Porzeczka selechenskaya to wczesna dojrzała odmiana o dużych owocach, jedna z najpopularniejszych w Rosji i krajach sąsiednich. Jego mocne strony to niezmiennie wysoka wydajność, wytrzymałość i smak jagód.
Jest tylko jedna odmiana, która może konkurować z tą popularnością - czarna porzeczka Selechenskaya 2, która jest jej ulepszoną wersją.
Historia hodowlana odmiany
Pomysłodawcą odmiany czarnej porzeczki Selechenskaya jest A.I. Astakhov, który wyhodował ją w 1993 roku w Briańskim Instytucie Badawczym im. V.I. Łubin na podstawie próbek odmiany Seyanets Golubki i linii 32-77. Celem prac hodowlanych było stworzenie odpornego gatunku, który wytrzyma zarówno silne mrozy, jak i wysokie temperatury, a także będzie miał dobrą odporność na mączniaka prawdziwego. Pomimo tego, że cele projektu zostały w pełni osiągnięte, prace nad tą odmianą nie ustały - wkrótce po wpisaniu jej do rejestru państwowego udało się wydobyć czarną porzeczkę Selechenskaya 2, która, sądząc po recenzjach, okazała się jeszcze lepsza.
Obie odmiany są zalecane do uprawy w środkowej i północnej części Rosji.
Opis odmiany porzeczki Selechenskaya
Porzeczka selechenskaya to lekko rozłożysty krzew o średniej gęstości, którego wysokość nie przekracza 1,6 m. Pędy odmiany są koloru jasnoszarego, a gałęzie proste. Ich powierzchnia jest lekko owłosiona. Każdy pęd tworzy co najmniej 10 małych białych kwiatów.
Liście porzeczki są małe, ząbkowane na krawędziach i lekko wypukłe. W opisie odmiany szczególnie podkreśla się wielkość jagód porzeczki Selechenskaya: duże, okrągłe, osiągają 2 cm średnicy i ważą do 5 g. Skórka jagód jest dość gęsta. Owoce są pomalowane na bogaty czarny kolor.
Miąższ jagód jest słodki, bez kwaśnego posmaku. Zawartość cukru w tej odmianie wynosi 7%, zawartość kwasu 2%.
Charakterystyka odmiany
Gatunki Selechenskaya i Selechenskaya 2 od lat są niekwestionowanymi liderami wśród odmian porzeczek. Szczególną popularność zdobyli w centralnej części Rosji, zwłaszcza w regionie moskiewskim.
Odporność na suszę, mrozoodporność
Krzewy porzeczkowe wyróżniają się dobrą odpornością na silne mrozy - z łatwością wytrzymują temperatury do -32 ° C. Pozytywne opinie ogrodników zdobyła również odporność roślin na suszę - krzew kwitnie nawet w temperaturach do + 35 ° C.
Produktywność i owocowanie
Odmiany czarnej porzeczki Selechenskaya i Selechenskaya 2 dojrzewają na początku lipca. Z każdego krzewu można zebrać około 5 kg jagód.
Rada! Lepiej jest zbierać jagody przy suchej pogodzie - w ten sposób zbiory dłużej zachowają świeży wygląd.Zakres owoców
Obie odmiany świetnie nadają się do konserw, ale w ten sam sposób ich jagody nadają się do świeżego spożycia. Ponadto porzeczki służą do gotowania:
- pieczenie;
- soki;
- galaretka;
- wino.
Odporność na choroby i szkodniki
Porzeczka czarna Selechenskaya i jej podgatunki wyróżniają się dobrą odpornością na choroby grzybowe, jednak krzewy są podatne na antraknozę i mączniaka prawdziwego. Roślina nie przyciąga owadów, z wyjątkiem mszyc, ale każdy środek owadobójczy z łatwością sobie z nią poradzi.
Zalety i wady odmiany
Zalety tej odmiany obejmują następujące cechy:
- wielkoowocowy;
- słodki smak jagód;
- zdolność wytrzymywania zarówno bardzo niskich, jak i wysokich temperatur;
- odporność na większość infekcji grzybiczych;
- dojrzałe jagody nie kruszą się z gałęzi;
- niezmiennie wysoka wydajność przy stosunkowo łatwej konserwacji.
Oczywistymi wadami są słaba odporność na antraknozę i mączniaka prawdziwego, a także wymagająca dużej wilgotności gleby.
Jaka jest różnica między porzeczkami selechenskaya i selechenskaya 2
Porzeczka Selechenskaya 2 jest bardzo podobna do swojego poprzednika, ale przewyższa ją pod wieloma względami. Jest mniej wymagający w samoopiece i wydaje większe owoce. Ponadto w opisie odmiany czarnej porzeczki Selechenskaya 2 podano, że jej zimotrwalosc i odporność na suszę są również na wyższym poziomie. Wreszcie roślina praktycznie nie jest chora na mączniaka prawdziwego i antraknozę, które często infekują krzewy czarnej porzeczki Selechenskaya.
W przeciwnym razie obie odmiany są podobne. Sadzenie agrotechniki i późniejsza pielęgnacja są identyczne.
Zasady sadzenia porzeczek
Podczas sadzenia tej kultury z reguły nie ma specjalnych trudności. Niemniej jednak przestrzeganie niektórych zasad techniki rolniczej pozwoli w pełni odkryć potencjał tego bezpretensjonalnego krzewu.
Zalecany czas
Krzewy porzeczki sadzi się jesienią lub wiosną, ale przy sadzeniu jesiennym rośliny lepiej się zakorzeniają. Lepiej jest posadzić odmianę we wrześniu - aby jej system korzeniowy miał czas na wzmocnienie przed nadejściem pierwszych przymrozków.
Wybór odpowiedniego miejsca
Bezpośrednie światło słoneczne może powodować oparzenia liści u roślin, dlatego porzeczki sadzi się w półcieniu lub w miejscu o rozproszonym oświetleniu. Jednocześnie lepiej wybrać miejsca, w których krzewy będą niezawodnie chronione przed silnymi wiatrami.
Czarna porzeczka Selechenskaya nie ma specjalnych wymagań co do rodzaju i jakości gleby, ale jeśli chcesz, możesz ją nawozić przed sadzeniem. W tym celu do gleby dodaje się mieszaninę nitroammofoski (100 g) i popiołu drzewnego (200 g), do której dodaje się 1 wiadro ziemi ogrodowej.
Wybór i przygotowanie materiału do sadzenia
Przy wyborze sadzonek należy zwrócić szczególną uwagę na stan korzeni. Powinny być cienkie, nitkowate, poza dwoma głównymi, mocniejszymi. Część nadziemna nie powinna być uszkodzona - powierzchnia zdrowej rośliny jest gładka w dotyku. Pąki i liście powinny być wolne od plam i płytki nazębnej.
Ciemne cięcie wskazuje na słabą odporność rośliny, często będzie bolało. U zdrowych sadzonek cięcie jest lekkie, z zielonym odcieniem.
Algorytm lądowania
Podczas sadzenia porzeczek ważne jest przestrzeganie zalecanego odstępu między dołów sadzenia. Krzewy sadzi się w odległości 2 m od siebie. Optymalna głębokość wykopu to 50 cm, średnica 50-60 cm.
Procedura lądowania jest następująca:
- Dno wykopanego otworu wypełnia się wiadrem z wodą.
- Po opadnięciu wody sadzonka jest umieszczana w otworze. W takim przypadku ważne jest, aby zabezpieczyć go w pozycji pochylonej. Kołnierz korzeniowy powinien mieć głębokość co najmniej 5 cm.
- Po wyprostowaniu korzeni rośliny dziurę przykrywa się ziemią i lekko ubija.
- Krzew porzeczki jest obficie podlewany (wystarczy 10 litrów wody).
- Po wchłonięciu wilgoci obszar w pobliżu krzewu jest ściółkowany trocinami lub słomą.
Dalsza pielęgnacja porzeczek
Te dwie odmiany są dość bezpretensjonalne, ale brak wilgoci wpływa negatywnie na ukąszenia porzeczki. Jagody stają się mniejsze, a ich smak traci zawartość cukru. Dlatego zaleca się obfite podlewanie porzeczek - średnio zużywa się od 30 do 40 litrów wody na 1 m 2 .
Rośliny przycina się jesienią lub wiosną. Suche pędy można usuwać przez cały rok.
Bardziej szczegółowo funkcje kadrowania opisano w poniższym filmie:
Te odmiany są karmione do woli. W tym celu najlepiej nadają się nawozy zawierające azot i potas.
Pomimo wysokiej mrozoodporności czarnej porzeczki Selechenskaya recenzje podkreślają, że lepiej jest przykryć młode rośliny na zimę. Aby to zrobić, pędy należy związać razem, aby ograniczyć do minimum ryzyko uszkodzenia pąków na wiosnę - silny wiatr może je łatwo powalić, kołysząc gałęziami.
Dorosłe rośliny mogą z łatwością tolerować niskie temperatury do -32 ° C bez schronienia, ale wiosenne przymrozki mogą uszkodzić krzew. W tej chwili lepiej zaizolować go agrofibrą.
Metody hodowli porzeczek
Porzeczki rozmnaża się przez zielone i zdrewniałe sadzonki, które sadzi się jesienią lub wiosną. Sadzonki liściaste zbierane są na początku grudnia, a ich długość powinna wynosić około 20 cm, a średnica 1 cm.
Kolejnym krokiem jest obróbka parafiną materiału nasadzeniowego. Ta procedura zapewni lepsze zatrzymywanie wilgoci. Następnie przetworzony materiał jest zawijany w mokry papier i ceratę, a następnie przenoszony do lodówki.
Uwaga! Zarówno dół, jak i góra sadzonek pokryte są parafiną.Choroby i szkodniki, metody zwalczania i zapobiegania
Czarna porzeczka Selechenskaya często choruje na antraknozę w deszczowe lata, chociaż ogólnie roślina jest dość odporna na choroby grzybowe. Infekcja objawia się brązowymi plamami, które szybko pokrywają liście i wkrótce przenoszą się na gałęzie.
Zapobieganie antraknozie obejmuje
- wykopywanie kręgu tułowia w miesiącach wiosennych;
- terminowe usuwanie suchych liści i pędów z kręgu buszu i pnia;
- usuwanie chwastów w pobliżu buszu.
Jeśli roślina nadal jest dotknięta tą chorobą, jest traktowana dowolnym fungicydem. W okresie wiązania owoców lepiej jest stosować płynny roztwór Bordeaux.
Mączniak prawdziwy to kolejna choroba, na którą narażona jest ta odmiana. Pierwsze oznaki uszkodzenia krzewu to szary nalot na liściach i gałęziach, które wkrótce zaczynają się deformować. Zimą ginie chory krzew.
Przeciw mączniakowi prawdziwemu można stosować zarówno preparaty chemiczne, jak i środki ludowe. Na przykład dobrze sprawdził się roztwór sody i mydła: 30 g sody miesza się z 10 g mydła i rozcieńcza w 3 litrach wody.
Jako środek zapobiegawczy zaleca się:
- nie przekarmiaj krzewów nawozami azotowymi;
- monitorować wilgotność gleby - wysoka wilgotność może wywołać wybuch mączniaka prawdziwego;
- unikać gęstnienia nasadzeń.
Czarna porzeczka Selechenskaya praktycznie nie przyciąga owadów, ale rośliny mogą infekować mszyce, które zjadają liście w możliwie najkrótszym czasie.
Aby tego uniknąć, musisz:
- pozbyć się suchych liści i pędów na czas;
- chwasty;
- przetworzyć krzewy wrzącą wodą na wiosnę.
Kiedy porzeczkę zaatakują mszyce, na jej krzaki stosuje się „Aktellik”.
Wniosek
Porzeczka Selechenskaya to bezpretensjonalna odmiana, którą może uprawiać nawet początkujący. Często nie trzeba go karmić i przykrywać na zimę, a odporność gatunku na większość chorób oszczędza na obróbce chemicznej. Łagodny smak jagód czarnej porzeczki Selechenskaya również nie pozostawi nikogo obojętnym.
