Surmia to roślina wciąż mało znana rosyjskim ogrodnikom. Klimat regionu moskiewskiego nie jest dla niej odpowiedni, więc musisz starannie wybrać odmianę, biorąc pod uwagę odporność na zimno i inne ważne czynniki. Ale pod względem dekoracyjności roślina nie traci na odmianach ciepłolubnych. Sadzenie i pielęgnacja surmii w regionie moskiewskim ma kilka ważnych niuansów, które należy wcześniej zbadać.
Czy można uprawiać surmię w regionie moskiewskim
Jest to roślina raczej ciepłolubna, jej ojczyzną jest południe kontynentu północnoamerykańskiego. Sądząc po recenzjach ogrodników, surmia iw regionie moskiewskim dostosowuje się bardzo dobrze, chociaż oczywiście są niuanse sadzenia i pielęgnacji.
Ważny! Ci, którzy od kilku lat uprawiają surmię w regionie moskiewskim, powinni ją rozmnażać, otrzymując materiał do sadzenia z już strefowanych drzew.
Rodzaje surowca dla regionu moskiewskiego
Rodzaje surmii, której mrozoodporność pozwala na uprawę w regionie moskiewskim:
- Bignoniform (zwykły). Jej „karłowata” odmiana Nana (Nana) jest szczególnie popularna wśród ogrodników. W regionie moskiewskim bignonium surmia rośnie do maksymalnie 3 m. Korona jest bardzo zwarta, ma prawie regularny kulisty kształt. Liście są sercowate, do 20 cm długości i 12-15 cm szerokości. Młode rośliny w temperaturze -30 ° C i poniżej mogą lekko zamarzać. Kwiaty do 5 cm długości, kremowobiałe z ceglastymi plamkami. Pojawiają się w piątym roku po zejściu na ląd. Kwiatostany luźne, stożkowate, do 30 cm długości, dojrzewające owoce podobne do silnie wydłużonych strąków, opadają dopiero na wiosnę.
- Piękny. Najbardziej mrozoodporny ze wszystkich, bez większych uszkodzeń sam wytrzymuje zimno do -40 ° C. Zaczyna kwitnąć w ostatniej dekadzie czerwca. Wysokość drzewa 3-3,5 m. Liście są większe niż u innych gatunków - do 30 cm długości.
- Wspaniały. W rejonie Moskwy wysokość drzewa sięga 3-4 m. Można go łatwo odróżnić od innych gatunków po dużych (do 7 cm długości) kremowych kwiatach o wyraźnym aromacie. Po raz pierwszy pojawiają się 10-11 lat po zejściu na ląd.
- Ovate. Przetrwa mrozy do -29 ° С. W regionie moskiewskim rośnie nie więcej niż 1,5-1,8 m wysokości, przypomina krzew, a nie drzewo. Korona jest szeroka. Kwitnie później niż inne gatunki, więc owoce i nasiona nie dojrzewają.
- Hybrydowy. Wynik skrzyżowania bignoniform i jajowate surmia. Osiąga 4 metry wysokości. Liście jasnozielone, do 25 cm długości, drobne kwiaty - do 2,5 cm, mrozoodporność - do -30 ° С.
Jak sadzić surmię na przedmieściach
Surmia w regionie moskiewskim, przy odpowiednim sadzeniu i pielęgnacji, nie traci wcale na dekoracyjności na rzecz swoich „krewnych”, którzy potrzebują ciepłego klimatu.
Zalecany czas
Optymalny czas na sadzenie surmii w regionie moskiewskim to wiosna. Jeśli odłożysz zabieg do jesieni, istnieje ryzyko, że drzewo nie będzie miało czasu na zakorzenienie się przed zimnem.
Roślinę sadzi się, gdy prawdopodobieństwo nawracających wiosennych przymrozków jest zminimalizowane, temperatura powietrza w ciągu dnia 15-18 ° C, a podłoże ogrzewa się do 10-12 ° C. W regionie moskiewskim jest to z reguły druga dekada maja.
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Miejsce do sadzenia należy wybrać tak, aby drzewo otrzymywało maksymalne ciepło i światło słoneczne. Najlepsze miejsce jest po południowej, południowo-wschodniej stronie. Ochrona przed przeciągami jest koniecznością. W pewnej odległości od surmii powinna znajdować się naturalna lub sztuczna „bariera”, która nie przepuszcza ostrych podmuchów wiatru.
Drzewo zakorzeni się tylko w glebie o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym (do 7,5). Kategorycznie nie toleruje wiosennych powodzi i wód gruntowych zbliżających się do powierzchni gleby bliżej niż 2 m.
Ważny! Catalpa to duża roślina. Aby jej nie zawstydzić, musisz wybrać miejsce oddalone 4-5 m od innych drzew, krzewów, budynków.Sadzenie na przedmieściach odbywa się na bardzo pożywnym, ale luźnym podłożu. Przygotowując dół (lepiej to zrobić jesienią) o głębokości 50-60 cm, wydobytą z niego żyzną darń miesza się z próchnicą lub zgniłym kompostem, wiórkami torfu i grubym piaskiem w stosunku 3: 3: 2: 1. Zastosuj również 300-350 g złożonego nawozu zawierającego azot, fosfor i potas. Można go zastąpić naturalnymi dressingami - 3 litry przesianego popiołu drzewnego i mąki dolomitowej.
Na dno sadzonki wylewamy warstwę drenażową o grubości 10-12 cm, a następnie przygotowaną ziemię. Z tego musisz utworzyć kopiec. Przez resztę jesieni i zimy dół jest pokryty dowolnym wodoodpornym materiałem.
Wybór i przygotowanie sadzonek
Zaleca się kupowanie sadzonek w szkółkach lub dużych sklepach dla ogrodników zlokalizowanych w regionie moskiewskim. Lokalne rośliny są już przystosowane do regionalnego klimatu.
Sadzonki w wieku 1-2 lat z zamkniętym systemem korzeni najszybciej zakorzeniają się w nowym miejscu. Kupując należy ocenić stan kory drzewa - powinna mieć jednolity kolor, bez plam, pęknięć, łuszczenia, śladów pleśni i zgnilizny.
Na kilka godzin przed sadzeniem sadzonka jest obficie podlewana roztworem dowolnego stymulatora tworzenia korzeni. Ułatwi to wyjęcie rośliny z doniczki bez niszczenia grudek ziemi na korzeniach.
Algorytm lądowania
Musisz sadzić surmię w ten sposób:
- Podlej ziemię na dnie dołu, pozwól wodzie namoczyć.
- Na szczycie pagórka zrób wgłębienie, w którym zmieści się gliniana bryła pobrana z garnka. Cofając się trochę w bok, wbij kołek dla wsparcia.
- Wyjmij sadzonkę z pojemnika, włóż ją do rowka.
- Stopniowo wypełniaj otwór pożywnym podłożem, nie zapominając o kontrolowaniu pozycji kołnierza korzeniowego. Powinien wznosić się 4-5 cm nad ziemią.
- Ostrożnie wypoziomować i zagęścić podłoże.
- Podlewaj roślinę około 20-30 litrami wody.
- Poczekaj, aż się wchłonie, przywiąż do podpory. Ściółka kręgu pnia o średnicy około 0,5 m.
Jak dbać o surmię w regionie moskiewskim
Sadzenie i pielęgnacja surmii w regionie moskiewskim jest trudniejsze niż w optymalnych dla niej warunkach klimatycznych. Ale w technologii rolniczej nie ma nic nadprzyrodzonego - wystarczy wcześniej przestudiować wszystkie ważne niuanse.
Harmonogram pojenia i karmienia
Podlewanie rośliny jest jedną z najważniejszych czynności rolniczych. Należy go przeprowadzać regularnie, drzewo nie toleruje suszy. Jeśli na zewnątrz nie jest za gorąco, surmię podlewamy co tydzień. Norma dla roślin w wieku poniżej 5 lat to 20-25 litrów wody, dla dorosłych drzew - dwa razy więcej. W upale podlewane częściej, co 3-4 dni. A kiedy lato jest chłodne i deszczowe, wręcz przeciwnie, przerwy wydłużają się do 2 tygodni.
Catalpa jest karmiona w regionie moskiewskim trzy razy:
- Na początku aktywnego sezonu wegetacyjnego stosuje się nawozy mineralne zawierające azot. Raz na 2-3 lata dodatkowo rozsypuje się próchnicę (3-5 l / m²) wzdłuż koła przy pniu, aby zachować żyzność gleby.
- W czasie tworzenia pąków surmię karmi się dowolnym złożonym nawozem do ozdobnych roślin ogrodowych.
- Pod koniec kwitnienia dodaje się potas i fosfor lub specjalistyczne karmienie „jesienne” bez azotu.
Przycinanie i modelowanie korony
W przypadku surmii w regionie moskiewskim wymagane jest tylko przycinanie sanitarne. Odbywa się to wiosną, gdy pąki liściowe nie są jeszcze spuchnięte, ale zawsze w temperaturach powyżej zera. Usuń wszystkie wysuszone, zamarznięte, połamane pędy pod ciężarem śniegu.
Przycinanie ozdobne jest opcjonalne. Surówka stosunkowo dobrze zachowuje kształt „fryzury”. Najlepszy czas na to to późna wiosna lub wczesne lato.
Przygotowanie surówki na zimę na przedmieściach
Odporność na mróz niektórych odmian surmii pozwala im zimować w regionie moskiewskim bez schronienia, ale doświadczeni ogrodnicy, którzy hodują drzewo od ponad roku, zalecają, aby nadal byli ubezpieczeni i zapewniali mu ochronę przed zimnem. Sadzonki 2-3 letnie są szczególnie wrażliwe na niskie temperatury.
Jak schronić surmię na zimę w regionie moskiewskim
W ramach przygotowań do zimy, koło pnia surówki przykrywa się warstwą humusu lub torfu o grubości 10-15 cm, u podstawy pnia wylewa się „kopiec” o wysokości do 30 cm.
W przypadku młodych sadzonek, o ile pozwalają na to wymiary, pędy są wiązane, na wierzch kładzie się specjalne osłony lub pudełka kartonowe o odpowiednim rozmiarze. Do środka wlewa się opadłe liście, trociny, słomę. U dorosłych drzew pień jest owinięty białym materiałem okrywającym, płótnem lub rajstopami nylonowymi w 2-3 warstwach przed pierwszym widelcem.
Ważny! Wiosną schronienie jest usuwane, gdy tylko zaczną się pierwsze odwilże. W przeciwnym razie wzrasta ryzyko ukorzenienia szyjki korzeniowej.Szkodniki i choroby
Ogólna odporność surówki jest wysoka, nawet w klimacie, który nie do końca jest dla niej odpowiedni. Jeśli sadzenie i pielęgnacja na przedmieściach odbywa się zgodnie z „wymaganiami” rośliny, problemy z drzewem są mało prawdopodobne.
Najczęstszym szkodnikiem dla surmii jest szkodnik popiołu. Te małe zielone chrząszcze osiągają szczyt późną wiosną i wczesnym latem. Żywią się liśćmi rośliny, w ciągu kilku dni zjadając je do łodyg. Aby z nimi walczyć, zaleca się leki Decis-Profi, Fastak, Kinmiks.
Znacznie bardziej niebezpieczne dla surmii w regionie moskiewskim jest rogogon. Dorosłe osobniki przypominające szerszenie składają jaja w pęknięciach kory. Wylęgające się z nich larwy wgryzają się w drewno, robiąc w nim długie przejścia. Surmia słabnie, więdnie, zwykle nie da się jej uratować. W celu zapobiegania wymagane jest comiesięczne stosowanie wszelkich środków owadobójczych o szerokim spektrum działania.
W chorobach grzybiczych surmia, z nadmiernie obfitym podlewaniem lub mechanicznym uszkodzeniem korzeni, jest często zakażona więdnięciem. Liście na drzewie żółkną i opadają znacznie wcześniej niż oczekiwano. Surmię można wyleczyć tylko we wczesnych stadiach rozwoju choroby; pomogą w tym wszelkie fungicydy.
Wniosek
Sadzenie i pielęgnacja surmii w regionie moskiewskim to dość skomplikowany proces, który wymaga znajomości niuansów technologii rolniczej. Ale dekoracyjność drzewa, jego oryginalność i obfitość kwitnienia w oczach ogrodników w pełni opłacają się za czas i wysiłek. Catalpa w regionie moskiewskim niezmiennie przyciąga uwagę na miejscu, tworzy niezwykły akcent w projektowaniu krajobrazu, wywołując skojarzenia z tropikami.
