Odmiany małych bulwiastych bylin do ogrodu

Projektanci krajobrazu wolą sadzić małe bulwiaste rośliny w dużych grupach. Dobrze komponują się z innymi niskobulistymi roślinami lub okrywą.

Funkcje lądowania

Byliny zaczynają kwitnąć wczesną wiosną. Niektóre z nich pojawiają się, gdy tylko śnieg zacznie topnieć. Wieloletnie kwiaty drobnokwiatowe należy sadzić jesienią. Optymalny okres sadzenia to początek września.

Popularne są następujące rodzaje bylin drobnokwiatowych:

• przebiśniegi (galanthus);
• zarośla;
• krokusy;
• muscari;
• Pushkinia.

Jeśli posadzisz je blisko siebie, to pierwszej wiosny będą zadowolone z obfitego kwitnienia. Ale po 1-2 latach, z zastrzeżeniem gęstego lądowania, będą musieli usiąść. Jeśli drobno-bulwiasty jest zatłoczony, kwiaty stają się małe. Optymalna odległość między cebulami podczas sadzenia wynosi 10 cm.

Optymalna głębokość sadzenia bylin drobnokwiatowych wynosi 8-15 cm. Dzieci sadzi się nie tak głęboko, jak dojrzałe cebulki. Ale podczas lądowania należy skupić się na użytych glebach. Na glebach lekkich żyznych można je sadzić głębiej, ale na glebach gęstych nie zaleca się zakopywania roślin.

Nie zaleca się sadzenia bylin blisko powierzchni gleby, ponieważ zimą mogą umrzeć, gdy gleba zamarznie.

Komentarz! Każdego roku bulwiaste kultury są same grzebane.

Przed sadzeniem bylin drobnokwiatowych należy je dokładnie zbadać. Powolne, pomarszczone, zepsute, zgniłe żarówki są odrzucane. Zaleca się, aby wcześniej zdrowe okazy były traktowane roztworami dezynfekującymi; do tych celów lepiej jest użyć Maxim lub różowego roztworu nadmanganianu potasu.

Dbanie o rośliny o małych cebulach

Byliny drobnokwiatowe to bezpretensjonalne rośliny. Kwitną lepiej, gdy są sadzone na lekkich żyznych glebach, ale po nawożeniu obserwuje się dobre kwitnienie nawet na ciężkich glebach.

Podczas sadzenia należy je łączyć z innymi kwiatami, ponieważ po zakończeniu sezonu kwitnienia liście obumierają. W przypadku braku innych roślin obszar uprawy będzie wyglądał jak łyse plamy w środku lata. Wiele osób woli łączyć je z niskimi bylinami. Idealne są floks szydłowaty, orbietta i gont. Zimą pomogą zapobiec zamarzaniu gleby.

Uprawy drobno bulwiaste powinny znajdować się w dobrze oświetlonych miejscach, chociaż nie boją się odrobiny cienia. Te byliny wymagają umiarkowanego podlewania. Stała wilgoć, stagnacja wilgoci w glebie doprowadzi do pojawienia się różnych chorób i śmierci roślin. Podczas podlewania z góry lub podczas opadów woda może gromadzić się w kwiatostanach. W takim przypadku łodyga może pęknąć pod ciężarem kwiatu.

Byliny drobnokwiatowe wymagają umiarkowanego karmienia. Nie jest konieczne stosowanie dużej liczby różnych nawozów. Przed sadzeniem niewielką ilość próchnicy można dodać do gleby.

Ważny! Pożądane jest karmienie wcześniej posadzonych upraw nawozami mineralnymi, które nie zawierają azotu.

W przeciwnym razie na bylinach o małych cebulach zaczną tworzyć się bujne liście, a kwitnienie pogorszy się.

Popularne typy

Tworząc projekt krajobrazu, konieczne jest zrozumienie specyfiki sadzenia i uprawy każdego rodzaju drobnokwiatowych kwiatów. Zwróć uwagę na to, że hodowcy kwiatów potrzebują okresu kwitnienia, odporności na niskie temperatury, sposobu rozmnażania roślin.

Przebiśnieg

Galanthuses są uważane za najbardziej znany rodzaj pierwiosnków drobnokwiatowych. W naturze występuje około 18 gatunków, ale na poletkach osobistych najczęściej spotyka się gatunki śnieżnobiałe i szarotki.

Kwitną wczesną wiosną. Gdy tylko śnieg zacznie topnieć z ziemi, wykluwają się pierwsze zielone liście. Są uważane za bezpretensjonalne rośliny, galanthusy dobrze rosną i kwitną nawet przy braku jakiejkolwiek opieki. Ale doświadczeni hodowcy kwiatów zalecają przesadzanie ich co 5 lat. Zalecenie to wynika z faktu, że cebulki stopniowo się pogłębiają, z tego powodu później zaczynają przebijać się z ziemi.

W naturze dobrze rosną w lasach, więc zacienione, dobrze nawilżone i chłodne miejsca są idealne do sadzenia przebiśniegów. Te byliny nie wymagają karmienia, ale podczas nawożenia ich kwiaty będą bardziej obszerne i piękniejsze, a okres kwitnienia wydłuży się.

Podczas wysiadania należy kierować się następującymi zasadami:

• głębokość sadzenia 10 cm;
• odległość między żarówkami wynosi 6-7 cm.

Gleby powinny być dobrze osuszone, przebiśniegi nie tolerują dobrze stojącej wody. Ponadto gleba, na której rosną, musi być stale odchwaszczana. Chwasty pozbawiają glebę składników odżywczych, ponadto chwasty mogą zawierać dużą liczbę owadów.

Po kwitnieniu liście zaczynają stopniowo obumierać. Nie musisz go odcinać, musisz poczekać, aż zmieni kolor na żółty i sam wyschnie. Przesadzanie, sadzenie przebiśniegów jest możliwe dopiero po wyschnięciu całego listowia i przejściu rośliny w stan spoczynku. Optymalny okres do manipulacji roślinami to lipiec-październik.

Proleska

Wielu hodowców zakochało się w scilla (scilla) za jej bezpretensjonalność, atrakcyjny wygląd, wczesne kwitnienie i szybkie rozmnażanie. Można je sadzić zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i zacienionych. Nie są wymagające w warunkach wzrostu.

Pasty kwitną natychmiast po stopieniu się śniegu. Pojawiają się na nich biało-niebieskie małe kwiatki. Wymagają dużej ilości wilgoci do obfitego, długiego kwitnienia. Ale woda nie powinna stagnować w glebie, scilli lepiej rosną i kwitną na osuszonych glebach. Dobrze wyglądają we wczesnych klombach, na alpejskich wzgórzach, w skalniakach.

Uwaga! Pasty rozmnażają się przez nasiona i dzieląc cebulki.

Zaleca się przeszczepianie Scylli co trzy lata. Aby wydłużyć okres kwitnienia, zwiększyć intensywność rozmnażania, można te byliny karmić w okresie przed kwitnieniem nawozami potasowymi.

Muscari

Muscari to atrakcyjny, bezpretensjonalny kwiat. Wielu ogrodników zna to pod nazwą hiacynt myszy, cebula żmija. Ta roślina wieloletnia o małych bulwach wymaga dużo światła. Biorąc pod uwagę, że kwitnie w kwietniu, można go sadzić nawet między drzewami. W tym okresie nie ma na nich liści, nie tworzą cienia.

Muscari można sadzić na każdej glebie, z wyjątkiem ciężkiej gliny. Ale najlepiej kwitną na luźnej, żyznej glebie, do której zastosowano nawozy organiczne. Zaleca się zastosowanie 5 kg humusu lub kompostu na każdy m2 ^w glebie.

W jednym miejscu te byliny rosną przez 6-8 lat z rzędu. Po określonym czasie pożądany jest przeszczep. Jeśli tak się nie stanie, kwitnienie znacznie się pogorszy.

Konieczne jest sadzenie cebul na głębokość równą 2-3 ich średnicom: duże cebule zakopuje się o 7-8 cm, małe o 4 cm Podczas tworzenia projektu krajobrazu zaleca się sadzenie muscari w grupach po 6-10 sztuk, sadzi się je w odległości do 10 cm. od przyjaciela. Nie trzeba robić otworu na każdą żarówkę, wielu kopie małe rowy.

Krokusy

Wielu hodowców uwielbia krokusy o małych bulwach ze względu na ich bezpretensjonalność i atrakcyjność. Te pierwiosnki pojawiają się w ogrodzie na przełomie marca i kwietnia, czasem ich liście przebijają się nawet przez topniejący śnieg.

Wiosenne krokusy zaleca się sadzić we wrześniu-październiku. Duże cebulki zakopuje się na głębokość 10 cm, małe na 6 cm, przy sadzeniu dzieci jest wystarczająca ilość otworów o głębokości 3 cm. Małe bulwiaste krokusy sadzi się tak, aby między nimi pozostawała odległość do 10 cm.

Te byliny preferują gleby lekkie, przepuszczalne i pożywne. Na terenach podmokłych i ciężkich glebach gliniastych nie rosną.

Ważny! Do karmienia krokusów można użyć nawozów mineralnych. Stosuje się je dwukrotnie: wczesną wiosną, gdy gleba jest jeszcze pokryta śniegiem, w okresie kwitnienia. Surowo zabrania się używania świeżego obornika do karmienia.

Liście krokusa pojawiają się jednocześnie z kwiatami, czasami wyłamują się z ziemi nieco później niż szypułki. Kwiaty większości gatunków mają kształt kielicha, ale są podwójne. Kolor krokusa jest uderzający w swojej różnorodności. Kwiaty mogą być niebieskie, białe, żółte, liliowe. Istnieją również opcje dwukolorowe.

Pushkinia

Równocześnie z zagajnikami wczesną wiosną spod śniegu wyłania się Puszkinia. Cebulki tej drobnokwiatowej byliny są małe, ich średnica zwykle nie przekracza 2 cm, powinny być pokryte małymi brązowymi łuskami.

Pushkinia rośnie w jednym miejscu bez przeszczepów przez 7-8 lat, wtedy wskazane jest sadzenie przerośniętych cebul. Optymalnym okresem sadzenia tej drobnokwiatowej byliny jest czas, kiedy liście zaczynają żółknąć. W tym momencie wszystkie żarówki są trzymane razem, a gdy zostaną wykopane, nie zostaną zdezorientowane. Możesz je sadzić od razu, ale niektórzy wolą odłożyć czas zejścia na ląd na wrzesień-październik.

Ogrodnicy wolą sadzić puch przypominający drzewo. Ma bladoniebieskie kwiaty w kształcie dzwonka, z niebieskim paskiem biegnącym pośrodku każdego płatka. Kwiatostany w Pushkinia są racemiczne, kwiaty są na nich gęsto zgrupowane.

Wysokość szypułek jest niewielka. Zwykle rosną nie więcej niż 15-20 cm, więc podczas sadzenia lepiej jest preferować obszary między kamieniami, skalniakami. Dobrze wyglądają w ogrodach między drzewami, ale w tym przypadku należy je sadzić na dużych połaciach.

Pushkinia, podobnie jak inne rośliny drobnokwiatowe, jest bezpretensjonalną byliną. Ale lepiej sadzić go w słonecznych miejscach, chociaż trochę cienia nie zaszkodzi. Konieczne jest wybranie miejsc z żyznymi, dobrze przepuszczalnymi glebami.