Melon miodowy różni się od innych gatunków szczególnie miękkim i soczystym miąższem, a także specyficznym miodowym smakiem, który jest podstawą nazwy tej odmiany. Uprawa melona spadziowego w otwartym terenie jest możliwa tylko w południowych regionach kraju, w strefie środkowej tylko w szklarniach i szklarniach.
Opis melona miodowego
Melon miodowy jako gatunek łączy w sobie całą grupę odmian, różniących się między sobą kształtem owocu, kolorem skórki i miąższu oraz smakiem. Kolor skóry waha się od jasnożółtego z zielonymi do pomarańczowych odcieni. Miazga melona spadziowego charakteryzuje się połączeniem dwóch kolorów.
Ważny! Zebrany plon odmian średnio i późno dojrzewających zachowuje swój smak przez 1-1,5 miesiąca po zbiorze. Owoce odmian wczesnych można przechowywać tylko przez 1-2 tygodnie bez utraty wyglądu.Najlepsze odmiany melona miodowego
W Rosji szczególnie popularne są następujące odmiany melona miodowego:
- Syberyjski;
- Ogromny;
- Nektar;
- Bajka.
Melon syberyjski to średnio wczesna odmiana o kulistych owocach. Waga dojrzałych owoców nie przekracza 2 kg. Skórka dość elastyczna, gładka, bez wzoru. Kolor owocu jest żółty, miąższ wewnątrz jasnokremowy, bliżej skórki lekko ciemniejący. Zaletą odmiany syberyjskiej jest wysoka mrozoodporność, co było powodem takiego określenia odmiany.
Odmiana miodu melonowego Gigantskaya różni się od innych odmian szczególnie długim okresem wegetacji - 95-100 dni lub dłużej. Kultura tej odmiany nie ma czasu na dojrzewanie przed nadejściem mrozów na środkowym pasie, ale to nie jest wielka sprawa - niedojrzałe owoce dobrze dojrzewają już w przechowalni. Melony ważą 3-4 kg, owoc jest owalny. Skóra jest jasnożółta. Miąższ jest kremowy, giętki.
Melon Medoc to wczesna odmiana miodu, tworząca okrągłe żółte owoce. Masa dojrzałych melonów tej odmiany może osiągnąć 2-4 kg. Odmiana ma wysoką zawartość cukru w miąższu.
Miodowo-słodki melon Medoc charakteryzuje się zaokrąglonymi owocami o czysto żółtym kolorze i wadze do 2-4 kg. Miękka część jest aromatyczna i smaczna. Wysoka zawartość cukrów sprawia, że jest to pyszne orientalne słodycze. Recenzje pozostawione na temat melona Medoc wskazują na wczesną dojrzałość odmiany, dobrą odporność na główne choroby i możliwość przenoszenia.
Melon Honey Fairy Tale to kolejna średnio wcześnie dojrzewająca odmiana o okrągłych owocach. Powierzchnia melona tej odmiany jest gładka, jednakże na skórze pojawia się siatkowy wzór. Waga dojrzałych owoców może osiągnąć 4 kg, jednak jest to maksimum. Średnio melon tej odmiany waży około 2-2,5 kg. Miąższ jest biało-kremowy, miękki i bardzo słodki.
Opis owoców
Melon spadziowy daje owoce zaokrąglone, lekko wydłużone. Powierzchnia dojrzałych melonów jest stosunkowo gładka, bez głębokich bruzd, ale skórka niektórych odmian jest usiana drobnymi oczkami. Dojrzałe owoce różnią się kolorem od żółtego do pomarańczowego, czasem z czerwonawym odcieniem. Masa melona spadziowego w zależności od odmiany wynosi 1-4 kg.
W samym środku owocu znajdują się małe, podłużne nasiona o jasnożółtym kolorze. Miąższ w środku jest jasnobeżowy, ale na brzegach jest nieco ciemniejszy. Smak owoców jest słodki, bogaty.
Wydajność
Plon melona miodowego jest dość stabilny. Każdy krzew tworzy średnio 5-6 jajników, więc z jednej rośliny z należytą starannością usuwa się około 6-20 kg zbiorów.
Zalety i wady
Zalety tej odmiany to:
- wysokie wskaźniki wydajności;
- niewymagająca opieka;
- przyjemny smak i aromat;
- doskonała jakość utrzymania;
- dobra przenośność;
- zachowanie smaku przez kilka miesięcy po zbiorach.
Wady obejmują niską mrozoodporność kultury. W większości kraju odmiany miodu można uprawiać tylko w szklarniach i siedliskach.
Ważny! Smak kultury nie zależy od warunków wzrostu.Zasady uprawy melona miodowego
W warunkach środkowej Rosji melony uprawiane są na sadzonkach, aby uzyskać wczesne zbiory. Pomimo tego, że ta odmiana rzadko choruje, zaleca się namaczanie materiału do sadzenia przez 1-2 godziny w roztworze manganu.
Zalecany czas
Sadząc kulturę odmian miodu, należy kierować się czasem temperatury powietrza - powinna wynosić co najmniej + 20 ° C. Na środkowym pasie temperaturę tę obserwuje się pod koniec pierwszej dekady kwietnia. Sadzonki przesadza się na otwarty teren pod koniec maja.
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Melon miodowy nie wymaga specjalnego składu gleby do pełnego rozwoju, jednak zaleca się umieszczać rabaty w miejscach o neutralnej kwasowości. Należy również zwrócić uwagę na to, które rośliny zajmowały łóżka w zeszłym roku. Melony najlepiej sadzić tam, gdzie wcześniej rosły następujące uprawy:
- kapusta;
- ziemniaki;
- rośliny strączkowe.
Zasady lądowania
Uprawa odmian miodu jest preferowana do wzrostu przez sadzonki. Dzieje się to w następujący sposób:
- Do siewu nie używa się zwykłego pojemnika - materiał sadzeniowy jest natychmiast sadzony w oddzielnych kubkach o średnicy około 10 cm. 2 nasiona można wrzucić do jednego kubka.
- Drenaż umieszcza się na dnie pojemnika. Na wierzchu układa się mieszaninę gleby o następującym składzie: ziemia i próchnica w stosunku 1: 3, 1 łyżka. l. nawóz azotowy, 1 łyżka. l. nawóz potasowy, 3 łyżki. l. nawóz fosforowy.
- Posyp mieszaninę gleby cienką warstwą ziemi, lekko zwilż podłoże i zasiej nasiona. Są zakopane 2-3 cm i przykrywają szkło folią.
- Sadzonki są przenoszone do ciepłego miejsca o temperaturze powietrza około 25-26 ° C. Po wykiełkowaniu sadzonek usuwa się polietylen.
- Kiedy sadzonki utworzą pierwsze 3-5 prawdziwych liści, można je przesadzić na otwarty teren. Wcześniej sadzonki są utwardzone - są na chwilę wyjmowane na świeże powietrze.
Przeszczep przeprowadza się pod koniec maja, kiedy minęło zagrożenie nocnymi przymrozkami. Zalecany wzór sadzenia to 50 x 50 cm Zaleca się wykopanie terenu na krótko przed sadzeniem i dodanie próchnicy do gleby. Jeśli nie jest to możliwe, kopanie można zastąpić podawaniem bezpośrednio do otworów - po 1 kg każdy.
Gdy woda trochę opuści, sadzonki są opuszczane do dołków, do każdego otworu można włożyć 2 sztuki. Aby nie przeszkadzały sobie nawzajem, są obracane w różnych kierunkach. Następnie posyp sadzonki ziemią. Jeśli nadal istnieje możliwość, że w nocy powrócą mrozy, nasadzenia są przykryte folią.
Pielęgnacja kultury
Łatwo jest dbać o sadzenie odmian miodu. Podlewaj łóżka z umiarem, wystarczy jedno podlewanie co 5 dni. Jeśli pada deszcz, podlewanie zmniejsza się do 1 raz w ciągu 7-10 dni.
Konieczne jest podlewanie krzewów odmian miodu wyłącznie u nasady lub w nawach bocznych, aby wilgoć nie dostała się na liście. W przeciwnym razie na blachach mogą pojawić się oparzenia.
Rada! Jeśli rano na roślinach była obfita rosa, podlewanie można pominąć. Kiedy gleba wysycha, ważne jest, aby nie wylewać melonów miodowych - ich skórka może pęknąć od takiego kontrastu.Łóżka są poluzowane tylko w nawach bocznych, aby nie uszkodzić korzeni rośliny. Możesz także chwastować nasadzenia, aby chwasty nie pobierały wilgoci z gleby, ale nie jest to konieczne.
Melon miodowy jest karmiony zgodnie z następującym schematem:
- Pierwsze karmienie przeprowadza się 1,5 miesiąca po posadzeniu. Jako nawóz można użyć obornika kurzego, obornika i saletry. Tę mieszaninę rozcieńcza się wodą w stosunku 1:10 i wylewa na melon spadziowy u nasady.
- Drugie karmienie przeprowadza się po 10 dniach. Do wprowadzenia do gleby stosuje się złożone kompozycje mineralne. W szczególności odmiany miodu dobrze reagują na karmienie odchodami kurczaka i popiołem drzewnym.
- Wszystkie kolejne karmienia przeprowadza się co 12 dni. Do gleby dodaje się mieszanki mineralne.
Gdy tylko sadzonki utworzą szósty liść, szczypią go. Jest to konieczne, aby roślina mogła wykiełkować wzrost boczny. Następnie jest również przerzedzany, pozostawiając tylko najsilniejsze pędy. Tak więc melon wyda swoją energię na tworzenie owoców, a nie na zestaw zielonej masy.
Gdy skórka melona jest jednolicie żółta, można ją przechowywać w ciemnym, chłodnym miejscu, gdzie zbiory są przechowywane przez około 2-3 miesiące.
Rada! Dojrzałe owoce zbiera się ostrożnie, uważając, aby ich nie uszkodzić. Owoce odmian miodowych są przechowywane znacznie dłużej bez uszkodzeń mechanicznych.Szkodniki i choroby
Melon miodowy praktycznie nie przyciąga szkodników, rzadkie są również nasadzenia. Wybuch jakiejkolwiek choroby może nastąpić tylko w przypadku poważnych naruszeń techniki rolniczej.
Największym zagrożeniem dla tej kultury są następujące infekcje grzybicze:
- mączniak;
- antraknoza;
- peronosporoza;
- zaraza późna;
- zgnilizna korzeni.
Aby zwalczyć grzyby, użyj fungicydów „Hom” i „Fitosporin”, a także płynu Bordeaux. Jako środek zapobiegawczy łóżka spryskuje się słabym roztworem manganu.
Głównymi szkodnikami wszystkich odmian melona miodowego są następujące owady:
- mszyca;
- mucha melona;
- przędziorek;
- wireworm;
- szufelka.
Zapobieganie szkodnikom zapewnia terminowe czyszczenie odstępów między rzędami i spulchnianie gleby. Każdy insektycyd przemysłowy służy do zwalczania owadów.
Wniosek
Melon miodowy to bezpretensjonalna i owocna kultura. Ta odmiana może być uprawiana przez ogrodnika z dowolnym doświadczeniem: zarówno profesjonalnego, jak i początkującego. Roślina rzadko choruje, nie wymaga częstego podlewania, nasadzenia karmione są umiarkowanie. Jedynym minusem jest to, że mrozoodporność melona miodowego jest raczej niska. Można ją uprawiać na otwartym terenie tylko na południu kraju; na środkowym pasie kulturę tej odmiany sadzi się w szklarni.
Aby uzyskać więcej informacji na temat uprawy melona, zobacz poniższy film:
