Cietrzew: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, fotografia, przechowywanie po kwitnieniu

Cietrzewie zaczynają kwitnąć, gdy tylko topnieje ostatni śnieg. Jakże przyjemne są dla oka ich słoneczne pomarańczowe czapki po matowej nucie nadchodzącej zimy!
Ale nie tylko ze względu na piękno hodowców kwiatów tak bardzo lubią jarząbki: fritillaria jest prawdziwym obrońcą ogrodu. Uważa się, że specyficzny zapach jarząbka dobrze odstrasza niedźwiedzie i pieprzyki. Dlatego wielu sadzi ten kwiat na obwodzie klombu lub miejsca.
Należy jednak zauważyć, że wyhodowanie takiej bariery przed jarząbkami nie jest łatwym zadaniem. W końcu dzieci we fritillaria słabo rosną, aw sklepach gotowe cebule nie są tak tanie, a nawet istnieje ryzyko zakupu mrożonej cebuli ...

• Jak pobudzić jarząbka do edukacji dzieci?
• Jak prawidłowo posadzić nową i przeszczepić starą cebulkę fritillaria?
• W jakim okresie lepiej powstrzymać się od kupowania jarzębiny?

Przeczytaj w naszym artykule.

Posłuchaj artykułu

Sadzenie i pielęgnacja jarzębiny

• Sadzenie: wysiew nasion w ziemię bezpośrednio po zbiorach. Cebule sadzi się pod koniec sierpnia lub na początku września.
• Kopanie: od początku do połowy lipca, kiedy łodygi i liście zaczynają żółknąć i obumierać.
• Przechowywanie: w dobrze wentylowanym miejscu, gdzie temperatura nie przekracza 30 ˚C.
• Oświetlenie: jasne światło słoneczne, półcień.
• Gleba: umiarkowanie wilgotna, żyzna, lekka i przepuszczalna.
• Podlewanie: obfite, ale tylko w porze suchej.
• Nawozy pogłówne : nawozy suche, a następnie podlewanie poletka: I raz w trzeciej dekadzie kwietnia, II raz po kwitnieniu.
• Rozmnażanie: nasienne i wegetatywne (cebulki zastępcze i wymuszony podział cebuli macierzystej).
• Szkodniki: chrząszcze liliowe, liliowce cebulowe, krakersy cebulowe.
• Choroby: zdarzają się przypadki uszkodzenia żarówki. Cietrzew jest odporny na wirusy i bakterie.
• Właściwości: wiele gatunków jarzębiny zawiera alkaloidy trujące dla człowieka.

Przeczytaj więcej o uprawie jarząbka poniżej

Fritillaria lub Fritillyariya (łac. Fritillaria.) - rodzaj wieloletnich roślin zielnych z rodziny lilii. W naturze występuje około stu pięćdziesięciu gatunków roślin rosnących w strefie umiarkowanej na półkuli północnej, w Azji Wschodniej lub Zachodniej. Roślina swoją łacińską nazwę zawdzięcza podobieństwu kształtu korony kwiatu ze szklanką do wyrzucania kostek, zwaną po łacinie „fritillus”. Rosyjska nazwa pochodzi od słowa „pockmarked”, które wśród ludzi oznacza „pstrokaty”.

Kwiaty cietrzewia - opis

Kwiaty jarząbka są jak mała palma z kwiatami na szczycie i często nazywane są rajskimi drzewami. Cebule cietrzewia składają się z kilku szerokich mięsistych łusek, które są odnawiane co roku. Cebule cietrzewia nie mają łusek okrywowych, dlatego wymagają bardzo ostrożnej obsługi. Łodyga mielona jest liściasta, z licznymi listkami wąsko-liniowymi lub podłużno-lancetowatymi, ułożonymi okółkowo lub rozproszonymi.

Opadające kwiaty, pojedyncze lub zebrane w parasolkę lub wiechę, przyciągają uwagę jasnymi okwiatami w odcieniach żółci, fioletu, bieli lub czerwieni. Cietrzew to efemerydy: u podstawy każdego liścia znajduje się nektarnik w postaci owalnego, okrągłego lub trójkątnego zagłębienia. Cietrzew to sześciokątna kapsułka z licznymi nasionami, czasem skrzydlata, czasem bezskrzydła.

Rosnące jarząbki w ogrodzie

Porozmawiajmy o roślinie, która zasłużenie nazywa się cesarskim jarząbem, który czasami nazywany jest królewskim, a czasem królewską koroną. Uprawa jarząbka cesarskiego na naszych szerokościach geograficznych stała się modna w XVI wieku, ale nadal czasami dezorientuje kwiaciarnie - przy wszystkich wysiłkach kwiaciarni może nie zakwitnąć.

Cietrzew zaczyna kwitnąć, gdy tylko topnieje śnieg: cytrynowożółte lub soczyście pomarańczowe kwiaty na wysokich szypułkach wyglądają niesamowicie pięknie po nudnej zimie. Dobrze komponują się z innymi wiosennymi kwiatami. Bulwa jarząbka zwykle tworzy dwie szypułki, u podstawy których powstają nowe cebulki, a na jarząbku niestety rosną małe dzieci, więc kupowanie cebul jarząbka w sklepie może być kosztowne.

Na zdjęciu: kwitnący jarząbek z kwiatami dzwonka

Jarząb cesarski uwielbia dobrze oświetlone miejsca, ale dobrze rośnie w półcieniu. Gleba kocha lekką, żyzną, umiarkowanie wilgotną. Bardzo ważne jest zapewnienie dobrego drenażu.

Sadzenie jarzębiny

Kiedy sadzić jarząbki

Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego jarząbka cebulki wykopuje się z ziemi i przechowuje w suchym i przewiewnym pomieszczeniu, aż do pojawienia się korzeni na cebulce: teraz jest czas, aby zasadzić ją w ziemi. Dzieje się to zwykle pod koniec sierpnia lub na początku września. Cebulki jarząbka cesarskiego nie mają ochronnych łusek powłokowych i szybko wysychają. Dlatego nie kupuj cebulek jarząbka podczas późnej jesiennej wyprzedaży: najprawdopodobniej są przesuszone i mało prawdopodobne, aby wykiełkowały.

Jeśli z jakiegoś powodu nie możesz na czas posadzić cebulek jarząbka, zanurz je w mokrym torfie i umieść w lodówce w przegródce na warzywa. Jeśli nie masz czasu na sadzenie cebulek do końca września, posadzenie cietrzewi później może doprowadzić do tego, że w przyszłym roku nie zakwitną.

Przed sadzeniem cebulki należy zdezynfekować roztworem nadmanganianu potasu, a następnie lekko posypać pokruszonym węglem drzewnym.

Na zdjęciu: Jak kwitnie jarząbka

Jak sadzić jarząbki

Przed sadzeniem przygotuj miejsce: wykop je, zmieszaj piasek z ciężką glebą i, niezależnie od gleby, dodaj do niego torf lub humus. Dobrze postrzega jarząbka i dodatki w postaci wapna lub popiołu. Głębokość sadzenia od spodu to 2-3 krotność średnicy cebulki ok. 20-25 cm Na dno otworu wylewa się warstwę piasku, ale jeśli gleba jest ciężka, lepiej zastąpić piasek mokrym torfem. Następnie żarówkę kładzie się na piasku lub torfie dnem do dołu, delikatnie rozprowadzając korzenie i przykrywając ziemią. W rzeczywistości bardziej słuszne jest założenie, że jest to przeszczep jarząbka, a nie sadzenie, chociaż nie ma sensu spierać się o terminy, jeśli istota się nie zmienia.

Opieka nad cietrzewią

Jak dbać o jarząbki w ogrodzie

Cietrzew jest tak bezpretensjonalny, że nie można w ogóle tracić na to czasu. Jeśli nie jesteś zainteresowany wynikiem, jakość kwitnienia. Sadzenie i pielęgnacja jarzębiny to wspaniałe doświadczenie edukacyjne dla początkujących hodowców kwiatów. Ale jeśli chcesz zobaczyć prawdziwe arcydzieło kwiaciarstwa w swoim ogrodzie, będziesz musiał poświęcić trochę wysiłku na opiekę nad jarząbem cesarskim.

Podlewanie cietrzewia odbywa się w suchym lecie. Upewnij się, że gleba na miejscu nie wysycha zbyt mocno. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego podlewamy teren 1-2 razy w miesiącu, aby cebulki wyblakłych jarząbek nie znalazły się w zbyt suchym podłożu.

Uprawa jarząbka obejmuje również dokarmianie roślin nawozami suchymi:

• po raz pierwszy w trzeciej dekadzie kwietnia (łyżkę Agricoli do roślin kwitnących i nitrofoski miesza się z wiadrem próchnicy i rozsypuje w 4-5 kg ​​z warstwą 4-5 cm na 1 m2);
• drugie karmienie przeprowadza się po zakwitnięciu jarząbka: posypać 1 łyżką stołową superfosfatu i siarczanu potasu na 1 m2, a następnie podlać.

Na zdjęciu: Otwieranie pąka cietrzewia

Po każdym podlewaniu konieczne jest pielenie, ale poluzowanie gleby jest obarczone uszkodzeniem korzeni, dlatego po prostu ściółkuj glebę na miejscu torfem lub próchnicą trzycentymetrową warstwą bezpośrednio po posadzeniu, po posypaniu popiołu drzewnego na miejscu.

Dlaczego jarząbki nie kwitną?

Powodem, dla którego twoje cietrzewie nie chcą kwitnąć, może być jeden z następujących:

• zbyt chłodne lub bardzo wilgotne lata. Wykop cebulki po kwitnieniu i spróbuj je w naturalny sposób rozgrzać przed sadzeniem;
• za mała cebula. Jeśli żarówka ma mniej niż 5 cm średnicy, jarząbka nie zakwitnie, zwiększy masę cebuli;
• rośnie zbyt długo w jednym miejscu. Jeśli nie wykopiesz cebul na zimę, mają tendencję do dzielenia się i utraty objętości. Dlatego po kwitnieniu wykopuj średnie i duże cebulki jarzębiny po kwitnieniu do kolejnego sadzenia jesiennego, a masz gwarancję wspaniałego kwitnienia w przyszłym roku;
• nieprawidłowa głębokość sadzenia: jeśli głębokość jest niewystarczająca, roślina staje się wrażliwa na zmiany pogody (może zamarzać w mrozie i gnić w przypadku deszczu), a jeśli jest sadzona zbyt głęboko, cebula zużywa zbyt dużo energii na kiełkowanie i przetrwanie;
• nieudana gleba. Zbyt lekka gleba zamarza zimą, w glebie gliniastej gromadzi się zbyt dużo wilgoci, co prowadzi do gnicia cebulki. Zadbaj o właściwy skład gleby i dobry drenaż;
• mroźna zima z małą ilością śniegu: cebulki mogą po prostu zamarznąć. Przykryj sadzenie jarzębiny na zimę humusem lub ściółką torfową warstwą 10-20 cm;
• zachowanie jajnika po opadnięciu płatków. Jeśli jajnik nie zostanie usunięty na czas, wszystkie składniki odżywcze zostaną na niego wydane, a nie na rozwój cebulki i przygotowanie do kwitnienia w przyszłym roku.

Rozmnażanie jarząbka

W amatorskiej uprawie kwiatów do rozmnażania jarzębiny stosuje się wegetatywną metodę naturalnego podziału cebulki. Z reguły jedna żarówka jarzmowa cesarska daje nie więcej niż dwoje dużych córek, dlatego ta metoda nie jest najszybsza, ponieważ dziecko, oddzielone od cebulki matki i przeszczepione, rośnie w ziemi przez kilka lat, aż do pełnego kwitnienia. Ale ta metoda jest najbardziej niezawodna.

Na zdjęciu: kwitnący jarząbek

Jarząbce można „pomóc” w uformowaniu dziecka: po letnim wykopaniu cebulek jarząbka na największej i najzdrowszej cebulce w jej mięsistej części wykonuje się płytkie skrobanie o średnicy 2 cm sterylnym narzędziem i bez obróbki wysychają rany na powietrzu. Następnie umieszcza się je w czystym, suchym piasku i pozostawia w suchym pomieszczeniu z dobrą wentylacją. Kiedy korzenie zaczynają rosnąć na cebulce (pod koniec sierpnia lub na początku września), jest traktowana fungicydem i sadzona w zwykły sposób. Jajniki, które pojawiły się na roślinie wyhodowanej z tej cebulki, należy usunąć, ponieważ w tym sezonie wegetacyjnym wszystkie siły powinny być przeznaczone na kształtowanie i rozwój dzieci.

Podczas kopania cebuli uważaj: małe dziecko może nie zostać zauważone.

Rozmnażanie nasion cietrzewia jest możliwe tylko dla profesjonalistów na skalę przemysłową.

Cietrzew po kwitnieniu

Po wyblaknięciu jarząbki jeszcze przez jakiś czas cieszą oko piękną zielenią, ale już na początku lipca jarząbki tracą swój dekoracyjny efekt. Zaczynają wykopywać cebulki, gdy nadziemna część roślin zaczyna żółknąć i obumierać. Ale nie czekaj do końca tego procesu, ponieważ żarówka odpoczywająca w tym czasie staje się łatwą zdobyczą dla szkodników.

Na zdjęciu: bulwa cietrzewia duża

Kiedy kopać cietrzewie

Jak tylko liście zaczęły żółknąć, wykop cebulki, uwolnij je z suchych łusek, spłucz ciepłą wodą, namocz przez pół godziny w różowym roztworze nadmanganianu potasu, usuń, jeśli to konieczne, plamy zgnilizny i inne uszkodzenia, traktując skrawki środkiem grzybobójczym i spryskując je popiołem drzewnym i umieść w suche, wentylowane pomieszczenie do suszenia ran.

Przechowywanie cietrzewia

Cebulki jarząbka przechowuj w suchym, wentylowanym pomieszczeniu, w którym temperatura nie wzrośnie powyżej 30 ° C, od początku lipca do końca sierpnia, aż cebulki wyrosną i będą gotowe do sadzenia jesienią. Pamiętaj, aby od czasu do czasu sprawdzać je pod kątem zgniłych lub uszkodzonych obszarów.

Rodzaje i odmiany jarząbka

Klasyfikacja jarzębiny nie jest tak trudna, ale zagłębianie się w profesjonalne subtelności to sprawa naukowców i pedantów. Dokonamy ogólnego przeglądu i rozwiniemy te gatunki i odmiany, które są interesujące dla dużej liczby amatorskich hodowców kwiatów. Tak więc jarząbki są podzielone na sześć sekcji:

Z kolei sekcja I Eufritillaria obejmuje cztery grupy, do których należą gatunki pochodzące z regionu Morza Śródziemnego, Azji Zachodniej i Europy Zachodniej. Najjaśniejszym przedstawicielem jest jarząbka: w kulturze od 1572 roku, nazwana tak ze względu na podobieństwo do koloru cietrzewia. Wysokość - do 35 cm, kwiaty występują pojedynczo, niezwykle rzadko - dwa dzwonkowate, wiszące kwiaty o fioletowo-brązowej szachownicy. Bezpretensjonalny, ma wiele form i odmian ogrodowych:

• Alba, Afrodyta - formy o białych kwiatach;
• Artemis - fioletowy z zielonym
• Jowisz - szczególnie duże ciemnoczerwone kwiaty.

Na zdjęciu: jarząbka szachowa fioletowa Na zdjęciu jarząbka szachowa Alba

Ponadto w grupie tej znajdują się takie gatunki jak jarząbka Michajłowskiego, jarząbka kaukaska, jarząbka iglasta, jarząbka szachowa, jarząbka żółta, jarząbka górska i inne.

Sekcja II Petilium gromadzi większe gatunki jarząbka z zachodnich Himalajów, Turcji, północno-wschodniego Iraku i Turkmenistanu. Najbardziej znanym przedstawicielem tej grupy jest słynny jarząbek , lub, jak to się obecnie nazywa, jarząbka cesarska. Ojczyzną jarząbka cesarskiego jest Turcja, przybył do Europy w 1580 roku, a obecnie występuje około 20 form tego gatunku. Ma nieprzyjemny zapach cebul, wysoką łodygę - do 1 m wysokości, okółkowane szerokie lancetowate liście i obwisłe dzwonkowate kwiaty do 6 cm średnicy, pomarańczowe z brązowymi żyłkami, z brązową plamką u podstawy.

• Odmiany: Aurora - forma niewymiarowa (tylko 60 cm) z pomarańczowo-czerwonymi kwiatami;
• Lutea i Lutea maxima - jarząbka o złocistożółtych kwiatach odpowiednio do 100 cm i do 120 cm wysokości;
• Sulferino to klasyczny wariant z pomarańczowymi kwiatami pokrytymi czerwoną siateczką.

Na zdjęciu: Cietrzew (cesarski) Na zdjęciu: Cietrzew (cesarski) Lutea

Oprócz jarząbka cesarskiego w skład grupy wchodzą także jarząbki Edwarda i jarząbki Radde.

Sekcja III Theresia reprezentowana jest przez jeden gatunek - jarząbka perskiego z Azji Zachodniej.

Na zdjęciu: jarząbka perska

Sekcja IV Rhinopetalum - gatunek cietrzewia zachodnich Chin i Afganistanu: Kamczatka fritillary , Fritillaria dvutsvetkovy i cietrzew o ciekawych odmianach:

• Limelight - do 60 cm wysokości z zielonymi kwiatami i oliwkowymi plamami;
• Wayne Roderick to wyhodowana w Chinach odmiana o opalizującym szmaragdowym kolorze, zielonych wierzchołkach i czarno-brązowych lub czerwonych znaczeniach.

Sekcja V Korolkowia - tylko jeden gatunek, jarząbek Severtsov , który jest endemiczny dla Azji Środkowej (rośnie tylko tam i nigdzie indziej).

Na zdjęciu: jarząb kamczacki. Na zdjęciu: jarząb kamczacki

Sekcja VI Liliophiza jest reprezentowana przez gatunki z Ameryki Północnej. Na przykład jarząbka ma nie więcej niż 15 cm wysokości, kwiaty są długie, złocistożółte, pokryte w wewnętrznej części brązowymi plamkami. W Europie jest uprawiany wyłącznie w szklarniach.