Rutabaga (łac. Brassica napobrassica) to dwuletnia roślina pastewno-pokarmowa, gatunek z rodzaju kapusta z rodziny Cruciferous. W niektórych regionach Rosji nazywa się go bushma, grookhva, earthling, żółtaczka, bruchka, bukhva, kalivka, niemiecka lub szwedzka rzepa. W życiu codziennym rutabagi nazywane są zwykle burakami pastewnymi, chociaż roślina ta pochodzi z zupełnie innej rodziny.
Po raz pierwszy rutabaga pojawiła się w starożytności na Morzu Śródziemnym w wyniku naturalnego skrzyżowania jednej z form rzepy z jarmużem, ale pierwsza wzmianka o brukwi pochodzi z 1620 r. - to wtedy szwajcarski botanik Kaspar Baugin opisał tę roślinę, zwracając uwagę, że brukwi rośnie naturalnie w Szwecji ...
Inne źródła podają, że rutabaga pochodzi z Syberii, a stamtąd dotarła na Półwysep Skandynawski. Największą popularność Rutabaga zdobył w Szwecji, Finlandii i Niemczech. Nawiasem mówiąc, Heinrich Goethe bardzo ją kochał.
Posłuchaj artykułu
Sadzenie i pielęgnacja rzepy
- Sadzenie: wysiew nasion na sadzonki - na początku kwietnia, sadzenie sadzonek w gruncie - zwykle w połowie maja.
- Oświetlenie: jasne światło słoneczne.
- Gleba: żyzna piaszczysto-gliniasta, uprawna torfowa lub gliniasta o pH 5,5-7,0 na obszarze z głębokimi wodami gruntowymi.
- Podlewanie: 3-5 razy w sezonie przy zużyciu 10 litrów wody na 1 m² działki.
- Nawóz pogłówny: 1 - z gnojowicą 2 tygodnie po posadzeniu sadzonek w ziemi, 2 - z roztworem kompletnego nawozu mineralnego podczas formowania roślin okopowych.
- Rozmnażanie: nasiona.
- Szkodniki: mucha kiełkująca, chrząszcz rzepakowy, ślimaki ślimakowe, robaki, mszyce, ćmy, pchły, muszka jarej i babanukha.
- Choroby: leucorrhoea, choroba filcowa, kila, mozaika, bakterioza naczyniowa i czarna noga.
Warzywo Rutabaga - opis
Warzywo Rutabaga jest rośliną odporną na zimno i suszę. Rutabaga spokrewniona jest z takimi uprawami jak rzepa, rzodkiew, rzodkiew, chrzan, gorczyca, rzepa i wszystkie rodzaje kapusty. W pierwszym roku wzrostu w rzepie tworzy się roślina okopowa i rozeta liści, aw drugim szypułki i nasiona. Łodyga rośliny jest wysoka, liściasta, liście prawie nagie lub owłosione, w kształcie liry, pierzasto ścięte. Wszystkie naziemne części brukwi są szaro-szare. Kwiaty z żółtymi płatkami zebrane są w kwiatostan racemiczny, owoc jest długi, gładki lub grudkowaty z ciemnobrązowymi kulistymi nasionami.
Kształt roślin okopowych w zależności od odmiany może być cylindryczny, kulisto-płaski, okrągły lub owalny, miąższ - biały lub różne odcienie żółci. Pod względem smaku rutabaga jest podobna do rzepy, ale przewyższa ją wartością odżywczą. Tematem naszego artykułu jest sadzenie i pielęgnacja brukwi na otwartym polu, ale powiemy również, jakie odmiany brukwi istnieją na otwartym terenie, kiedy sadzić brukwi na środkowym pasie, jak brukwi są sadzone wiosną, a jak przed zimą, jak zbierać brukwie po dojrzewaniu, jak przebiega prawidłowe przechowywanie brukwi, a podamy wiele ciekawych i potrzebnych informacji.
Uprawa brukwi z nasion
Wysiew nasion brukwi
Uprawa brukwi zaczyna się od wysiewu nasion na sadzonki - przy uprawie sadzonek w domu młode rośliny nie są atakowane przez pchły krzyżowe i inne szkodniki. Przed siewem nasiona dezynfekuje się przez godzinę w roztworze czosnku, do przygotowania którego zalewamy wodą w ilości 100 g 25 g posiekanego czosnku. Po obróbce nasiona myje się czystą wodą i suszy. Zaleca się również kiełkowanie nasion przed siewem: są one owinięte wilgotną szmatką, aż z nasion pojawią się małe, białe kiełki.
Nasiona Szweda wysiewa się na początku kwietnia, około 40 dni przed sadzeniem w ziemi, osadzając je na głębokości 1-1,5 cm w wilgotnym podłożu umieszczonym w głębokich skrzynkach. Aby uzyskać bardziej równomierne rozprowadzenie nasion podczas siewu, wymieszaj je w stosunku 1: 1 z proszkiem do zębów lub przesianym superfosfatem. Odległość między nasionami w rzędzie powinna wynosić 2-3 cm, a między rzędami - 6-7 cm Uprawy przykrywa się szkłem lub folią i utrzymuje w temperaturze 17-18 ºC.
Uprawa sadzonek brukwi
Jak dbać o rutabagę, gdy nasiona zaczynają kiełkować? Gdy tylko pojawią się kiełki, zdejmuje się pokrywę z upraw i przenosi skrzynkę do pomieszczenia o temperaturze 6-8 ºC, a po tygodniu temperaturę podnosi się do 12-15 ºC. Opieka nad rzepą w okresie sadzenia polega na regularnym podlewaniu, spulchnianiu gleby i przerzedzaniu sadzonek.
Pick Rutabaga
Jak już wspomniano, nurkowanie sadzonek rzepy jest wysoce niepożądane, ponieważ korzenie sadzonek można łatwo uszkodzić. Dlatego zalecamy uprawę sadzonek w głębokim pudełku.
Przed przesadzeniem sadzonek do łóżka ogrodowego utwardza się je przez 10-12 dni, codziennie wyprowadzając na świeże powietrze i stopniowo wydłużając czas trwania zabiegu. Kiedy sadzonki mogą spędzić dzień na ulicy, można je przesadzić do ogrodu.
Sadzenie brukwi w otwartym terenie
Kiedy sadzić brukwi na zewnątrz
Na pytanie "kiedy sadzić brukwie w otwartym terenie?" już odpowiedzieliśmy - za około czterdzieści lub pięćdziesiąt dni od momentu siewu, kiedy sadzonki będą miały 4-5 liści. Termin sadzenia brukwi w ziemi również zależy od pogody, ale przybliżony czas to połowa maja. W tym samym czasie odbywa się sadzenie brukwi na przedmieściach. Przed pobraniem próbek sadzonki brukwi są obficie podlewane.
Gleba dla brukwi
Rutabagi sadzi się na glebach obojętnych: optymalne pH powinno zawierać się w przedziale 5,5-7,0. Kwaśna gleba będzie musiała zostać wapnowana, w przeciwnym razie rutabaga może boleć i będzie znacznie gorzej przechowywana. Pod względem składu gleba dla brukwi powinna być żyzna - piaszczysto-gliniasta, gliniasta lub torf uprawny. Bardzo ważne jest, aby gleba na miejscu była przepuszczalna dla wilgoci, ale wody gruntowe muszą być głębokie.
Rutabagi najlepiej uprawiać po uprawach takich jak ogórki, pomidory, rośliny strączkowe, dynia, melony, bakłażany, papryka, dynia, cukinia i ziemniaki, ale po roślinach krzyżowych (rzodkiew, rzodkiew, rzepa, daikon, rzepa, rzeżucha, chrzan itp.) każda kapusta) rutabagi sadzi się dopiero po 4-5 latach.
Przygotuj miejsce z wyprzedzeniem: jesienią do głębokiego wykopu dodaj 3-4 kg kompostu, obornika lub próchnicy, 15 g mocznika, 30-40 g superfosfatu i 25-30 g soli potasowej na każdy m². Jeśli zachodzi potrzeba wapnowania terenu popiołem drzewnym lub mączką dolomitową, zrób to również jesienią, ale nie w tym samym czasie co nawożenie.
Jak sadzić rutabagi w otwartym terenie
Sadzenie brukwi w otwartym terenie odbywa się w dołkach umieszczonych w odległości 20 cm w rzędzie, w rozstawie rzędów 45-50 cm Przed sadzeniem dołki są obficie podlewane. Sadząc sadzonki, zanurz korzenie każdej z nich w glinianej masie i odetnij część liści. Podczas kopania rutabagów upewnij się, że jego szyjka korzeniowa nie jest zakopana w ziemi. Po posadzeniu lekko zagęścić glebę i ponownie podlać grządkę. Chroń sadzonki przed słońcem przez pierwsze kilka dni.
Sadzenie brukwi przed zimą
Podczas sadzenia brukwi zimą sadzonki wydają się przyjazne i nawet wiosną, a zbiory dojrzewają 2-3 tygodnie wcześniej niż przy siewie wiosennym. Siew przeprowadza się późną jesienią, kiedy gleba zamarza do głębokości 2-5 cm. Działkę uprzednio poluzowuje się i nawozi do głębokich wykopów - na każdy m² dodaje się 6 kg próchnicy, 25 g superfosfatu, 15 g soli potasowej i funt popiołu drzewnego.
Następnie w glebie wykonuje się otwory o głębokości 2,5-3 cm w tej samej odległości, co podczas sadzenia sadzonek, w każdym dołku umieszcza się warstwę piasku i umieszcza się na niej 2 nasiona brukwi. Nasiona przykrywa się również warstwą suchego piasku o grubości 1-1,5 cm, na którą kładzie się warstwę kompostu torfowego lub humusu.
Pielęgnacja rzepy
Jak wyhodować rzepę
Zarówno sadzenie, jak i pielęgnacja rzepy nie są trudne. Uprawa brukwi na otwartym polu wiąże się z zastosowaniem zwykłych procedur dla każdego ogrodnika - podlewania, hulania, spulchniania odstępów między rzędami, pielenia, karmienia i ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami. Hilling brukwi odbywa się w momencie powstania rozet liści okrywowych.
Najwygodniej jest spulchnić glebę na głębokość 4-8 cm po podlaniu lub deszczu. Pierwsze staranne rozluźnienie przeprowadza się kilka dni po posadzeniu sadzonek w ziemi, drugie, gdy gleba w ogrodzie jest poluzowana tydzień po pierwszym spulchnieniu. W sumie w sezonie konieczne jest wykonanie 4-5 poluzowań, łącząc je z odchwaszczaniem terenu.
Podlewanie brukwi
Rutabaga kocha wilgoć, ale nadmierna wilgoć powoduje, że korzenie stają się wodniste, dlatego podlewaj grządkę tylko 3-5 razy w sezonie. Przy niewystarczającym podlewaniu roślina okopowa rzepy będzie twarda i gorzka, a ponadto roślina zakwitnie przed czasem.
Jak podlewać rutabagi? Przybliżone zużycie wody wynosi 10 litrów na 1 m² i staraj się wylewać wodę tak, aby nie zmyła gleby z wierzchu rośliny okopowej, ponieważ wytworzy na niej zielony kolor, co obniży wartość odżywczą produktu.
Górny opatrunek z brukwi
Uprawa i pielęgnacja rutabag polega na wprowadzaniu nawozów do gleby. Co, kiedy i jak nawozić brukwią? Pierwsze karmienie sadzonek przeprowadza się dwa tygodnie po posadzeniu sadzonek w otwartym terenie. Nawożenie brukwi przeprowadza się gnojowicą po podlaniu terenu. Drugie dokarmianie w postaci roztworu złożonych nawozów mineralnych stosuje się, gdy rośliny zaczynają tworzyć okopowe - brukiew bardzo kocha potas, a fosfor zwiększa zawartość cukru w roślinie okopowej.
Należy pamiętać, że rutabaga dobrze reaguje na wprowadzenie do gleby manganu, boru i miedzi, zwłaszcza że z powodu braku boru miazga warzyw korzeniowych ciemnieje i traci smak.
Przetwarzanie Rutabaga
Po posadzeniu sadzonek na rabacie, rośliny sproszkowano popiołem drzewnym. Odbywa się to w celu ochrony młodych roślin przed pchłą krzyżową, która infekuje wszystkie uprawy kapusty. W okresie wegetacji należy uważnie obserwować brukselkę, aby w porę wykryć objawy choroby lub oznaki szkodników i natychmiast podjąć działania w celu wyeliminowania problemu.
Bądź przygotowany na stosowanie tradycyjnych metod zwalczania chorób i szkodliwych owadów lub w razie potrzeby użyj środków owadobójczych i fungicydów. Ale nie zapominaj, że traktowanie roślin chemikaliami powinno odbywać się nie później niż miesiąc przed zbiorem.
Szkodniki i choroby brukwi
W rzepie, podobnie jak w rzepie, rzodkiewka, chrzan i wszystkie rodzaje kapusty, choroby i szkodniki są takie same i wielokrotnie opisywaliśmy je w artykułach na temat roślin krzyżowych. Przypomnijmy, że najczęściej rutabagi są dotknięte przez len, chorobę filcu, stępkę, mozaikę, bakteriozę naczyniową i czarną nogę, a ze szkodników najgroźniejszymi dla tej kultury są mucha kiełkowa, rzepak, ślimaki, robaki, mszyce, ćmy, pchły, muszka jarej i babanukha.
Aby zminimalizować prawdopodobieństwo uszkodzenia brukwi przez choroby i szkodniki, konieczne jest obserwowanie płodozmianu, odkażanie nasion przed siewem, regularne usuwanie chwastów z rabat, po zbiorach w celu oczyszczenia terenu z resztek roślinnych oraz głębokie kopanie gleby.
Oprócz wykonywania środków zapobiegawczych i przestrzegania technik rolniczych, bardzo ważne jest sadzenie kompatybilnych roślin obok rzepy. Co sadzić z rutabagą? Dobrym sąsiedztwem dla wszelkich roślin krzyżowych są wszelkiego rodzaju sałaty i zioła aromatyczne - hizop, cząbre, szałwia, mięta, piołun, rumianek. A w nawach bocznych można sadzić nagietki, nagietki i nasturcję, które odstraszają mszyce, mączliki i kapusty.
Czyszczenie i przechowywanie brukwi
Od momentu posadzenia do zbioru brukwi zajmuje około 3-4 miesięcy - zbiera się je na zimę tuż przed nadejściem pierwszych przymrozków. Podczas kopania staraj się nie uszkodzić korzeni, odcinając wierzchołki u samej podstawy. Wykopane rutabagi są czyszczone z ziemi, suszone na powietrzu w cieniu, umieszczane w nieogrzewanym magazynie i układane na podłodze, w pudełkach lub na półkach. Warzywa korzeniowe można umieścić w płytkich okopach wykopanych w ogrodzie i posypać je słomą lub suchymi trocinami i zasypać ziemią.
Rodzaje i odmiany brukwi
W kulturze uprawia się brukselkę typu paszowego i stołowego. Gatunki paszowe są hybrydą brukwi stołowej i kapusty. Są owocne i mało wymagające w warunkach pielęgnacyjnych i pielęgnacyjnych. W odmianach stołowych rośliny okopowe mają płasko zaokrąglony kształt, ich miąższ jest biały lub żółtawy, soczysty i delikatny w smaku.
Najpopularniejsze odmiany szwedzkiej stołówki to:
- Best of All to wytrzymała i niezmiennie wydajna odmiana o fioletowej skórce i miąższu o łagodnym smaku;
- Invitation to odmiana odporna na kil i mączniaka prawdziwego;
- Szwedzka - owocna odmiana stołowo-pastewna o okresie wegetacji do 130 dni z szarozielonymi w górnej części i żółtymi w dolnych zaokrąglonymi korzeniami z czerwonym odcieniem. Miąższ owoców jest żółty;
- Krasnoselskaya to wysokowydajna odmiana stołowa w połowie sezonu o dobrej jakości utrzymania. Okres wegetacyjny brukwi Krasnoselskiej wynosi od 90 do 120 dni. Rośliny okopowe o masie od 300 do 600 g mają płaskie zaokrąglone, szaro-zielone zabarwienie z fioletowym odcieniem. Miąższ jest żółty, delikatny i słodki;
- Kohalik sinine to średnio- wczesna owocująca odmiana o masie korzeni około 900 g. Górna część owocu jest fioletowo-brązowa, dolna żółta. Średnia waga roślin okopowych wynosi 940 g. Miąższ jest twardy, soczysty, bez goryczy;
- Dzeltene abolu to łotewska odmiana o stosunkowo dobrej trwałości . Rośliny okopowe są kulisto-płaskie, ważą około 400 g, szaro-zielone z fioletowym odcieniem w górnej części, żółte w dolnej części. Miąższ jest również żółty. Okres wegetacyjny tej odmiany wynosi od 70 do 130 dni;
- Novgorodskaya to odmiana w połowie sezonu odporna na strzelanie, z fioletowym kolorem korzeni w górnej części i białawym w dolnej części. Masa owoców 350-400 g. Miąższ soczysty, delikatny, żółty. Odmiana charakteryzuje się dobrą trwałością;
- Miłość dla dzieci - odmiana średnio wczesna o owalnych zaokrąglonych owocach o wadze od 300 do 500 g z kremowo-żółtym, gęstym i soczystym miąższem;
- Marie n to bardzo plenna odmiana, stosunkowo odporna na mączniaka prawdziwego i kil. Warzywa korzeniowe dobrze smakują;
- Brora - odmiana o lśniących fioletowych korzeniach o podwyższonej zawartości cukru;
- Acme - ta odmiana ma fioletową górę i pomarańczowy miąższ.
Oprócz tych opisanych popularne są zagraniczne odmiany rutabag stołowych Ruby, Lisi, Kaya, które wyróżniają się poprawionym smakiem i odpornością na choroby.
Właściwości brukwi - szkoda i korzyść
Przydatne właściwości brukwi
Brukselka zawiera cukry, białko roślinne, tłuszcze, błonnik, łatwo przyswajalne węglowodany, kwas askorbinowy (witamina C), karoten (prowitamina A), witaminy z grupy B, rutynę, olejki eteryczne, pierwiastki śladowe potasu, siarki, sodu, miedzi, fosforu i żelazo. Rutabaga zawiera wysoki procent wapnia, dzięki czemu jest doskonałym środkiem do zmiękczania kości. Nasiona brukwi od dawna są używane do płukania jamy ustnej w procesach zapalnych oraz w leczeniu odry u dzieci.
Rutabagi są dobrym środkiem moczopędnym, przeciwoparzeniowym, gojącym rany i przeciwzapalnym. Słabo gojące się ropne rany i oparzenia leczono sokiem z brukwi. Ponadto rutabaga to najcenniejszy produkt spożywczy, szczególnie zimą i wiosną, w okresie niedoboru witamin. Ponieważ warzywa korzeniowe brukwi zawierają dużo gruboziarnistego błonnika, zaleca się ich spożywanie na zaparcia, miazga brukwi jest widoczna w leczeniu miażdżycy.
Nasi przodkowie od dawna jedzą rutabagi, ponieważ uważano, że jest ona źródłem witalności dla osób starszych, a dzięki wysokiej zawartości kwasu askorbinowego sprzyja szybkiemu leczeniu przeziębień i wzmacnia układ odpornościowy. Działanie moczopędne brukwi służy do usuwania nadmiaru płynów z organizmu w leczeniu nadciśnienia.
Ma działanie rutabagowe i mukolityczne - upłynnia flegmę w chorobach płuc i oskrzeli: suchy, kaszel kaszel przy stosowaniu rutabagów szybko zamienia się w kaszel odkrztuśny, po którym następuje powrót do zdrowia.
Rutabaga - przeciwwskazania
Nie jest zalecany osobom z zaostrzeniami chorób przewodu pokarmowego, ponieważ gruboziarniste włókna roślinne mogą podrażniać stan zapalny błony śluzowej narządów wewnętrznych. Indywidualna nietolerancja produktu jest również przeciwwskazaniem.
