Acidanthera (łac. Acidanthera) to rodzaj bylin zielnych z rodziny Iris. Nazwa rodzaju pochodzi od dwóch greckich słów, które tłumaczone są jako „ostry” i „kwiat” i opisują spiczaste płaty okwiatu acidantera. W rodzaju występuje około 40 gatunków, które rosną w tropikach kontynentu afrykańskiego. W kulturze uprawia się głównie acidantera dwukolorowy, acidantera Muriel lub mieczyk Muriel, lub szaszłyk Muriel lub mieczyk pięknie kwitnący lub pachnący mieczyk - popularna roślina ogrodowa, wprowadzona do kultury w 1886 roku i wcześniej wyróżniona jako odrębny rodzaj.
Obecnie gatunek ten zaliczany jest do rodzaju mieczyków, a także dzikich gatunków acidanthera, które obecnie nazywane są również mieczykami. Aby jednak nie wprowadzać zamieszania, mieczyk Muriel jest nadal nazywany acidantera zarówno w życiu codziennym, jak iw literaturze kwiaciarskiej.
Sadzenie i pielęgnacja acidantera
- Kwitnienie: sierpień-wrzesień.
- Sadzenie: sadzenie cebul w ziemi - późną wiosną, od końca kwietnia do końca maja. Od końca marca można sadzić 3-6 cebulek w doniczce z ziemią, jak do forsowania, umieszczać je w szklarni lub na lekkim parapecie, a pod koniec maja sadzić w ziemi.
- Wykopywanie bulw: z początkiem stałego zimna.
- Przechowywanie: przy dobrej wentylacji i temperaturze 15-16 ˚C.
- Oświetlenie: jasne światło słoneczne.
- Gleba: lekka, żyzna, odczynie lekko kwaśne.
- Podlewanie: regularne, umiarkowane. W okresie kwitnienia podlewanie jest zmniejszone, ale gleba na terenie jest utrzymywana w lekko wilgotnym stanie.
- Nawożenie pogłówne : 2-3 razy w sezonie: przed sadzeniem do gleby wprowadzana jest materia organiczna, w okresie aktywnego wzrostu - nawozy azotowe, aw okresie tworzenia pąków i kwitnienia - potasowo-fosforowe. Nie zaleca się stosowania nawozów organicznych.
- Rozmnażanie: nasiona, bulwy i niemowlęta.
- Szkodniki: roślina jest niszczona przez mszyce, roztocza cebulowe, owady łuskowe i ślimaki.
- Choroby: zgnilizna korzeni, mączniak prawdziwy, rdza i mozaika wirusowa.
Kwiat Acidantera - opis
Acidantera Muriel to bylina do 120 cm wysokości, z okrągłymi białymi bulwami o średnicy do 3 cm w gęstej brązowej osłonce, proste lub rozgałęzione łodygi w górnej części, jasnozielone mieczykowate lub liniowe liście do pół metra długości i kremowobiałe kwiaty o średnicy od 5 do 12 cm, zebrane w 3-10 kawałkach w kwiatostany w kształcie kolców. Kwiaty mają słodki, przyjemny aromat, który przyciąga pszczoły, długą rurkę i sześć spiczastych płatków, które u podstawy stają się ciemnofioletowe, ciemnopurpurowe lub prawie czarne. Acidantera kwitnie w sierpniu i wrześniu. Kwiaty otwierają się kolejno od dołu do góry, dzięki czemu kwitnienie każdej szypułki może trwać do miesiąca. Owocem acidantera jest wydłużona torebka z nasionami.
Sadzenie acidantera w ziemi
Kiedy sadzić acidander
Ponieważ tropikalny kwiat acidandra jest ciepłolubny, sadzi się go w najbardziej nasłonecznionym obszarze późną wiosną, kiedy gleba się nagrzewa, czyli od końca kwietnia do końca maja. Jeśli mieszkasz na obszarze, na którym panuje długa, zimna wiosna, ale chcesz, aby acidantera zakwitła na czas, posadź bulwy do destylacji w marcu. W tym celu zanurza się od 3 do 6 cebulek w doniczce o średnicy 12-15 cm, wypełnionej luźnym, przepuszczalnym podłożem na głębokość 4-5 cm, po czym trzymają doniczkę w szklarni lub na lekkim parapecie, a pod koniec maja przesadza się do klombu. Wyhodowane bulwy dają mocne, długie i obficie kwitnące rośliny.
Jak sadzić acidander
W ciepłym klimacie lub na środkowym pasie można natychmiast sadzić bulwy w ogrodzie kwiatowym. Wcześniej wykopuje się miejsce z lekką żyzną glebą o słabo kwaśnym odczynie, w razie potrzeby dodaje się piasek w celu drenażu i nawożenia w postaci kompostu lub próchnicy, po czym powierzchnię wyrównuje się. Materiał do sadzenia jest wytrawiany w słabym roztworze nadmanganianu potasu, suszony i dopiero potem sadzony. Cebulki acidantera układa się w grupach po 8-30 sztuk, zanurzając je w zależności od wielkości na 8-12 cm i zachowując odległość między bulwami od 1 do 20 cm Po posadzeniu powierzchnię podlewamy.
Dbanie o acidantera w ogrodzie
Jak dbać o acidantera
Sadzenie acidantera i pielęgnacja na otwartym polu nie zawiera żadnych subtelności: będziesz musiał podlać kwietnik, poluzować na nim glebę, usunąć chwasty, a aby to zrobić rzadziej, powinieneś ściółkować powierzchnię materiałem organicznym - trocinami, torfem, próchnicą lub skoszoną trawą: to środek zapobiegnie zbyt szybkiemu odparowaniu wilgoci i rozwojowi chwastów. Aby zachować dekoracyjny efekt środków zakwaszających, usuwaj zwiędłe kwiaty w odpowiednim czasie.
Podlewanie i karmienie kwasami
Podlewaj acidander umiarkowanie, ale regularnie, szczególnie w przypadku długotrwałego upału. Roślina cierpi zarówno z powodu suszy, jak i stagnacji wilgoci, co może prowadzić do zgnilizny korzeni. W okresie kwitnienia podlewanie jest ograniczone, ale gleba na miejscu powinna być przez cały czas lekko wilgotna. Upewnij się, że gdy gleba jest nawilżona, krople nie spadają na liście i kwiaty, w przeciwnym razie mogą pojawić się na nich oparzenia. Woda do nawadniania powinna być osadzona, a nie zimna. Po wchłonięciu wody gleba wokół rośliny zostaje poluzowana podczas usuwania chwastów.
Jeśli chodzi o nawozy, acidander dobrze reaguje na wprowadzanie kompleksów mineralnych. Wystarczy go karmić nawozami dwa lub trzy razy w sezonie: przed sadzeniem dodaj do gleby materię organiczną, w okresie wzrostu i wzrostu zieleni - nawozy zawierające azot, a przed kwitnieniem, gdy roślina zacznie tworzyć pąki, będzie potrzebować kompleksu potasowo-fosforowego. Opatrunek górny zwykle łączy się z podlewaniem. Świeża materia organiczna jest szkodliwa dla rośliny.
Zakwaszacze do przeszczepów. Acidantera zimą
Jeśli zimą w twojej okolicy temperatura spadnie poniżej zera, lepiej byłoby wykopać bulwy rośliny na zimę, a wiosną ponownie posadzić je w ogrodzie kwiatowym. Kiedy wykopać acidander? Gdy tylko kwitnienie się kończy, szypułki rośliny są odcinane, ale dolne liście pozostawia się na kwasie do mrozu. Wraz z nadejściem stabilnego zimnego trzpienia część naziemna jest całkowicie odcinana, a bulwy są wykopywane i wysyłane do przechowywania.
Środki zakwaszające do przechowywania
Jak zachować kwaskowaty zapach do wiosny? Wyjęte z gleby bulwy suszy się przez miesiąc w temperaturze 20 ºC, oczyszcza ze zgniłych łusek, z korzeni, przetrzymuje w roztworze fungicydu, suszy, a następnie zawija do papierowych toreb lub w karton z perforacją do wymiany powietrza i przechowuje do wiosny w temperaturze 15-16 ºC ... W przypadku przechowywania w niższej temperaturze bulwy są zanurzone w stanie spoczynku, a jeśli w magazynie jest zbyt ciepło, materiał sadzeniowy zaczyna kiełkować z wyprzedzeniem.
W marcu bulwy sadzi się do destylacji, a pod koniec kwietnia w ciepłym miejscu sadzi się je bezpośrednio w ziemi. Wiesz już, jak to zrobić.
Powielanie środków zakwaszających
Acidantera rozmnaża się metodą nasienną i wegetatywnie - przez bulwy i dzieci. Opisaliśmy już sposób rozmnażania przez bulwy. Jeśli chodzi o dzieci, wiele z nich rośnie na bulwach. Wiosną, przed zasadzeniem bulw w kwietniku, dzieci są oddzielane i wychowywane w szkole. Przy dobrej pielęgnacji acidantera od dzieci kwitnie pierwszej jesieni. Dorosła bulwa może żyć do 5 lat.
Substancje zakwaszające rozmnażanie nasionrównież prosta procedura. Siew przeprowadza się zimą w zwykły sposób i nie ma potrzeby poddawania nasion stratyfikacji. Podłoże powinno być odżywcze, w przybliżeniu o następującym składzie: ziemia ogrodowa, torf i piasek w równych proporcjach. Pojemnik z uprawami utrzymuje się w temperaturze 20 ºC, a stałą wilgotność gleby uzyskuje się poprzez przykrycie pojemnika folią lub szkłem i spryskanie powierzchni podłoża z rozpylacza. Uprawy powinny być codziennie wentylowane, a spod osłony należy usuwać kondensację. W kwietniu-maju, na etapie rozwoju dwóch prawdziwych liści, sadzonki zanurza się w oddzielnych doniczkach, najlepiej torfowych, aby po przesadzeniu na otwarty teren nie trzeba było ponownie ranić korzeni sadzonek. Sadzonki rosną szybko, a latem będą gotowe do przebywania w kwietniku. Jesienią bulwy są wykopywane, a wiosną ponownie sadzone w ogrodzie.Szypułki pojawią się w trzecim roku.
Szkodniki i choroby zakwaszające
Acidantera jest niszczona przez mszyce, roztocza cebulowe, owady łuskowe i ślimaki. W celach profilaktycznych lepiej jest traktować roślinę proszkiem musztardowym lub amoniakiem - środkami ludowymi, które nie szkodzą zwierzętom, ludziom i roślinom. Ale jeśli owady i mszyce nadal pojawiają się w ogrodzie kwiatowym, natychmiast potraktuj kwasicę i glebę pod nią środkami owadobójczymi. Kleszcze są niszczone preparatami roztoczobójczymi. Ślimaki trzeba będzie zbierać ręcznie, a dla ułatwienia rozłożyć po terenie fragmenty desek lub kawałków łupków, pod którymi mięczaki koniecznie będą się chować przed słońcem, a ty będziesz musiał je tylko zebrać i zniszczyć.
Wśród chorób acidantera dotyczy to zgnilizny korzeni, mączniaka prawdziwego, rdzy i mozaiki. Nie ma sensu walczyć z mozaiką - jest nieuleczalna, a rośliny o barwnych liściach najlepiej natychmiast niszczyć. Jeśli chodzi o pozostałe wymienione choroby, ich natura jest grzybicza, dlatego rośliny będą musiały być traktowane preparatami grzybobójczymi, na przykład 1% roztworem siarczanu miedzi lub mieszanką Bordeaux. Przypominamy, że można zapobiec uszkodzeniom roślin przez infekcję, wykonując środki agrotechniczne, w tym zapobiegawcze, i zapewniając terminową opiekę. Choroby grzybicze są zwykle spowodowane nadmiernym lub niewłaściwym podlewaniem, słabym drenażem lub jego brakiem oraz dziko rosnącymi chwastami.
Rodzaje i odmiany acidantera
Najbardziej rozpowszechniony w hodowli typ acidander bicolor został opisany przez nas na początku artykułu. Pozostaje dodać, że wśród kwiaciarni popularna jest hybryda tego typu Tubergen acidantera , która ma większe kwiaty niż główny gatunek. Czasami w kulturze występują inne rodzaje acidantera, czyli mieczyk:
Acidanthera tropical (Acidanthera aequinoctialis)
to roślina o wysokości do 130 cm, o liściach wielożebrowych i obustronnych kwiatostanach o 5-6 białych kwiatach z długą rurką i fioletowymi lub szkarłatnymi plamkami. Sugerowano, że roślina ta jest tropikalną i wyższą formą acidantera bicolor;
Acidanthera biała (Acidanthera candida)
kwitnie pachnącymi białymi kwiatostanami w tropikalnej Afryce. Ma prostą, słabo liściastą łodygę.
Oprócz tych opisanych, znane są zakwaszacze krótko-rurkowe, peleryny, trawiaste, czterokwiatowe, rurkowe, różowo-białe i szerokolistne.
