Opis botaniczny
Zamioculcas (łac. Zamioculcas) żyje w tropikalnych regionach Afryki, należy do rodziny Aroid i ma 1-4 gatunki (w zależności od źródła). Nazwa pochodzi od podobieństwa liści zamioculcas do liści zamii, która rośnie na kontynencie amerykańskim.
Zamioculcas to niska roślina zielna. Kłącze - bulwa, korzenie są mięsiste i grube. Rachis jest gęsty i soczysty - roślina musi magazynować wodę. Pióra są gęste, w dotyku skórzaste. Liść może dorastać do 1 m. Podczas długotrwałej suszy zamioculca zrzuca liście z górnej części liścia, co pozwala roślinie zmniejszyć parowanie wilgoci, a od dołu ogonek ma za zadanie zatrzymać wodę dla rośliny. Wilgoć jest również przechowywana w podziemnej bulwie.
Jeśli zamioculca dobrze rośnie, może kwitnąć w warunkach wewnętrznych. Z podstawy liści wyrasta gruba i krótka szypułka, na której trzymane jest lekko kremowe ucho - kwiatostan.
Krótko o uprawie
- Kwitnienie: uprawiana jako ozdobna roślina liściasta.
- Oświetlenie: jasne światło słoneczne.
- Temperatura: wiosną i latem - 22-25 ºC, zimą - około 16 ºC.
- Podlewanie: wiosną i latem - wraz z wysychaniem wierzchniej warstwy gleby w doniczce, od późnej jesieni do wiosny rzadziej podlewać. W chłodną zimę podłoże zwilża się dopiero po całkowitym wyschnięciu.
- Wilgotność powietrza: normalna w pomieszczeniach mieszkalnych, ale w upale należy spryskać liście rośliny ciepłą wodą.
- Top dressing: od połowy wiosny do wczesnej jesieni, dwa razy w miesiącu z nawozami dla kaktusów i sukulentów. Przez pozostałą część roku nie stosuje się opatrunku górnego.
- Okres odpoczynku : od późnej jesieni do wczesnej wiosny.
- Przeszczep: wiosną lub latem, w zależności od potrzeb, raz na 2-4 lata.
- Podłoże: dwie części ogrodu, ogrodu i lasu miesza się z pięcioma częściami piasku i dodaje się trochę węgla drzewnego.
- Rozmnażanie: dzielenie kłącza, sadzonki liściaste.
- Szkodniki: mszyce i owady łuskowate.
- Choroby: zgnilizna łodyg i korzeni, ciemne plamy na liściach, łodygi zbyt wydłużone, opadanie liści.
Zdjęcie Zamiokulkas
Opieka Zamioculcasa w domu
Oświetlenie
Dlatego dom zamioculcas doskonale toleruje promienie słoneczne, południowe okna są dla niego optymalnym miejscem, chociaż przy braku świeżego powietrza latem w południe wskazane jest, aby roślina tworzyła rozproszone światło. Rośnie dobrze na jasnych oknach wschodnich i zachodnich. Nowo zakupione zamioculki są powoli uczone kierowania promieni, aby na liściach nie pojawiały się oparzenia. Robią to samo po dłuższej pochmurnej pogodzie.
Temperatura
W okresie wiosenno-jesiennym temperaturę powietrza należy utrzymywać w okolicach 22-25 ° C. Zimą temperaturę obniża się do 16 ° C. Pomieszczenie z zamiokulkami należy od czasu do czasu przewietrzyć.
Podlewanie zamiokulkas
Wiosną, latem i jesienią zamioculki są podlewane w domu po wyschnięciu górnej połowy gleby w doniczce. Od końca jesieni i zimą podlewanie jest rzadsze, a przerwy między podlewaniami wydłużają się. Jest również podlewany podczas długotrwałej pochmurnej pogody. Jeśli temperatura jest niższa od zalecanej, podlewanie przeprowadza się po całkowitym wyschnięciu podłoża. Przy długotrwałej suszy górna część liści zamiokulkas w warunkach pokojowych może wyschnąć. Woda powinna być miękka, przed podlaniem odstawić na co najmniej jeden dzień. Woda w doniczce nie powinna pozostawać w stagnacji przez cały rok.
Opryskiwanie zamiokulkas
Zamioculcas domowego kwiatu zwykle odnosi się do suchego powietrza, więc opryskiwanie nie jest konieczne. Ale w upalne letnie dni można czasami wytrzeć liście wilgotną szmatką, a nawet spryskać.
Kwitnienie zamiokulkas
Jeśli roślina wewnętrzna zamioculcas dobrze się rozwinęła, może kwitnąć - kwiatostan w kształcie kolby jest przymocowany do krótkiej szypułki i pokryty zielonkawym wierzchołkowym liściem.
Top dressing zamiokulkas
Od połowy wiosny do wczesnej jesieni wewnętrzne zamiokulki należy karmić nawozami na sukulenty lub kaktusy dwa razy w miesiącu. Przez resztę czasu, jeśli pogoda jest pochmurna, nie karm.
Wsparcie Zamiokulkas
Kiedy roślina zamioculcas rośnie, duże liście muszą być podparte podporą z pierścieniami. W przeciwnym razie liście mogą się zapaść.
Przeszczep Zamiokulkas
Wskazane jest przeszczepianie rośliny latem lub wiosną co 2-4 lata. W przypadku rzadkich przeszczepów można spowolnić wzrost roślin. Lepiej jest przeszczepiać w wysokich glinianych doniczkach. Jeśli doniczka jest zbyt szeroka, najpierw rozwiną się korzenie, a nie część nadziemna. Dodatkowo istnieje możliwość, że zakład zostanie zalany. Zamiokulkas przesadza się w domu na podłożu próchnicznym: ogrodzie, ogrodzie, lesie i piasku (2: 2: 2: 5). Dodawanie węgla drzewnego nie będzie zbędne, ale bardzo mało. Drenaż powinien być dobry - co najmniej jedna czwarta wysokości doniczki.
Powielanie zamiokulkas
Możesz rozmnażać zamioculce kwiatów domowych, dzieląc i ukorzeniając blaszki liściowe lub liście. Blaszki liściowe dobrze zakorzeniają się w szklarni na podłożu z piasku i torfu, jeśli temperatura przekracza 20 ° C. W opadłych liściach u podstawy mogą tworzyć się guzki, które służą do rozmnażania - zaczynają z nich wyrastać korzenie i pąki. Pierwsze pędy mogą wyrosnąć za 6 miesięcy.
Choroby i szkodniki zamiokulkas
Liście Zamiokulkas giną. Liście mogą obumrzeć z powodu uszkodzeń mechanicznych.
Zamioculcas jest rozciągnięty. Roślina rozciąga się, jeśli nie ma na nią wystarczającej ilości światła.
Zamioculcas spada. Dolne liście mogą spaść - to normalne.
Plamy na liściach zamiokulkas. Ciemne plamy mogą pojawić się na liściach zamioculcas - może to być spowodowane wieloma przyczynami: nadmiernym podlewaniem, zimnym powietrzem, przeciągami.
Zamioculcas gnije. Łodyga i korzenie mogą zacząć gnić, jeśli temperatura jest niska, a woda nie spływa dobrze z doniczki.
Szkodniki Zamioculcas. Zamioculcas nie jest bardzo podatny na szkodniki, ale może zostać zaatakowany przez mszyce i pochwy.
Rodzaje zamioculcas
Zamioculcas zamiifolia / Zamioculcas zamiifolia
Inna nazwa gatunku to Zamioculcas loddigesii . W naturze gatunek żyje w Afryce Wschodniej. Kłącze wyraża bulwa, z której wyrastają liście zamiokulkas (do 60 cm długości). Liście są podzielone na pióra w ilości 4-6 par. Podczas długotrwałej suszy zamioculcas może zrzucać liście z wierzchołka liścia, aby zmniejszyć parowanie.
