Lofant (kwiat grzebieniowy): opis, odmiany i rodzaje, właściwości lecznicze i przeciwwskazania, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, po zebraniu

Wiele roślin leczniczych jest stosowanych w medycynie ludowej i kosmetologii. Wśród ziół o silnym działaniu na organizm wyróżnia się lofant. Kultura ta jest często porównywana do żeń-szenia ze względu na właściwości lecznicze. Roślina wzniosła jest krewną kocimiętki i melisy. Bezpretensjonalna trawa jest powszechna. Wyróżnia się niepowtarzalnym aromatem i walorami dekoracyjnymi.

Opis, odmiany i rodzaje lofantów

Roślina ma ponad 20 upraw. Ponieważ lofant nie jest dobrze zbadaną rośliną, niektóre gatunki nie są w pełni opisane.

W zależności od odmiany wieloletnia wysokość waha się od 50 do 150 cm. Kultura ma dość rozwinięty system korzeniowy. Kwiaty rośliny leczniczej mogą mieć następujące odcienie:

• niebieski;
• fioletowy;
• fioletowy;
• biały.

Łodyga lofanta jest wyprostowana, a długie liście mają fioletowo-brązowy kolor. Są wykorzystywane jako surowce do produkcji użytecznych leków ze względu na znaczną zawartość olejku eterycznego. Owocami zioła są brązowe orzechy z nasionami o gładkiej powierzchni.

Obecnie roślina jest uprawiana na terytorium:

• Ameryka północna;
• Kanada;
• Japonia;
• Ukraina;
• Syberia;
• Moldova;
• Terytorium Stawropola;
• Regiony Astrachania i Saratowa.

Lofant pomarszczony

Krzew nazywany jest również miętą koreańską. Poliglas tybetański jest byliną. Kultura może rosnąć w dość trudnych warunkach. Wysokość pomarszczonego krzewu wyniosłego sięga 1 m.

Owalne liście polygriaru mają ząbki wzdłuż krawędzi. Kwiatostany są fioletowe. Obszar dystrybucji koreańskiej mennicy to Azja. Pomarszczony wielokolorowy występuje w Japonii, na Syberii, w Korei. Roślina preferuje gleby piaszczyste.

Lofant tybetański jest bogaty w olejki eteryczne i pierwiastki śladowe. Środki wykonane na bazie rośliny leczniczej są przeznaczone do użytku zewnętrznego i wewnętrznego. Napary i wywary wielokolorowe pozytywnie wpływają na stan skóry i włosów. Leki z pomarszczonego lofanta pomagają w chorobach układu nerwowego, serca i naczyń krwionośnych oraz układu pokarmowego.

Lofant Frant

Roślina nazywana jest również rusztem koperkowym. Lofant Frant lub anyż osiąga wysokość 1,5 m. Zioło ma przyjemny aromat. Bylina ma fioletowo-różowe kwiatostany.

Warto zauważyć, że pożyteczna roślina nie jest rozpoznawana przez oficjalną medycynę. Jednak badania potwierdziły główne właściwości rusztu do kopru:

• bakteriobójcze;
• przeciwutleniacz;
• immunostymulujące.

Roślina jest źródłem olejków eterycznych, które reprezentuje 20 związków. Zioło jest również bogate w garbniki, flawonoidy, kwasy, takie jak jabłkowy, askorbinowy, cytrynowy.

Koper włoski jest popularną rośliną w kosmetologii i medycynie ludowej. Jego zastosowanie pomaga zmniejszyć nasilenie VSD, nadciśnienia. Zioło pomaga przy bezsenności. Zewnętrzne stosowanie lofanta anyżowego pomaga wyeliminować patologie skóry:

• suchość;
• zapalenie skóry;
• infekcje grzybowe;
• neurodermit.

Odwary i napary z rośliny leczniczej zwalczają łojotok i łysienie. Środki lecznicze dodawane są do wody do kąpieli w celu wyeliminowania skazy alergicznej u dzieci.

Lofant Mexican

Jest to popularna roślina w ogrodnictwie. Miniaturowa roślina dorasta do 80 cm Lofant wyróżnia się różowymi uszami i czerwonymi kwiatostanami, które osiągają połowę długości całego pędu.

Zaletą rośliny jest jej odporność na suszę. Krzew nie wymaga nawożenia i może kwitnąć nawet na ubogiej glebie. Właściwości lecznicze mięty meksykańskiej (lofant lub ametyst) pozwalają na zastosowanie jej w medycynie ludowej. Jednak roślina jest częściej wykorzystywana do kształtowania krajobrazu.

Lofant Barbera

Pochodzenie kultury nie jest znane. Roślina jest dość zwarta. Ruszt wielopunktowy ma wysokość nieprzekraczającą 60 cm Lofant występuje w północnym Meksyku i we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Kwiaty rośliny mają wyraźny pomarańczowy kolor. Liście mają szarawy odcień. Warto zauważyć, że roślinę można rozmnażać wyłącznie metodami wegetatywnymi:

• sadzonki łodyg;
• dzielenie buszu.

Lofant górski

Roślina charakteryzuje się zwiększoną krzaczastością. Ruszt wieloskładnikowy osiąga wysokość 90 cm, średnica krzewu 45 cm, obszar dystrybucji to Arizona i Nowy Meksyk. Lofant górski ma wyraźny zapach. Zwykle roślina uprawiana jest jako roślina jednoroczna, ponieważ roślina może przetrwać tylko łagodne zimy. W przeciwnym razie wymagany jest drenaż. Warunkiem jest również suche schronienie (na zimę).

Skład chemiczny

Naukowcy zaczęli aktywnie badać roślinę leczniczą dopiero w XXI wieku. W związku z tym trawy nie można nazwać wystarczająco zbadaną kulturą. Stwierdzono, że w częściach nadziemnych strychu znajdują się:

• olejki eteryczne (metylochawikol), które nadają roślinie szczególny aromat;
• kwasy: jabłkowy, kawowy, askorbinowy, cytrynowy;
• garbniki;
• glikozydy;
• związki fenolowe;
• flawonoidy;
• alkaloidy;
• Witaminy z grupy B (na przykład B1, B2);
• selen, mangan, cynk, żelazo, miedź, jod, chrom.

Kwiaty rośliny są bogate w kwercetynę, cholinę, kwas chlorogenowy. Olejek zawiera anetol, cyneol, kamfen.

Przydatne właściwości ziela Lofanta

Roślina ma zbawienny wpływ na organizm do użytku zewnętrznego i wewnętrznego. Wyróżnia się następujące właściwości lofanta:

• przeciwzapalny;
• pokrzepiający;
• Tonik;
• przeciwbakteryjny.

Zewnętrzne stosowanie produktów leczniczych wykonanych z ziół jest uzasadnione w przypadku grzybiczych zmian skórnych, wypadania włosów. Doustne podawanie preparatów na bazie lofantu przyczynia się do:

• wzmocnienie odporności;
• stymulacja układu pokarmowego;
• przyspieszenie procesów metabolicznych;
• eliminacja toksyn z organizmu;
• spowolnienie starzenia;
• eliminacja oznak przepracowania;
• zmniejszenie nasilenia zaburzeń nerwowych;
• eliminacja mięśni i bólów głowy;
• wyzdrowienie z ostrych wirusowych infekcji dróg oddechowych;
• normalizacja ciśnienia krwi i poziomu cholesterolu;
• usprawnienie pracy serca i naczyń krwionośnych, narządów trawiennych;
• przywrócenie snu i równowagi psycho-emocjonalnej;
• zapobieganie żylakom;
• zwiększenie potencji.

Płyn do płukania ust może pomóc pozbyć się nieświeżego oddechu.

Przygotowanie i metody aplikacji

Do leczenia i terapii stanów patologicznych stosuje się różne postacie dawkowania rośliny. Niektóre produkty nadają się zarówno do użytku zewnętrznego, jak i doustnego:

1. Napar. Wodny roztwór jest lekiem uniwersalnym. Aby go przygotować, potrzebujesz dwóch łyżek surowców, wlej 500 ml wrzącej wody i pozostaw na trzy do pięciu godzin. Naczynia można zawinąć w ręcznik. Narzędzie jest również nalegane w termosie. Kompozycja jest filtrowana przed użyciem, można dodać miód w celu poprawy smaku. Przebieg terapii trwa dwa tygodnie. Przy chorobach serca, układu nerwowego i narządów trawiennych wskazane jest doustne przyjmowanie naparu z lofanta. Narzędzie doskonale poprawia odporność. Maksymalna dopuszczalna dzienna dawka to trzy szklanki.
   

   

2. Nastój. Alkoholowy roztwór z rośliny leczniczej pomaga normalizować ciśnienie krwi, poprawiać samopoczucie w chorobach naczyń i serca. Aby przygotować nalewkę, musisz wziąć 50 g suszonych surowców (lub 200 g świeżych ziół). Bazę warzywną łączy się z 500 ml wódki lub 40% alkoholu i nalega na miesiąc. Szklaną butelkę należy okresowo wstrząsać. Produkt jest odcedzany po rozpuszczeniu w wodzie. Przebieg terapii trwa zwykle miesiąc. Dawkowanie to 10, 20 i 10 kropli trzy razy dziennie.
   

   

3. Rosół. Narzędzie ma działanie dezynfekujące. Odwar z rośliny leczniczej jest zalecany do leczenia obszarów z ropnymi wysypkami, czyrakami. Do wody do kąpieli dodaje się również wodny roztwór, aby wyeliminować suchość, objawy skazy u dzieci. Surowce (100 g) wlewa się do 500 ml wody i gotuje na wolnym ogniu przez 15 minut. Produkt stosuje się po odcedzeniu.
   

   

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Roślina określana jest jako środek biostymulujący, który może normalizować prawidłowe funkcjonowanie wszystkich układów organizmu. Tradycyjna medycyna obejmuje wiele receptur opartych na surowcach roślinnych:

1. Tonik. Kilka wzniosłych liści wlewa się do szklanki wrzącej wody i nalega na 15 minut. Powstała kompozycja jest filtrowana i dzielona na dwie części. Lekarstwo pije się rano i wieczorem małymi łykami.
   

   

2. Herbata wzmacniająca mechanizmy obronne organizmu. Lofant może być również stosowany w parkinsonizmie. Łyżkę ziół wlewa się do szklanki wrzącej wody. Napój jest spożywany pół godziny po wstępnym przefiltrowaniu.
   

   

3. Napar na anemię. Aby przygotować produkt, suche kwiaty wlewa się pół litra wrzącej wody. Napój jest spożywany po 40 minutach w szklance trzy razy dziennie.
   

   

Aplikacje do gotowania

Zjadane są młode liście, które nasycają organizm niezbędnymi substancjami. Ich korzyść polega na korzystnym wpływie na męski układ rozrodczy.

Liście rośliny można włączyć do sałatek, zarówno owocowych, jak i warzywnych. Dodawane są do konserw, herbat, sosów, wypieków, aby nadać im szczególny smak. Zwykle w wypiekach zioło występuje w postaci proszku. Aby uzyskać tę formę, część nadziemną zbiera się natychmiast po kwitnieniu, suszy, a następnie miele.

Aby poprawić jakość solanki, stosuje się kwiaty rośliny. Surowce są dodawane podczas solenia ogórków i pomidorów. Aromatyczna przyprawa łączy się z wątróbką, mięsem i rybą.

Nasiona rośliny są umieszczane w kapuście i cieście w produkcji ciast, ciast i babeczek. Kompoty warzone są na bazie kwiatów.

Zastosowanie w kosmetologii

Zioło jest bogate w olejki eteryczne o właściwościach antybakteryjnych. Skoncentrowany wywar służy do wycierania skóry w przypadku trądziku i różnych patologii. Produkt pomaga zlikwidować łupież i wypadanie włosów. Preparaty dodawane są również do kąpieli w celu odmłodzenia skóry.

Aby przygotować napar do użytku zewnętrznego, cztery łyżki surowców wlewa się dwiema szklankami wrzącej wody. Produkt po dwóch godzinach odfiltrowuje się i stosuje do spłukania włosów lub przetarcia skóry.

Aby odmłodzić skórę twarzy, stosuje się maskę, która zawiera krem ​​i puder z rośliny leczniczej (10: 1). Kompozycję nakłada się bezpośrednio przed snem.

Przeciwwskazania do stosowania lofanta

Wszechstronna roślina jest używana w przypadku różnych patologii somatycznych. Jednak przed włączeniem leków do kompleksowej terapii należy skonsultować się ze specjalistą.

Lofant, którego zdjęcie znajduje się powyżej, ma następujące przeciwwskazania do stosowania:

• reakcje nadwrażliwości;
• alergia;
• padaczka;
• częste drgawki;
• nowotwory złośliwe;
• laktacja lub ciąża;
• niedociśnienie;
• zakrzepowe zapalenie żył.

Uwaga! Leki na bazie rośliny leczniczej należy zachować ostrożność w dzieciństwie.

Sadzenie i pielęgnacja lofanta na zewnątrz

Roślina ma walory dekoracyjne. Samodzielne wyhodowanie lofanta nie jest trudnym zadaniem. Zwykle pierwsze sadzenie odbywa się przy użyciu gotowych sadzonek. Możliwa jest opcja wyhodowania lofanta z nasion.

Glebę należy przygotować jesienią. Ziemię ostrożnie wykopuje się, korzenie usuwa się i wprowadza próchnicę. Pod koniec kwietnia musisz ponownie przygotować glebę. Konieczne jest stosowanie nawozów mineralnych lub organicznych. Zaleca się zakup gotowego kompleksu przeznaczonego dla roślin miododajnych, na przykład lofanta.

Uwaga! Podczas sadzenia między krzewami należy zachować odstęp 30 cm.

Rozmnażanie roślin odbywa się w następujący sposób:

1. Podział buszu. Zabieg wykonywany jest wczesną jesienią lub wiosną. Wybierz duży krzew rodzicielski i podziel go na kilka części.
   

   

2. Sadzonki. Nie stosuje się wstępnego kiełkowania w wodzie. Sadzonki są natychmiast zakorzenione w glebie. Zabieg przeprowadza się do połowy lata.
   

   

3. Sadzonki. Nasiona rośliny zbierane są w październiku. Wysiewa się je w doniczkach lub pojemnikach torfowych do końca marca.
   

   

4. Posiew. Siew można prowadzić bezpośrednio do gruntu przez cały maj. Warunkiem koniecznym jest wystarczające podgrzanie ziemi. Głębokość nie przekracza 1,5 cm.
   

   

Uprawie lofanta nie towarzyszą trudności w opiece. Roślinę podlewa się w razie potrzeby. Nawozić tylko krzewy, które nie są przeznaczone do użytku leczniczego. Top dressing nakłada się trzykrotnie w ciągu jednego sezonu. Zwykle używają specjalnych kompleksów mineralnych przeznaczonych do roślin ogrodowych. Nawozy organiczne (kompost, humus) są używane przed zimowaniem.

Lofant nie hamuje wzrostu chwastów. Roślinę należy regularnie odchwaszczać.

Gromadzenie i zaopatrzenie

Lofant zaliczany jest do roślin leczniczych. Zbiór surowców leczniczych odbywa się latem. W sezonie trawa zbierana jest do trzech razy. Okres przechowywania surowców wynosi jeden rok. Półfabrykaty umieszcza się w szklanych pojemnikach, płóciennych lub papierowych torebkach.

Kiedy lofant jest zebrany

W medycynie ludowej, kuchni i kosmetologii stosuje się nadziemne części rośliny, które są reprezentowane przez łodygi, liście i kwiaty. Zbiór surowców naturalnych odbywa się głównie przy upalnej i suchej pogodzie. W tych warunkach korzystne substancje są obecne w trawie w maksymalnych stężeniach. Części lofanta należy odciąć za pomocą nożyc ogrodowych, sekatora lub noża. Ważne jest zachowanie odległości 15 cm od podłoża.

Jak prawidłowo wysuszyć lofanta

Surowce są dokładnie myte pod bieżącą wodą. Jest rozłożony do wyschnięcia w ciemnym i dobrze wentylowanym miejscu. W przeciwnym razie może powstać pleśń. Dopuszcza się zbieranie pociętych pędów w pęczki i wieszanie w suchym pomieszczeniu.

Ważny! Nie możesz rozłożyć surowców na gazety. W przeciwnym razie tusz może uszkodzić obrabiany przedmiot.

Wniosek

Roślina wzniosła jest wykorzystywana w ogrodnictwie, medycynie ludowej, kuchni i kosmetologii. Właściwości lecznicze zioła są tak wielopłaszczyznowe, że umożliwiają wykorzystanie kultury do leczenia patologii somatycznych. Zaletą rośliny jest łatwość uprawy, dostępność różnych odmian. Lofant, czyli wielokolorowy, ma minimum niepożądanych skutków, gdy jest stosowany wewnętrznie i zewnętrznie z produktami opartymi na naturalnych surowcach.