równowaga: pamiętaj, że z powodu niewystarczającej wilgoci ogórki stają się gorzkie, a choroby grzybowe powstają z nadmiaru wilgoci, dlatego przed podlewaniem ogórków upewnij się, że naprawdę tego potrzebują.
Jak zawiązać ogórki
Uprawa ogórków na otwartym polu odbywa się na dwa sposoby - poziomą lub pionową. Wśród metod pionowych jest kilka dowcipnych, a nawet egzotycznych. Na przykład uprawa ogórków w nieszczelnych beczkach, w plastikowych torebkach, w chatce lub pod czarną folią. Ponieważ ogórki są winoroślą, potrzebują podwiązki - procedury, która oszczędza miejsce, pozwala uniknąć niektórych chorób i ułatwia zbiory. Zaczynają wiązać ogórki z podporą w fazie rozwoju 3-4 liści, w rzeczywistości prawie natychmiast po posadzeniu w otwartym terenie.
Podobnie jak w przypadku metod uprawy ogórków, podwiązka może być również pozioma i pionowa. Przy poziomej metodzie wiązania między dwumetrowymi słupkami wbitymi na początku i na końcu rzędu, ciągnie się kilka rzędów mocnej liny lub drutu, wzdłuż których rzęsy będą się unosić w miarę wzrostu.
Metoda pionowa polega na zainstalowaniu konstrukcji w kształcie litery P na rabacie ogrodowej, czyli dwóch solidnych wsporników pionowych wykopanych drutem rozciągniętym między ich górnymi punktami, do których zostaną przywiązane sznury wokół łodyg rosnących poniżej ogórków. Liny te można podciągać, gdy rzęsy rosną, ale nie ma potrzeby ich mocnego naciągania. Zamiast lin lepiej jest używać szerokich taśm materiałowych - nie zranią one roślin przy silnym wietrze. Bicz ogórkowy jest chwytany pętlą z liny pod pierwszym lub drugim liściem.
Jak uformować krzak ogórka
Ponieważ ogórki są podzielone na odmiany o silnym, umiarkowanym i ograniczonym rozgałęzieniu bocznym, należy to wziąć pod uwagę przy sadzeniu sadzonek na miejscu: im bardziej rozgałęziona odmiana, tym rzadziej należy sadzić krzewy. Odmiany silnie rozgałęzione wymagają formowania, które należy przeprowadzać terminowo i etapami. W pierwszym etapie, gdy roślina ma tylko 3-4 liście, wszystkie pasierbów i jajniki muszą zostać usunięte do czwartego liścia, aby roślina zużywała swoją energię wyłącznie na tworzenie systemu korzeniowego. Gdy na sadzonce rozwinie się już 8 liści, pozostaw jeden jajnik na gałęziach od czwartego do ósmego liścia, a następną gałązkę uszczypnij.
Powtórz tę procedurę po pewnym czasie od ósmego do dwunastego liścia, pozostawiając już dwa jajniki i usuwając resztę bocznej gałęzi. Dzięki temu krzew przybierze kształt odwróconej choinki, co pozwoli na lepsze wchłanianie pokarmu i rozwój, a także wpłynie pozytywnie na jakość i ilość owoców.
Karmienie ogórków
Aby ogórki rosły zdrowe i duże, są karmione średnio 6-8 razy w sezonie. Pierwsze karmienie przeprowadza się na początku kwitnienia, a każde kolejne karmienie odbywa się dwa tygodnie po poprzednim. Jak nawozić ogórki? Z materii organicznej ogórki najlepiej postrzegają roztwór ptasich odchodów w stosunku 1:25 lub dziewanny 1:10. Zużycie roztworu - 4-6 litrów na 1 m². Nawozy aplikuje się na wilgotną glebę, starając się nie przedostawać na liście i łodygi roślin. Nie nawozić ogórków podczas zimna, ponieważ rośliny kochające ciepło w niskich temperaturach nie są w stanie wchłonąć składników odżywczych.
Przetwarzanie ogórka
Czytelnicy czasami narzekają, że ogórki mielone są często narażone na choroby grzybowe i pytają, jak przetworzyć ogórki, aby zwiększyć ich odporność na różne zgnilizny. Proponujemy Ci metodę ludową zwiększającą odporność ogórków na choroby. Dolne 10 cm łodygi ogórków rosnących w pionie smarujemy rozcieńczoną wodą w stosunku 1: 2 z jodem lub zielenią brylantową - tak potraktowane rośliny nie potrzebują fungicydów. Aby chronić ogórki przed gniciem, rośliny są profilaktycznie traktowane roztworem 10 ml jodu w 10 litrach wody.
Szkodniki i choroby ogórków
Walka z chorobami ogórków i ich szkodnikami to zbyt poważny temat i nie ma na to miejsca w jednym dziale, dlatego szczegółowe informacje o wszystkich przeciwnikach ogórków przedstawimy w osobnym artykule. Opowiemy w nim również o tym, dlaczego ogórki wysychają, dlaczego żółkną i jak przetwarzać ogórki, gdy są zarażone określoną chorobą. Na razie nazwijmy tylko choroby i szkodniki, z którymi będziesz musiał się uporać, jeśli zaczniesz lekceważyć zasady uprawy i pielęgnacji ogórków. Więc na co chorują ogórki?
Wśród chorób zagrożeniem dla ogórków jest antraknoza, bakterioza, askochina, werticyloza, mączniak prawdziwy (prawdziwy i fałszywy), czarna noga, czarna pleśń, szara zgnilizna, oliwkowo-brązowe plamy i mozaika pierścieniowa.
Istnieje również wiele owadów, które mogą szkodzić ogórkom: mszyce, nicieni korzeni, niedźwiedzie, czerpaki, muchy kiełkowe, wciornastki tytoniowe, przędziorki i drutowce.
Ślimaki są również niebezpieczne.
W celu zwalczania chorób i szkodników roślin warzywnych stosowanych do celów spożywczych nie zaleca się stosowania środków chemicznych, zwłaszcza na etapie formowania i rozwoju owoców. Istnieje wiele sprawdzonych przez lata sposobów na pozbycie się tego rodzaju problemów i na pewno o nich opowiemy.
Zbiór i przechowywanie ogórków
Ogórki zbiera się w miarę dojrzewania, a gdy zaczyna się owocowanie, należy to robić co najmniej raz na dwa dni, w przeciwnym razie ogórki wyrosną, żółkną i zapobiegną tworzeniu się nowych zieleni. Oprócz zbierania dojrzałych owoców konieczne jest usunięcie wszystkich nieudanych i brzydkich owoców. Im częściej strzelasz do zielonych, tym obficie będą rosły nowe. Ponieważ ogórki są używane do konserw o wielkości 8-12 cm, do marynowania - od 8 do 18 cm, a większe ogórki nadają się również do sałatek, częstotliwość zbierania można dostosować do ilości potrzebnych owoców.
Na przykład przy codziennym zbieraniu zelentów ogórki do konserw zaczną intensywnie rosnąć, podczas gdy zbiory raz na dwa dni będzie więcej surowców do marynowania. Po pierwszych mrozach będziesz musiał zebrać wszystkie owoce.
Musisz zdjąć zielenie wcześnie rano lub wieczorem, aby łodyga pozostała na biczu, więc lepiej pokroić ogórki, a nie ciągnąć ani ciągnąć. Wyciągając ogórek rosnący w głębi buszu, staraj się nie skręcać rzęs. Nie trzymaj zebranych owoców na słońcu, od razu umieść je w chłodnym cieniu. Świeże ogórki niestety są przechowywane przez krótki czas, dlatego są marynowane i solone w dużych ilościach, ale przy prawidłowym obchodzeniu się z zielenią mogą się położyć.
Możesz włożyć ogórki do garnka z wodą i przechowywać je tam do dziesięciu dni, szczelnie je przykrywając i codziennie zmieniając wodę. Białko można lekko ubić, obtoczyć w czysto umytych ogórkach i pozostawić do wyschnięcia - po tym zabiegu ogórki można przechowywać bez wkładania ich do lodówki. Dobrze jest przechowywać ogórki we wsi lub na daczy, jeśli w pobliżu znajduje się głęboki strumień, który nie zamarza zimą: ogórki gruboskórne wkłada się do beczki i zanurza w bieżącej wodzie. Dzięki tej metodzie przechowywania ogórki zachowują świeżość do połowy zimy.
Rodzaje i odmiany ogórków
Z założenia odmiany ogórków są podzielone na sałatki, konserwy i uniwersalne. Ogórki konserwowe mają cienką skórkę, wyróżniają się wysoką zawartością cukru, co jest bardzo ważne podczas solenia i puszkowania. Grubsza i grubsza skórka odmian sałatek zapobiega przenikaniu solanki i marynaty do warzyw, jednak te ogórki są znacznie smaczniejsze niż warzywa w puszce. Ogórki uniwersalne można konserwować lub jeść na świeżo.
Ogórki konserwowe obejmują następujące odmiany: Business, Brigantina, Rodnichok, Favorite, Voronezh, Zasolochny, Urozhainy 86, Nadezhny, Nezhinsky local, Competitor, Cascade.
Odmiany sałatek: Adam, Graceful, Movir, Saltan, Phoenix, Parade, Synthesis, Rzhavsky local.
Uniwersalne odmiany ogórków: Bocian, Epilog, Marinda, Regia, Duet, Cruise, Zhuravlenok, Farmer, Sagittarius, Morawski Korniszon, Chabar i inne.
Pod względem dojrzewania ogórki dzieli się na wczesne dojrzewające, dojrzewające w ciągu 32-45 dni, dojrzewające w połowie, które potrzebują 40 do 45 dni na pełną dojrzałość oraz odmiany późno dojrzewające, które dojrzewają do 50 dni i dłużej.
Wczesne odmiany i hybrydy to: Lilliput, Graceful, Bully, Emelya, Zadavaka, Blizzard.
Średnio dojrzałe odmiany ogórków: Picas, Athlete, Stepnoy, Solnechny, Unity, Far East 27, Competitor, Topolek.
Późne odmiany: Nezhinsky, Phoenix, Crunch, Secret, chińska wspinaczka, wiosna, chiński cud, paryska, teściowa.
Ogórki dzielą się na mieszańce i odmiany: podczas rozmnażania nasion mieszańce nie zachowują swoich właściwości, podobnie jak ogórki odmianowe, zdolne do przenoszenia cech odmiany przez kilka pokoleń. Ale hybrydy zaczynają owocować wcześniej i obficie, ponadto są przechowywane dłużej i żółkną znacznie później niż ogórki odmianowe, dlatego nasiona mieszańców są cenniejsze i o rząd wielkości droższe niż nasiona ogórka odmianowego.
Odmiany hybrydowe obejmują: Buyan, Marinda, Othello, Parker, Regina, Pasadena, Business, Ajax, Brigantina, Herman, Emelya, Katyusha, Lastochka, Faithful friends i inne.
W zależności od rodzaju zapylania ogórki dzieli się na zapylane przez pszczoły, które są uprawiane na otwartym polu, i samozapylane lub partenokarpiczne, uprawiane zarówno w szklarniach, jak iw ogrodzie.
Odmiany ogórków zapylane przez pszczoły: Athlete, Zhuravlenok, Zastolny, Graceful, Lyubimchik, Slavyansky, Katyusha, Competitor, Casanova, Nugget, Swallow i inne.
Odmiany samozapylone: Adam, Aelita, Stella, Juventa, Russian style, Romance, Picnic, Navruz, Marta, Pasadena, Voyage, Danila, Amazonka, White Angel i inne.
Pod względem wielkości zelentów ogórki dzieli się na korniszony, których długość nie przekracza 8 cm, i ogórki typu sałatkowego, przeznaczone do jedzenia na surowo.
Do korniszonów należą niemieckie odmiany: Adam, Graceful, Othello, Libelle i inne.
Ze względu na charakter powierzchni ogórki są drobno-bulwiaste i duże-bulwiaste, a ciernie na nich mogą być białe lub czarne.
Odmiany sałat z białego ciernia: Emerald Stream, chińskie węże, chińskie żaroodporne.
Odmiany marynowane z czarnego ciernia: Nightingale, Real Colonel, Salting, Lilliput, Aquarius i inne.
Jeśli interesują Cię egzotyczne odmiany i hybrydy, to wśród ogórków jest ich wiele. Na przykład:
Chińskie ogórki długie
którego łodyga osiąga 3,5 m długości, a owoce - od 40 do 90 cm, jednak zadziwiają nie tylko wielkością i doskonałym smakiem, ale także łatwością uprawy, bezpretensjonalną pielęgnacją i wysoką wydajnością. Najpopularniejsze odmiany to: China Miracle, Chinese Disease Resistant, Chinese Farmer, Chinese White, Emerald Stream, Lio Ming, Chinese Disease Resistant;
Ogórki ormiańskie
mają bardzo nietypowy wygląd: owoce żebrowane o długości do 50 cm i wadze do kilograma pokryte są srebrzystobiałym puchem. Łodygi ormiańskich ogórków mają 4 metry długości. Ta ciekawość rośnie zarówno na otwartym polu, jak iw szklarni. Odmiany: Srebrny melon, Bogatyr biały, Mel he Flehu-ozus;
Włoskie ogórki
Są tak nazwane, ponieważ są efektem pracy włoskich hodowców. Na zewnątrz wyglądają jak ormiańskie ogórki - te same żebrowane. Ale kolor skórki, w zależności od odmiany, może być jasnozielony, jak odmiana Watermelon lub Tortorello, których smak jednocześnie przypomina arbuza i ogórek, lub ciemnozielony, który ostatecznie staje się pomarańczowo-żółty, jak odmiana Barrese. ogórek o smaku arbuza;
Kryształowe jabłko
Angielskim hodowcom udało się wydobyć niesamowitą hybrydę ogórka, która bardziej przypomina cytrynę, choć smakuje jak zwykły ogórek. Z jakiegoś powodu ten cud nazywa się Kryształowym Jabłkiem. Te cytryny, ogórki, zwane jabłkami, rosną na sześciometrowej łodydze;
Ogórki białe
Równie dobrze rosną w szklarniach jak iw ogrodzie, tworzą długie rzęsy, nie boją się chorób i pięćdziesięciostopniowego upału. Najdelikatniejsze ogórki słodkawe osiągają długość 20 cm, jedyną wadą ogórków białych jest to, że szybko wyrastają. Najlepsze odmiany: Italian White, Snow Leopard, Bride, Snow White, White Angel, Three White Leaves;
mini ogórek
Lub melotria rough - dekoracyjna wieloletnia liana z Afryki o bogatych zielonych liściach, które nie zmieniają koloru dopiero w październiku i małymi owocami o średnicy do 2,5 cm, podobnymi do arbuzów, ale smakują jak zwykłe ogórki, które można jeść na świeżo, ale możesz solić lub konserwować;
Ogórek indyjski
Lub momordica, możesz łatwo uprawiać zarówno w ogrodzie, jak i na parapecie. Liście rośliny są ozdobne, jasnożółte kwiaty pachną jaśminem, a grudkowate, wydłużone owoce stopniowo zmieniają kolor z ciemnozielonego na jasnopomarańczowy w miarę wzrostu. Gdy owoc dojrzeje, otwiera się i staje się jak krokodyl, który otworzył pysk, dlatego często nazywa się je tak: „krokodylim ogórkiem”;
Trichozant wężowy ogórek
Jest to również roślina dyni szeroko uprawiana w Azji Południowo-Zachodniej. Trichozant jest bezpretensjonalny w pielęgnacji i odporny na choroby, jego owoce, które osiągają długość 120 cm, mają kształt cylindryczny i wiją się jak węże, zmieniając kolor z zielonego na pomarańczowy w miarę dojrzewania. Kwiaty trichozanta przypominają nieważkie płatki śniegu o średnicy 4 cm;
Wątpliwy tladiant z czerwonego ogórka
Liana wieloletnia do 5 m wysokości, pochodząca z Azji Południowo-Wschodniej. Liście tladianta są jasnozielonymi, sercowatymi, tulipanowymi kwiatami o jasnożółtym kolorze, owoce są małe, nadają się do konserw i marynowania, dopóki nie wyrosną z 15 cm i nie zaczną się rumienić. Zarośnięte i zaczerwienione owoce stają się słodkie i stanowią doskonały dżem;
Anguria ogórkowa
Roślina o liściach arbuza, łodygach do 4 metrów długości i małych owocach o wadze 30-50 g, które smakują jak ogórek i nadają się do marynowania. Anguria jest często uprawiana jako roślina ozdobna.
