Odkrył mocznik W 1773 roku francuski chemik Hilaire Maren Ruel, po wyodrębnieniu pewnego związku z ciekłego produktu odpadowego człowieka - moczu. Dlatego związek ten nazwano mocznikiem. W 1818 roku William Prout zidentyfikował tę substancję, aw 1828 roku niemiecki lekarz i chemik Wöhler uzyskał substancję podobną do mocznika przez odparowanie cyjanianu amonu rozpuszczonego w wodzie.
Szczególne znaczenie mocznika polega na tym, że jest to pierwszy związek organiczny, który został zsyntetyzowany z substancji nieorganicznej, a to wydarzenie rozpoczyna odliczanie do historii chemii organicznej.
Co to jest mocznik (mocznik)?
Mocznik lub karbamid to związek chemiczny zwany diamidem węglanowym. Wygląda jak bezwonne, bezbarwne kryształy, które rozpuszczają się w wodzie, ciekłym amoniaku i etanolu. Mocznik techniczny to białe lub żółte kryształy. Czysty mocznik zawiera ponad 46% azotu.
Obecnie mocznik jest używany w wielu różnych gałęziach przemysłu. W branży medycznej jest surowcem do produkcji środków odwadniających, które usuwają wodę z organizmu człowieka i są przepisywane na obrzęki mózgu. Mocznik jest również używany do produkcji środków nasennych.
Użycie mocznika jako dodatku do żywności E927b poprawia smak i aromat żywności. Najczęściej dodawany jest do pieczywa, mąki i wykorzystywany do produkcji gumy do żucia.
W przemyśle naftowym mocznik jest potrzebny do usuwania substancji parafinowych z paliw i olejów, a także do usuwania tlenków azotu z dymu z rur kotłowych, zakładów utylizacji odpadów i elektrociepłowni.
Jednak główna część substancji trafia na potrzeby rolnictwa: nawóz mocznikowy, wytwarzany z mocznika, dostarcza do gleby azot, co znacznie zwiększa jej żyzność, a tym samym przyczynia się do wzrostu plonów. Na przykład karmienie pszenicy mocznikiem zwiększa zawartość w niej białka, podobnie jak w innych zbożach. Mocznik jest bardzo aktywny i szybko wchłaniany przez rośliny. Stosowanie mocznika jest konieczne przede wszystkim na etapie uprawy gleby przedsiewnej oraz w okresie uzyskiwania zielonej masy przez rośliny, ale nawożenie mocznikiem w okresie pączkowania może później negatywnie wpłynąć na wielkość plonu.
Przygotowanie roztworu mocznika
Jak rozcieńczyć mocznik
Roztwór mocznika służy do zasilania prawie wszystkich upraw ogrodniczych i ogrodniczych. Mocznik jest produkowany w dwóch rodzajach:
- pod oznaczeniem „A” sprzedawane są surowce do produkcji dodatków paszowych do karmy dla zwierząt, a także do produkcji kleju i żywicy;
- pod oznaczeniem „B” mocznik jest sprzedawany do wykorzystania jako nawóz.
Jednak pomimo wszechstronności i skuteczności mocznika, który jest stosowany zarówno jako nawóz główny, jak i pogłówny, bardzo ważne jest przestrzeganie właściwych proporcji mocznika dla każdej rośliny podczas przygotowywania roztworu. Na przykład dokarmianie dolistne mocznikiem drzew i krzewów ozdobnych wymaga roztworu 18-32 g mocznika w 10 litrach wody, a dokarmianie dolistne mocznikiem roślin warzywnych wiosną i latem odbywa się roztworem 51-62 g nawozu w 10 litrach wody przy zużyciu 3 litry roztworu na 100 m2 nasadzeń ...
Zasada przygotowania roztworu jest bardzo prosta: ponieważ mocznik dobrze rozpuszcza się w wodzie, wlać wymaganą ilość granulek 2 litrami wody i mieszać do całkowitego rozpuszczenia mocznika, następnie dodać wodę do wymaganej objętości zgodnie z instrukcją.
Opryskiwanie roślin mocznikiem na liściach przeprowadza się w celu uzyskania maksymalnego efektu w porównaniu z aplikacją granulatu nawozowego do gleby, jednak zabieg dolistny nie zastępuje leczenia korzeniowego, po prostu dla każdego przypadku trzeba wybrać najskuteczniejszą metodę.
Mocznik do nawozów - zastosowanie w ogrodzie
Karmienie mocznikiem
Wprowadzenie mocznika do gleby jest zwykle stosowane podczas sadzenia sadzonek, chociaż niektórzy ogrodnicy wolą tę metodę do dalszego nawożenia, a rośliny są traktowane tylko pierwiastkami śladowymi na liściach. Ponieważ mocznik pod wpływem bakterii glebowych wydziela węglan amonu, który natychmiast rozkłada się na powietrzu, powierzchniowe nakładanie granulek mocznika jest nieskuteczne. Należy je od razu zatopić w glebie na głębokość 7-8 cm Jesienią 60% ilości mocznika ziarnistego potrzebnego roślinom w sezonie wprowadza się do kręgów pni drzew i krzewów do kopania. Reszta dawki jest zapieczętowana na wiosnę. Aby się nie pomylić w dawkowaniu, warto wiedzieć, że w jednej łyżce stołowej zmieści się 11 g granulowanego mocznika, 14 gw pudełku zapałek, a 131 g mocznika w dwustu gramowym kieliszku.Po zastosowaniu suchego nawozu i osadzeniu go w glebie wymagane jest obfite podlewanie. Jeśli wprowadziłeś do gleby kompost lub humus, dawkę mocznika należy zmniejszyć o jedną trzecią lub połowę - zależy to od ilości wprowadzonej materii organicznej.
Aby nawozić glebę pod uprawę warzyw, jesienią wprowadza się suchy mocznik do kopania. Zużycie nawozu do głównego zastosowania przy uprawie pomidorów, czosnku, ziemniaków, truskawek, roślin kwiatowych oraz upraw owoców i jagód, w zależności od żyzności gleby, wynosi od 130 do 200 g na m² działki, ale ogórki i groszek potrzebują tylko 5-8 g na tę samą jednostkę powierzchnia.
Podlewanie mocznikiem
Traktowanie ogrodu roztworem mocznika wymaga odpowiedniego dawkowania. Aby podlać glebę wokół korzeni drzew i krzewów, potrzebujesz skoncentrowanego roztworu. Na przykład dla jednej dorosłej jabłoni 200-250 g mocznika należy rozpuścić w 10 litrach wody; w przypadku śliwek i wiśni wystarczy 120-130 g mocznika na 10 litrów wody.
Aby podlać glebę pod krzakami porzeczki przed rozpoczęciem przepływu soków, potrzebujesz roztworu 20 g mocznika w 10 litrach wody, a traktowanie agrestu mocznikiem wiosną wymaga 10 litrów mocznika na te same 10 litrów wody. Podczas wzrostu pędów porzeczki i agrestu glebę pod krzakami podlewa się roztworem 10 g mocznika w 10 litrach wody.
Mocznik jest bardzo przydatny w przypadku pomidorów, ogórków i kapusty, a stężenie pożywki powinno być takie samo jak w przypadku drzew, przy zużyciu 1 litra na roślinę. Przygotowany roztwór wlewa się w wymaganej ilości jak najbliżej systemu korzeniowego.
Należy jednak pamiętać, że mocznik działa na glebę jako środek zakwaszający, dlatego gleby kwaśne należy zneutralizować, czyli na dwa tygodnie przed lub dwa tygodnie po karmieniu mocznikiem do gleby należy dodać kredę w ilości 400 g na każde 500 g mocznika. Nie można mieszać mocznika z kredą w taki sam sposób, jak w przypadku prostego superfosfatu, dolomitu i wapna.
Spryskiwanie mocznikiem
Spryskiwanie mocznikiem przeprowadza się wcześnie rano lub po zachodzie słońca, zwłaszcza gdy jest gorąco. Roztwór mocznika do karmienia roślin liśćmi w okresie wiosenno-letnim przygotowuje się w ilości 30-40 g na 10 litrów wody. Jeśli nie zastosowałeś nawozów azotowych do gleby, możesz sprawić, że roztwór do opryskiwania roślin na liściach będzie bardziej nasycony: zużycie mocznika w tym przypadku wynosi około 100 g na 10 litrów wody.
Aby spryskać rośliny warzywne, należy rozpuścić 8-14 granulek mocznika w 10 litrach wody. Karmienie truskawek mocznikiem wymaga roztworu 10 g mocznika w 2 litrach wody.
Mocznik dla roślin może służyć nie tylko jako nawóz azotowy, ale także jako doskonały środek do zwalczania niektórych szkodników. Wielu ogrodników woli karmić rośliny azotem i jednocześnie zabijać owady, spryskując ogród mocznikiem wiosną, zanim pąki zaczną puchnąć na drzewach i krzewach. Aby to zrobić, użyj 7% roztworu karbamidu. Spryskiwanie krzewów i drzew roztworem mocznika jest skuteczne w przypadku pojawienia się jabłoni, mszyc, ryjkowców i chrząszczy miododajnych.
Mocznik chroni również rośliny przed szkodnikami: jesienią zaleca się traktowanie jabłoni dotkniętych parchem i innych drzew owocowych 5% roztworem mocznika: mocznik, przenikający do tkanki liści, pozbawia czynniki wywołujące chorobę zdolność do tworzenia owocników, które wiosną powodują pierwotne zakażenie jabłoni. A z chorób, takich jak oparzenia monilialne i purpurowa plama, skuteczny jest mocznik z siarczanem miedzi: 700 g mocznika i 50 g siarczanu miedzi rozpuszcza się w 10 litrach wody.
Pamiętaj: jeśli po potraktowaniu roślin mocznikiem pada deszcz, konieczne będzie ponowne spryskanie.
Mocznik z sadzonek
Niektóre rośliny warzywne są karmione mocznikiem już w okresie siewu w celu wczesnego zbioru. Po posadzeniu sadzonek pomidorów na otwartym terenie lub w szklarni, dokarmianie dolistne przeprowadza się co tydzień, spryskując sadzonki kolejno roztworem mocznika, monofosforanu potasu i azotanu potasu. Trzy tygodnie po posadzeniu sadzonek mocznik nakłada się na korzenie.
W sumie w sezonie rośliny można karmić mocznikiem 1 do 3 razy pod korzeniem lub 1-2 razy na liście.
