Gemantus został po raz pierwszy opisany w 1753 r. Przez Karla Linneusza, aw 1984 r. 21 gatunków tej rośliny wyodrębniono do odrębnego rodzaju. Nazwa kwiatu pochodzi od dwóch greckich słów „haemo” i „anthos”, oznaczających „krew” i „kwiat”. „Krwawe kwiaty” hemantusa nie przypominają żadnej z roślin z rodziny amarylis. Hemantus pochodzi z tropików Afryki (Namibia, Prowincja Przylądkowa). Rośliny tego rodzaju są bardzo dekoracyjne, wiele z nich nadaje się do uprawy w pomieszczeniach.
Kwiat Hemantusa
Roślina bulwiasta z rodziny jednoliściennych kwitnących Amaryllis, hemantus, nie kwitnąc, wygląda jak amarylis: nie więcej niż trzy pary przeciwległych liści, długich, lekko poszerzonych do owalnych krawędzi, odchodzą od cebulki. Zwisają symetrycznie z dwóch stron. Zwykle Hemantus ma 4-6 liści, nowe rosną, gdy stare obumierają. Bańka hemantusa, jajowata lub gruszkowata, jest zwykle całkowicie zanurzona w ziemi.
Ale gdy tylko hemantus zakwitnie, nie można go już pomylić z żadnym z przedstawicieli jego rodziny: kwiatostan parasolowy składa się z wielu małych kwiatów w kolorze czerwonym (rzadziej białym), długie pręciki rozciągają się od środka każdego kwiatu. Kwiatostan jest często otoczony czterema lub więcej skórzastymi, soczystymi przylistkami tego samego koloru co kwiaty. Kwiaty Hemantus mają nieprzyjemny zapach, ale są zdolne do samozapylenia, po czym na strzale powstają owoce - okrągłe jagody w kolorze białym, pomarańczowym, różowym lub czerwonym, o średnicy 1-2 cm, o charakterystycznym zapachu.
Rodzaje hemantusa
W kulturze najczęstszymi rodzajami hemantusa są wiecznie zielone Haemanthus albiflos (hemantus o białych kwiatach), który kwitnie, jak sama nazwa wskazuje, białymi kwiatami oraz Haemanthus kafherinae (Catharina's hemantus), roślina, która nie jest tak piękna jak osobliwa roślina, znana jako roślina lecznicza. Hemantus fioletowy (Haemanthus Coccineus) wyróżnia się jasnoczerwonym kolorem przylistków, które tworzą od sześciu do dziewięciu wokół kwiatostanu, składającego się ze szkarłatnych kwiatów.
Opieka nad Hemantusem
Gemantus to mało wymagająca roślina, łatwo o nią dbać. Najważniejszą rzeczą, której należy ściśle przestrzegać, jest oświetlenie rośliny w okresie wegetacji jasnym rozproszonym światłem. Najbardziej odpowiednie są do tego okna zachodnie lub wschodnie. Osłoń go z dala od bezpośredniego światła słonecznego. W okresie spoczynku, gdy hemantus traci liście, można go umieścić w chłodnym, słabo oświetlonym pomieszczeniu. Przenieś zimozielone gatunki do półcienia podczas odpoczynku.
Optymalny reżim temperaturowy dla hemantusa latem wynosi 16 ° -20 ° С, podczas spoczynku - 8 ° -10 ° С. W ciepłe letnie dni można go wynieść na świeże powietrze, umieścić w półcieniu i osłonić przed przeciągami i opadami atmosferycznymi. Hemantus jest obficie podlewany latem, ponieważ górna warstwa podłoża wysycha, we wrześniu podlewanie jest stopniowo zmniejszane, od października do stycznia jest bardzo rzadko podlewany, co spowalnia wzrost rośliny i zapewnia jej odpoczynek. Do nawadniania używaj miękkiej, osiadłej wody. Wilgotność dla hemantusa nie jest najważniejszym czynnikiem, ale jeśli pomieszczenie jest zbyt suche, możesz lekko spryskać liście i kwiaty w okresie wegetacji. W okresie spoczynku nie można spryskać rośliny.
Hemantus przesadza się wiosną co 2-3 lata przed rozpoczęciem wzrostu, aby nie straciły zdolności do obfitego kwitnienia. Soda, próchnica, gleba liściasta i piasek są mieszane w równych częściach. Doniczki powinny być obszerne, szerokie i wymagana jest dobra warstwa drenażowa. Podczas przesadzania staraj się nie uszkodzić korzeni. Hemantus jest rozmnażany przez cebulki potomne. Oddziel pędy od cebulki matki, posadź je w podłożu i podlewaj umiarkowanie przez pierwsze tygodnie, a następnie pielęgnuj jak zwykle, a po dwóch latach młode rośliny zakwitną.
Musisz karmić roślinę raz na dwa tygodnie od początku wzrostu do momentu rozpoczęcia kwitnienia. Z minerałów przydatne będą nawozy fosforowe i potasowe. Hemantusy praktycznie nie są atakowane przez szkodniki, z wyjątkiem pochwy lub przędziorków, z którymi należy się uporać, spryskując 15% roztworem aktynicznym, chociaż może wystarczyć przetarcie liści wodą z mydłem. Czasami hemantus choruje na antraknozę i stagonosporozę. Można je wyeliminować, traktując roślinę roztworem Foundationolu w proporcji 2 g leku na 1 litr wody.
