Sadzenie mieczyków na Syberii

Syberia to region o przeważnie ostrym klimacie kontynentalnym. W ciągu dnia, w ciepłym sezonie, sięgającym nawet 30 ⁰ C, w nocy termometr gwałtownie spada do +7 ⁰ C. Czy można mówić o sadzeniu tropikalnych mieczyków na otwartym polu w tak trudnych warunkach?

Jak pokazują doświadczenia amatorów zajmujących się uprawą mieczyków na Syberii, nic nie jest możliwe, a hodowcom-amatorom udało się nawet pozyskać na Syberię odmiany mieczyków, które zachwycają swoim kwitnieniem, mimo trudnych warunków krótkiego syberyjskiego lata.

Agrotechnika

Oczywiście mówiąc o sadzeniu mieczyków na Syberii, przede wszystkim należy zwrócić uwagę na klimat, który nie jest typowy dla uprawy roślin tropikalnych oraz na specyfikę gleby, która ma specyficzny skład w różnych rejonach Syberii. Najpierw jednak zwróćmy uwagę na naturalne warunki pogodowe i glebowe, które są równie niezbędne dla kwiatów na Syberii, jak iw klimacie południowym.

Przygotowanie gleby

Tak więc idealny skład gleby dla mieczyków to piaszczysto-gliniasta i gliniasta gleba. Jednocześnie lekka kompozycja musi być dobrze osuszona, ponieważ wysoka wilgotność jest szkodliwa dla kwiatów i jest idealnym środowiskiem do rozwoju kolonii grzybów. Podwyższona wilgotność gleby na Syberii nie jest rzadkością, dlatego przygotowanie gleby przesądzi o dalszym sukcesie. Odmiany kulturowe mieczyków niestety w ciągu ostatnich dwustu lat otrzymały bogactwo kolorów, rozmiarów i kształtów, ale hodowcy przez ten czas nie zwracali uwagi na kwestię odporności mieczyków na różne choroby.

Oprócz wymagań dotyczących niskiej wilgotności i lekkości gleby, podczas sadzenia mieczyków należy zwrócić uwagę na żyzność gleby. Konieczne jest ostrożne stosowanie nawozów organicznych do uprawy mieczyków. Rośliny te nie lubią kwaśnej gleby, więc torf można aplikować tylko w postaci zwietrzałej, aby nadać obszarowi przeznaczonemu do sadzenia mieczyków dobre napowietrzenie, lekkość i ziarnistość. Na glebach kwaśnych, przygotowanych do sadzenia mieczyków, stosuje się wapno (150-200 g / m ² ).

Uwaga! Lepiej jest stosować wapno dopiero po odpowiednim badaniu laboratoryjnym, z wyjątkiem obszarów, w których przeważa skład torfu w glebie i istnieje pewność, że gleba ma skład kwaśny.

Ze względu na wysoką zawartość azotu dziewanny, ptasie odchody i inne substancje organiczne są używane ostrożnie. Wprowadzenie świeżego obornika jest obarczone infekcją mieczyków. Podczas jesiennych wykopów wprowadzana jest zgniła materia organiczna w ilości 20-25 kg / m ² . Poza nawozami organicznymi, 50 g / m2 ^z superfosfatem powinna być dodana. Stosowanie nawozów potasowych, ale niezawierających chloru, który hamuje rozwój kwiatów i bulw, wpływa pozytywnie na wzrost mieczyków.

Wiosną miejsce przeznaczone do sadzenia mieczyków zostaje poluzowane, pogłębiając horyzont o dodatkowe 3-5 cm.W warunkach wyraźnego klimatu kontynentalnego Syberii głębokie wiosenne kopanie umożliwia szybkie nagrzanie gleby w niższych warstwach. Jednocześnie wprowadzana jest dodatkowa dawka nawozów fosforowych i potasowych. Bezpośrednio przed sadzeniem przygotowana gleba powinna być lekko wilgotna.

Podczas sadzenia pamiętaj o przestrzeganiu zasad płodozmianu. Dotyczy to w szczególności odmian i mieszańców. Wzrost cebuli, czosnku, korzeni korzennych warzyw - pietruszki i selera, jako prekursorów, korzystnie wpływa na wzrost mieczyków. Na liście roślin - poprzedników mieczyków można uwzględnić truskawki, ale pod warunkiem, że po tym miejscu sadzenia zostanie starannie oczyszczone ze szkodników owadzich: ślimaki równie lubią osiedlać się w łóżkach soczystych jagód i bulw roślin.

Rada! Postępuj zgodnie ze schematem sadzenia mieczyków, ponieważ jest to jeden ze sposobów zwalczania chorób i szkodników kwiatów.

Temperatura i światło do sadzenia

Pomimo swojego południowego pochodzenia mieczyki świetnie czują się przy stosunkowo niskiej temperaturze gleby 10 ⁰ C i przy temperaturze powietrza 18-25 ⁰ C. Na Syberii powietrze i gleba nagrzewają się do wymaganego poziomu w każdym regionie na różne sposoby, ale w większości przypadków jest to korzystne reżim temperaturowy do sadzenia występuje w drugiej połowie maja. Nie warto też opóźniać terminów sadzenia na Syberii: letnie ciepłe dni w większości regionów trwają maksymalnie 120 dni, a zimne jesienne deszcze pojawiają się nawet po 80-90 dniach.
Deszczowa pogoda jest najbardziej niebezpieczna dla mieczyków. Susze znoszą znacznie łatwiej niż wilgoć, a bulwy lepiej wykopać jesienią przed nadejściem pory deszczowej, aby mieć jeszcze czas na przygotowanie gleby do sadzenia wiosennego. W sumie średni czas wzrostu masy wegetatywnej i kwitnienia wynosi około dwóch miesięcy.

Cechy sadzenia i uprawy na Syberii

Pełen okres wegetacji mieczyków od momentu wiosennego forsowania trwa około pięciu miesięcy. Ale w niektórych rejonach Syberii na początku sierpnia w tym czasie już pojawia się stały trzask chłodu z gwałtownym spadkiem nocnych temperatur. Takie warunki pogodowe nie pozwalają przez długi czas podziwiać kwitnienia mieczyków, których wysokość dopiero w połowie lub pod koniec lipca.

Oczywiście kwitnące kwiaty mogą przez pewien czas zachwycać ogrodników w formie ciętej, w postaci bukietów w wazonie, ale co z bulwami i „niemowlętami”, które w okresie kwitnienia nadal rozwijają się pod ziemią? Biorąc pod uwagę, że eksperci w uprawie mieczyków zalecają wykopywanie bulw 40-45 dni po kwitnieniu, zadanie zbioru materiału sadzeniowego do przechowywania w okresie zimowym na Syberii jest bardzo skomplikowane.

Metoda sadzenia na otwartym terenie

Najprostszym rozwiązaniem problemu uprawy mieczyków na Syberii jest wiosenne wymuszanie cebul i sadzenie w otwartym terenie w maju w postaci sadzonek, gdy tylko gleba nagrzeje się do wymaganej temperatury i minie zagrożenie nocnymi przymrozkami. Metoda sadzenia pozwala roślinom bezpiecznie zakończyć sezon wegetacyjny w ciepłe lato, a ogrodnik będzie miał możliwość zebrania materiału do sadzenia przed nadejściem pory deszczowej i nadejściem syberyjskich przymrozków.

Aby uzyskać mocne i zdrowe sadzonki bulw, przygotuj glebę i odpowiednie pojemniki na różne rozmiary cebul. Ważne jest, aby przestrzegać wszystkich wymagań agrotechnicznych dotyczących sadzenia dużych i małych bulw, tak jak ma to miejsce podczas sadzenia przygotowanych cebul w otwartym terenie.

Podobnie jak w przypadku sadzenia na zewnątrz, bulwa w doniczce lub pojemniku powinna być umieszczona na głębokości równej czterokrotności jej wysokości. Sadząc sadzonki w jednym pojemniku, obserwuj odległość między cebulkami: dla małych 7-8 cm; dla dużych do 15 cm Aby nie uszkodzić systemu korzeniowego w momencie przesadzania na otwarty teren, lepiej jest użyć plastikowego pojemnika do jednorazowego użytku lub zrobić kubki z folii.
Sadzenie kiełkujących mieczyków powinno odbywać się w fazie pojawienia się drugiej pary liści. Opóźnienie w sadzeniu w otwartym terenie może niekorzystnie wpłynąć na uformowane korzenie, ponieważ na tym etapie zaczyna się już tworzenie korzeni drugiego poziomu. Jeśli bulwy zostaną posadzone później, mieczyki mogą nie kwitnąć.

Kiełkowanie mieczyków pozwala kwiatom spędzać 12-15 dni sezonu wegetacyjnego w optymalnych warunkach stworzonych dla zapewnienia długotrwałego kwitnienia w sprzyjających warunkach atmosferycznych na otwartym polu.

Uwaga! Podczas wymuszania bulw i odbierania sadzonek konieczne jest zapewnienie prawidłowego reżimu świetlnego.

Wszystkie inne środki agrotechniczne dotyczące uprawy mieczyków są zgodne z ogólnymi zasadami pielęgnacji tych roślin. Ta sama metoda nadaje się do uprawy mieczyków w doniczkach lub doniczkach, które umieszcza się w ogrodzie, gdy nadchodzi ciepła pogoda, lub ozdabiają elewację domu. Podczas uprawy w ten sposób konieczne jest zapewnienie obecności wolnej przestrzeni na wysokości i szerokości, aby wygodnie było prowadzić dalszą pielęgnację roślin.

Uprawa w szklarniach i szklarniach

Jeśli metoda wymuszania bulw i sadzenia sadzonek mieczyków z jakiegoś powodu nie jest odpowiednia dla danego regionu Syberii lub nie można stworzyć do tego odpowiednich warunków, drugą opcją jest użycie szklarni lub szklarni do uprawy mieczyków. Te dwie metody mają pewne zalety: kwitnące kwiaty można uzyskać wczesną wiosną lub do pierwszego września.

Rosnące mieczyki w szklarni są częściej wykorzystywane w wyspecjalizowanych gospodarstwach, ale jeśli w letnim domku jest szklarnia lub szklarnia do uprawy warzyw, to z pewnością znajdzie się miejsce na klomb.

Przy stosowaniu tej metody wymagane są prawie takie same warunki agrotechniczne, jak przy sadzeniu w otwartym terenie, ale w szklarniach hoduje się mieczyki do cięcia, dlatego etapy od wymuszenia do cięcia i zbioru materiału sadzeniowego są dokładniej zaplanowane. Podczas uprawy mieczyków w zamkniętej przestrzeni należy zwrócić szczególną uwagę na wietrzenie szklarni, utrzymanie normalnego poziomu wilgotności, który nie pozwala na tworzenie się kondensacji, terminową dezynfekcję gleby i całego wnętrza szklarni.

Komentarz! Duże cebulki mieczyków o średnicy 12-14 cm, kwitną 2 tygodnie wcześniej niż o średnicy 8-10 cm.

Okres spoczynku bulw trwa co najmniej pięć miesięcy od momentu złożenia nasion do przechowywania w zimie. Wymuszanie w szklarni i uprawa mieczyków w szklarni wymagają znacznych dodatkowych kosztów oświetlenia, zwłaszcza jeśli chodzi o północne szerokości geograficzne Syberii. Rozproszone światło słoneczne jest niezbędne dla tych roślin od momentu pojawienia się pędów i dalej, przez cały sezon wegetacyjny: rośliny są bardziej wymagające, aby dostosować się do reżimu oświetlenia i wietrzenia niż do wilgotności.

Ogrody, jako tymczasowe schronienie na południowej Syberii, wczesną wiosną mogą służyć nie tylko do wtłaczania mieczyków w ziemię, ale także jako sposób na szybsze ocieplenie gleby na północnej Syberii. Jesienią, po przetworzeniu obszaru przeznaczonego do uprawy mieczyków, rozsypując biopaliwo podczas kopania, przykryj go folią. Obornik lub kompost wraz z pierwszymi ciepłymi promieniami słońca emitują azot, który ogrzewa glebę, dzięki czemu możliwe jest stworzenie roślinom warunków niezbędnych do sadzenia i dojrzewania bulw w optymalnym czasie, nawet w najcięższych rejonach Syberii.

Syberyjskie odmiany mieczyków - mit czy rzeczywistość

Można by doradzić ogrodnikom, miłośnikom mieczyków, aby doradzali zakup bulw syberyjskich, tak jak ma to miejsce w przypadku innych roślin, wśród których wybiera się najwcześniejsze i najtwardsze odmiany. Ale hodowla to nauka wymagająca bardzo długofalowej selekcji roślin pod kątem ich charakterystycznych cech, które uodparniają się i pojawiają się w następnych pokoleniach.

Po dokładnym przestudiowaniu tylko niektórych prac hodowców zajmujących się hodowlą mieczyków okazuje się:

• Wszystkie dotychczasowe prace hodowlane ukierunkowane były głównie na uzyskanie odmian i mieszańców o różnych walorach dekoracyjnych.
• Spośród 250 znanych gatunków, w tym ponad 5000 odmian tej rośliny, tylko niektóre gatunki „dzikich” mieczyków, które rosną w naturze i nie wymagają specjalnych warunków, są odporne na choroby i trudne warunki klimatyczne. Oczywiście ich dane dekoracyjne są znacznie gorsze od odmian ogrodowych i elitarnych, ale nie mogą przetrwać syberyjskiego chłodu.
• Najważniejszy czynnik: zdaniem ekspertów cechy odmianowe mieczyków są zachowane przez krótki czas - nie dłużej niż 10 lat, a ponadto w idealnych warunkach wzrostu. Większość żarówek jest wyrzucana w wieku czterech lat z różnych powodów. Oznacza to, że nie jest jeszcze możliwe pełne utrwalenie cech odmianowych w celu przejścia do następnego etapu selekcji, co wynika również z botanicznych cech kwiatów.

Trzy argumenty niszczą mit o istnieniu odpornych odmian mieczyków na Syberii. Do tej pory możemy śmiało stwierdzić, że wyhodowano ogromną liczbę pięknych mieszańców i że tropikalni „goście” na syberyjskiej ziemi wymagają uwagi i troskliwej opieki. Odporne odmiany mieczyków na Syberię to kwestia przyszłości.