Choroby pomidorów

Uprawa zdrowych pomidorów nie jest łatwa. Najbardziej ukochane i popularne warzywo ma wielu „wrogów”: są to choroby pomidorów, które czyhają na całkowicie zdrowe sadzonki na otwartym polu iw szklarni, a także szkodniki upraw, które są głównymi nosicielami infekcji. Pomidor to przysmak dla wielu owadów czekających na niego w łóżkach.

Po posadzeniu sadzonek w ziemi każdy ogrodnik powinien być gotowy do walki o wysoką wydajność, a do tego trzeba wiedzieć, jak wyglądają choroby i szkodniki pomidorów, jak chronić rośliny przed nieszczęściem, jakie środki zastosować do leczenia.

Największą szkodę dla łóżek pomidorowych powodują choroby zakaźne, których przyczyną są mikroorganizmy chorobotwórcze. Ale szkodniki owadzie są często nosicielami infekcji: przemieszczając się z jednej rośliny do drugiej, przenoszą bakterie, infekcje grzybicze i wirusy. Choroby pomidorów i ich leczenie są bezpośrednio związane z zestawem środków profilaktycznych dla innych członków rodziny psiankowatych rosnących w sąsiednim ogrodzie - ziemniaki, bakłażany, papryka. A niektóre choroby pomidorów wpływają nie tylko na uprawy psiankowatych.

Ogrodnicy-amatorzy często nie zdają sobie sprawy z różnic między wirusami a bakteriami lub grzybami, leczą choroby pomidorów z kaprysu, korzystają z rad sąsiadów w kraju i tak dalej. Niestety, dorywcza i niesystemowa wiedza z zakresu pielęgnacji pomidorów nie przynosi pożądanego efektu, a aby wygrać walkę o zbiory pomidorów, wciąż łatwiej jest im zapobiec. Jeśli jednak choroba pojawiła się na stronie, musisz przynajmniej zrozumieć, którą chorobę można z powodzeniem leczyć, aw jakich przypadkach musisz podjąć ekstremalne środki. Konieczne jest zniszczenie chorych pomidorów, aby uratować resztę warzyw i przeprowadzić poważną dezynfekcję miejsca.

Rada! Naprzemiennie stosuj leki grzybobójcze do leczenia, aby nie uzależniały.

Zwróć uwagę na skład leków i spróbuj wybrać najbezpieczniejszy z nich, opracowany na bazie substancji biologicznych.

Wirusowe choroby pomidorów

Wirus żyje poza organizmem „żywiciela” nie dłużej niż pół godziny, a zatem w przeciwieństwie do bakterii, które składają się z jądra i skorupy i mogą samodzielnie przetrwać w glebie, powietrzu lub wodzie przez długi czas. Ale to nie znaczy, że wirusy powodują mniejsze szkody w uprawie pomidorów.

Z wyglądu choroby wirusowe pomidorów często przypominają choroby bakteryjne, a metody leczenia i zapobiegania tej chorobie są różne. Aby wybrać odpowiednią taktykę leczenia, musisz nauczyć się odróżniać infekcje wirusowe od chorób bakteryjnych na podstawie zewnętrznych objawów pomidorów.

Ponieważ wirusy nie mają pełnej struktury komórkowej, podobnie jak bakterie, i nie wszystkie z nich mogą podróżować w unoszących się w powietrzu kropelkach, wirusy często wykorzystują jako nośnik owady szkodników pomidorów: skoczki liściowe, mszyce, mączliki, wciornastki. Dlatego konieczne jest kompleksowe leczenie chorób wirusowych pomidorów za pomocą środków owadobójczych.

Mozaika tytoniowa

Jeśli wirus mozaiki tytoniu jest obecny w glebie, liście pomidorów sygnalizują to, zmieniając kształt i wygląd ciemnych lub żółtych plam. Podwijanie się i nakrapianie liści nie tylko psuje wygląd krzewów, ale także wskazuje, że nie ma nadziei na dobre zbiory. Wirus hamuje działanie rośliny, aż całkowicie wyschnie.

Najlepszym sposobem leczenia mozaiki tytoniowej jest zapobieganie w odpowiednim czasie. Spryskaj pomidory roztworem mocznika raz na 10 dni. Norma to 1 łyżka stołowa na 10 litrów wody.

Podwójna smuga pomidorów

Do zarażenia pomidorów dochodzi, gdy na naziemnych częściach rośliny występują jednocześnie dwa wirusy. Widoczne oznaki choroby to drobne i stopniowo narastające brązowe plamki, podłużne nekrotyczne prążki na łodygach i liściach, deformacja owoców i szorstkość miąższu, zwijanie się liści.

Zakaźna chloroza pomidorów

Nosicielem wirusa jest mączlik, szkodnik pomidorów, który woli składać liczne jaja w dolnej części liści. Odżywiając się sokiem rośliny, szkodnik nie tylko odwadnia rośliny, ale także infekuje je wirusem. Złożone jaja na grzbiecie liścia mogą nie zostać zauważone gołym okiem, ale przebarwienia liści powinny być sygnałem, że nadszedł czas na walkę ze szkodnikiem. Obecność wirusa w tkankach wewnętrznych rośliny w początkowym okresie wegetacji prowadzi do znacznych strat plonu. Leczenie przeprowadza się wraz ze zniszczeniem szkodnika pomidora.

Zewnętrzna manifestacja infekcji staje się zauważalna po kilku tygodniach, kiedy jest już za późno na rozpoczęcie leczenia, dlatego należy upewnić się, że szkodniki nie pojawiają się na miejscu ani w szklarni i przede wszystkim z nimi walczyć.

Mączlik przenosi także inne wirusy, takie jak żółty kędzierzawy pomidor. Jeśli liście roślin tracą chlorofil, nabierają żółtego koloru i skupiają się w środku, winę ponosi szkodnik pomidora, który przeniósł infekcję chwastami.

Innym szkodnikiem pomidorów są wciornastki, które podobnie jak inne szkodniki pomidorów, oprócz powodowania ran, są nosicielem wszelkich możliwych infekcji. Ciemne i błyszczące paski na łodygach i łodygach pomidorów, zamierające końcówki liści i opalizujące kręgi na owocach sygnalizują obecność szkodników pomidorów.

Stolbur (mykoplazmoza)

Choroba zakaźna, która infekuje pomidory, gdy na miejscu pojawiają się skoczki liściowe. Jeśli nie odstraszysz tych szkodników, wkrótce na roślinach pojawią się nieotwarte pąki, zielone kwiaty i brak jajników. W późniejszym okresie wegetacji, gdy powstają jajniki, infekcja stolburu jest obarczona pojawieniem się małych i twardych owoców, które nie nadają się do jedzenia.

Ten rodzaj infekcji nie jest typowy dla pomidorów, a skoczki liściowe przenoszą je z innych roślin rosnących w pobliżu. Oprócz członków rodziny psiankowatych, które również cierpią z powodu infekcji, chwasty są głównie roślinami będącymi „żywicielami” infekcji.

Infekcje grzybicze pomidorów

Różnorodność ras grzybów na planecie jest tak duża, że nie została w pełni zbadana przez mikrobiologów. Wiadomo jednak, że zarodniki chorób grzybiczych są w stanie samodzielnie przetrwać dość długo i budzą się, gdy pojawiają się sprzyjające warunki do rozmnażania. Grzyby chorobotwórcze potrzebują przynajmniej części roślin do odżywienia, nawilżenia i optymalnej temperatury do rozmnażania. Takim pożywką są dla nich pomidory.

Niektóre kolonie grzybów nie są zbyt wybredne w diecie, a po drodze oprócz pomidorów osiadają w soczystym miąższu innych roślin, a niekiedy przenoszą się na stanowiska pomidorów: drogą powietrzną i wodną, przy aktywnym udziale owadów - szkodników pomidorów. Obecność chorób grzybiczych zdradza wygląd pomidorów.

Rak pnia Alternaria (sucha zgnilizna)

Grzyb został po raz pierwszy odkryty w Kalifornii. Oznaką pojawienia się choroby są brązowe plamy na naziemnych częściach rośliny, stopniowo powiększające się, prowadzące do ich śmierci. Choroba nie objawia się na owocach na etapie dojrzałości technicznej, ale ostro skraca okres przechowywania. Możesz zauważyć infekcję we wczesnym stadium po pojawieniu się żółtych i brązowych plam na liściach, które stopniowo prowadzą do obumierania liści. Ponadto infekcja grzybicza rozprzestrzenia się na łodygi, na których powstają zapadnięte plamy o okrągłym kształcie. Toksyna wytwarzana przez grzyby prowadzi do pękania łodyg i utraty soku zewnątrzkomórkowego.

Zarodniki grzyba niestety przenoszone są nawet w powietrzu, a choroba jest trudna do wyleczenia. Jedynym sposobem, aby tego uniknąć, jest użycie nasion pomidora odpornych na infekcje.

Antraknoza (zgnilizna czarnych plam)

Choroba objawia się na korzeniach, łodygach, liściach, owocach. Najbardziej dotknięte są korzenie i dojrzałe owoce. Plamy są zaokrąglone opalizującą aureolą, przygnębione. Stopniowo tworzą się czarne, mokre plamy, z których wydziela się różowy, galaretowaty płyn. Na tym etapie grzyby namnażają się, a zarodniki rozprzestrzeniają się na sąsiednie rośliny. Leczenie najlepiej rozpocząć w początkowej fazie, przed uwolnieniem zarodników i infekcją całego stanowiska i uprawy.

Tej chorobie grzybiczej zwykle towarzyszy inna choroba - zakorkowanie korzeni.

Infekcja jest uważana za łagodną, ale trudną do opanowania, ponieważ rozprzestrzenia się na wiele roślin innych niż pomidory. Czarna zgnilizna wpływa na uprawy warzyw, jeśli naruszane są praktyki rolnicze, w chłodne i deszczowe dni. Zarodniki grzyba wnikają w tkanki pomidorów z uszkodzeniami mechanicznymi. Pomidory są najbardziej podatne na tę chorobę grzybiczą przy braku normalnych warunków, w stanie osłabionym.

Cercospora (czarna pleśń)

Grzyb rozprzestrzenia się przy wysokiej wilgotności i temperaturach powyżej 27 ⁰ C, dlatego pomidory w subtropikalnych regionach kraju, w szklarni z naruszeniem reżimu pielęgnacji, są częściej narażone na tę infekcję.

Uszkodzenie występuje w górnej części liścia, który w początkowej fazie nabiera żółtego koloru. Na odwrocie liści tworzy się szary, aksamitny kwiat, aw okresach wysokiej wilgotności tworzą się czarne zarodniki. Zarodniki są przenoszone przez wiatr, wodę, narzędzia i żyją w glebie i innych roślinach. Z zastrzeżeniem technologii rolniczej choroba nie stanowi zagrożenia i można całkowicie uniknąć jej leczenia.

Mokra zgnilizna owoców

Rozróżnij suche i mokre infekcje gnilne pomidorów i innych roślin warzywnych, których przyczyną mogą być zarówno bakterie, jak i grzyby. Infekcje grzybicze przedostają się do wnętrza pomidorów przez naturalne pęknięcia u podstawy owocu, mechaniczne uszkodzenia lub dziury po ukąszeniach owadów.

Mokra zgnilizna owoców niszczy miazgę, dostając się pod skorupkę. Wszystkie grzyby powodujące gnicie owoców można połączyć w jedną grupę według podobnych cech:

Mokra zgnilizna bakteryjna - tworzy zagłębione plamy na powierzchni, przenika przez uszkodzoną błonę owocu, zamienia miazgę w galaretowaty śluz.
Szkodliwa zgnilizna owoców, wnikająca w miejsca pęknięcia skorupy pomidora, tworzy wewnątrz wodnistą ciecz, wpływa na owoce na każdym etapie dojrzałości.
Czarna pleśń (lub zgnilizna) owoców pojawia się jako małe czarno-brązowe kropki na powierzchni pomidorów i rozwija się w duże, w kształcie litery V, wklęsłe plamy u podstawy owocu. W ostatniej fazie dochodzi do sporulacji.
U podstawy owocu pojawia się kwaśna zgnilizna, która rozprzestrzenia się w kierunku środka w postaci białych podłużnych pasków o aksamitnej teksturze. Owoce mają charakterystyczny kwaśny zapach, ale czasami pozostają jędrne.
Ryzoktoniczna zgnilizna owoców charakteryzuje się występowaniem na skórze gęstych plam, które szybko zmiękczają i zamieniają owoce w wodnistą masę. Najczęściej rizoktonis występuje w miejscach kontaktu owocu z glebą.

Wszystkie odmiany infekcji grzybiczych, mające wspólny charakter pochodzenia, dlatego do leczenia wybiera się tę samą taktykę i podobne leki.

Korkowanie korzeni pomidora

Wzdęcia i pękanie korzeni palowych pomidorów to znak, że w glebie znajduje się grzyb, który powoduje chorobę. W tym samym czasie małe korzenie gniją, a roślina całkowicie umiera. Na powierzchniowych częściach pomidorów choroba objawia się więdnięciem liści w ciągu dnia i ich opadaniem w późniejszej fazie choroby.

Grzyb rozprzestrzenia się na wielu uprawach, jego zarodniki utrzymują się w glebie przez kilka lat. Grzyb infekuje pomidory, gdy korzenie są uszkodzone mechanicznie. Kompleks leczenia musi koniecznie obejmować środki agrotechniczne zgodnie z niezbędnymi wymaganiami. Dezynfekcja gleby jest obowiązkowa.

Tłumienie („czarna noga”)

Największa grupa grzybów chorobotwórczych powodujących zwilżanie korzeni jest najgroźniejszym patogenem, ponieważ przeżywa w glebie kilka lat. Choroba objawia się już na etapie kiełkowania nasion: spuchnięte nasiona nabierają żółtego, brązowego lub czerwonawego odcienia, w zależności od rodzaju grzyba. Młode sadzonki więdną, ponieważ u podstawy łodygi są ściśnięte, osadza się. Do zakażenia może również dojść w późniejszym terminie, gdy pomidory zostaną posadzone w zakażonej glebie. Leczenie przynosi pozytywny wynik w początkowej fazie infekcji.

Zgnilizna łodygi

Po nazwie tej odmiany można się domyślać, że choroba rozwija się na łodygach, ale w zaawansowanej fazie dotyczy zarówno liści, jak i owoców.

Znaki zewnętrzne:

Ciemnobrązowe plamy na łodydze rośliny. W tym przypadku łodyga jest zdeformowana u podstawy, ponieważ bakterie infekują i niszczą strukturę naczyń. W następnej fazie choroby dolne liście żółkną, a cały krzew pomidora więdnie.

Infekcja pomidorów w obecności patogenów w glebie jest bardziej prawdopodobna przy nadmiernej wilgoci i braku fosforu i azotu, naruszeniu płodozmianu. Leczenie można uniknąć, obserwując tempo zapłodnienia.

Brązowa psianka plamista

Choroba objawia się na wszystkich zmielonych częściach pomidorów, zaczynając od liści pierwszego rzędu. Żółte plamy na liściach stopniowo nabierają boraksu, brązowy kolor. Plamy mają owalny kształt z aureolą jasnych kolorów. Rozmnażanie się grzyba prowadzi do opadania liści. Na owocach brązowienie zaczyna się od podstawy, przy łodydze, a deformacja i rozkład łodygi - w strefie korzeniowej.

Zarodniki grzyba żyją w glebie na resztkach roślinności i uaktywniają się w ciepłe i wilgotne dni.

Rada! Regularnie i dokładnie sprawdzaj nasadzenia, aby nie przegapić początku choroby i rozpocząć leczenie na czas.

Fusarium zgnilizna korzeni i szyjki korzeni

Choroba staje się zauważalna na etapie dojrzałości technicznej pomidorów, kiedy żółknięcie i więdnięcie liści zaczyna się od dołu do góry. W zależności od liczby kolonii grzybów w glebie choroba może się szybko rozprzestrzeniać. Fusarium korzeni i szyjki podstawy unosi się w górę łodygi, ale nie więcej niż 25 cm, ale śmierć korzeni nieuchronnie prowadzi do śmierci całego buszu. Ponadto osłabione pomidory są narażone na inne infekcje.

Grzyb utrzymuje się w glebie przez długi czas, dlatego należy zwrócić uwagę na jego dezynfekcję, wysiew nasion w zdezynfekowanej glebie oraz stosowanie odmian odpornych na fusarium. Jeśli zabieg nie daje pozytywnych rezultatów, to przynajmniej zwróć uwagę na dezynfekcję gleby po zebraniu wierzchołków.

Więdnięcie Fusarium

Objawy choroby grzybiczej to więdnięcie, przebarwienie liści i karłowacenie. Łodygi pomidorów brązowieją i odwadniają się. Czynnik wywołujący chorobę grzybiczą ma wysoką witalność, jego zarodniki przeżywają w glebie kilka lat, budzą się w wysokich temperaturach, nadmiarze fosforu, amoniaku, azotu.

Szara plamistość liści

Liście pomidorów dotkniętych tą grzybiczą chorobą pokrywają się brązowo-czarnymi kropkami, tracą zielony kolor, nabierając szklistego wyglądu. Grzyb nie wpływa na owoce pomidorów, ale wraz z intensywnym rozwojem choroby wszystkie liście odpadają, co ma szkodliwy wpływ na zbiory.

Jedynym sposobem na pozbycie się wszechobecnej i bardzo uporczywej infekcji grzybiczej jest wyselekcjonowanie odmian odpornych na choroby grzybowe, leczenie ogólnoustrojowymi fungicydami gleby, sprzętu, roślin.

Szara zgnilizna

W niesprzyjających warunkach pogodowych i klimatycznych, w deszczowe lato lub na obszarach o ryzykownych uprawach zwiększa się prawdopodobieństwo uszkodzenia pomidorów i większości innych roślin ciepłolubnych przez szarą pleśń. Choroba grzybicza atakuje pomidory w końcowej fazie sezonu wegetacyjnego. Grzyba można rozpoznać po plamkach na zielonych i dojrzałych pomidorach, które są okrągłe, w postaci małych pierścieni. Później, gdy grzyb niszczy miąższ owocu pod skórką, plamy stają się wodniste i brązowe.

Na początkowym etapie choroba ta ma wygląd podobny do zarazy późnej. Grzyb rozprzestrzenia się nie tylko na powierzchni owoców, ale także na liściach, kwiatach i łodygach. Dlatego jeśli trudno jest wybrać zabieg, zastosuj uniwersalne fungicydy. Rozpocznij leczenie, gdy zauważysz letarg, stan depresyjny roślin bez wyraźnego powodu. Zwróć uwagę na wietrzenie.

Uwaga! Nieprzestrzeganie schematu sadzenia jest przyczyną wielu zakażeń gnilnych.

Zgnilizna późna owoców i korzeni

Czynnikiem sprawczym najczęstszej choroby pomidorów jest grzyb. Przenosi się przez zarodniki, najczęściej na zewnątrz, i dostaje się do pomidorów przez zanieczyszczoną wodę. Charakterystycznymi objawami tej choroby są brązowe plamy na łodygach i liściach pomidorów. W tym przypadku dolna część liści pokryta jest białym nalotem, a na owocach pod skórką widoczne są brązowe plamy.

Phytophthora rozprzestrzenia się w obecności nadmiernej wilgoci i nagłych zmian temperatury, ponieważ te warunki są dla niej korzystne i niszczące dla pomidorów. Zaraza późna dotyka nie tylko pomidory: ponieważ zarodniki są przenoszone w powietrzu, mogą się one również dostać na grządki pomidorów z sąsiednich obszarów. W połączeniu z zabiegiem konieczna jest regulacja poziomu wilgotności, napowietrzenia i dezynfekcji gleby.

Brązowa plamistość liści pomidorów (cladosporium)

Ludzie nazywają tę chorobę pleśnią liści pomidora. Cladosporiosis atakuje pomidory uprawiane w szklarniach. Można go rozpoznać po wyglądzie liści, które na grzbiecie pokryte są szarobrązowymi plamami z charakterystycznym aksamitnym nalotem. Po chwili liście wysychają. Zarodniki stopniowo infekują wszystkie krzewy pomidorów i innych upraw, prowadząc do całkowitej śmierci roślin. Choroba przenoszona jest w wilgotnym powietrzu, w zamkniętych przestrzeniach szklarni i szklarni, a także podczas podlewania. Zarodniki można również przenosić wraz z ekwipunkiem, narzędziami, odzieżą lub butami. Częścią leczenia jest obowiązkowa wentylacja szklarniowa, normalizacja wilgotności, umiarkowane podlewanie.

Phoma lub brązowa zgnilizna (phoma)

Widoczny obszar dotknięty chorobą to owoce pomidora. Choroba objawia się we wszystkich bez wyjątku uprawach owoców i warzyw, osłabiając owoce u podstawy, łodygi. Jeżeli owoce są dotknięte dojrzałością jajnikową lub techniczną, to odpadają przed osiągnięciem dojrzałości biologicznej. Gnicie owocu może również wystąpić wewnątrz owocu, ale jednocześnie na skórce widoczne są opalizujące kółka w kolorze brązowym lub dowolnym innym kolorze, w zależności od koloru samego owocu. Zaleca się jak najwcześniejsze rozpoczęcie leczenia.

Mączniak

Infekcja grzybicza występuje w kilku wariantach (przebadano 3 odmiany), atakuje wiele roślin, jest żywotna, ponieważ rozprzestrzenia się w powietrzu na duże odległości w szerokim zakresie temperatur i niskiej wilgotności powietrza. W górnej części liści pomidora można zaobserwować wzrost zarodników grzybów w postaci jasnozielonych plam, następnie w okresie zarodnikowania na tylnej stronie liści widoczny jest białawy, aksamitny nalot.

Jedynym skutecznym środkiem zwalczania jest regularne nawadnianie roślin i terenów fungicydami.

Rada! Infekcje grzybicze dobrze reagują na leczenie i nie rozprzestrzeniają się na inne miejsca, dopóki nie rozpocznie się sporulacja.

Przenieś uszkodzone rośliny poza teren i koniecznie je spal. Zwróć uwagę na uprawę.

Zgorzel liści Septoria

Przebadano dwie rasy grzybów, które infekują liście i łodygi rośliny, tworząc owalne plamy na liściach rośliny z czarną lub brązową obwódką. Rozwijająca się choroba grzybicza atakuje wszystkie liście. Grzyb rozprzestrzenia się przy optymalnej temperaturze wzrostu pomidorów i wysokiej wilgotności powietrza, przenoszony jest wraz z wyposażeniem, podobnie jak szkodniki owadów, które są trudne do wyleczenia. Konieczne jest ścisłe przestrzeganie płodozmianu i nie sadzenie pomidorów na zakażonym obszarze przez trzy lata.

Południowa zgnilizna twardówki

Rozwój grzyba ułatwia wysoka temperatura i wilgotność. Prawdopodobieństwo jego pojawienia się wzrasta w subtropikalnych regionach rolniczych. Infekcja żyje w glebie przez długi czas, ale może być przenoszona wraz ze skażonymi nasionami i wodą. Rozprzestrzeniając się w początkowej fazie prowadzi do zamoczenia sadzonek, w późnym okresie wegetacji pomidorów niszczy cały plon. Aby uniknąć trudnego traktowania i dalszej infekcji, zdezynfekuj glebę i sprzęt do sadzenia, ostrożnie wybierz i obchodź się z nasionami.

Wykrywanie celu

W umiarkowanych temperaturach i przy normalnej wilgotności powietrza ten rodzaj infekcji grzybiczej atakuje części naziemne rośliny w dużym stopniu. Charakterystyczną oznaką wyglądu są czarne kropkowane plamki z żółtymi okręgami, które stopniowo rosną, otaczając łodygi, liście i owoce pomidorów. Leczenie pomidorów wiąże się z tym, że grzybica rozprzestrzenia się na prawie wszystkie rodzaje roślin, w tym na chwasty.

Verticillium więdnie

Podobnie jak większość infekcji grzybiczych, więdnięcie przetrwa wszędzie, na wszystkich roślinach, ale wpływa na pomidory, penetrując obszary uszkodzeń mechanicznych, w tym szkodniki.

Najbardziej zagrożony jest system korzeniowy pomidorów. Skuteczną metodą leczenia jest fumigacja gleby.

Choroby pomidorów wywołane przez bakterie

Duża i zróżnicowana grupa mikroorganizmów na planecie to bakterie. Powodują największe szkody w rolnictwie, niezależnie od ich odmian i nazw. Choroby bakteryjne są trudniejsze do leczenia niż wirusy. Patogeny chorobotwórcze atakują korzenie, liście, łodygi i owoce roślin. Bakterie można uznać za najbardziej żywotne mikroorganizmy - przeżywają w glebie od dwóch do trzech sezonów, są przenoszone drogą powietrzną i wodną oraz przenoszone przez owady i ptaki.

Wszelkie rośliny na stanowisku mogą stać się przedmiotem „ataku” bakterii, a ogrodnicy powinni wziąć to pod uwagę w walce z chorobą. Oprócz leczenia porażonych roślin z widocznymi objawami choroby konieczna jest profilaktyka na zdrowo wyglądających roślinach.

Jak rozpoznać obecność bakterii na pomidorach?

Rak bakteryjny pomidora

Przyczyną pojawienia się choroby są bakterie, które wnikają do rośliny przez uszkodzone liście i łodygi, czasem przez korzenie, które są uszkadzane pod ziemią przez szkodniki pomidorów, lub podmokłe i gnicie korzeni występują w części podziemnej z powodu naruszenia nawadniania i napowietrzania gleby.

Optymalne warunki do rozwoju choroby to temperatury 18-24 ⁰ С i wysoka wilgotność powietrza powyżej 80%.

Wtórna infekcja występuje w przypadku braku dezynfekcji sprzętu używanego do sadzonek, a także do pielęgnacji roślin. Bakterie utrzymują się w glebie do 5 lat i są przenoszone przez zakażone nasiona i chwasty.

W początkowej fazie choroba objawia się zwijaniem liści, a faza ta jest sygnałem do rozpoczęcia leczenia. Kolejna faza to pękanie pędów, ich deformacja. Na owocach pojawiają się białe kropki. Charakterystyczną cechą choroby jest pojawienie się żółto-brązowego soku, który jest uwalniany po naciśnięciu na łodygi.

Jeśli trudno jest ustalić „diagnozę”, ale pierwsze zauważalne oznaki wyraźnie wskazują na obecność infekcji pomidorów, leczyć uniwersalnymi lekami - w każdym razie takie wsparcie nie zaszkodzi roślinom.

Rada! Preferuj zabiegi biologiczne i używaj środków chemicznych w ostateczności.

Plamienie bakteryjne (plamienie)

Długotrwałe niekorzystne warunki do uprawy pomidorów i łamanie wymagań rolniczych to żyzna gleba dla rozwoju bakterii. W chłodne i deszczowe lata na liściach, łodygach i owocach pomidorów mogą tworzyć się brązowe lub czarne kropki otoczone żółtą obwódką. Stopniowo rosną i prowadzą do obumierania liści, psucia się owoców na każdym etapie dojrzałości, znacznego spadku plonu i trwałości.

Najgorsze jest to, że bakterie tego gatunku szybko rozprzestrzeniają się na wszystkie rośliny warzywne, owocowe i jagodowe. Mikroorganizmy chorobotwórcze utrzymują się przez kilka sezonów, są przenoszone przez nasiona i dlatego są trudne do wyleczenia.

Dziś mikrobiolodzy znają trzy rasy bakterii z tej grupy. Oprócz tej opisanej powyżej istnieją bakterie, które powodują podobne objawy choroby pomidora, ale tworzą wypukłe wodniste plamy otoczone białą aureolą, które po wyschnięciu pękają i tworzą czarne kropki z oleistym nalotem lub odwrotnie, wklęsłe do wewnątrz owoce o łuszczącej się powierzchni. Drugą grupę bakterii przenoszą również chwasty i szkodniki pomidorów.

Więdnięcie bakteryjne (twardówkowe)

Istnieją co najmniej trzy rodzaje patogenów pomidorów. Zarażenie pomidora można rozpoznać po jego pojawieniu się, opadaniu „bez powodu”, przy normalnym podlewaniu, dolnych liści. Jeśli przycięta łodyga takiej rośliny jest zanurzona w wodzie, widać mleczne zmętnienie. W późniejszym etapie cały krzew „usycha”, łodygi stają się puste i uwalnia się z nich śluz, który ma żółto-brązowy kolor. Ta choroba pomidora jest najbardziej niebezpieczna, ponieważ przenoszona jest wszelkimi możliwymi drogami, a bakterie „opanowują” nie tylko zagony pomidorów, ale także ponad dwieście rodzajów upraw ogrodniczych i ogrodniczych.

Choroba jest typowa dla regionów tropikalnych i subtropikalnych, o wysokiej temperaturze i wilgotności, dlatego nazywana jest również więdnięciem południowym.

Martwica rdzenia

Chorobę można zauważyć poprzez więdnięcie i żółknięcie górnych liści, gdy na pierwszym gronie pojawiają się owoce, które zaczynają się deformować, pokrywają się czarnymi, wklęsłymi plamami. Na łodygach plamy są początkowo wodniste, a następnie pękają. Czasami w pęknięciach tworzą się narośla lub przypadkowe korzenie boczne. W przekroju podłużnym łodygi widać puste przestrzenie i obumierające obszary pokryte ciemnymi plamami.

Rozprzestrzenianie się infekcji jest drobnoustrojem chorobotwórczym, ale jej pojawienie się na pomidorach wiąże się z nadmiarem azotu w glebie, mechanicznym uszkodzeniem rośliny. Czynniki powodujące martwicę serca są powszechne we wszystkich dziedzinach rolnictwa. Skuteczne leczenie przeprowadza się w połączeniu ze środkami agrotechnicznymi.

Niezakaźne choroby pomidorów

Zbyt gorliwa opieka nad pomidorami może również powodować choroby, zwłaszcza gdy ogrodnicy decydują się na wsparcie roślin wprowadzaniem nawozów i pierwiastków śladowych, nie zauważając obecności jakiejkolwiek choroby zakaźnej. Nagłe zmiany temperatury i wilgotności mogą objawiać się chorobami genetycznymi w postaci zdeformowanych owoców, pęknięć i innych wad.

Na przykład:

oparzenie słoneczne jest konsekwencją dużej aktywności słonecznej, ale objawia się na roślinach osłabionych przez chorobę, jako objaw wtórny, w postaci poskręcanych pożółkłych liści lub odwodnionych owoców o powolnym i twardym miąższu;

niewystarczająca obecność fosforu przejawia się w liliowym kolorze liści, a jego nadmiar stymuluje rozwój niektórych chorób zakaźnych pomidorów;
brak potasu jest również przyczyną niezakaźnej choroby, która objawia się na liściach w postaci brązowej obwódki i żółtych plam;
niedostateczne wprowadzenie wapnia do gleby prowadzi do żółknięcia wierzchołków i gnicia korzeni.

Dlatego nawożenie należy przeprowadzić biorąc pod uwagę stan roślin. Należy zwrócić szczególną uwagę na leczenie i dawki nawozów, pierwiastków śladowych, fungicydów i insektycydów, pamiętając, że lek na truciznę ma inną dawkę. Choroby niezakaźne pomidorów często mają podobne objawy zewnętrzne jak wirusowe i bakteryjne choroby pomidorów. Należy o tym również pamiętać, aby prawidłowo ustalić przyczynę.

Leczenie i zapobieganie chorobom pomidorów

Z krótkiego opisu powszechnych chorób pomidorów i przyczyn ich występowania można wywnioskować: ryzyko wszelkiego rodzaju chorób wzrasta wielokrotnie z naruszeniem elementarnych zasad agrotechnicznych. Dlatego można śmiało powiedzieć, że najlepszym sposobem leczenia tej choroby jest profilaktyka.

Środki chemiczne i biologiczne do leczenia

Najskuteczniejszym sposobem leczenia pomidorów jest regularne traktowanie całego obszaru ukierunkowanymi fungicydami, w odstępach 10-20 dni, w zależności od utrzymywania się infekcji, która spowodowała chorobę. Wskazane jest wykonanie pierwszego zabiegu na tydzień przed sadzeniem pomidorów w ziemi, aby zniszczyć ognisko infekcji, zanim zdąży się rozprzestrzenić na młode pędy roślin.

Pamiętaj, aby traktować glebę sadzonek, materiał siewny, zapasy i narzędzia dezynfekującymi roztworami manganu, kwasu borowego i innymi specjalnymi preparatami.

Przygotowania sprawdziły się:

Bariera;
Biosporyna;
Bariera;
Oxyhom;
Bajkał.

Przed posadzeniem pomidorów w ziemi rozlej obszar roztworem przygotowanym z fungicydów. Regularnie nawadniaj sadzone pomidory, starając się związać zabieg z każdą nową fazą wzrostu: pojawieniem się kwiatów, jajników, aż do momentu zbioru i zbioru na stanowisku.

Środki agrotechniczne

Aby zminimalizować czas spędzony na obróbce pomidorów, wystarczy monitorować reżim temperatury i wilgotności.

Regularne spulchnianie gleby wyeliminuje potrzebę leczenia wielu chorób systemu korzeniowego. Nawet przy minimalnej powierzchni stanowiska staraj się obserwować płodozmian, przynajmniej przez wysiew pośrednich, pikantnych roślin o szybkim dojrzewaniu lub stosuj technikę sadzenia cebuli i czosnku w nawach bocznych, innych roślin, które odstraszają szkodniki i zmniejszają ryzyko zarażenia pomidorami.

Jeśli pojawią się objawy choroby, użyj fungicydów w połączeniu z insektycydami, aby leczenie było bardziej skuteczne.

W celach profilaktycznych nie zapomnij o regularnej dezynfekcji narzędzi, odzieży roboczej i sprzętu. Po zebraniu usuń wierzchołki z miejsca i spal.