Repis (dzika porzeczka): właściwości użytkowe, gdzie rośnie, gatunek, uprawa i pielęgnacja na miejscu

Dobroczynne właściwości świerszcza (dzikiej porzeczki) są szeroko znane w medycynie domowej i kuchni. W tym samym czasie możesz wyhodować krzew w ogrodzie w dowolnym regionie, jest bardzo bezpretensjonalny i odporny.

Opis dzikiej porzeczki ze zdjęciem

Roślina jest wysoka iw wieku dorosłym może rozciągać się 2-3 m. Na zdjęciu krzewu dzikiej porzeczki widać, że pędy są pionowe, pokryte charakterystycznymi trójklapowymi liśćmi o ciemnozielonym kolorze.

Repis kwitnie pod koniec maja małymi żółtymi kwiatami o średnicy do 1 cm, wydzielając silny przyjemny aromat. Jagody dojrzewają w lipcu, a proces ten trwa do września. Na zdjęciu dzikiej porzeczki widać, że owoce są okrągłe i lekko podłużne. Średnica zwykle osiąga 1 cm, smakuje kwaśno z lekką słodką nutą.

Gdzie rośnie dzika porzeczka

Repis można znaleźć najczęściej w regionach o surowym klimacie, na Syberii i Uralu. Do wzrostu krzew wybiera brzegi zbiorników, jarów i bagien, podmokłe obszary lasów.

Rodzaje leśnych dzikich porzeczek

In vivo przepisanie można znaleźć w dwóch formach:

• czarna dzika porzeczka - rośnie wszędzie na Uralu i Syberii, na środkowym pasie, a nawet w regionach południowych;
  

  

• czerwona dzika porzeczka - występuje na środkowym pasie iw północnych regionach, owocuje jaskrawoczerwonymi jagodami.
  

  

Ważny! Czerwona porzeczka-repis ma wyraźny kwaśny smak, dlatego rzadko jest spożywana w czystej postaci.

Skład i wartość cietrzewia

Porzeczka leśna to roślina o bogatym składzie chemicznym. Jagody zawierają:

• witaminy A, C i E;
• Witaminy z grupy B;
• kwas nikotynowy PP;
• pektyny i olejki eteryczne;
• kwasy organiczne;
• naturalne cukry i garbniki;
• krzem, molibden i kobalt;
• mangan i miedź;
• potas i sód.

Składniki odżywcze w spisie reprezentowane są głównie przez węglowodany - łącznie zajmują 7,3 g. Ponadto jagody zawierają około 1 g białka, a udział tłuszczów wynosi tylko 0,4 g

Zawartość kalorii

Jagody dzikiej porzeczki to bardzo dietetyczny przysmak. Wartość odżywcza porcji na 100 g nie przekracza 44 kcal, dzięki czemu możesz stosować produkt bez obaw o swoją sylwetkę.

Dlaczego dzika porzeczka jest przydatna dla ludzkiego ciała

Jagody Recipe są cenione nie tylko za ich orzeźwiający smak i wszechstronność. Mają wiele korzystnych właściwości, takich jak:

• pobudzają pracę żołądka i przyspieszają procesy metaboliczne w przewodzie pokarmowym;
• pomoc w niedoborze witamin;
• działają silnie przeciw przeziębieniu i podnoszą odporność;
• poprawiają kondycję skóry i przyspieszają procesy regeneracji;
• wzmacniają naczynia krwionośne i pomagają zwalczać szkodliwy cholesterol;
• mają działanie przeciwnowotworowe i mogą służyć jako profilaktyka onkologiczna;
• chronić wzrok;
• korzystnie wpływają na pamięć i zwiększają wigor.

Przydatne jest, aby kobiety stosowały jagody i oparte na nich leki z tendencją do obrzęków, dzikie porzeczki mają wyraźne działanie moczopędne.

Wykorzystanie dzikich porzeczek w medycynie ludowej

Jagody są używane do przygotowywania licznych naparów leczniczych i wywarów. Dzięki dużej ilości mikroelementów i witamin działają wzmacniająco.

Napar przeciwgorączkowy z jagód cepis

Owoce zawierają dużo kwasu askorbinowego, dzięki czemu pomagają pocić się podczas przeziębienia i obniżają wysoką gorączkę. Do celów leczniczych przygotowuje się taki napar:

• 1 dużą łyżkę świeżych lub suszonych jagód zalać 200 ml wrzącej wody;
• przykryj pokrywką i pozostaw na około 30 minut;
• pij zdrowy napój trzy razy dziennie.

Produkt dobrze działa w temperaturach do 38 ° C. Ale jeśli gorączka jest bardziej intensywna, lepiej jest użyć aptecznych środków na kaszel.

Sok z porzeczek i miód na kaszel

W przypadku zimnego kaszlu i zapalenia oskrzeli możesz użyć tego przepisu:

• świeże jagody ugniata się i filtruje przez zwiniętą gazę lub drobne sito;
• 3 duże łyżki soku miesza się z 1 łyżką naturalnego miodu;
• produkt podzielony na 3 porcje i przyjmowany w ciągu dnia na pełnym żołądku.

Miód i porzeczki zmiękczają gardło, łagodzą podrażnienia i ból oraz wspomagają usuwanie flegmy.

Kruche jagody z miodem na nadciśnienie

W przypadku nadciśnienia warto wziąć tę mieszaninę:

• 2 duże łyżki jagód po ugniataniu wymieszać z 1 łyżką miodu;
• preparat stosowany między głównymi posiłkami do 3 razy dziennie.

Jeśli stosujesz miksturę leczniczą codziennie przez 10 dni, dzikie porzeczki pomogą poprawić stan naczyń krwionośnych i wyregulować ciśnienie.

Odwar na obrzęki i kamicę moczową

Skład spisu zawiera wiele kwasów organicznych i potasu. Daje to jagodom właściwości moczopędne, przy chorobach nerek korzystne jest następujące lekarstwo:

• 5 dużych łyżek szopki, świeżej lub suszonej, zagnieść;
• wlać wodę o objętości 1 litra;
• gotuj przez 5 minut, a następnie nalegaj pod pokrywką przez kolejne 40 minut.

Odfiltrowany środek pobiera się po 150 ml trzy razy dziennie. Bulion pomaga pozbyć się nadmiaru płynów i likwiduje stany zapalne układu moczowego.

Sok z dzikich porzeczek na zapalenie żołądka

Jeśli kwasowość żołądka zostanie zmniejszona, czysty sok z dzikich porzeczek pomoże przyspieszyć trawienie. Jagody należy wycisnąć przez gazę, a następnie produkt za każdym razem zażywać tylko 1 dużą łyżkę.

Uwaga! W przypadku zapalenia żołądka ze zwiększoną produkcją kwasu solnego i wrzodem nie można użyć soku z trzciny, doprowadzi to do podrażnienia błon śluzowych.

Ograniczenia i przeciwwskazania

Wysokie stężenie składników odżywczych w jagodach może być szkodliwe. Nie zaleca się spożywania dzikiej czarnej porzeczki:

• z zakrzepowym zapaleniem żył;
• z wrzodami trawiennymi i zapaleniem wątroby;
• z zapaleniem żołądka o wysokim poziomie kwasowości;
• z doznanymi udarami i atakami serca;
• z indywidualnymi alergiami.

W czasie ciąży przyjmowanie dzikich porzeczek i opartych na nim środków jest możliwe tylko po konsultacji z lekarzem. W okresie laktacji jagody są zwykle wprowadzane do diety nie wcześniej niż po 3 miesiącach - w celu uniknięcia alergii u dziecka.

Co można ugotować z dzikiej porzeczki

Zdrowe owoce porzeczki można spożywać latem na świeżo, zwłaszcza czarny świerszcz o przyjemnym smaku. Dzikie porzeczki są również aktywnie wykorzystywane w przepisach kulinarnych, a mianowicie:

• robić pyszne dżemy i konfitury z jagód;
• przygotowywać kompoty i wyciskać soki;
• używany jako nadzienie do pieczenia;
• dodawany do herbaty dla uzyskania aromatu i delikatnego smaku;
• udekoruj ciasta i wypieki owocami porzeczki.

Dzikie jagody mogą być używane nie tylko świeże. W razie potrzeby są suszone lub mrożone, w obu przypadkach w pełni zachowane są dobroczynne właściwości dzikich porzeczek.

Przepisy na puste porzeczki na zimę

W kuchni szczególnie popularne są słodkie przetwory z dzikich porzeczek. Świetnie smakują, pozostają bardzo zdrowe i można je bezpiecznie przechowywać w lodówce przez całą zimę.

Tradycyjnie pięć minut od spisu

Bardzo popularnym przepisem na dziką porzeczkę jest dżem, którego przygotowanie zajmuje tylko 5 minut.

Czy to jest to konieczne:

• wlej 1,5 kg cukru do dużego rondla i dodaj 1,5 szklanki wody;
• Słodki syrop ugotuj na umiarkowanym ogniu i przytrzymaj przez około 3 minuty;
• zamień 1,5 kg dzikich jagód na kleik w maszynce do mięsa, a następnie dodaj je do syropu;
• po ponownym gotowaniu gotować mieszaninę przez kolejne 5 minut.

Piankę należy przy tym usunąć, a sam dżem wymieszać drewnianą łyżką tak, aby nie przykleił się do dna naczynia.

Gotowy przysmak natychmiast wlewa się do przygotowanych sterylnych słoików, zwija i pozostawia do ostygnięcia pod ciepłym kocem na jeden dzień. Dzięki krótkiej obróbce cieplnej dzika porzeczka zachowuje maksymalne użyteczne właściwości.

Pachnący dżem z dzikiej porzeczki

Inny przepis sugeruje mieszanie dzikich porzeczek z pomarańczą i robienie zdrowego dżemu. Algorytm wygląda następująco:

• dojrzała pomarańcza jest obrana i pozbawiona pestek;
• miazgę sieka się w maszynce do mięsa wraz z 1 kg ciast;
• Do mieszanki wlewa się 1 kg cukru i umieszcza na małym ogniu w dużym rondlu;
• po zagotowaniu dżemu gotuje się przez kolejne pół godziny, ciągle mieszając.

Następnie gotowy przysmak wlewa się do wysterylizowanych słoików, zawija i chłodzi przez jeden dzień. Dżem porzeczkowy z dodatkiem pomarańczy zawiera rekordową ilość witaminy C, dlatego zimą staje się bardzo cennym dodatkiem do diety.

Pyszny i zdrowy dżem z dzikiej porzeczki

Przygotowanie tradycyjnego dżemu rakowego zajmuje trochę więcej czasu, ale rezultat jest bardzo smaczny. Przepis wygląda następująco:

• weź 1 kg jagód raków, 1 kg cukru i pół szklanki wody;
• jagody są myte i suszone na ręczniku;
• wodę wlewa się do emaliowanej patelni i dodaje 1 szklankę cukru;
• po ugotowaniu wlej szklankę porzeczek do syropu i gotuj przez 5 minut, regularnie usuwając pianę.

Następnie będziesz musiał kilka razy dodać składniki na patelnię, po 1 filiżankę. Każdą porcję gotuje się przez 5 minut. Słodycz należy stale mieszać, aby nie wyschła na ścianach i dnie pojemnika. Kiedy wszystkie jagody i cukier znajdą się na patelni, dżem będzie musiał zostać wyłączony, natychmiast wlany do sterylnych słoików i zwinięty, aby pozostawić ciepły, aż ostygnie.

Jak uprawiać dzikie porzeczki na swojej stronie

Repis często występuje na wolności w Rosji, ale znacznie wygodniej jest go uprawiać w letnim domku. Nie jest to trudne - kultura zwiększyła wytrzymałość i zakorzeniła się w każdych warunkach.

wyczucie czasu

Czas sadzenia dzikich porzeczek różni się w zależności od regionu. Na środkowym pasie zaleca się ukorzenienie rośliny późnym latem lub wczesną jesienią, w takim przypadku będzie miała czas na przystosowanie się do gleby przed chłodem. Na Syberii i Uralu sadzenie najlepiej wykonywać wiosną, gdy gleba nagrzewa się do około 10 stopni.

Wybór i przygotowanie sadzonek

Przeżywalność dzikich porzeczek zależy od stanu materiału sadzeniowego. Sadzonka pnącza musi mieć:

• mocne, nie przesuszone korzenie do 20 cm długości;
• rozwinięty system włóknisty;
• kilka zdrewniałych pędów w części nadziemnej do 40 cm długości;
• 3-4 zielone pąki na każdej gałęzi.

Rada! Jeśli sadzonka ma być wykopywana samodzielnie w lesie, to najbardziej ekstremalne potomstwo od dorosłej porzeczki najlepiej zabrać, będzie ona najbardziej rozwinięta.

Przed sadzeniem sadzonkę należy namoczyć w wodzie przez 2 godziny. Możesz także odciąć nadmiar pędów, pozostawiając tylko kilka najsilniejszych.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Co najważniejsze, dzikie porzeczki zakorzeniają się w dobrze oświetlonych miejscach bez silnych przeciągów. Krzew jest bardzo mało wymagający pod względem składu gleby, może rosnąć na każdej glebie. Ważne jest tylko zapewnienie terminowego karmienia i wysokiej jakości drenażu.

Przed sadzeniem zaleca się nawożenie gleby na wybranym terenie - wykopanie i wymieszanie w równych proporcjach z próchnicą. Jeśli wilgotność gleby jest wysoka, można dodać wiadro piasku, aby poprawić jej skład i przepuszczalność powietrza.

Jak sadzić dzikie porzeczki

Algorytm sadzenia wygląda następująco:

• w ziemi wykopuje się dziurę, szerokość i głębokość powinna wynosić około 60 cm;
• około 5 kg nawozów organicznych (humus lub obornik) wlewa się do otworu i dodaje superfosfat w objętości 200 g;
• nawozy posypuje się na wierzchu mieszaniną obornika i gleby ogrodowej;
• sadzonkę ostrożnie opuszcza się na uformowany kopiec, a jego korzenie są rozrzucane na boki;
• dziura jest do końca pokryta ziemią, a koło pnia jest lekko zdeptane.

Bezpośrednio po posadzeniu sadzonkę dzikiej porzeczki należy obficie podlać 10 litrami wody. Następnie ziemię mulczuje się trocinami lub słomą, aby nie wysychała zbyt szybko.

Ważny! Kołnierz korzeniowy dzikich porzeczek nie powinien schodzić pod ziemię, w przeciwnym razie krzew nie będzie mógł normalnie się rozwijać.

Jak dbać o dzikie porzeczki

Pielęgnacja krzewów sprowadza się do kilku prostych kroków. Dzika porzeczka dobrze rośnie i owocuje, jeśli gleba nie wysycha i zwraca się uwagę na karmienie.

Podlewanie

Repis potrzebuje dużo wilgoci, więc jest podlewany co tydzień po posadzeniu. Musisz dodać 1 wiadro wody do kręgu pnia, ważne jest, aby ostrożnie wlać wodę, bez erozji gleby w pobliżu szyjki korzeniowej.

Po miesiącu podlewanie można zmniejszyć do 1 raz w ciągu 2-3 tygodni. Zaleca się nie używać zimnej, ale lekko ciepłej wody.

Top dressing

Zwyczajowo stosuje się nawozy do dzikich porzeczek dwa razy w sezonie:

• wiosną - przed majowym kwitnieniem do gleby należy dodać złożone minerały i ptasie odchody o wysokiej zawartości azotu;
• jesienią - najpóźniej do połowy października spis nawozi się próchnicą warstwą 10 cm lub podlewa roztworem popiołu drzewnego.

Dzika porzeczka dobrze reaguje na wszelkie nawozy organiczne i mineralne. Trzeba tylko pamiętać, że jesienią nie można stosować azotu, pobudza procesy wegetacyjne.

Przycinanie

Jeśli dzikie porzeczki w ogrodzie pełnią funkcje dekoracyjne, to po osiągnięciu 5 roku życia można je przycinać zgodnie z kształtem żywopłotu lub grupy artystycznej. Ale w większości przypadków krzew jest hodowany wyłącznie na owoce. Dlatego stosowane są tylko fryzury sanitarne.

Przycinanie odbywa się wczesną wiosną, przy czym wszystkie połamane i wysuszone gałęzie usuwa się ostrym narzędziem. Z dorosłego krzewu można corocznie usuwać stare pięcioletnie pędy, w takim przypadku roślina stopniowo się odmładza.

Czy muszę przykrywać dzikie porzeczki na zimę?

Repis jest bardzo odporną rośliną i dobrze znosi zimowe warunki na Syberii, Uralu i Dalekim Wschodzie. W żadnej ze stref klimatycznych krzew nie potrzebuje dodatkowego schronienia.

Rada! W razie potrzeby na zimę koło pnia można rzucić 4-5 kg ​​próchnicy. Materia organiczna nie tylko izoluje korzenie, ale także dostarcza im składniki odżywcze.

Szkodniki i choroby

Jak każda uprawa, dzikie porzeczki mogą cierpieć na niektóre choroby grzybowe. Najczęstsze to:

• rdza;
  

  

• mączniak.
  

  

Najczęściej choroby dzikich porzeczek rozwijają się na tle podmokłych i gęstniejących. Możesz im zapobiec, jeśli ściśle przestrzegasz harmonogramu podlewania i regularnie przerzedzasz krzew ze starych, suchych i chorych gałęzi.

Kiedy pojawiają się dolegliwości, dotknięte pędy są odcinane, a krzew jest traktowany płynem Bordeaux lub innymi preparatami na bazie miedzi. Możesz również przeprowadzić opryski profilaktyczne - wiosną przed pęknięciem pąków, przed kwitnieniem i miesiąc po nim.

Wśród owadów szczególnym zagrożeniem dla dzikich porzeczek są:

• mszyca;
  

  

• ćma agrestowa;
  

  

• roztocze nerki;
  

  

• złota rybka porzeczkowa.
  

  

Aby pozbyć się owadów z lekką infekcją, możesz użyć naparu ze skórki cebuli lub roztworu mydła. W przypadku dużej liczby szkodników zaleca się stosowanie insektycydów, np. Karbofos i Chlorophos. Ponieważ grzyby i larwy szkodników zwykle hibernują w glebie na tym stanowisku, każdej jesieni glebę należy wykopać, poluzować i usunąć z resztek roślinnych.

Żniwny

Przy odpowiedniej pielęgnacji dzikie porzeczki mogą przynieść do 8 kg jagód z jednego buszu. Owocowanie rozpoczyna się w drugim roku, ale spis pokazuje maksymalny plon po 5 latach życia.

Pierwsze jagody dojrzewają w lipcu, ale dojrzewają nierównomiernie. Zbiór odbywa się przez 1,5-2 miesiące, owoce spisu są przechowywane na gałęziach przez długi czas i nie kruszą się.

Wniosek

Przydatne właściwości świerszcza (dzika porzeczka) sprawiają, że roślina ta jest bardzo cenna w letniskowej chałupie. Jest łatwa w uprawie, a owoce mogą być używane nie tylko świeże, służą do przygotowania pysznych słodkich smakołyków oraz naparów leczniczych i wywarów.