Arctotis (łac. Arctotis) to rodzaj roślin kwiatowych z rodziny Astrov, który obejmuje około 70 gatunków. Około 30 z nich rośnie na kontynencie afrykańskim na południe od Zimbabwe i Angoli, niektóre są endemiczne dla regionu Cape, a niektóre występują w Ameryce Południowej.
Nazwę rodzaju można przetłumaczyć z języka greckiego jako „ucho niedźwiedzia”: roślina wyróżnia się gęstym pokwitaniem. Historia uprawianych gatunków sięga ponad 100 lat.
Sadzenie i pielęgnacja arctotis
- Kwitnienie: od lipca do mrozu.
- Sadzenie: wysiew nasion na sadzonki - w marcu, sadzenie w otwartym terenie - na początku lub pod koniec maja, na obszarach z późnym latem - na początku czerwca. Wysiew nasion w regionach południowych bezpośrednio do gruntu - w kwietniu.
- Oświetlenie: jasne światło słoneczne.
- Gleba: wapienna, osuszona. Mokra lub gliniasta gleba nie będzie działać.
- Podlewanie: rzadkie, ale obfite. Podlewaj regularnie w porze suchej.
- Nawóz pogłówny: w pełni mineralny nawóz w okresie tworzenia pąków i kwitnienia. Roślina nie toleruje materii organicznej.
- Rozmnażanie: nasiona.
- Szkodniki: mszyce i owady łąkowe.
- Choroby: szara zgnilizna.
Kwiat Arctotis - opis
Arktotis jest reprezentowany przez trawy i krzewy o srebrzystych lub biało owłosionych łodygach i liściach. Kształt przeciwległych lub naprzemiennych liści arctotis jest nacięty lub falisto ząbkowany. Pojedyncze koszyczki w kształcie spodków o średnicy 5-8 cm, silnie przypominające stokrotki lub gerbery, wznoszą się na długich szypułkach i składają się z białych, fioletowych, różowych lub żółtych kwiatów na brzegach trzciny i fioletowych, fioletowych lub brązowych rurkowatych, umieszczonych w środku kwiatostanu. Wielorzędowa owijarka koszowa składa się z wielu łusek. Owoc arctotis to szaro-brązowy niełupek z kępką. Nasiona rośliny zachowują żywotność do dwóch lat.
Arctotis jest reprezentowany przez jednoroczne, dwuletnie i byliny. Bylina Arctotis na obszarach o chłodnym klimacie jest uprawiana jako roślina jednoroczna.
Sadzenie arctotis w otwartym terenie
Uprawa arktotis z nasion
Lepiej jest uprawiać arctotis z nasion w sposób sadzonkowy. Sadzenie arktotis i pielęgnacja ich w okresie siewu jest w mocy nawet początkującego, zwłaszcza jeśli posłuchasz naszej rady i zasiejesz w połowie marca do doniczek torfowych, rozsiewając w każdym 3-5 nasion. Doniczki są następnie umieszczane na wspólnej tacy i przykrywane folią lub szkłem. Pierwsze pędy mogą pojawić się w ciągu tygodnia. Niepożądane jest uprawianie kwiatów arktotis we wspólnej doniczce, ponieważ ta kultura nie toleruje zrywania, ale jeśli z jakiegoś powodu zasiałeś nasiona na sadzonki w pudełku lub pojemniku, to na etapie rozwoju dwóch prawdziwych liści sadzonki powinny być nadal sadzone w 3 sztukach w doniczkach. Gdy sadzonki osiągną wysokość 10-12 cm, uszczypnij sadzonki, aby stymulować krzewienie.
Sadzonki Arctotis sadzi się w otwartym terenie po ustąpieniu zagrożenia nawracającymi przymrozkami. Może to być połowa lub koniec maja lub początek czerwca. Sadzenie poprzedzone jest przygotowaniem do utwardzania: sadzonki codziennie wyprowadza się na jakiś czas na świeże powietrze, aby przyzwyczaiły się do środowiska, w którym wkrótce się znajdą. Czas trwania sesji jest stopniowo wydłużany, aby pod koniec dwutygodniowego okresu sadzonki mogły spędzać w ogrodzie całą dobę.
Sadzonki z glinianą grudką ładuje się do otworów znajdujących się w odległości 25-40 cm od siebie. Jeśli wyhodowałeś je w doniczkach torfowych, umieść sadzonki w otworze bezpośrednio w nich. Pozostałą przestrzeń wypełnić ziemią, lekko zagęścić powierzchnię i obficie podlać.
Jak sadzić arctotis w ogrodzie
Na obszarach z wczesną i ciepłą wiosną Arctotis można wysiewać bezpośrednio do gleby na początku maja. Roślina jest światłolubna, dlatego wymaga terenów otwartych, oświetlonych słońcem. Arctotis może uprawiać dobrze przepuszczalne gleby zawierające wapno. Kultura nie rozwija się dobrze na glebach wilgotnych i gliniastych.
Podczas siewu 4-5 nasion arktotis umieszcza się w otworach. Odległość między otworami jest obliczana w zależności od odmiany i rodzaju rośliny: w przypadku nisko rosnących arktotis wystarczy odstęp 25 cm, a dla wysokich do odżywiania i rozwoju potrzeba więcej miejsca - do 40 cm Nasiona są uszczelnione, powierzchnia jest lekko zdeptana, po czym obszar jest obficie podlewany. Sadzonki pojawiają się za półtora tygodnia, a po 10-12 dniach są przerzedzone. Przy dobrej pielęgnacji arktotis może kwitnąć w ciągu dwóch miesięcy.
Pielęgnacja ogrodu Arctotis
Jak uprawiać arctotis
Uprawa arktotis będzie wymagać wykonania zwykłych i prostych procedur: podlewania, poluzowania gleby, pielenia, opatrunku, szczypania i, jeśli zajdzie taka potrzeba, leczenia chorób i szkodników.
Arctotis ma dobrą odporność na suszę: jego głęboki system korzeniowy ma za zadanie wyciągać wilgoć z głębin, więc często roślina nie wymaga podlewania. Ale w suchym okresie staraj się nie zapomnieć o zwilżeniu gleby, zwłaszcza że łatwiej jest poluzować i chwastować wilgotną glebę.
Nie ma również specjalnej potrzeby stosowania opatrunku górnego, ale kultura dobrze reaguje na wprowadzanie kompleksów mineralnych podczas tworzenia pąków i kwitnienia. Nawozy organiczne są przeciwwskazane w przypadku arktotis .
Dbanie o arktotis obejmuje również usuwanie zwiędłych kwiatów. Ma to na celu stymulowanie rośliny do tworzenia nowych pąków. Ponadto wysokie odmiany mogą wymagać wsparcia.
Szkodniki i choroby Arctotis
Ogólnie rzecz biorąc, arktotis jest odporny zarówno na szkodniki, jak i choroby, ale czasami dotykają go mszyce i robaki łąkowe, aw okresie długotrwałych opadów lub uprawianiu na wilgotnych glebach może zachorować na szarą zgniliznę.
Potraktowanie rośliny naparem z cebuli lub roztworem 100 g suchej musztardy w 10 litrach wody pomoże pozbyć się owadów łąkowych. Jeśli ten środek okaże się bezużyteczny lub nieskuteczny, zawsze możesz użyć środka owadobójczego.
Mszyce, które są szkodliwe nie tylko wysysając soki z rośliny, ale także będąc dystrybutorem nieuleczalnych infekcji wirusowych, są niszczone za pomocą Fitoverm, Actellik, Aktar lub innych insektycydów.
Szarej zgnilizny nie można wyleczyć, dlatego przy pierwszych oznakach choroby chore okazy należy wykopać i spalić, a resztę krzewów leczyć lekiem grzybobójczym, na przykład fundazolem.
Arctotis po kwitnieniu
Roczny arktotis, który utracił swój efekt dekoracyjny, należy zniszczyć, po czym jesienią na miejscu oczyścić glebę z resztek roślinnych i wykopać. Na obszarach z mroźnymi zimami każdy arktotis, nawet wieloletni, jest uprawiany jako roślina jednoroczna, ale na Ukrainie i południowej Rosji można spróbować uprawiać gatunki wieloletnie, jeśli rośliny są dobrze chronione przed zimowym chłodem. Odetnij część naziemną na wysokości 10 cm, powierzchnię ogrodu kwiatowego ściółkuj grubą warstwą organicznej ściółki - słomy, kory, trocin - a obszar ściółki przykryj świerkowymi gałęziami lub włókniną.
Rodzaje i odmiany arctotis
Na naszych szerokościach geograficznych nie tak wiele gatunków arktotis jest uprawianych w kulturze.
Arctotis krótko łodygowy (Arctotis breviscapa)
- zwarta bylina do 15 cm wysokości, pochodząca z Afryki Południowej. Jego liście i łodygi pokryte są białym pokwitaniem owłosionym. Ligulate brzeżne kwiaty o jasnopomarańczowym odcieniu. W kulturze gatunek istnieje od 1812 roku.
Arctotis szorstki (Arctotis aspera)
również pochodzący z Republiki Południowej Afryki, osiąga wysokość 40-50 cm.W naszym klimacie gatunek ten uprawiany jest jako roślina jednoroczna. Jego kwiatostany o średnicy do 5 cm składają się z żółtych rurkowatych i żółtych kwiatów trzciny z brązowymi kreskami.
Arctotis stemless (Arctotis acaulis = Arctotis scapigera)
bylina z mocnym korzeniem palowym i pierzasto wyciętymi liśćmi do 20 cm długości, zielone na górnej stronie i białawe od pokwitania na dole. Koszyczki kwiatostanów o średnicy do 5 cm składają się z żółtych kwiatów języczkowatych z fioletową podszewką i czarno-czerwonych kwiatów rurkowych.
Arctotis stoechadifolia
wszystkie z tych samych regionów Republiki Południowej Afryki, gdzie wszystkie arctotis rosną w uprawach wieloletnich, podczas gdy tutaj są uprawiane jako jednoroczne. Na wysokości jasnozielone, silnie rozgałęzione, wyprostowane łodygi tego gatunku, owłosione z miękkim srebrzysto-białym stosem, osiągają 1 m.Gęste, asymetryczne, owalno-lancetowate liście, faliste ząbkowane na krawędziach, położone naprzeciwko i również pokryte owłosionym pokwitaniem. Górne liście są siedzące, dolne są ogonkowe. Długie szypułki noszą wdzięczne pojedyncze koszyczki o słabym, ale przyjemnym aromacie i składają się z perłowo-białych kwiatów marginalnych ze złotożółtą podstawą i bladofioletowym spodem oraz małych szaro-fioletowych rurkowatych kwiatów, które tworzą krążek o stalowym niebieskawym odcieniu w środku kwiatostanu. W pochmurną pogodę kosze są zamknięte. Gatunek ten jest uprawiany od 1900 roku.Znana odmiana arctotis stochasoliferousgrandis , który różni się od głównego gatunku dłuższymi liśćmi i większymi kwiatostanami.
Hybryda Arctotis (Arctotis x hybridus)
- pod tą nazwą łączy się złożone hybrydy popularne w kulturze między różnymi gatunkami arctotis. Rośliny te, w zależności od lokalnego klimatu, mogą być uprawiane zarówno jako rośliny jednoroczne, jak i byliny.
Gatunki rzadko spotykane w kulturze obejmują piękne arctotis z niebieskimi marginalnymi kwiatami, uszne z kwiatami języczkowatymi o jasnożółtym kolorze i wspaniałe lub bujne z dużymi marginalnymi kwiatami w kolorze pomarańczowym.
Najpopularniejsze odmiany to:
- Pink Suga to arctotis, w którym brzeżne kwiaty są różowo-liliowe od końców do środka i żółto-pomarańczowe od środka do podstawy;
- Mahogeni - kwiaty brzeżne u roślin tej odmiany są terakotowo-pomarańczowe, a kwiaty rurkowe są zielone;
- Hayley - ligulate kwiaty o bogatym żółtym kolorze, a środek składa się z cylindrycznych kółek w kolorze ciemnożółtym i czarnym;
- Brick Red to odmiana o czerwonych kwiatach języczkowych, środek jest ciemnożółty z ciemnobrązowym.
Arktotis Harlequin, mieszanka odmian o różnych kolorach, jest bardzo poszukiwana wśród ogrodników.
