Barwinek roślinny (łac. Vinca) to rodzaj wiecznie zielonego i liściastego pełzającego krzewu lub wieloletnich roślin zielnych z rodziny Kutrovy, rosnących w Azji, Afryce Północnej i Europie. Z łaciny barwinka jest tłumaczona jako „sznurek”, co charakteryzuje zdolność barwinka do pełzania po ziemi i przetrwania w trudnych warunkach, dlatego trawa barwinka stała się symbolem witalności i witalności. Według legendy barwinek kwitnący wczesną wiosną wraz z fioletem, na który nikt nie zwracał uwagi, narzekał na swój los do Flory, która dała mu większe kwiaty i dłuższą żywotność niż fioletowe.
Przez długi czas ludzie obdarzali tę roślinę magiczną mocą: wierzono, że zebrane w pewnym momencie kwiaty barwinka wypędzają złe duchy, więc wisiały nad drzwiami wejściowymi. Czarownice identyfikowano w ten sam sposób. Magiczne właściwości przypisywano barwinkowi głównie ze względu na jego niesamowitą witalność, ponieważ jeśli w wazonie pozostanie choćby kropla wody, barwinek nie uschnie, a jeśli wyjmiesz go z wazonu i zasadzisz w ziemi, ożyje i zakorzeni się.

Posłuchaj artykułu

Sadzenie i pielęgnacja barwinka

  • Lądowanie: wiosną, latem, przed zimą.
  • Kwitnienie: od maja w ciągu miesiąca.
  • Oświetlenie: klosz, półcień, jasne rozproszone światło, jasne słońce.
  • Gleba: dobrze przepuszczalne, luźne i żyzne gleby o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym.
  • Podlewanie: tylko w przypadku przedłużającej się suszy.
  • Szczypanie: szczypanie zarówno młodych, jak i starych pędów w celu wzmocnienia krzewienia.
  • Top dressing: materia organiczna w postaci kompostu i próchnicy, chociaż można również stosować zbilansowane nawozy mineralne.
  • Przycinanie: po zakończeniu kwitnienia.
  • Rozmnażanie: nasiona, sadzonki, dzielenie buszu.
  • Szkodniki: mszyce.
  • Choroby: mączniak prawdziwy i rdza.
Przeczytaj więcej o uprawie barwinka poniżej

Kwiat barwinka - opis

Barwinki to pełzające krzewy karłowate lub rośliny zielne o wyprostowanych pędach. Błyszczące skórzaste liście o jasnym lub ciemnozielonym kolorze znajdują się naprzeciwko pędów. Czasami liście są oznaczone kremową obwódką lub plamami. Z kątów liści wyrastają duże pojedyncze kwiaty, najczęściej niebieskie, chociaż są również białe, różowe i czysto fioletowe. Ich korona ma kształt lejka z długą cylindryczną rurką.

Masowo barwinek kwitnie wiosną, a następnie jego szypułki unoszą się w górę, co nadaje barwinkowi szczególny urok. Kiedy większość kwiatów więdnie, barwinek nie kwitnie, ponieważ pojedyncze kwiaty można zobaczyć przez cały sezon wegetacyjny. Owoce barwinka - dwie cylindryczne listki. W naturze występuje około 12 gatunków barwinka.

Uprawa barwinka z nasion

Kiedy siać barwinek

Barwinek wysiewa się zarówno wiosną, jak i przed zimą, kiedy wszystkie rośliny są już w okresie spoczynku. W razie potrzeby sadzenie barwinka jest możliwe nawet latem, tylko w deszczowy lub przynajmniej pochmurny dzień. Barwinek najlepiej rośnie na przepuszczalnych, luźnych glebach żyznych o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym, w cieniu lub półcieniu, chociaż barwinek będzie dobrze się czuł w jasnym słońcu. Jeśli gleba na miejscu jest słaba, przed siewem dodaj do niej dojrzały kompost do kopania.

Jak siać barwinek

Nasiona barwinka wysiewa się w rowkach na głębokość 1 cm, po posadzeniu uszczelnia i podlewa.

W trosce o barwinek

Jak dbać o barwinek w ogrodzie

Sadzenie i pielęgnacja barwinka na otwartym polu jest tak proste, że nie można ich opisać. Barwinek jest podlewany tylko w przypadku długotrwałej suszy, przez resztę czasu wystarczą na to naturalne opady, nawet jeśli są rzadkie. Roślina dobrze radzi sobie z chwastami, więc usuwaj je tylko wtedy, gdy cię denerwują. Aby wzmocnić krzewienie, należy od czasu do czasu uszczypnąć zarówno młode, jak i stare pędy.

Barwinek dobrze reaguje na zbilansowane nawożenie w odpowiednim czasie nawozami mineralnymi i organicznymi, chociaż nadal preferowana jest materia organiczna w postaci kompostu, próchnicy i ziemi liściastej. Po zakończeniu masowego kwitnienia barwinek należy przyciąć, resztki roślin można wykorzystać jako sadzonki do ukorzeniania.

Reprodukcja barwinka

Barwinek dobrze rozmnaża się nie tylko przez nasiona, ale także wegetatywnie - przez sadzonki i dzielenie krzewu. Sadzonki sadzi się na otwartym terenie wiosną lub pod koniec sierpnia - na początku września w odległości 20-30 cm od siebie. Gatunki zimozielone rozmnaża się przez wylegane łodygi metodą warstwowania poziomego - należy je lekko posypać ziemią, gdyż pędy od razu wrastają w glebę. Podział krzewu barwinka przeprowadza się wczesną wiosną, aż jego pędy zaczęły rosnąć.

Szkodniki i choroby barwinka

Czasami barwinek jest dotknięty mączniakiem prawdziwym lub rdzą - chorobami grzybiczymi, które zwalczane są przez opryskiwanie fungicydami. W przypadku mączniaka prawdziwego są to Skor, Topsin, Quadris, Topaz i tym podobne. A przed rdzą lepiej traktować barwinek płynem Cuproxat, Topaz lub Bordeaux.

Szkodzi mszyce barwinkowej, która jest niszczona przez Fufanona lub Karbofosa.

Barwinek po kwitnieniu

Jak i kiedy zbierać nasiona barwinka

Jeśli masz już rosnący barwinek, nie będziesz potrzebować jego nasion, ponieważ roślina ta rozmnaża się wegetatywnie znacznie szybciej, łatwiej i pewniej - sadzonki dobrze się zakorzeniają, a krzewy łatwo się dzielą. A profesjonaliści zalecają metody rozmnażania wegetatywnego.

Rodzaje i odmiany barwinka

Barwinek wielki (Vinca major)

Pochodzi z Morza Śródziemnego, Krymu i Kaukazu. Piękna wieloletnia roślina okrywowa, wiecznie zielona z łodygami zakorzenionymi na całej długości, tworząc kędzierzawy dywan. Liście dużego barwinka są jajowate, nagie, skórzaste i błyszczące, otoczone na krawędzi rzęskami. Liście mają długość od 4 do 8 cm Pojedyncze kwiaty do 5 cm średnicy na szypułkach do 40 cm wysokości są pomalowane w specjalnym odcieniu błękitu - pervance (jak francuska nazwa barwinek). Kwitnienie rozpoczyna się w maju i trwa dłużej niż miesiąc.

Gatunek jest odporny na zimę, ale w bezśnieżne zimy, aby uratować liście, lepiej przykryć go świerkowymi gałęziami. Występuje w postaci pstrokatej gatunku o biało-żółtych, pstrych liściach, znacznie mniej odpornych na zimno niż rośliny głównego gatunku, na zimę wymaga obowiązkowego schronienia.

Mały barwinek (Vinca minor)

W naturze występuje w Morzu Śródziemnym, Azji Mniejszej i na południu europejskiej części Rosji. Jest to wieloletnia, pełzająca roślina tolerująca cień, preferująca lasy szerokolistne i sosnowe z żyznymi glebami, choć rośnie na bogatych piaszczystych glinach oraz na żwirowych i kamienistych zboczach. Barwinek ma małą rozgałęzioną łodygę o długości do 60 cm; całe, podłużne, skórzaste i błyszczące eliptyczne liście na długich ogonkach. Liście mają od 3 do 5 cm długości i pozostają ciemnozielone nawet w zimie. Kwiaty są lejkowate, pojedyncze, niebieskie, do 2,5 cm średnicy, szypułki do 20 cm wysokości.

Małe kwiaty barwinka kwitną w maju lub czerwcu, kwitnienie trwa około miesiąca. Owoce pięciolistne są rzadko formowane, dlatego mały barwinek często rozmnaża się wegetatywnie poprzez ukorzenienie pędów i rozgałęziających się kłączy. Możliwe jest również sadzenie sadzonek barwinka. Ten gatunek może żyć przez kilka dziesięcioleci. W kulturze od 1306 roku.

Odmiana jest odporna na zimę, ale w bezśnieżne zimy pożądane jest schronienie w świerkowych gałęziach. W przeciwnym razie opieka nad małym barwinkiem jest tak prosta, jak w przypadku każdego innego gatunku. Ogrodowe formy barwinka małe:

  • w kolorze białym;
  • czerwony;
  • czerwona frotte - z podwójnymi kwiatami o fioletowym odcieniu;
  • barwny - ze złotożółtymi liśćmi;
  • frotte z niebieskimi kwiatami;
  • z białą obwódką z zaokrąglonymi małymi liśćmi i nierówną białą obwódką wokół krawędzi. Ta odmiana prawie nie kwitnie i jest często używana do tworzenia różnorodnych dywanów na zboczach;
  • złocisty pstrokaty z jeszcze mniejszymi błyszczącymi liśćmi o jasnozielonym kolorze z licznymi podłużnymi pociągnięciami o jasnożółtym odcieniu.

Barwinek dojrzewający (Vinca pubescens)

Rośnie w przybrzeżnych lasach zachodniego Kaukazu. Pędy pełzające kiełkują w miejscu zetknięcia z ziemią, w wyniku czego do jesieni zakorzeniają się prawie wszystkie węzły w górnej i środkowej części pędów. Szypułki unoszą się pionowo, co sprawia wrażenie luźnej osłony. Pojedyncze, owłosione kwiaty barwinka o średnicy do 3,5 cm otwierają się w maju i kwitną przez miesiąc. Liście obumierają na zimę.

Ziele barwinka (Vinca herbacea)

W naturze rośnie w Azji Mniejszej, Europie Środkowej, na Kaukazie, Krymie, Ukrainie i na południu europejskiej części Rosji. Jej pędy wegetatywne pełzają, na zimę opadają błyszczące eliptyczne liście. Fioletowe lub niebieskie pojedyncze kwiaty na szypułkach do 15 cm wysokości osiągają 3 cm, kwitną od końca maja do końca czerwca.

Gatunek jest odporny na zimę, jednak jeśli masz zimy bez śniegu, zaleca się przykrycie barwinka zielnego na zimę gałęziami świerkowymi.

Różowy barwinek (Catharanthus = Vinca rosea = Lochnera rosea)

Albo catharanthus , czyli wino madagaskarskie , albo barwinek różowy , albo jaśmin kajeński , czy też lochner - catharanthus ma wiele nazw i choć dzięki staraniom naukowców wyhodowano go dziś w osobnym rodzaju, liczącym 8 gatunków, dla hodowców kwiatów nadal jest to barwinek różowy. Jest to krzew zimozielony do 60 cm wys., Z wyprostowanymi, rozgałęzionymi pędami w górnej części, z przeciwległymi, siedzącymi, błyszczącymi, całymi liśćmi ciemnozielonego koloru z białą środkową żyłką. Liście osiągają długość do 7 cm.Różowe, siedzące kwiaty w kątach górnych liści kwitną późną wiosną i kwitną do jesieni. Owocem jest trądzik w kształcie półksiężyca.

Rozwój tego gatunku w kulturze dramatycznie przyspieszył w 1976 roku, kiedy amerykańscy naukowcy zaczęli badać międzygatunkowe hybrydy catharanthus. W wyniku ich pracy do kultury zostały wprowadzone takie popularne odmiany jak dziś:

  • Grape Cooler z liliowo-różowymi kwiatami z różowym okiem;
  • Perepint Cooler - z czerwonym okiem na białych kwiatach.

W ciągu ostatnich piętnastu lat do prac hodowlanych włączyli się niemieccy profesjonaliści, którzy opracowali tak wspaniałe odmiany:

  • seria odmian First Kiss - zwarte krzewy do 40 cm wysokości z kwiatami w 13 wariantach kolorystycznych ;
  • Mediterranen i Cascade Appleblossom to odmiany do wiszących koszy, których długość pędów przy odpowiedniej pielęgnacji może dochodzić do 1,5 m.

Właściwości barwinka

Lecznicze właściwości barwinka

Barwinki to pożyteczne rośliny, od dawna są stosowane w medycynie i farmakologii, ponieważ zawierają alkaloid zapobiegający podziałom komórkowym. Obecnie nie prowadzi się przemysłowej uprawy barwinka w celu uzyskania tego alkaloidu - jest on sztucznie syntetyzowany i włączany do składu leków przeciwnowotworowych i immunosupresyjnych. Jednak pomimo postępów w chemii syntetycznej, barwinek leczniczy jest nadal poszukiwany do zwalczania chorób układu krążenia: barwinek dojrzewający zawiera glikozydy nasercowe, takie jak winina i łonescyna, które obniżają ciśnienie krwi; barwinek różowy zawiera rezerpinę - cenny alkaloid o tym samym działaniu; Ziele barwinka zawiera rutynę, która jest często przepisywana na nadciśnienie.

Barwinek mniejszy nie jest wyjątkiem - zawiera również glikozydy nasercowe. Ponadto niektóre rodzaje barwinka zawierają kwas ursolowy i inne substancje czynne. Oprócz alkaloidów roślina zawiera garbniki, antocyjany, kwasy organiczne, cukry, witaminy, sole mineralne, steroidy i związki fenolowe.

Preparaty z barwinka stosuje się w leczeniu udarów naczyniowo-mózgowych, osteochondrozy, niedokrwienia, miażdżycy, zmian naczyniowych, psychozy, schizofrenii, depresji, nerwicy autonomicznej, zapalenia wielonerwowego, zaburzeń ruchowych, następstw zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, a także złożonych chorób uszu, gardła, nosa - neurosensoryczna głuchota, ototoksyczne , naczynioruchowy nieżyt nosa, osłabienie węchu, zapalenie nerwu słuchowego po grypie, zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa i gardła i krtani.

W medycynie ludowej barwinek był stosowany od czasów Dioscoridesa i Pliniusza Starszego, w Chinach catharanthus stosowano w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a na Kaukazie miejscowe gatunki barwinka stosowano jako środek ściągający, przeciwbakteryjny, leczący rany, rozszerzający naczynia krwionośne, hemostatyczny i oczyszczający krew. Barwinek leczy szkorbut, kolkę, cuchnący oddech, bóle zębów i głowy, gorączkę, osłabienie, gruźlicę, cukrzycę, przeziębienia, dolegliwości kobiet i wiele innych. Zewnętrznie stosowany do krwawień z nosa, macicy, balsamów na wysypki, swędzenie, wypryski skórne i rany.

Barwinek - przeciwwskazania

Barwinek jest trujący, więc nie przepisuj leczenia samodzielnie, ale najpierw skonsultuj się z lekarzem, ponieważ przedawkowanie może spowodować depresję serca. Zdecydowanie odradza się stosowanie preparatów z barwinka na każdym etapie ciąży.

Popularne Wiadomości