Szczaw koński to pospolita roślina. W inny sposób kultura nazywa się aveluk. W Armenii liście są szeroko stosowane w kuchni. Lecznicze właściwości szczawiu końskiego i przeciwwskazania znane były już starożytnym Rzymianom i Grekom. Ziele ormiańskie jest częścią wielu tradycyjnych receptur medycyny.

Jak wygląda szczaw koński i gdzie rośnie?

Kultura ta była używana do celów spożywczych i leczniczych od wielu stuleci. Roślina ma kilka nazw:

  • żaba i szczawiowate;
  • ćma przepuklinowa;
  • szczaw koński;
  • aveluk;
  • Ziele ormiańskie;
  • stadnina koni.

Warto zauważyć, że kultura jest bliskim krewnym gryki. Roślina uważana jest za skarbnicę walorów zdrowotnych.

Wysoka trawa ma mocne łodygi, które mogą osiągać 1,5 m wysokości. Zwykle rozgałęziają się, tworząc krzew. Pędy mają grubość ok. 2 cm, liście wydłużone charakteryzują się dwiema odmianami. Na sadzonkach umieszcza się zaokrąglone do góry talerze, które tworzą rozety korzeniowe. Siedząc na gładkiej łodydze, liście wyróżniają się czerwonawym odcieniem i obecnością krótkich włosków wewnątrz.

Kwitnienie szczawiu końskiego obejmuje okres od końca maja do lipca. Ponadto kwiaty są podobne do niedojrzałej gryki: zielono-żółte i drobne. Kwiatostan stopniowo nabiera brązowawego koloru. Małe owoce są reprezentowane przez orzechy, które mogą wisieć na łodygach przez całą jesień i zimę.

Potężna roślina ma krótkie kłącze z dużą ilością przydatków. Szczaw koński występuje w europejskiej części WNP. Aveluk preferuje miejsca o dużej wilgotności. Trawa ormiańska rośnie na stepach i lasach, na obrzeżach iw ogrodach, wzdłuż brzegów rzek i stawów.

Ćma przepuklinowa nie toleruje podmokłych gleb

Czym różni się od zwykłego szczawiu

Gatunek zaliczany do rodziny gryki. Są szeroko stosowane w kuchni i medycynie tradycyjnej. Szczaw zwyczajny i koński różnią się kolorem i rozmiarem.

Liście Aveluk są faliste i grube. Mają charakterystyczny gorzki smak. Roślina jest rzadziej spożywana. Ziele ormiańskie jest często używane do celów leczniczych.

Czy można jeść szczaw koński?

Liście można wykorzystać na wiele sposobów. Spożywane są świeże, a także suszone i poddawane obróbce cieplnej. Warto zauważyć, że zarówno wierzchołki, jak i korzenie roślin podlegają użyciu.

Suszenie liści pomaga wyeliminować gorycz. Smakują dobrze. Suszone liście dodaje się do zup, sałatek, nadzień do ciast, naleśników i ciast, omletów, przekąsek. Szczaw koński dobrze komponuje się z rybami i mięsem. Nadaje się do włączenia do menu podczas diety.

Ważny! Młode liście aweluka można zamrażać i konserwować (marynować i solić), co zapewnia zachowanie cennych właściwości.

Skład chemiczny

Roślina lecznicza jest źródłem składników odżywczych. Skład różnych części szczawiu końskiego różni się nieznacznie. W szczególności korzeń ziela ormiańskiego zawiera:

  • garbniki, takie jak garbniki;
  • związki antrachinonu;
  • katechiny;
  • leukoantocyjanidyny;
  • potas;
  • kwas askorbinowy;
  • flawonoidy;
  • olejki eteryczne;
  • żywica;
  • potas, żelazo, magnez;
  • bor i nikiel, miedź, aluminium i wanad, cynk, jod, kobalt, chrom.

Nasiona szczawiu końskiego są bogate w:

  • garbniki;
  • katechiny;
  • flawonoidy, takie jak rutyna i kwercetyna;
  • olejki eteryczne;
  • wapń;
  • kwas askorbinowy;
  • karoten;
  • witamina K.

Łodygi Oxalis obejmują:

  • tłuszcze;
  • białka;
  • błonnik;
  • garbniki;
  • rutyna;
  • karoten;
  • kwas askorbinowy;
  • witaminy K i PP.

Liście Aveluk są uważane za źródło flawonoidów (rutyny), kwasu kawowego i antrachinonów. Kwiaty zawierają garbniki, rutynę i kwas askorbinowy.

Co jest przydatne, a co pomaga końskiemu szczawiu

Napary i wywary z Aveluk mogą być stosowane jako środek terapii ruchowej oraz jako część leczenia skojarzonego. Stosowanie środków na bazie kwasu jest uzasadnione w celach profilaktycznych. Korzystny efekt zależy od wybranych dawek.

Szczaw koński można stosować w leczeniu następujących patologii:

  • pęknięcia w odbytnicy i hemoroidy;
  • krwawienie (o różnej etymologii);
  • zaparcia, zapalenie okrężnicy i zapalenie jelit;
  • robaki;
  • salmonelloza;
  • zapalenie pęcherzyka żółciowego;
  • zapalenie wątroby;
  • oparzenia, wrzody i czyraki;
  • zapalenie jamy ustnej;
  • dusznica;
  • alergia;
  • reumatyzm.
Stosowanie leków z ziela ormiańskiego to zapobieganie rozwojowi niedoborów witamin

Właściwości lecznicze korzenia szczawiu końskiego

Można oczekiwać korzyści wynikających z używania czegoś więcej niż tylko liści aveluk. Preparaty z kwaśnego korzenia mają zbawienny wpływ na organizm:

  • przeciwbakteryjne i przeciwzapalne;
  • moczopędny;
  • przeciwskurczowe;
  • wykrztuśny;
  • hipotensyjne;
  • środek uspokajający;
  • hemostatyczny.

Leki w postaci płynnej stosuje się w nadciśnieniu, zatruciu alkoholem, któremu towarzyszy pragnienie, ból głowy, tachykardia. Preparaty lecznicze poprawiają nastrój, apetyt, sen.

W medycynie ludowej stosuje się środki z korzenia szczawiu końskiego w celu wyeliminowania:

  • choroby skóry i narządów wzroku;
  • zapalenie węzłów chłonnych;
  • szkorbut;
  • gorączka;
  • ból zęba i choroba dziąseł;
  • krwawienie;
  • patologie ginekologiczne.

Leki lecznicze mają działanie ściągające. Wynika to ze znacznej zawartości garbników. Garbniki sprzyjają krzepnięciu białek, które chronią błonę śluzową jelit.

Stosowanie produktów wykonanych na bazie korzeni aveluk powoduje:

  • zmniejszona produkcja soku żołądkowego;
  • zmniejszone krwawienie;
  • polepszenie właściwości ochronnych ścian jelit.

Stosowanie wywarów i naparów z kwaśnych kłącza w dużych dawkach wywołuje efekt przeczyszczający ze względu na obecność związków antrachinonowych. Substancje te zmiękczają kał.

Korzenie ziela ormiańskiego są bogate w katechiny i leukoantocyjanidyny. Wyróżniają się właściwościami hepatoprotekcyjnymi, przeciwutleniającymi, żółciopędnymi.

Formy dawkowania oparte na korzeniu szczawiu końskiego mają działanie przeciwnowotworowe

Właściwości lecznicze nasion szczawiu końskiego

Wszystkie części ziela ormiańskiego są lecznicze. Odwary i napary z nasion aveluk dają następujące efekty:

  • przeciwutleniacz;
  • wstrzymujący środek;
  • pokrzepiający;
  • łagodzący.
Nasiona Kislitsa są wykorzystywane jako surowiec do produkcji produktów stosowanych w leczeniu chorób skóry i paznokci

Przygotowanie i metody aplikacji

Leki lecznicze można stosować do różnych celów. Stosowane są jako produkty zewnętrzne i wewnętrzne.

Napar

Posiekany korzeń (15 g) wlewa się do szklanki wrzącej wody i gotuje na wolnym ogniu w łaźni wodnej przez pięć minut. Następnie kompozycję wlewa się do termosu, nalegając na dwie godziny. Przefiltruj produkt przed użyciem.

W celu przywrócenia wątroby stosuje się napar z korzenia szczawiu końskiego

Nastój

Rozdrobniony korzeń, a także nasiona zalewamy wódką w stosunku 1:10. Narzędzie jest nalegane przez dwa tygodnie w ciemnym miejscu, a następnie filtrowane. Lek przyjmuje się po rozcieńczeniu wodą.

Nalewka z korzenia aveluk jest przepisywana w celu wyeliminowania bólów reumatycznych

Wywar

Łyżkę pokruszonego surowca trawy ormiańskiej (suchy korzeń) wlewa się do szklanki wrzącej wody. Kompozycję gotuje się na wolnym ogniu w łaźni wodnej przez kilka minut, a następnie podaje się w infuzji przez dwie godziny.

Odwar ze szczawiu końskiego jest stosowany w leczeniu chorób naczyniowych

Proszek

W celu przygotowania postaci dawkowania korzeń aveluk jest mielony w młynku do kawy. Przed użyciem proszek (0,25 g) rozcieńcza się w gorącej wodzie. Z produktu sporządzane są również napary i wywary. Po dodaniu tłuszczu zwierzęcego uzyskuje się maść do leczenia chorób skóry.

Proszek z korzenia szczawiu końskiego jest korzystny w przypadku anemii

Herbata

Napój stosuje się w przypadku zaburzeń pracy układu pokarmowego. Produkt parzy się jak zwykła herbata. Na łyżkę deserową z suchego surowca aveluk weź szklankę wrzącej wody. Napój przyjmuje się po naparze i naprężeniu.

Ormiańska herbata ziołowa pomaga przy zgadze

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Szczaw koński jest popularny ze względu na swoje dobroczynne właściwości. Istnieje wiele możliwości wykorzystania Aveluk do leczenia i zapobiegania wielu różnym chorobom.

Szczaw koński na biegunkę

W przypadku biegunki zioło ormiańskie jest stosowane w monoterapii. Możliwe jest użycie zarówno surowca świeżego, jak i suszonego, mrożonego. Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania jest niezbędne, aby nie pogarszać postępu złego samopoczucia.

Aby leczyć biegunkę, możesz użyć wywaru z korzenia. Surowce (łyżeczka) wlewa się do 1 litra wody i gotuje przez dziesięć minut, schładza. Lek pije się trzy razy dziennie po 60 ml.

Suszone nasiona mają dobry efekt. Surowce (dwie łyżki stołowe) wlewa się dwiema szklankami wody i gotuje na wolnym ogniu przez dziesięć minut. Kompozycja jest chłodzona, filtrowana. Dawkowanie zależy od wieku. Dorośli piją lekarstwo trzy razy dziennie, dzieląc lek na trzy dawki. Dzieci używają wywaru o pojemności 50 ml rano, w porze lunchu i wieczorem.

Nasiona i korzeń szczawiu końskiego są używane do sporządzania mikstur na biegunkę

Aveluk z hemoroidów

Napary i wywary są używane jako część leczenia skojarzonego. Są stosowane jako środek doustny i jako roztwór do lewatywy.

Aby przygotować bulion, wlej łyżkę surowców wodą (200 ml). Kompozycję gotuje się na małym ogniu przez 15 minut, chłodzi i filtruje. Dawkowanie polega na przyjmowaniu łyżki preparatu trzy razy dziennie.

Do lewatywy nadaje się wywar ze szczawiu końskiego

Zioło ormiańskie na czerwonkę

Lek w postaci wywaru jest bardzo skuteczny. Wysuszony korzeń (łyżeczka) wlewa się do pięciu szklanek wody. Kompozycję należy gotować przez 15 minut, a następnie przefiltrować. Lek pije się trzy razy dziennie po jednej trzeciej szklanki.

Aveluk pomaga w chorobach układu pokarmowego

Szczaw koński z furunculosis

Choroby skóry leczy się miejscowymi lekami. Aby przygotować maść, korzeń w postaci proszku miesza się z wazeliną (olej roślinny lub tłuszcz zwierzęcy). Masę nakłada się na wrzody i wrzody cienką warstwą.

Maść z korzenia szczawiu końskiego można stosować jako okłady

Aveluk na reumatyzm

Aby przygotować roztwór leczniczy, 20 g ormiańskich korzeni traw podaje się wódką (100 ml) przez dziesięć dni. Kompozycja jest filtrowana i pobierana trzy razy dziennie po 20 kropli.

Aby przygotować nalewkę do mielenia, użyj świeżego korzenia szczawiu końskiego. Jest czyszczony, krojony i nalegał na wódkę (pół litra) przez 20 dni.

Oxalis na zapalenie okrężnicy

W przypadku patologii jelit wskazane jest zastosowanie wlewu. Suszony, pokruszony korzeń (5 g) umieszcza się w butelce z ciemnego szkła i wlewa alkoholem (120 ml). Kompozycję umieszcza się w ciemnym miejscu do infuzji. Po dwóch tygodniach produkt jest filtrowany. Lek przyjmuje się trzy razy dziennie po 20 kropli.

Napar alkoholowy z korzenia szczawiu końskiego nie jest przeznaczony do wykonywania lewatyw

Szczaw koński z żylakami

Patologii towarzyszy upośledzenie krążenia krwi. W celu zminimalizowania objawów żylaków można zastosować nalewkę ze szczawiu końskiego. Do jego przygotowania użyj czterech łyżek suszonego korzenia i 200 ml alkoholu (70%). Narzędzie jest nalegane w szklanym pojemniku przez dwa tygodnie. Dawkowanie jest przepisywane w zależności od wskazań do przyjęcia.

Przed użyciem nalewki ze szczawiu końskiego można ją rozcieńczyć

Zastosowanie w kosmetologii

Ziele szczawiu końskiego posiada wyjątkowe właściwości lecznicze. Środki z kwaśnego kwasu są aktywnie wykorzystywane do celów kosmetycznych. Substancje zawarte w składzie ziela ormiańskiego pomagają zlikwidować rozdwajanie końcówek i łupież. Odwary i napary są zalecane do stosowania przy zwiększonej zawartości tłuszczu i kruchych lokach.

Po umyciu włosów spłukuje się je produktem zrobionym z korzeni dzikiego szczawiu. Suszone surowce (12 g) wlewa się do 2 litrów wrzącej wody, chłodzi i filtruje.

Aby przygotować bulion, cztery łyżki suszonych liści trawy ormiańskiej, korzenie łopianu zalewamy wrzącą wodą (1 l). Kompozycję gotuje się na wolnym ogniu przez pół godziny, nalega i filtruje przed użyciem.

Przeciwwskazania

Stosowanie leków firmy Aveluk może powodować działania niepożądane. Zwykle niepożądane efekty są spowodowane zawartością kwasu szczawiowego. Substancja reaguje z wapniem tworząc sól, która jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Prowadzi to do tworzenia się kamieni szczawianowych.

Ważny! Fermentowane produkty mleczne pomagają zneutralizować szkodliwe działanie kwasu.

Korzeń i inne części szczawiu końskiego mają nie tylko właściwości lecznicze, ale także przeciwwskazania. Ze względu na zmianę metabolizmu nie zaleca się przyjmowania produktów z ziela ormiańskiego w następujących przypadkach:

  • dna;
  • choroba nerek;
  • predyspozycje do tworzenia się kamieni;
  • ciąża, laktacja.
Szczawiu końskiego nie należy spożywać, jeśli zaburzony jest metabolizm soli

Gromadzenie i zaopatrzenie

Szczaw koński, którego zdjęcie znajduje się powyżej, zawiera znaczną ilość kwasu szczawiowego. Substancja ta wpływa na metabolizm minerałów. Dlatego konieczne jest zbieranie i zbieranie trawy ormiańskiej w pierwszej połowie lata. W tym okresie stężenie kwasu szczawiowego jest minimalne.

Odbiór surowców odbywa się z dala od dróg i osad w ciepłe dni bez opadów. Wszystkie części podlegają zamówieniu. Liście i łodygi zebrane w pierwszej połowie lata są myte, a następnie suszone w całości. Do suszenia nadaje się zacienione, przewiewne miejsce.

Zbiór nasion szczawiu końskiego rozpoczyna się w lipcu. Są starannie sortowane i przechowywane w naczyniach szklanych. Zbiór korzeni odbywa się jesienią i wiosną. Surowce są oczyszczane z brudu, myte i umieszczane w nasłonecznionym miejscu. Następnie kłącze suszy się po wstępnym zmieleniu na świeżym powietrzu. Piekarnika można używać przy deszczowej pogodzie.

Uwaga! Liście są przechowywane przez rok. W przypadku korzeni czas ten zwiększa się trzykrotnie.

Szczaw koński można zamrozić. Przed wysłaniem do lodówki prześcieradła należy umyć, wysuszyć i pociąć.

Wniosek

Przy stosowaniu tradycyjnej medycyny należy wziąć pod uwagę właściwości lecznicze szczawiu końskiego i przeciwwskazania. Leki Aveluk są przeznaczone do użytku zewnętrznego i wewnętrznego. Odwary, napary i nalewki na bazie ziół ormiańskich wskazane są przy szerokim zakresie dolegliwości.

Popularne Wiadomości