Eupatorium (łac. Eupatorium) to rodzaj bylin z rodziny Asteraceae lub Asteraceae, pochodzących z Ameryki Północnej i rozprzestrzeniających się w Azji, Europie i tropikalnych regionach Afryki. Rodzaj obejmuje ponad 120 opisanych gatunków, ale nawet ponad 200 gatunków stetoskopu ma nieokreślony status.
Rosyjska nazwa rośliny pochodzi najprawdopodobniej od słowa „poskon”, jak nazywa się konopie męskie, z którymi biel ma pewne zewnętrzne podobieństwo, a rodzaj otrzymał naukową nazwę na cześć Mitrydatesa Eupatora, króla pontyjskiego, który używał niektórych gatunków roślin jako antidotum.
Sadzenie i pielęgnacja stromego
- Sadzenie: wysiew nasion na sadzonki - na początku marca, przesadzanie sadzonek na otwarty teren - w drugiej połowie maja.
- Kwitnienie: od połowy lata do wczesnej jesieni.
- Oświetlenie: jasne rozproszone światło, półcień.
- Gleba: luźne, wilgotne i pożywne, piaszczysto-gliniaste i gliniaste o odczynie obojętnym.
- Podlewanie: częste i obfite.
- Top dressing: z roztworami złożonego nawozu mineralnego trzy razy w sezonie: wiosną, w czerwcu i podczas pączkowania.
- Rozmnażanie: nasiona, pąki, sadzonki.
- Choroby: roślina jest odporna.
- Szkodniki: górnicy.
Kwiat łodygi - opis
Drzewostany łodygowe to kłączowe byliny i jednoroczne półkrzewy oraz rośliny zielne o prostych łodygach, przeciwległych, rzadziej naprzemiennych lub okółkowych. Liście jajowate, liniowe, eliptyczne, włóczniowo-lancetowate, rombowe, podłużne, pierzaste, dłoniasto-klapowane, całe lub ząbkowane wzdłuż krawędzi, mogą być siedzące lub ogonkowe. Powierzchnia blaszki liściowej na stromych zboczach jest gładka, szorstka lub owłosiona.
Małe rurkowate fioletowe, różowe, białe lub liliowo-niebieskie kwiaty są zbierane w koszyczkach, tworząc złożone wiechy, łuski lub grono. Owocem tego rodzaju jest trądzik.
Sadzenie stromego drzewa w otwartym terenie
Kiedy zasadzić sok w ziemi
Sadzenie i pielęgnacja stromego pola na otwartym polu zaczyna się od wysiewu nasion na sadzonki. Jednak wstępnie zaszczepiony materiał poddaje się rozwarstwieniu na zimno: miesza się z mokrym piaskiem, umieszcza w szklanym słoju i przechowuje przez miesiąc w lodówce na warzywa. Na początku marca pojemnik napełnij glebą sadzonkową, wysiej nasiona stromego nasączonego przez jeden dzień bladoróżowego roztworu nadmanganianu potasu na głębokość około 5 mm, przykryj uprawy folią lub szkłem i umieść w ciepłym miejscu. Konserwacja upraw polega na codziennej wentylacji i usuwaniu kondensatu z osłony.
Na zdjęciu: Kwitnienie wieżyZ sadzonek, które pojawiają się po 2-3 tygodniach, zdejmuje się pokrywę, a na etapie rozwoju sadzonek dwóch par prawdziwych liści zanurza się je w doniczkach torfowych. W otwartym terenie stromy parapet sadzi się wiosną, w drugiej połowie maja, kiedy minęło zagrożenie powracającymi przymrozkami.
Dla tych, którzy nie chcą zawracać sobie głowy uprawą sadzonek, jest wyjście: sadzonek szczeciny nie brakuje i można je kupić w kwiaciarni lub pawilonie ogrodowym. Jednak przed sadzeniem do ziemi zarówno zakupione, jak i samodzielnie wyrosłe sadzonki muszą być utwardzane przez 10-12 dni: należy je codziennie wyprowadzać na świeże powietrze, stopniowo zwiększając czas trwania sesji. W czasie „spaceru” sadzonki należy chronić przed przeciągami i opadami atmosferycznymi.
Jak zasadzić wieżę w ogrodzie
Najlepiej rośnie na otwartym, słonecznym miejscu, choć normalnie rozwija się w półcieniu, a nawet w cieniu. Roślina jest bezpretensjonalna w składzie gleby, jednak preferuje luźne, odżywcze gleby neutralne. Gleby piaszczyste i gliniaste nie nadają się na strome zbocze.
Teren pod stromym zboczem należy wcześniej przygotować: dobrze jest wykopać, dodając w razie potrzeby 3-5 kg kompostu na każdy m², następnie wyrównać powierzchnię grabiami i wykopać doły w odległości 60-80 cm od siebie. Głębokość otworów powinna być taka, aby w pełni pasował do nich doniczka torfowa z sadzonką.
W dołkach umieścić doniczki, a pozostałą przestrzeń wypełnić ziemią, a następnie zagęścić i podlać powierzchnię.
Dbanie o miotłę w ogrodzie
Jak dbać o wieżę
Stroma roślina wymaga podlewania, nawożenia, spulchniania gleby wokół buszu, usuwania chwastów, przycinania i ochrony przed chorobami i szkodnikami. Wysokie zbocza mogą wymagać wsparcia, dlatego najlepiej sadzić je wzdłuż ogrodzeń lub ścian. Stromy nie wymagają przycinania formującego, ale aby zapobiec samosiewowi, zwiędłe kwiatostany są przycinane, zanim dojrzałe nasiona opadną na ziemię.
Na zdjęciu: rosnący stetoskopBiel należy do roślin odpornych na zimę i nie przykrywa jej na zimę, ale przed nadejściem chłodów odcina się całą nadziemną część rośliny.
Podlewanie i karmienie stromego
Sok kostny kocha wilgoć, a jeśli posadzisz go w pobliżu zbiornika, roślina będzie ci za to wdzięczna. Nie bój się często i obficie podlewać gulaszu: jego kłącze nie boi się lekkiej stagnacji wody. Ale w porze suchej roślina cierpi.
Po deszczu lub podlaniu należy poluzować glebę wokół buszu, aby nie utworzyła się na niej skorupa, i usunąć chwasty. Jeśli nie chcesz tego robić przez cały czas, zakryj koło pnia materiałem organicznym.
W sezonie strome nawozi się trzykrotnie: pierwszy raz wiosną, następnie w czerwcu, a ostatni raz podczas formowania się pąków na roślinie. Jako opatrunek górny można użyć słabo skoncentrowanych roztworów ptasich odchodów lub dziewanny, ale lepiej jest nakładać złożone nawozy mineralne na krąg pnia.
Szkodniki i choroby szpiku kostnego
Pędy są odporne zarówno na choroby, jak i szkodniki. Problemy mogą wynikać z zajęcia krzewu przez górników, które są trudne do zniszczenia nawet najsilniejszymi środkami owadobójczymi. Aby pozbyć się pasożytów, będziesz musiał odciąć uszkodzone liście i pędy stromych. Jednak roślina szybko się regeneruje.
Rodzaje i odmiany steków
Sok konopny (Eupatorium cannabinus)
Rośnie praktycznie w całej Europie na bagnach, strumieniach i wilgotnych łąkach. Ma wyprostowaną łodygę, osiągającą wysokość od 20 cm do 1 m. Na krótkich ogonkach znajdują się lekko owłosione, palmate-oddzielne liście, składające się z 3-5 segmentów z ząbkowaną krawędzią. Wiechy wierzchołkowe corymbose są uformowane z różowych koszy. Najbardziej znane formy ogrodowe gatunku:
- Plenum (Flore Pleno) - roślina o wysokości do 160 cm z długo kwitnącymi koszyczkami frotte;
- Variegatum - forma o wysokości do 75 cm z jasnoróżowymi kwiatami i nierówną białą obwódką wokół krawędzi liści;
- Album to wieża z białymi kwiatostanami.
Na zdjęciu: włosie konopne (Eupatorium cannabinus)Sok kostny (Eupatorium rugosa)
Różni się od innych przedstawicieli rodzaju owalnymi, przeciwległymi liśćmi z ząbkowaną krawędzią. Kwiaty tego gatunku są białe. Najciekawsze odmiany to:
- Chocolet to mrozoodporna roślina o brązowo-brązowych błyszczących liściach, które podczas kwitnienia mają purpurowy odcień i kwiatostany małych białych kwiatów;
- Brownlaub to krzew o wysokości do półtora metra, którego młode liście i pąki są brązowe.
Na zdjęciu: Eupatorium purpureumGulasz purpurowy (Eupatorium purpureum = Eupatorium falcatum = Eupatoriadelphus purpureus = Eupatorium purpureum var.amoenum = Eupatorium trifoliatum)
Jest to bylina kłączowa pochodząca z Ameryki Północnej do 150 cm wysokości z prostymi niebieskawo-zielonymi łodygami i okółkowatymi, owłosionymi, owalno-lancetowatymi, spiczastymi do góry i ząbkowanymi wzdłuż krawędzi liści. Małe koszyczki w gamie kolorystycznej od jasnoróżowej do fioletowo-liliowej zbierane są w tarcze o średnicy do 20 cm. Najbardziej znane odmiany:
- Little Red to kompaktowa odmiana o wysokości do 1 m o winno-różowych kwiatach;
- Little Joe to roślina tej samej wysokości z małymi dymnymi różowymi kwiatami zebranymi w kwiatostan.
Na zdjęciu: Spotted Bone Stem (Eupatorium maculatum)Sok kostny (Eupatorium maculatum = Eupatorium purpureum var.maculatum = Eupatoriadelphus maculatus)
W naturze występuje w zaroślach, lasach i łąkach strefy przybrzeżnej Ameryki Północnej. Jest to silna roślina o wysokości do 180 cm o wydłużonych, okółkłych liściach i fioletowych kwiatach. W kulturze takie odmiany tego typu są częściej uprawiane:
- Album to roślina o wysokości do 2 m z szaro-białymi kwiatostanami;
- Stok Atropurpureum - odmiana o ciemnoczerwonych łodygach o wysokości do 200 cm i różowo-fioletowych kwiatostanach;
- Barterd Bride - krzew o wysokości do 2,4 m z absolutnie białymi kwiatami;
- Gateway - odmiana o wysokości do półtora metra z czerwonymi łodygami i gęstymi, bujnymi kwiatostanami w kształcie kopuły z liliowo-różowych kwiatów;
- Big Umbrellaz - stromy, do 180 cm wysokości, z dużymi czapeczkami szaro-różowych kwiatostanów na czerwonych łodygach;
- Karin - odmiana do 2 m wysokości z bladymi lawendowymi koszyczkami;
- Phantom to odmiana hybrydowa o wysokości poniżej metra, o ciemnych łodygach i kwiatostanach gołębio-liliowych;
- Pearl Bash to wieża o wysokości do 150 cm z ciemnoczerwonymi łodygami i liliowo-różowymi kwiatostanami, przypominającymi Gateway, ale mniejszymi.
Szkielet w projektowaniu krajobrazu
Brzoza jest uprawiana zarówno jako roślina solo, jak i jako tło do kompozycji z innymi roślinami ozdobnymi. Piękny krzew na środku zielonego trawnika lub w tle mixbordera. Ta kochająca wilgoć roślina jest często zdobiona brzegami naturalnych i sztucznych zbiorników.
Aby ukryć brzydkie ogrodzenie lub konstrukcję, stromość sadzi się w grupie. Wysokie odmiany roślin, pokryte szronem i śniegiem, ozdobią Twój ogród nawet zimą. Stromy jest również piękny podczas cięcia: zachowuje świeży wygląd przez długi czas. Pędy i kwiatostany rośliny są często używane do ikebany. Loosestrike, daylily, astilba, buzulnik i echinacea są bardziej odpowiednie jako partnerzy niż inne rośliny.
