Jałowiec lity to jedna z najstarszych roślin, bardzo cenna wśród architektów krajobrazu. W Japonii uważany jest za gatunek święty, dlatego sadzi się go wokół świątyń. Jest popularny nie tylko ze względu na swój wygląd, ale także ze względu na swoje właściwości. Gatunek jest bezpretensjonalny, dobrze dostosowuje się do zmian klimatu.
Opis jałowca w postaci stałej
Jałowiec lity należy do rodziny cyprysów. Zimozielona roślina iglasta jest dwupienna, ma gęstą piramidalną koronę, składającą się z igieł. Gałęzie są trójkątne, blaszki liściowe mają od 1,5 do 3 cm długości, zielone z żółtawym odcieniem. Igły są bardzo kłujące w dotyku.
Jeśli kultura rośnie w mieście, ma bardzo gęstą owalną lub kolumnową koronę. Takie cechy są wyraźne w jałowcu męskim.
Żeńskie przedstawicielki rodziny Cypress wyróżniają się rzadszą koroną. Jeśli rosną na piaszczystej glebie lub skałach, stają się okrywą, a ich korona rozprzestrzenia się po ziemi.
Ważny! W przypadku rozmnażania wegetatywnego jako krzew można uprawiać lity jałowiec (juniperus rigida).Kora łodygi tego gatunku jest szaro-brązowa. U starych jałowców litych stopniowo zmienia kolor na czerwono-brązowy.
Rośliny 30-letnie osiągają wysokość 6,5 m. Średnica pnia może dochodzić do 10 cm. Najczęściej długość jałowca litego nie przekracza 15 m, chociaż gatunek ten jest w stanie utrzymać aktywność życiową przez 300 lat lub dłużej.
Zapylanie rozpoczyna się w maju-czerwcu. Szyszki mają kształt jagód, zawierają od 1 do 3 nasion, które dojrzewają 2-3 lata po zapyleniu w październiku.
Obszar dystrybucji jałowca litego
Gatunek jest szeroko rozpowszechniony w Eurazji. Lubi gleby suche i piaszczyste z dużą zawartością wapna. Kolejnym warunkiem szybkiego wzrostu jest dobre odwodnienie gleby.
Często występuje w Japonii: na wyspie Kiu Siu do Hondo. Na terytorium Primorsky roślina nie rośnie wszędzie: w Su-Chan, Maykha, Suzukha, a także na wybrzeżu Morza Japońskiego. Jałowiec lity z powodzeniem uprawiany jest między innymi w Chinach i Korei.
Na przylądku Beloglinyany, wzdłuż zachodniego wybrzeża jeziora Chanka, rośnie kilkadziesiąt dużych drzew. Przede wszystkim lity jałowiec można znaleźć w dorzeczach rzek Samarga, Arsenyevka i Chernaya.
Dlaczego lity jałowiec jest wymieniony w Czerwonej Księdze
Na terytorium Rosji gatunek jest bardzo rzadki: nie więcej niż 1-2 okazy. Wynika to z rzadkiego okresu owocowania: raz na 3-4 lata. Plon tego gatunku jest niezwykle niski.
Drzewa powyżej 150 lat mogą w ogóle nie owocować. Dojrzałe nasiona nie rosną dobrze, są podatne na choroby. Prowadzi to do tego, że gatunek nie jest w stanie w pełni odnowić się przez nasiona.
Śmierć jałowca litego i czynnika ludzkiego pociąga za sobą: wydobycie wapienia na obszarach, na których rosną drzewa, prowadzi do ich śmierci. Często na obszarach rozwoju dochodzi do pożarów, które niszczą młode sadzonki.
Ze względu na cenny olejek eteryczny i odporne na gnicie drewno drzewa są niszczone przez kłusowników leśnych. Młode sadzonki są również wykopywane do kształtowania krajobrazu.
Lity jałowiec został zarejestrowany w Czerwonej Księdze Rosji w 1988 roku, chociaż oznaki wymarcia gatunku zauważono wcześniej.
Od 1978 roku przedstawiciel rodziny Cypress jest wpisany do Czerwonej Księgi czasów radzieckich. Od 2002 roku jałowiec lity jest wpisany do Czerwonej Księgi Kraju Nadmorskiego, gdzie jest obiektem chronionym.
Ważny! Roślina jest z powodzeniem uprawiana w 12 ogrodach botanicznych w Rosji, chronionych przed wpływem człowieka w rezerwatach Ussuriisky i Lazovsky.Cechy sadzenia i pielęgnacji
Lity jałowiec wyróżnia się bezpretensjonalną pielęgnacją, dobrze znosi niskie temperatury. Wybierając miejsce na działkę pod sadzonkę, należy preferować obszary dobrze oświetlone lub półcieniste z dobrym systemem drenażowym. Optymalny czas na zabieg to wiosna: kiedy gleba się nagrzewa.
I chociaż gatunek ten jest bezpretensjonalny dla gleby, rośnie bezpiecznie na glebach piaszczystych i skalistych, jego maksymalne piękno ujawnia się, gdy rośnie na żyznych ziemiach.
Ważny! Jeśli posadzisz drzewo w cieniu, jego igły będą miały żółtą pigmentację. Gałęzie takiej rośliny rosną chaotycznie, przekształcając krzewiaste formy gatunku w bezkształtną masę.
Czubki sadzonki powinny być zielone, elastyczne i łatwe do zginania. Jeśli igły na końcach gałęzi są suche i żółte, oznacza to nieprawidłowy przeszczep rośliny, istnieje duże ryzyko, że się nie zakorzeni.
Aby posadzić sadzonkę, konieczne jest przygotowanie dołka o głębokości 50-70 cm, uformowanie go w taki sposób, aby system korzeniowy całkowicie do niego pasował. Na dnie otworu ułóż warstwę gruzu lub piasku, dodaj wapień.
Zasady sadzenia:
- umieść sadzonkę w otworze tak, aby kołnierz korzeniowy znajdował się nieco powyżej poziomu otworu (w przyszłości ziemia się uspokoi, a roślina zostanie umieszczona na wymaganym poziomie);
- przestrzeń wokół sadzonki musi być pokryta mieszanką składającą się z 2 części ziemi liściastej, 1 części piasku i torfu;
- ziemia powinna być mocno ubita, aby zapobiec tworzeniu się pustek powietrznych;
- podlać sadzonkę.
Opieka nad twardym jałowcem jest prosta: terminowe pielenie i rozluźnienie. Roślina nie wymaga dużo wilgoci, dlatego jałowiec w postaci stałej należy podlewać tylko w porze suchej.
I chociaż lity jałowiec nie wymaga przygotowania na okres zimowy, gałęzie są mocno przymocowane do podpory, aby nie odrywały się pod ciężarem śniegu.
Szkodniki i choroby jałowca litego
Jeśli zima była ciepła, a sadzonka była mocno przykryta, wówczas lity jałowiec zaczyna gnić. Stwarza to korzystne warunki dla różnych grzybów. W celach zapobiegawczych należy regularnie badać roślinę, usuwać uszkodzone gałęzie.
Jałowiec twardy jest podatny na choroby, takie jak brązowa pleśń. Oznaki jego pojawienia się widać zarówno jesienią, jak i wiosną: na pniu widoczny brązowy nalot, igły żółkną.
Kiedy gleba jest zakażona trachomikozą, następuje zakażenie systemu korzeniowego. Stopniowo grzyb rozprzestrzenia się wzdłuż pnia i pędów: gałęzie i igły więdną, stają się czerwonawe lub brązowe.
Najlepszą metodą zwalczania chorób grzybiczych jest całkowite zniszczenie rośliny, a następnie dezynfekcja terenu na miejscu. Jako środek zapobiegawczy zaleca się leczyć go preparatem Tilt, Vectra lub Skor.
Podanie
Drewno z litego jałowca nie ulega rozkładowi, co jest cenione w budownictwie. Igły i gałęzie są bogate w olejki eteryczne, w których mają właściwości immunostymulujące. Stały olej jałowcowy dostarczany jest do aptek, gdzie jest oferowany jako środek normalizujący układ nerwowy.
Projektanci krajobrazu wolą sadzić młode drzewka w pobliżu budynków publicznych lub na centralnych placach, aby tworzyć z nich kompozycje tematyczne.
Wniosek
Jałowiec lity to bardzo cenna i piękna roślina wpisana do Czerwonej Księgi. Projektanci krajobrazu wykorzystują drzewa do kształtowania krajobrazu, drewno jest cenione w budownictwie, a olej z igieł sosnowych znany jest na rynku farmaceutycznym. Solidny jałowiec prawidłowo posadzony jest bezpretensjonalny w pielęgnacji, nie wymaga schronienia na zimę i karmienia.
