Eleutherococcus (łac. Eleutherococcus) to rodzaj ciernistych drzew i krzewów z rodziny Aralievye, który obejmuje około 30 gatunków, które rosną od południowo-wschodniej Syberii po Japonię i dalej na południe do Wysp Filipińskich. Największą różnorodność gatunków obserwuje się w środkowych i zachodnich regionach Chin.
Najpopularniejszym leczniczym i ozdobnym krzewem ogrodowym jest Eleutherococcus senticosus.

Sadzenie i pielęgnacja Eleutherococcus

  • Sadzenie: jesienią po opadnięciu liści lub wiosną przed pęcznieniem pąków.
  • Kwitnienie: w lipcu.
  • Oświetlenie: światło rozproszone, półcień.
  • Gleba: roślina nie wymaga składu gleby.
  • Podlewanie: tylko podczas suszy.
  • Top dressing: przed kwitnieniem roztworem złożonego nawozu mineralnego.
  • Rozmnażanie: nasiona, dzielenie krzewu, nawarstwianie i sadzonki.
  • Choroby: nie uderzaj.
  • Szkodniki: roślina jest odporna.
  • Właściwości: ma właściwości lecznicze.
Przeczytaj więcej o uprawie Eleutherococcus poniżej

Roślina Eleutherococcus - opis

Eleutherococcus kolczasty, czyli diabelski krzew lub dziki pieprz lub kłująca jagoda to roślina liściasta o jasnoszarej korze i silnie rozgałęzionym kłączu, znajdująca się w górnej warstwie gleby i porośnięta wieloma przypadkowymi korzeniami, których długość może dochodzić do 30 m. z licznymi pniami dorasta od 2 do 5 m. Jej proste pędy są gęsto obsadzone cienkimi, skierowanymi w dół cierniami.

Liście palcowate Eleutherococcus spiny znajdują się na długich ogonkach i składają się z pięciu spiczastych, owalnych, nagich lub lekko szczeciniastych na wierzchu i pokryte rudymi włosami wzdłuż nerwów na spodniej stronie liści z ostrymi zębami. Na końcach pędów tworzą się proste parasole z małych pachnących kwiatów, umieszczone na długich szypułkach: kwiaty pręcikowe są bladofioletowe, a słupkowe żółtawe.

Schisandra chinensis - korzyści i szkody, uprawa

Niejadalne owoce Eleutherococcus kolczastego to błyszczące kuliste czarne pestkowce o średnicy do 1 cm, w których dojrzewa pięć żółtawych kości w kształcie półksiężyca. Owoce dojrzewają od wczesnej do połowy jesieni i długo nie odpadają. W naturze Eleutherococcus spiny tworzy runo leśne w lasach cedrowo-liściastych, występuje również w łęgowych lasach świerkowych. Roślinę wprowadzono do uprawy w 1862 roku.

Uprawa Eleutherococcus w ogrodzie

Sadzenie Eleutherococcus w ziemi

Eleutherococcus jest odporny na cień i mało wymagający dla składu gleby, ale w jasnym cieniu pod dużym drzewem liściastym na wilgotnych żyznych glebach lepiej się rozwija. Na środkowym pasie roślina nie wymaga schronienia na zimę.

Na zdjęciu: Jagody Eleutherococcus

Najlepiej sadzić Eleutherococcus jesienią, zaraz po opadnięciu liści lub wiosną, zanim pąki obudzą się na drzewach. Teren jest wcześniej oczyszczony z chwastów i wykopany na głębokość 25 cm, dodając 5-6 kg obornika na każdy m². Krzewy sadzi się w dołach o głębokości 50 cm i średnicy 60 cm w odległości 2 m od siebie. Sadzonki umieszcza się na środku dołu, a pozostałą przestrzeń przykrywa się glebą nawożoną obornikiem, a szyjkę korzeniową zakopuje się nie więcej niż 3 cm Po posadzeniu powierzchnia koła pnia jest lekko zagęszczona i obficie podlewana słabym roztworem nadmanganianu potasu.

Biorąc pod uwagę, że sadzonki mogą mieć tylko kwiaty męskie lub żeńskie, zaleca się posadzenie na miejscu kilku krzewów Eleutherococcus w niewielkiej odległości od siebie. Jeśli sadzenie odbywa się jesienią, wraz z nadejściem stabilnych mrozów, pnie są ściółkowane warstwą humusu o grubości do 3 cm w celu ochrony systemu korzeniowego roślin przed niskimi temperaturami.

Sadzonki kwitną zwykle w czwartym roku po posadzeniu.

Dbaj o Eleutherococcus w ogrodzie

Eleutherococcus jest podlewany tylko w czasie suszy, ale w przeciwieństwie do innych roślin ogrodowych nie wymaga częstego pielenia lub spulchniania gleby w kole pnia: rosnące chwasty chronią glebę nad korzeniami przed przegrzaniem, nie uszkadzając rośliny. W tym celu najlepiej posadzić zagiętą wygiętą lub inną nieagresywną roślinę okrywową wokół buszu.

Raz w sezonie Eleutherococcus jest karmiony roztworem 2 łyżek złożonego nawozu mineralnego w 10 litrach wody.

Eleutherococcus jest zwykle cięty wiosną w celach sanitarnych: usuwają zamarznięte, połamane, dotknięte szkodnikami gałęzie i pędy rosnące wewnątrz buszu. Możesz również przeprowadzić lekkie przycinanie formujące, aby krzew wyglądał schludnie.

Szkodniki i choroby Eleutherococcus

Na Eleutherococcus nie mają wpływu choroby ani szkodniki.

Rodzaje i odmiany Eleutherococcus

Eleutherococcus sessiliflorus (Eleutherococcus sessiliflorus)

Czasami w kulturze, oprócz eleutherococcus kolczastego, można znaleźć eleutherococcus sessile - kwiecisty - duży krzew o wysokości do 3 m z dużymi kafelkami, rzadko występującymi cierniami, chociaż na niektórych roślinach tego typu nie ma cierni. Liście od trzech do pięciu klapek układają się na ogonkach o długości do 15 cm, drobne, ciemnobrązowe kwiaty tworzą gęste parasole. Owoce to czarne, błyszczące pestki. Eleutherococcus bezszypułkowy rośnie na Dalekim Wschodzie, w Korei i Chinach.

Na zdjęciu: Eleutherococcus sessiliflorus (Eleutherococcus sessiliflorus)

Eleutherococcus Henry (Eleutherococcus henryi)

Jeszcze rzadziej można spotkać żeń - szeń syberyjski Henry'ego - wolno rosnący zimotrwały krzew o wysokości od 1 do 3 m - oraz Simon's Eleutherococcus (Eleutherococcus simonii) - roślina pochodząca ze środkowych Chin do 5 m wysokości, nieodpowiednia na nasze zimy.

Na zdjęciu: Eleutherococcus Henry (Eleutherococcus henryi)

Właściwości Eleutherococcus - szkoda i korzyść

Właściwości lecznicze Eleutherococcus

Eleutherococcus nazywany jest „żeń-szeniem syberyjskim”, ponieważ zawiera prawie wszystkie substancje tworzące „korzeń życia”. Liście i korzeń Eleutherococcus mają leczniczą moc. Liście są zbierane i suszone podczas kwitnienia, a korzenie zbierane jesienią lub wiosną. Głównymi aktywnymi składnikami Eleutherococcus są glikozydy, ale oprócz nich roślina zawiera tak cenne składniki jak olejki eteryczne, gumy, żywice, polisacharydy i tłuszcze roślinne.

Korzyści z uprawy żeń-szenia i ogrodu

Dobroczynnymi właściwościami Eleutherococcus jest to, że zwiększa wydolność i wytrzymałość organizmu, łagodzi zmęczenie psychiczne i fizyczne, poprawia widzenie, metabolizm i funkcjonowanie układu nerwowego, obniża poziom cukru we krwi i cholesterolu, a także ryzyko wystąpienia problemów nowotworowych, przyspiesza procesy regeneracji, łagodzi bolesne odczucia podczas menstruacji, przywraca męską siłę.

Stosowanie preparatów Eleutherococcus jest wskazane przy zwiększonej drażliwości, wyczerpaniu układu nerwowego, zespole astenicznym, dystonii wegetatywno-naczyniowej, arytmii, niedociśnieniu, początkowym stadium cukrzycy, chorobach onkologicznych, menopauzie i bolesnych miesiączkach oraz jako czynnik zewnętrzny - przy tłustym łojotoku i łysieniu.

Miód z Eleutherococcus w połączeniu z korzeniami roślin działa pobudzająco i tonizująco. Środek ten obniża poziom cholesterolu we krwi, jest doskonałą profilaktyką cukrzycy, zwiększa wytrzymałość fizyczną, wzmacnia układ odpornościowy, łagodzi skutki stresu, przywraca metabolizm oraz chroni organizm przed infekcjami i toksynami.

Preparaty roślinne dostępne są w postaci tabletek, kapsułek, pigułek, syropu, nalewki z Eleutherococcus (płynny ekstrakt) oraz suchego ekstraktu. Formy tabletek - tabletki, drażetki i kapsułki - przyjmuje się zwykle do 4 sztuk dziennie, a płyn Eleutherococcus, w zależności od diagnozy, zaleca się przyjmować w cyklu 25-30 dni, 15-50 kropli 2-3 razy dziennie 30 minut przed posiłkami.

Na zdjęciu: Eleutherococcus to pożyteczny krzew

Medycyna tradycyjna wykorzystuje takie preparaty lecznicze Eleutherococcus jako wywar z korzeni, maść i herbatę.

Herbata Eleutherococcus: 1 łyżeczkę pokruszonego surowca zalać szklanką wrzącej wody, szczelnie przykryć i pozostawić na 10-15 minut. Stosuj na przeziębienia, astenię, niedobory witamin oraz na wzmocnienie organizmu.

Uprawa aralii leczniczej i jej zalety

Rosół: 50 g posiekanych korzeni zalać 1 litrem wody i gotować przez 15 minut na małym ogniu, ostudzić i przecedzić. Pij pół szklanki trzy razy dziennie, aby zwiększyć aktywność umysłową i fizyczną, z dystonią wegetatywno-naczyniową i przezwyciężyć skutki wyczerpania organizmu w wyniku długotrwałej choroby.

Maść na brodawki: przepuścić równe części świeżych korzeni eleutherococcus, smalcu i czosnku przez maszynę do mięsa i nakładając warstwę na bandaż z gazy, stosować do aplikacji na brodawki, mocując plastrem samoprzylepnym. Lepiej jest wykonać tę procedurę w nocy.

Eleutherococcus - przeciwwskazania

Eleutherococcus jest normalnie wchłaniany przez prawie każdy organizm i to jeszcze jedna jego zaleta. W rzadkich przypadkach po przyjęciu leku Eleutherococcus może wystąpić biegunka. Eleutherococcus nie jest wskazany tylko dla pacjentów z nadciśnieniem.

Popularne Wiadomości

Nisko rosnąca słodka papryka

Najlepsze odmiany i hybrydy nisko rosnącej papryki słodkiej: nazwa, opis, zdjęcie i wideo. Zalety zwartych odmian papryki, tajemnice wysokich plonów, uprawa i pielęgnacja.…

Kiedy sadzić sadzonki pomidorów na Syberii

Czas sadzenia pomidorów na sadzonki na Syberii. Układ szklarniowy, przygotowanie nasion. Cechy uprawy i pielęgnacji sadzonek pomidorów w szklarniach i sadzenia w stałym miejscu.…

Pielęgnacja sadzonek pomidorów

Sadzenie i pielęgnacja sadzonek pomidorów: przydatne wskazówki, zdjęcia i filmy. Przygotowanie pojemników, gleby i nasion, terminy siewu. Pozostawianie, zbieranie, sadzenie sadzonek pomidorów na otwartym terenie.…

Sadzonki fioletowych pomidorów

Dlaczego sadzonki pomidorów zmieniły kolor na fioletowy. Pokarm fosforanowy dla pomidorów i oznaki głodu fosforu. Warunki wzrostu dla zdrowych sadzonek pomidorów: fotografia i wideo.…