Gospodarze: sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu, wyrastające z nasion

Wielu ogrodników uważa hostę za bezpretensjonalną roślinę, która nie wymaga specjalnej opieki. Jednocześnie naprawdę piękne, nie „tła” okazy zdobywają tylko ci, którzy są gotowi poświęcić wystarczająco dużo uwagi kwiatowej Królowej Cienia.
Najczęstsze błędy w opiece nad żywicielami związane są z podlewaniem: pośpieszne (wilgoć po prostu nie dociera do korzeni rośliny), powierzchowne (woda stoi w rozetkach liści, prowokując zgniliznę i choroby grzybowe), dzienne (obfitujące w oparzenia i choroby), wieczorem (przyciąga ślimaki!) ...

• Jak prawidłowo podlać gospodarza?
• Kiedy i dlaczego musisz wyrwać szypułki?
• Jak przygotować krzewy żywicielskie do zimowania?
• Jakie są niebezpieczeństwa dla gospodarza związane z poleceniami płynnymi?

Czytaj.

Posłuchaj artykułu

Sadzenie i pielęgnacja żywiciela

• Lądowanie: wiosną lub pod koniec sierpnia i na początku września.
• Kwitnienie: głównie rośliny ozdobne i liściaste, których szypułki zaleca się łamać przed kwitnieniem, ale niektóre gatunki i odmiany przyciągają jednostronne kwiatostany racemose o różnych kolorach, które pojawiają się w połowie późnego lata.
• Oświetlenie: jasne światło, półcień, cień.
• Gleba: dowolna, z wyjątkiem suchych i piaszczystych oraz gliniastych nieutwardzonych. Gleba optymalna jest pożywna, bogata w próchnicę, dobrze nawilżona i osuszona glina o odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (pH 6,5-7,5).
• Podlewanie: korzeń wcześnie rano. Gleba wokół krzewów powinna być cały czas lekko wilgotna.
• Top dressing: przy uprawie na żyznej glebie, po posadzeniu nie karmić przez 3-4 lata. W sezonie, jeśli to konieczne, do połowy lipca - raz na dwa tygodnie roztworami mineralnych nawozów kompleksowych, po czym karmienie jest przerywane. Jesienią - ściółka z próchnicy lub kompostu.
• Rozmnażanie: nasiona, dzielenie buszu, sadzonki.
• Szkodniki: ślimaki.
• Choroby: filostikoza, szara zgnilizna, sklerotynooza.

Przeczytaj więcej o rozwijaniu hostów poniżej.

Hosta (łac Hosta) lub Funkia, to rodzaj roślin zielnych bylin z rodziny szparagi, chociaż był on wcześniej skierowany do rodziny Liliaceae. Hostia została nazwana na cześć austriackiego botanika i lekarza N. Hosta, a jej drugie imię - funkcja - otrzymała na cześć G.H. Funck, niemiecki botanik. W sumie występuje około 40 gatunków roślin.

Historycznym obszarem gospodarza jest Azja Wschodnia (Korea, Chiny, Japonia), południowo-zachodnia część Dalekiego Wschodu, Sachalin i Wyspy Kurylskie. Kochający wilgoć żywiciele rosną na brzegach rzek i strumieni, na zboczach gór, na skrajach lasów ... Japończycy uważają kwiat hosty za świętą roślinę, a łodygi liści są używane jako przysmak. Po pojawieniu się w Anglii hosta nie mogła od razu zaimponować miejscowym, ale w Nowym Świecie wkrótce stała się najpopularniejszą rośliną. Do tego stopnia, że ​​jego popularność rozprzestrzeniła się na inne kontynenty.

Kwiaty gospodarze - opis

Roślina żywicielska ma wiele twarzy. Dlatego wpasuje się w każdą kompozycję ogrodową. Jest to ozdobna roślina kłączowa, która bardzo szybko rozwija się w całe plantacje. Główną ozdobą hosty są jej duże liście, które występują we wszystkich odmianach w zależności od gatunku i odmiany żywiciela. Hosta jest wszechstronna i bezpretensjonalna, odporna na zimno i suszę, dobrze rośnie w cieniu i stanowi godne tło dla innych roślin. Hosta osiąga szczyt piękna w piątym roku wzrostu.

Pomimo różnorodności gatunków i odmian, wszyscy żywiciele są bezłodygowymi, zielnymi, roślinnymi, zagęszczonymi, zwartymi i krótko rozgałęzionymi kłączami, które mają wiele nitkowatych korzeni, co pozwala roślinom mocno zakotwiczyć w glebie. Niebieskawe, białe, różowe i fioletowe kwiaty hostii, proste i podwójne, zebrane w krzak, skutecznie rosną na wysokich, prawie nielistnych szypułkach powyżej rozety liści. W przeciwieństwie do wszystkich innych roślin kochających cień, których kwiaty są zwykle nieszczęśliwym widokiem, kwiaty gospodarza są naprawdę piękne: w kształcie lejka lub dzwonu, zebrane w jednostronne kwiatostany racemose. Owocem hosty jest skórzaste trójkątne pudełko z licznymi nasionami, które zachowują żywotność przez około rok.

Ich główną zaletą są nadal liście żywicielskie, nasadowe, lancetowate i sercowate, długie, ogonkowate, spiczaste, z widocznymi żyłkami i uderzające różnorodnością kolorów. Kolory liści różnią się w zależności od gatunku i odmiany żywiciela: od zielonego we wszystkich odcieniach, przez niebieski we wszystkich odcieniach do białego i żółtego. Ponadto istnieje wiele możliwości łączenia tych kolorów na jednym arkuszu: pociągnięcia, plamy, paski i tak dalej. Zróżnicowana jest również tekstura liści hosty: marszczona, pomarszczona, woskowa, z metalicznym połyskiem, po prostu błyszcząca lub matowa ... Wysokość roślin wynosi średnio 50-80 cm, ale w kulturze występują zarówno odmiany karłowate nieprzekraczające 15 cm, jak i olbrzymy powyżej 120 cm.

Uprawa żywicieli z nasion

Jak wyhodować hostę w doniczce

Nosiciele rozmnażają się, dzieląc krzew, przez nasiona, a także przez sadzonki. Dla tych, którzy wolą rozmnażać żywicieli z nasionami, warto wiedzieć, że wzrost żywicieli w ten sposób zależy od przedsiewnego traktowania materiału stymulantami wzrostu (namaczanie przez pół godziny w soku Epin, Kornevin, Cyrkon lub aloesu), ponieważ kiełkowanie nasion hosty jest słabe - 70-80% ...

Niektórzy hodowcy zalecają uciekanie się do metody stratyfikacji (trzymanie nasion przez miesiąc na zimno), aby poprawić kiełkowanie.

Drugim bardzo ważnym czynnikiem sukcesu jest sterylność podłoża, które nie powinno zawierać grzybów i innych mikroorganizmów, w przeciwnym razie sadzonki mogą chorować, dlatego najlepiej kupować podłoże w wyspecjalizowanych sklepach. Skład podłoża powinien zawierać perlit, torf i wermikulit.

W kwietniu i maju warstwę drenażową umieszcza się w garnku wstępnie potraktowanym alkoholem medycznym lub roztworem nadmanganianu potasu, podłoże wylewa się i dobrze zwilża. Następnie na powierzchnię rozsypuje się nasiona hostii, posypuje je warstwą podłoża o grubości 5-7 mm, lekko zagęszcza i dla zachowania wilgoci przykrywa garnek szkłem lub folią. Podczas kiełkowania temperatura gleby powinna wynosić 18-25 ºC, a wtedy sadzonki pojawią się za dwa lub trzy tygodnie. Chroń sadzonki przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, zapewnij im umiarkowane podlewanie, usuwaj kondensację na czas. Nasiona nie potrzebują jasnego światła, więc trzymaj je w jasnym cieniu, aż się pojawią, a następnie umieść je w dobrze oświetlonym miejscu.

Na zdjęciu: Uprawa sadzonek hostii z nasion

Konieczne jest zanurzenie sadzonek w oddzielnych doniczkach po pojawieniu się pary liści: sadzonki są przenoszone do gleby, jedna czwarta pokryta piaskiem. W celu zwilżenia nurkujących sadzonek stosuje się nawadnianie denne: żywiciela w doniczce umieszcza się w głębokiej misce z wodą i pozostaje tam do momentu „zamoczenia” wierzchniej warstwy gleby. Teraz sadzonki muszą być utwardzone: usuń folię lub szkło na kilka godzin. Po tygodniu całkowicie zdjąć pokrywę i wystawić żywiciela na krótki czas na świeże powietrze, pod warunkiem, że temperatura nie jest niższa niż +18 ºC.

Należy pamiętać, że sadzonki hosty rozwijają się bardzo wolno i generalnie hosta wyhodowana z nasion często traci swoje cechy odmianowe.

Sadzenie gospodarzy w ogrodzie

Kiedy sadzić żywiciela

Przed zasadzeniem gospodarza musisz wybrać miejsce, w którym będzie wygodna. Pamiętaj, że hosta może rosnąć bez przesadzania w jednym miejscu nawet przez dwadzieścia lat, a co roku będzie tylko piękniejsza. Optymalna wydajność to półcień z ochroną przed przeciągami, ale pamiętaj: im jaśniejszy liść hosti, im więcej białych i żółtych fragmentów, tym bardziej światłolubna odmiana. Wskazane jest, aby różnorodne żywiciele rosły w miejscu zacienionym w południe, ale oświetlonym przez słońce rano i wieczorem. Niebieskie odmiany należy sadzić tylko w cieniu, wystarczą im dwie godziny słońca dziennie. Im grubszy cień, tym wolniej rośnie hosta, ale im większe liście i wyższy krzew.

Na zdjęciu: porośnięta sadzonka hostii

Gleby gospodarze potrzebują wilgotnej, bogatej w próchnicę, obojętnej lub lekko kwaśnej, dobrze drenującej. Hosty nie lubią tylko piasku i ciężkiej gliny. Glebę do sadzenia wiosennego najlepiej przygotować jesienią: na wyznaczonym terenie rozłożyć 10 cm warstwę nawozu organicznego i wykopać ziemię na głębokość łopaty bagnetowej. Wiosną gleba na tym terenie będzie gotowa do sadzenia. Lądowanie żywicieli w ziemi odbywa się, gdy minie zagrożenie mrozem. Na naszych szerokościach geograficznych jest to koniec kwietnia - połowa maja.

Jak wylądować gospodarzem

Otwory sadzonkowe umieszcza się w odległości 30-60 cm, w zależności od rodzaju sadzonej rośliny. W przypadku żywicieli olbrzymich odległość między krzewami powinna wynosić 80-100 cm. Jeśli sadzisz sadzonki z doniczek w ziemi, podlewaj je kilka godzin przed sadzeniem. Jeśli połączysz sadzenie z dzieleniem krzewów żywicielskich , usuń wysuszone, zgniłe lub uszkodzone korzenie z działek. W przygotowanych dołkach sadzonki umieszcza się z doniczki z kawałkiem ziemi (lub delenki) 2-3 cm poniżej poziomu gruntu, korzenie gospodarzy są starannie prostowane, przykrywane ziemią, miażdżone i obficie podlewane. Obszar wokół korzenia jest ściółkowany pokruszoną korą.

Na zdjęciu: Rozdrobniona sadzonka hostii na otwartym polu

Opieka nad hostą

Jak dbać o gospodarza w ogrodzie

Jeśli hosta rośnie na żyznej glebie, nie można jej karmić przez trzy do czterech lat. Głównym pokarmem żywiciela jest humus i kompost, które są stosowane jesienią w postaci ściółki. Niepożądane jest, aby dać się ponieść nawozom mineralnym, ale jeśli zdecydujesz, że są potrzebne, posyp gospodarza nawozami granulowanymi po deszczu lub obfitym podlewaniu. Rośliny są karmione płynnymi nawozami (korzeniowymi i dolistnymi) raz na dwa tygodnie do połowy lipca, a następnie zatrzymują się, w przeciwnym razie gospodarz będzie nadal wypuszczał nowe liście i nie będzie miał czasu na przygotowanie się do zimy.

Gleba wokół roślin powinna być cały czas wilgotna, zwłaszcza wokół młodych żywicieli, dlatego bardzo ważne jest terminowe podlewanie roślin, a podlewanie powinno odbywać się wczesnym rankiem i przy korzeniu, a nie wzdłuż liści, które niszczą się pod wpływem wody. Ponadto strumień wody nie powinien być silny, aby gleba nie była zagęszczona, a wręcz przeciwnie, mogła być jak najgłębiej nasycona wodą. Ciemnienie końcówek liści hosty jest sygnałem braku wody.

Na zdjęciu: Uprawa żywiciela na otwartym polu

Jeśli chcesz, aby krzew hosta wyglądał schludnie, będziesz musiał wyrwać młode łodygi kwiatowe, w przeciwnym razie gospodarz "rozpadnie się" po kwitnieniu. Gospodarz musi się rozluźnić i chwastów tylko na początku, gdy wyrośnie, chwasty nie będą się już bać. Po trzech do czterech latach gospodarz musi się rozdzielić, ponieważ bardzo się rozrośnie. Wykop hostę i oddziel młode sadzonki od głównego korzenia. To nie zaszkodzi zdrowej roślinie.

Choroby żywicieli

Nosiciele to bezpretensjonalne rośliny, ale Amerykanie twierdzą, że im więcej odmian żywicieli znajduje się w kolekcji, tym większe jest ryzyko zarażenia okazu. Czasami gospodarze, słabi lub odmrożeni wiosennymi przymrozkami, są dotknięci filostikozą, chorobą grzybiczą, która objawia się w postaci żółto-brązowych zlewających się plam na liściach. Czasami na szypułki wpływa grzyb Phyllosticta aspidistrae Oud. Zainfekowane rośliny są usuwane i spalane, a gleba w tym miejscu jest dezynfekowana.

Na zdjęciu: liście Hosta żółkną

Hosta cierpi na szarą zgniliznę (Botrys cinerea) i sclerotinia (Sclerotinia). Zgnilizna wpływa na liście hosty, zwalczając ją fungicydami, które są oparte na folpecie. Sclerotinia to grzyb, biała pleśń bawełniana, szkodliwa dla szyjki korzeni hosty. Jest eliminowany za pomocą dichloranu.

Jak prawidłowo sadzić i pielęgnować rododendron

Gospodarze szkodników

Głównym szkodnikiem roślin są ślimaki. Znakiem, że hosta przyciągnęła te szkodniki ogrodowe, są duże dziury w liściach. Walka z nimi jest prosta: połóż miski piwa wokół gospodarza, a dzień później idź i zbieraj ślimaki, które zsunęły się, by napić się piwa.

Na zdjęciu: ślimaki na liściach żywicy

Oprócz ślimaków nicienie łodygowe nie są obojętne dla żywiciela. Oznaki ich życiowej aktywności wyglądają jak nekrotyczne żółte plamy rozprzestrzeniające się między nerwami liści. Prosty test pomoże wykryć pojawienie się nicieni: włóż drobno posiekane liście hosty do cienkościennej szklanki, napełnij je wodą przez pół godziny, a następnie spójrz na zawartość w świetle. Jeśli są nicienie, zobaczysz robaki pływające w wodzie. Niemożliwe jest zwalczanie nicieni, ponieważ chemikalia nie zniszczą jaj, które złożyły, i dadzą nowe nicienie w następnym roku. Rośliny będą musiały zostać wytępione w promieniu dwóch metrów od porażonego okazu.

Na zdjęciu: Zbieranie nasion hostii po kwitnieniu

Zagrożeniem dla hosty są gąsienice, które po niespodziewanym pojawieniu się mogą zniszczyć całą roślinę w ciągu zaledwie jednej nocy, a także chrząszcze i koniki polne, których liście po inwazji wyglądają jak szwajcarski ser. Tylko środki owadobójcze mogą uratować hostę przed owadami.

Gospodarze po kwitnieniu

Po zaniknięciu kwiatów należy usunąć szypułki. We wrześniu gospodarz zaczyna przygotowania do odpoczynku. W tym samym czasie hodowcy kwiatów siedzą gospodarza. Najpierw na pół godziny przed siedzeniem musisz dobrze podlać obszar, na którym musisz pracować. Następnie krzaki są wykopywane i dzielone tak, aby każda część miała jedną lub więcej liściastych rozet. Siedzą w odległości 25-35 cm od siebie, zakopując je na tej samej głębokości, na której znajdowała się roślina mateczna. Korzenie gospodarza rosną poziomo, więc doły powinny być szerokie.

Po posadzeniu rośliny należy po raz pierwszy obficie podlać. Konieczne jest zakończenie procesu podziału i sadzenia żywiciela przed połową września, aby „przybysze” mieli czas na zakorzenienie się w nowym miejscu przed nadejściem jesiennego chłodu. Młodym gospodarzom zapuszczą korzenie po czterech tygodniach. Od wiosny te delenki zaczną rosnąć dość szybko: za dwa lub trzy lata staną się dużymi dorosłymi roślinami.

Zdjęcie: Gospodarze w ogrodzie po kwitnieniu

Jesienią trwają prace nad ociepleniem terenu z gospodarzami w oczekiwaniu na zimę. W tym celu miejsce jest ściółkowane ziemią liściastą. Jest to szczególnie konieczne dla gospodarzy rosnących pod drzewami: dzięki ściółce gospodarzowi nie zabraknie składników odżywczych wchłanianych przez korzenie drzewa. Ściółka podnosi między innymi poziom ogrodu kwiatowego, a to poprawia drenaż gleby.

Gatunki i odmiany Hosta

Kwiat Hosta we wszystkich jej gatunkach i odmianach jest szeroko stosowany w projektowaniu krajobrazu. Obecnie hybryda Hosta ma ponad 4000 odmian. Ale nie ma tak wielu głównych typów, na podstawie których powstała ta różnorodność. Gatunki żywicieli, które posłużyły za podstawę do hodowli:

• Khosta kręcone (wysokość 60 cm, liście są szerokie, ciemnozielone z białą obwódką, na przykład Dream Weaver).
• Gospodarz jest wysoki (do 90 cm wysokości, liście są duże, błyszczące, ciemnozielone, np. Odmiana Tom Schmid).
• Hosta Fortune (do pół metra wysokości, zielone liście z kremową obwódką, na przykład hosta albopicta).
• Hosta Siebold (do 60 cm wysokości, liście z widocznymi żyłkami, na przykład odmiana Elegans).
• Żywiciel jest falisty (do 75 cm, liście z falistym brzegiem, środek jest biały z zieloną obwódką z kreskami, np. Żywiciel Undulata Mediovariegata).
• Gospodarz jest spuchnięty (do pół metra, liście ze spiczastymi końcami, na przykład odmiana Thomas Hogg).
• Babka zwyczajna (do pół metra, liście są jasnozielone, błyszczące, na przykład odmiana Royal Standard).

Na zdjęciu: Hosta curly (Nosta crispula) Na zdjęciu: Hosta high (Nosta elata)

Liczne odmiany żywicieli są również klasyfikowane: a) według koloru; b) rozmiar. W zależności od koloru liści żywiciele dzielą się na pięć grup:

• hosta niebieska (hosta niebieska - B) - kolor liści jest niebieskawo-szary;
• host yellow (Go) - łączy wszystkie żywiciele o żółtych liściach;
• hosta green (Gr) - wszystkie odcienie zieleni;
• hosta variegata (V) - różnorodne odmiany żywicieli, a także odmiany z jasną obwódką wzdłuż krawędzi;
• hosta mediovariety (MV) - liście jasne z zieloną obwódką na krawędzi.

Na zdjęciu: Hosta fortunei Na zdjęciu: Hosta sieboldiana Na zdjęciu: Hosta undulata Porady doświadczonego ogrodnika dotyczące uprawy hortensji

Pod względem wielkości hosty są podzielone na 6 grup:

• karzeł - rośliny poniżej 10 cm, Draft (D): Blue Mouse Ears (niebieskawe liście naprawdę wyglądają jak uszy myszy),
• miniaturowy - od 10 do 15 cm, Miniatura (Mini): La Donna (liście są niebieskawo-żółto-zielone),
• małe - od 16 do 25 cm, Małe (S): Hosta Goldtone (liście zielone z białym lub żółtym paskiem), Headsmen Blue (liście niebiesko-zielone);
• średnie - od 30 do 50 cm, Medium (M, Med): Night Before Christmas (ciemnozielone liście z białym środkiem), So Sweet (zielone liście z kremową białą obwódką), White Feather (wyjątkowa biała hosta, która przelewa czas stopniowo zmienia kolor na zielony);
• duże - od 55 do 70 cm, Duże (L): Alvatine Taylor (niebiesko-zielone liście z zielonkawo-żółtą obwódką), Golden Meadows (zaokrąglone, pomarszczone liście ze złotym środkiem, szeroką zieloną obwódką i bladozielonymi kreskami);
• olbrzym - powyżej 70 cm, Giant (G): Blue Vision (niebieskawo-zielone liście), Sum of All (środek liścia jest zielony, wzdłuż krawędzi - szeroka złota obwódka).

Na zdjęciu: Hosta ventricosa Na zdjęciu: Hosta plantaginea