Angelica officinalis (Archangelica officinalis) lub Angelica officinalis to roślina zielna, gatunek z rodzaju Angelica z rodziny Parasol. Ta roślina pochodzi z północy Eurazji. W kulturze arcydzięgiel jest uprawiany jako roślina lecznicza, aromatyczna i ozdobna. W przeciwnym razie roślina ta nazywana jest arcydzięgiem, fajką wilka, fajką łąkową, marihuaną, noszami, arcydzięgiem, dudziarzem, aw Europie - anielską lub anielską trawą. Angelica została sprowadzona do Europy Środkowej ze Skandynawii w XV wieku, skąd rozprzestrzeniła się na inne regiony.
Rośnie w leśnych wąwozach, w lasach świerkowych i sosnowo-brzozowych, wzdłuż brzegów rzek i potoków.

Sadzenie i pielęgnacja arcydzięgla

  • Sadzenie: wysiew nasion w otwartym terenie - we wrześniu. Nasiona warstwowe można również wysiewać wczesną wiosną.
  • Oświetlenie: jasne światło słoneczne, półcień.
  • Gleba: dobrze nawilżona, przepuszczalna i żyzna.
  • Podlewanie: tylko podczas silnej suszy.
  • Top dressing: 2 razy w sezonie ze złożonymi nawozami mineralnymi.
  • Rozmnażanie: nasiona.
  • Choroby: mączniak prawdziwy i rdza.
  • Szkodniki: przędziorków.
  • Właściwości: roślina ma właściwości lecznicze i jest uprawiana jako roślina lecznicza.
Przeczytaj więcej o uprawie arcydzięgla poniżej.

Trawa arcydzięgla - opis

Angelica officinalis to dwuletnia pachnąca roślina, która w pierwszym roku życia tworzy jedynie podstawową rozetę z pęczka liści, aw drugim roku rozwija łodygę i łodygi kwiatowe. Kłącze arcydzięgla jest brązowe, krótkie, rzodkiewka, do 8 cm średnicy, porośnięte licznymi korzeniami przybyszowymi. Zawiera żółtawy lub biały mleczny sok. Arcydzięgiel pędy do 2,5 m wysokości, wyprostowany, pojedynczy, nagi, gruby, cylindryczny, pusty wewnątrz i rozgałęziony u góry.

Na zdjęciu: rosnąca dzięgiel w ogrodzie

Liście są trzykrotnie pierzaste, naprzemiennie, z dużymi trójpłatowymi lub dwu-klapowymi segmentami jajowalnymi: podstawowo - długopłatkowe, duże, o zarysie trójkątnym, liście łodyg nie są tak duże jak dolne, z osłonką okrywającą łodygę. Kwiatostan arcydzięgla to duży, złożony, prawie kulisty baldach o średnicy do 15 cm z dwudziestoma do czterdziestu promieniami, kwitnący na gęsto owłosionej szypułce w górnej części. Parasol składa się z nieokreślonych, małych żółtozielonych kwiatów z pięcioma płatkami. Owoc arcydzięgla jest eliptycznym zielonkawym lub żółtym dwu nasionami, które rozpada się na dwa półowoce. Trawa Angelica kwitnie od czerwca do sierpnia w drugim roku życia, a jej owoce dojrzewają od lipca do września.

Uprawa arcydzięgla w ogrodzie

Siew arcydzięgla

Angelica najlepiej rośnie na terenach półcienistych lub słonecznych na glebach dobrze nawilżonych, żyznych i przepuszczalnych. Przed siewem glebę na miejscu wykopuje się kompostem lub humusem i wyrównuje. Arcydzięgiel wysiewa się przed zimą, we wrześniu, ponieważ jej nasiona wymagają zimnej stratyfikacji. Wysiew powinien być gęsty, ponieważ kiełkowanie nasion jest stosunkowo niskie. Jeśli arcydzięgiel rośnie zbyt gęsto wiosną, należy sadzić zgodnie ze schematem 60x30 lub 60x40 cm.Nie ma konieczności przykrywania upraw dzięgielu na zimę.

Jeśli siew odbywa się wiosną, nasiona są przechowywane w pojemniku na warzywa w lodówce przez trzy zimowe miesiące, wcześniej zmieszane z mokrym piaskiem i umieszczone w pojemniku. Jednak wiosną liczba kiełkujących nasion może się zmniejszyć.

Pielęgnacja Angeliki

Kiedy pojawiają się pędy arcydzięgla, poletko jest ściółkowane mchem, aby zwiększyć plony. Dbanie o arcydzięgiel jest proste: podlewanie w porze suchej, pielenie, częste spulchnianie gleby wokół roślin, nakładanie nawozów mineralnych na glebę dwa razy w sezonie, ochrona przed chorobami i szkodnikami - tego oczekuje od Ciebie ta roślina.

Przydatne właściwości śnienia, uprawy w ogrodzie

Szkodniki i choroby Angelica

W pewnych okolicznościach arcydzięgiel może być zakażony chorobami grzybiczymi, takimi jak rdza lub mączniak prawdziwy. Nie jest pożądane traktowanie roślin preparatami chemicznymi, ponieważ arcydzięgiel ma tendencję do gromadzenia się w sobie trucizn, dlatego należy podjąć środki zapobiegawcze w celu zwalczania prawdopodobnych chorób: przestrzeganie płodozmianu, regularne niszczenie chwastów na miejscu, stosowanie nawozów mineralnych o niskiej zawartości azotu.

Na zdjęciu kwiatostan arcydzięgla

Wśród owadów groźne dla odpornej na suszę dzięgielu są przędziorki, które również nie lubią wilgoci i wilgoci. Aby odstraszyć kleszcze, dzięgiel jest traktowany naparem tytoniowym: 200 g makhorki lub tytoniu należy wlać 3 litrami wody, podawać przez jeden dzień, następnie odcedzić, dodać 50 g mydła w płynie dla lepkości i spryskać rośliny i ziemię pod nimi.

Gromadzenie i przechowywanie arcydzięgla

Do celów leczniczych używa się głównie korzenia arcydzięgla, a czasem jego nasion i liści. Korzenie roślin w pierwszym roku życia zbierane są jesienią, we wrześniu-październiku, a korzenie roślin w drugim roku, w marcu i kwietniu. Są starannie wykopywane, uwalniane z ziemi, oddzielane od części naziemnej i dokładnie badane: kłącza uszkodzone przez norniki lub krety tracą swoje właściwości lecznicze. Całe kłącza są myte w zimnej wodzie, cięte wzdłuż i układane w jednej warstwie na papierze, drucianej kratce lub cienkiej szmatce do wyschnięcia w dobrze wentylowanym miejscu lub w cieniu na zewnątrz. Decydując się na suszenie surowców w piekarniku, należy to zrobić w temperaturze 35-40 ˚C.

Jak prawidłowo radzić sobie z barszczem na stronie

Liście arcydzięgla zbiera się podczas kwitnienia i suszy w cieniu na zewnątrz. Gotowe surowce są przechowywane w workach lub szczelnie zamkniętych kartonach nie dłużej niż dwa lata.

Gatunki i odmiany Angelica

Angelica officinalis ma trzy podgatunki:

  • Angelica archangelica subsp. archangelica;
  • Angelica archangelica subsp. norvegica;
  • Angelica archangelica subsp. Litoralis.

Krajowi hodowcy nie uprawiali odmian arcydzięgla, a spośród europejskich odmian arcydzięgla najpopularniejsze są Jizerka i Budakalaszi.

Właściwości arcydzięgla - szkoda i korzyść

Lecznicze właściwości arcydzięgla

Angelica lecznicza zawiera wiele użytecznych substancji: korzenie zawierają olejki eteryczne, waleriany, jabłkowy, octowy, anielski i inne kwasy, a także żywice, wosk, cukry, karoten, pektyny, gorzki i garbniki. Skład olejku eterycznego wyciśniętego z kłącza, płynu o piżmowym aromacie, zawiera białko, tłuszcze, białka, węglowodany, błonnik, oleje tłuszczowe, fosfor, wapń, witaminę B12 i kwas askorbinowy. Charakterystyczny zapach olejku nadaje substancja ambrettolid.

Od czasów starożytnych wiadomo, że arcydzięgiel pobudza krążenie krwi, działa tonizująco na układ sercowo-naczyniowy i nerwowy, wzmacnia serce i odporność, zwiększa wydzielanie żółci i soku trzustkowego. Angelica jest używana przy reumatyzmie, dnie moczanowej, chorobach nerek. Nalewka alkoholowa z arcydzięgla pocierająca dolną część pleców z bólu.

Korzeń arcydzięgla jest wliczony w opłaty przepisane w leczeniu alkoholizmu. Ma również właściwości wykrztuśne, przeciwbakteryjne, moczopędne, przeciwzapalne. Stosuje się go przy zapaleniach oskrzeli, przeziębieniach, niestrawności, niepłodności u kobiet z niedokrwistością, zaburzeniach krążenia, osłabieniu i zawrotach głowy w okresie prenatalnym i poporodowym. Właściwości antyseptyczne rośliny pozwalają na stosowanie jej w reumatycznych procesach zapalnych i zapaleniu pęcherza.

W medycynie ludowej arcydzięgiel jest stosowany w leczeniu łuszczycy, podrażnień i starzenia się skóry.

Perfumy Angelica są często używane w przemyśle perfumeryjnym i kosmetycznym, zwłaszcza w perfumach i wodach kolońskich o orientalnym bukiecie. W przemyśle spożywczym napoje bezalkoholowe i alkoholowe są aromatyzowane arcydzięgiem.

Na zdjęciu: Jak wyhodować dzięgiel w ogrodzie

Bardzo ceniony jest miód z arcydzięgla, który można barwić na dowolny odcień od ciemnobrązowego do bursztynowego. Konsystencja miodu arcydzięgla może być drobnoziarnista, smalcowa, żywiczna, a nawet grubsza. Charakterystyczną cechą miodu arcydzięgielowego jest niska zdolność krystalizacji. Miód ma specyficzny aromat, a smak jest ostry, ale przyjemny, z ledwo wyczuwalną goryczką i posmakiem cukierkowo-karmelowym.

Angelica lecznicza - przeciwwskazania

Angelica jest przeciwwskazana dla tych, którzy mają indywidualną nietolerancję na jej składniki. Nie jest zalecany dla kobiet w ciąży i diabetyków.

Popularne Wiadomości

Jabłko kolumnowe Medoc: opis odmiany, zdjęcia, recenzje

Jabłoń kolumnowa Medoc: charakterystyka odmiany, historia selekcji, zasady uprawy, odporność na glebę, podlewanie, nasłonecznienie. Omówienie opisu odpornej rośliny owocowej nadającej się do uprawy nawet w zimnych regionach.…