Chwasty kwarantannowe to osobna grupa roślin, które mogą powodować ogromne szkody dla gospodarstw rolnych i letnich mieszkańców. Należą do różnych rodzajów biologicznych, nie są rozpowszechnione, ale ze względu na swoją dużą agresywność stanowią duże zagrożenie dla upraw warzyw i zbóż. Istnieje państwowy system kontroli i środków zwalczania chwastów kwarantannowych.
W celu wykluczenia pojawienia się w kraju nowych odmian chwastów kwarantannowych, sprawdzane są rośliny sprowadzane z zagranicy.
Dlaczego chwasty kwarantannowe są niebezpieczne?
Rozprzestrzenianie się niebezpiecznych roślin szkodzi zwierzętom gospodarskim, rolnictwu i zdrowiu ludzi. Niektóre gatunki z tej grupy roślin powodują silne reakcje alergiczne u ludzi i są toksyczne dla ssaków.
Agresywne rośliny wypierają uprawy tradycyjnie rosnące dziko w Federacji Rosyjskiej, zasiedlają pola przemysłowe, zmniejszając plony zbóż i warzyw. Podczas zbioru zmechanizowanego sprzęt jest wyłączony.
Wymienione poniżej chwasty kwarantannowe stwarzają korzystne warunki dla rozprzestrzeniania się wirusów i bakterii. Ziarno zebrane z zainfekowanych pól jest słabej jakości, pastwiska, na których występują gatunki chwastów kwarantannowych, nie nadają się do hodowli zwierząt.
Środki kontrolne
Metody zwalczania chwastów kwarantannowych obejmują zapobiegawcze środki agrotechniczne, a także traktowanie zanieczyszczonych pól chemikaliami.
Prewencyjne metody kwarantannowego zwalczania chwastów:
- stosowanie czystych nasion;
- koszenie poboczy, nieużytków do momentu pojawienia się nasion na roślinach;
- karmienie zwierząt rozdrobnionym, zmielonym ziarnem, parzoną słomą;
- kompostowanie obornika przed użyciem, aby zapobiec kiełkowaniu nasion;
- kontrole kontrolne pod kątem obecności nasion chwastów kwarantannowych.
Istnieje wiele sprawdzonych technik, które prowadzą do stopniowego niszczenia chwastów kwarantannowych. Na pierwszym miejscu jest płodozmian. Farmy, naprzemienne uprawy na polach, powstrzymują rozprzestrzenianie się niebezpiecznych roślin.
Aby poprawić glebę i oczyścić ją ze szkodliwych roślin, pozostają czyste opary. Dobre wyniki uzyskuje się przez bronowanie upraw i rozstawy rzędów. Zanieczyszczona gleba jest poddawana obróbce chemicznej. Poniżej znajduje się opis chwastów kwarantannowych i środków ich zwalczania.
Ambrozja
Ojczyzną Ambrozji jest Ameryka Północna, przywieziono ją do nas w XIX wieku z nasionami koniczyny. Na terytorium Rosji zaczęła szybko podbijać terytoria, lokalne rośliny nie mogły wytrzymać jej agresji, a ludzie nie angażowali się w jej planowane zniszczenie. Na terenie Federacji Rosyjskiej żyją 3 gatunki ambrozji:
- nagi - wieloletni, mrozoodporny;
- piołun (roczny);
- trójstronny (letnik).
Szorstkie łodygi jednorocznych ambrozji mogą spowodować uszkodzenie sprzętu do zbioru, ponieważ całkowicie zatykają wszystkie części tnące. Smak mleka pogarsza się, gdy krowy jedzą siano z domieszką chwastów, zaczyna gorzko smakować.
W okresie kwitnienia chwastów rośnie liczba osób cierpiących na alergie. Pyłek ambrozji jest silnym alergenem. Jest przenoszony przez wiatr na duże odległości; ludzie mieszkający daleko od miejsc, w których rośnie chwast kwarantannowy, cierpią na alergie.
Opis ambrozji:
- typ łodygi wyprostowany;
- wysokość od 0,3 do 2 m;
- dotknij typ korzenia;
- maksymalna długość 4 m;
- kształt blaszki liściowej jest pierzasto wycięty;
- kolor górnej części liścia jest jasnozielony;
- w dolnej części blaszki liściowej następuje pokwitanie, kolor jest szaro-zielony;
- kształt kwiatu pięciozębny, kolor żółty (żółto-zielony);
- kwiatostany kolczaste, liczba kwiatów od 8 do 16.
Chwast kwarantannowy rośnie w południowych regionach regionu Wołgi, na Krymie, na Północnym Kaukazie, w wielu obszarach Primorye. Dla ludzi ambrozja jest niebezpieczna w okresie kwitnienia, który może trwać od końca lipca do października.
Sposoby walki
Konieczna jest walka z ambrozją, zubaża glebę, psuje smak siana i uciska inne rośliny. W praktyce stosuje się trzy metody kwarantannowego zwalczania chwastów:
- mechaniczny;
- biologiczny;
- chemiczny.
Ważny! W Ambrozji kiełkują nawet niedojrzałe nasiona.
Najpopularniejsza i najskuteczniejsza metoda mechaniczna, w której niszczenie ambrozji następuje w procesie koszenia, wyciągania, kopania. Oczyszczenie obszaru z Ambrozji zajmuje lata. W sezonie można kosić kilka razy. Główną zasadą jest zniszczenie rośliny, zanim utworzą się na niej nasiona.
Ambrosia przez trzy lata przeżywa z terenów podmiejskich, stosując biologiczne metody zwalczania chwastów kwarantannowych, w tym celu ziemia jest obsiana ziarnami wieloletnimi:
- lucerna;
- kostrzewa;
- wszystkie rodzaje roślin strączkowych;
- każdy rodzaj trawnika.
Herbicydy to broń służąca do chemicznej kontroli chwastów kwarantannowych. Kardynalna metoda jest uzasadniona, jeśli duży obszar jest porośnięty chwastami, a mechaniczne metody zwalczania są nieskuteczne. Istnieją ograniczenia w stosowaniu herbicydów na terenie pastwisk, miejscowości wypoczynkowych, gmin.
Ambrozję z pól kukurydzy usuwa się mieszaniną "Bazargan" i "Titus", soję czyści się tylko "Bazarganem". Herbicydy „Hurricane”, „Secator” są nie mniej skuteczne w zwalczaniu chwastów kwarantannowych.
Pełzający gorczak
Ten chwast kwarantannowy jest uważany za niezwykle niebezpieczny. Odwieczna roślina z rodziny Aster jest w stanie zdobyć duże terytorium. Stanowi zagrożenie dla wszelkich pól uprawnych (pól, sadów, ogrodów warzywnych). Pełzająca gorczyca uciska wszystkie rodzaje roślin, zubaża glebę.
Dorosły chwast kwarantannowy osiąga wysokość 75 cm, łodygi pokryte są wieloma podłużnymi liśćmi. Koszyczki kwiatowe o ciemnoróżowym kolorze zaczynają kwitnąć w lipcu, kwitną do sierpnia. System korzeniowy jest mocny, może sięgać nawet 10 metrów głębokości, dlatego dobrze znosi okresy suszy.
Pełzający gorczak można znaleźć w strefie stepowej południowych i południowo-wschodnich regionów Federacji Rosyjskiej. Rozmnażanie odbywa się wegetatywnie (przez pędy korzeniowe) i nasiona. W ciągu roku wzrost z krzewu tego rodzaju chwastów kwarantannowych zajmuje powierzchnię 6 m2. m. Roślina tworzy kępy, składające się z wielu (od 10 do 100 sztuk na metr kwadratowy. m) mocnych łodyg, tłumi wszystkie rosnące w pobliżu rośliny, uwalniając określone substancje.
Musztarda pełzająca jest uważana za roślinę trującą. Ze względu na zawarte w nim toksyny jest szkodliwy dla zwierząt: mleko jest gorzkie u krów, jest szkodliwe dla koni. Nasiona gorczycy pnącej w minimalnej ilości (0,01%), które dostały się do mąki, powodują, że jest ona gorzka.
Walczący Gorczak
Zwalczanie szkodliwych chwastów kwarantannowych jest niezwykle trudne. Zniszczenie części nadziemnej i części korzeni podczas orki nie daje rezultatu. Głęboko w ziemi korzenie nadają chwastowi kwarantannowemu nowe życie. Główną obroną przed niebezpieczną rośliną jest staranna kontrola fitosanitarna nasion.
Metody zwalczania chwastów kwarantannowych w kraju:
- osobno rosnące rośliny usuwać mechanicznie ręcznie lub za pomocą specjalnych urządzeń;
- Koś solidne zarośla musztardy, zanim kwiatostany zaczną kwitnąć;
- jesienią zaorać obszar 2-3 razy, wycinając korzenie;
- oczyść ziemię z resztek korzeni;
- jesienią można użyć chemii, traktować rośliny herbicydem („Hurricane”, „Rundap”), orać po zebraniu łodyg martwych chwastów.
Ważny! Jeśli na twojej ziemi pojawi się gorycz, musisz poinformować o tym inspektora Rossielchoznadzoru.
Właściciel daczy może zostać ukarany grzywną, jeśli na jej terytorium zostanie znaleziony chwast kwarantannowy, którego zdjęcie znajduje się powyżej.
Chwiać się
W Rosji dodder został dodany do grupy chwastów kwarantannowych. Na Ziemi policzono około 274 gatunków. Wszystkie gatunki dodil są jednorocznymi roślinami pasożytniczymi. Są to silnie rozgałęzione łodygi (nitkowate, podobne do sznurka). Żywią się innymi roślinami, przylegając do nich za pomocą określonych odrostów.
Ta roślina nie ma liści ani korzeni. Rośliny oplecione psiankami przestają owocować i zaczynają wysychać. Dla młodych drzew i krzewów prawdziwym zagrożeniem jest chwast, zwykle wysychają i giną.
Długość łodyg dodder wynosi od 1 do 2,5 m, kwiaty kwitną od czerwca do sierpnia. Są małe, w kolorze różowym lub biało-różowym. Owoce dojrzewają od czerwca do września: małe, szare, szorstkie kapsułki, każda zawiera 4 owalne lub okrągłe nasiona. Nasiona kiełkują przez długi czas (wiosna przyszłego roku) iw ciemności.
Pasożyt Liana występuje w centralnej strefie Federacji Rosyjskiej, w regionach północnych nie występuje. Ten rodzaj chwastów kwarantannowych pasożytuje na wielu roślinach:
- porzeczki;
- drzewa owocowe;
- krzewy ozdobne.
Dodder może zniszczyć duże drzewo w ciągu kilku lat.
Kontrola cwaniaka
Zapobieganie to najbardziej niezawodny sposób zwalczania chwastów kwarantannowych.
Trudno będzie uratować nasadzenia oplecione przez ogniki. Nasiona dodder w ogrodzie kiełkują nawet po 6 latach. Agronomowie zalecają obfite podlewanie skażonej ziemi jesienią, prowokując kiełkowanie nasion. Zniszcz pojawiające się sadzonki.
Ważny! Nie używaj nasion warzyw z pola (ogrodu warzywnego) zarażonego przez dodder.Herbicydy są stosowane przeciwko owrzodzeniom:
- Gezagard;
- Tupać;
- Reitar.
Jesienią chwast można podlewać roztworem azotanu amonu i siarczanu amonu.
Nocny cień
Trzy rodzaje psiankowatych (trójkwiatowe, kolczaste, Caroline) to chwasty kwarantannowe.
Cierniowata (w kształcie dzioba) psianka pogarsza jakość siana, słomy, kiszonki, źle wpływa na plon warzyw. Stanowi źródło pokarmu dla stonki ziemniaczanej, jest nosicielem wszelkiego rodzaju infekcji.
Caroline psiankowata ma grubą łodygę, pokrytą włoskami gwiaździstymi i kolcami (5 mm) o wysokości od 30 do 120 cm, korzenie są ułożone pionowo-poziomo. Pionowy pręt sięga na głębokość 3 m, z którego na głębokości 10-30 cm wysuwają się poziome. Chwast rozmnaża się wegetatywnie i przez nasiona, występuje na Dalekim Wschodzie. Stanowi zagrożenie dla ziemniaków, kukurydzy, pomidorów i upraw zbożowych. Obejrzyj film na temat zwalczania chwastów kwarantannowych, kłujących psiankowatych:
