Ural ural czerwonej porzeczki w rosyjskich ogrodach rośnie stosunkowo niedawno, ale wielu ogrodników chciałoby je kupić. Odmiana w połowie sezonu urzeka plonem, jasnym wyglądem, wytrzymałością.
Historia hodowlana odmiany
Porzeczkowa piękność Ural o orzeźwiającym smaku deserowym wyhodowana na bazie odmian Faya żyzna i Chulkovskaya przez hodowców V.S. Ilyin i A.P. Gubenko, pracownicy Instytutu Badawczego Przetwórstwa Owoców i Warzyw Obwodu Czelabińskiego. Odmiana jest wpisana do rejestru państwowego w 2009 roku.
Opis odmiany porzeczki Uralskaya Beauty
Odmiana czerwonej porzeczki została opracowana do uprawy na Uralu i Zachodniej Syberii: roślina, która jest bezpretensjonalna na zmiany pogody i zapewnia dobre plony.
Średniej wielkości ural piękna czerwona porzeczka ma mocne gałęzie z jasnoszarą korą, która lekko wygina się, nie odchylając się na boki. Pokwitanie lekkie na ciemnozielonych pędach. Pojedyncze pąki średniej wielkości, wydłużone, jajowate. Gałęzie gęsto ulistnione. Liście pięciopłatkowe są duże, z ogonkami średniej długości. Powyżej pomarszczona płytka jest błyszcząca, lekko wklęsła. Kwitnie w maju spodki, jasnozielone, średniej wielkości.
Mocno powalone szczotki odmiany Uralskaya krasavitsa o długości do 7 cm, z dużymi czerwonymi jagodami na cienkim zielonym ogonku z pokwitaniem. Gałęzie owocowe rodzą 10-17 zaokrąglonych owoców o średnicy 0,7-1 cm Średnia waga jagód wynosi 0,9 g, waga waha się od 0,8 do 1,7 g. Jagody porzeczkowe Ural piękno, jak widać na zdjęciu, w pędzelku ten sam rozmiar. Mają przyjemny słodki smak z orzeźwiającą kwaskowatością. Degustatorzy wystawili tej odmianie czerwonej porzeczki najwyższą ocenę - 5 punktów. 100 g jagód uralskiej urody zawiera 37,5 mg kwasu askorbinowego i 14,4% rozpuszczalnych substancji stałych.
Charakterystyka odmiany
Właściwości biologiczne porzeczki Ural, jak wynika z recenzji, nadają się do uprawy w środkowej strefie kraju.
Odporność na suszę, mrozoodporność
Odmiana jest odporna na suszę, wytrzymuje krótkie okresy bez podlewania, nie tracąc handlowych właściwości jagód. Toleruje ekstremalne temperatury zimą. Bez schronienia nie ulega zniszczeniu przez długotrwałe mrozy do -25 o C.
Produktywność i owocowanie
Krzew tej odmiany jest samopłodny. Nie musisz umieszczać konkretnie innej rośliny czerwonej porzeczki obok niej. Według obserwacji współczynnik samozapylenia krzewu wynosi 61,1%. Czerwona porzeczka odmiany Uralskaya czerwona dojrzewa w lipcu. Niesamowity słodko-kwaśny smak wyczuwalny jest już w lekko zabarwionych jagodach. Z młodych krzewów zbiera się 3,5 kg produktów. Jeśli spełnią wszystkie wymagania technologii rolniczej, w tym terminowe podlewanie i karmienie, zbiór osiągnie 15 kg na krzak.
Czerwone jagody utrzymują się przez długi czas, nie kruszą się, zachowując smak i elastyczność. Właściwy dobór miejsca na krzew wpływa na plon odmiany.
Rada! Odstęp między krzewami czerwonej porzeczki wynosi 1,5 m.Zakres owoców
Jagody odmiany Ural czerwonej porzeczki do użytku stołowego. Są uniwersalne pod względem właściwości: nadają się do deserów ze świeżych jagód i dodatków. Nadaje się do suszenia i tworzenia słodkich bulionów zimowych: dżemów, konfitur, kompotów. Czerwone porzeczki są również mrożone. Ciasne szczotki porzeczki Ural są przechowywane w lodówce przez kilka dni, dobrze znoszą transport.
Odporność na choroby i szkodniki
Zgodnie z opisem odmiany porzeczka czerwona Ural nie jest narażona na mączniaka prawdziwego, jest odporna na uszkodzenia przez błonki i ćmy. Wczesna wiosna zapobieganie chorobom grzybiczym i rozprzestrzenianiu się szkodników, a także wystarczające odstępy między krzewami, stworzą wymagane zdrowe warunki do rozwoju roślin.
Zalety i wady odmiany
Czerwona porzeczka odmiany Uralskaya krasavka ma niezaprzeczalne cechy:
- wielkoowocowe i wysokowydajne;
- średnie czasy dojrzewania;
- jagody deserowe;
- przewoźny;
- odporny na zimno;
- odporny na choroby i szkodniki.
Sądząc po recenzjach, według niektórych ogrodników uralska porzeczka ma jedną wadę: niską odporność na tak poważny szkodnik krzewów jak przędziorek.
Zasady sadzenia porzeczek
Stabilny wysoki plon krzewów porzeczki czerwonej Ural zależy od wyboru dobrego miejsca i dobrze rozwiniętych sadzonek zakupionych od sprawdzonych dystrybutorów.
Zalecany czas
Krzewy sadzi się we wrześniu, rośliny zakorzeniają się przed mrozem. Doły przygotowuje się w ciągu 1-2 miesięcy tak, aby podłoże zbrylone i wzbogacone zastosowanymi nawozami. Ten stan jest szczególnie ważny, jeśli musisz alkalizować kwaśną glebę. Sadzenie jest możliwe w kwietniu, kiedy ziemia topnieje.
Ostrzeżenie! Wiosną lepiej sadzić porzeczki z zamkniętym systemem korzeniowym, przenosząc roślinę z pojemnika wraz z glinianą grudką.Wybór odpowiedniego miejsca
W przypadku czerwonej porzeczki wybrano czerwień Ural:
- miejsce osłonięte od północnych wiatrów - łagodne południowe lub południowo-zachodnie zbocze, przed budynkiem cofające się o 3 m, lub ogród;
- sadzonki nie należy umieszczać na nizinnym, podmokłym terenie;
- otwór 4-6 m od dowolnego drzewa owocowego;
- miejsce jest zawsze dobrze oświetlone.
Wybór i przygotowanie materiału do sadzenia
Kupując sadzonkę, kierują się następującymi kryteriami:
- krzew nie mniejszy niż 30 cm;
- liście zdrowe, bez plam;
- korzenie są włókniste, do 20-25 cm długości;
- pień z nienaruszoną korą, bez uszkodzeń lub wzrostu.
Przed sadzeniem korzenie sadzonki umieszcza się w wodzie lub przetrzymuje w naparze z wody i gliny przez 2-6 godzin dla lepszej przeżycia.
Algorytm lądowania
Przygotowany dół o średnicy 40 cm i głębokości 50 cm Do podłoża wymieszać ziemię ogrodową z próchnicą lub kompostem, 200 g superfosfatu, 50 g siarczanu potasu, 300 g popiołu drzewnego. Część mieszanki pozostawia się w zamkniętym pojemniku.
Zdeponowane podłoże wylewa się na osiadłą glebę:
- umieść sadzonkę w dziurze, rozkładając korzenie;
- pogłębić łodygę o 8-10 cm, aby powstały dodatkowe pędy i korzenie;
- posyp wierzchnią warstwą ziemi ogrodowej i zagęść;
- wiadro wody wlewa się do kręgu pnia i ściółkuje torfem lub humusem do 10 cm;
- wszystkie gałęzie są cięte, pozostawiając 2-3 pąki nad ziemią.
Dalsza pielęgnacja porzeczek
Ziemia w pobliżu buszu jest poluzowana, uwolniona od chwastów, okresowo ściółkowana po podlaniu. Ural czerwona porzeczka wystarczy podlewać raz w tygodniu lub po 15 dniach. Ułóż okrągły rowek i wlej do niego ciepłą wodę, 30-50 litrów. Krzew potrzebuje wilgoci:
- na początku czerwca, kiedy rosną pędy i powstaje jajnik;
- pod koniec czerwca, w lipcu, kiedy wylewa się jagody;
- w sierpniu po zebraniu;
- jeśli jesień jest sucha, w październiku.
Jeśli jest wystarczająca moc, utworzą się selektywne szczotki. Krzewy są karmione:
- od wczesnej wiosny z humusem lub pod każdą rośliną dodaj łyżkę mocznika;
- w czerwcu z roztworem dziewanny;
- opatrunek na liście z kwasem borowym jest skuteczny;
- jesienią podczas kopania glebę nakłada się na 1 m2. m 50 g superfosfatu, 30 g siarczanu potasu, 0,5 l popiołu drzewnego.
Wiosną z czerwonych porzeczek w wieku od 7 lat odcina się stare gałęzie. Pozostałe wierzchołki pędów owocują, nie są skracane. Śledź liczbę gałęzi w buszu: nie więcej niż 15.
Przed zimą krzewy są ściółkowane, chronione specjalną siatką przed gryzoniami. Ważny! Obecność niezbędnych minerałów zwiększa odporność czerwonych porzeczek.
Metody hodowli porzeczek
Według opinii wygodniej jest rozmnażać czerwoną porzeczkę uralskiego piękna przez nakładanie warstw, zaczynając od upuszczania gałęzi w maju.
Stosowane są również metody szczepienia i dzielenia kłączy:
- roczne pędy ok. 20 cm odcina się i ukorzenia w mokrym piasku o temperaturze + 1 o C, sprowadzając do piwnicy na zimę;
- roślina jest wykopana, a korzenie rozcięte ostrym nożem.
Choroby i szkodniki, metody zwalczania i zapobiegania
W przypadku odmiany porzeczki Uralskaya krasavka, umiarkowanie odpornej na choroby, wiosną przeprowadza się opryski zapobiegawcze. Zastosuj Fundazol, mieszankę Bordeaux, a także potraktuj krzaki wrzącą wodą wzdłuż wciąż uśpionych pąków. Najczęstsze szkodniki: mszyce, przędziorki, muszki żółciowe. Przeciwko nim w pąkach i jesienią stosuje się środki owadobójcze i roztoczobójcze.
Wniosek
Porzeczka czerwona Uralskaya krasavitsa to plenna i odporna odmiana dla regionów o niesprzyjających warunkach. Ogrodnicy samodzielnie hodują krzewy z warstwami. Podejmując środki ochronne przed infekcjami grzybiczymi i owadami, ciesz się pysznymi jagodami.
