Podstawowe typy gleb: wady i zalety określonych gleb

Sukces w uprawie roślin ogrodniczych i sadowniczych zależy od wielu czynników: warunków klimatycznych i pogodowych, terminów sadzenia, odmian roślin oraz tego, jak sumiennie przestrzegasz warunków agrotechnicznych. Jedną z dominujących ról w rolnictwie jest gleba, na której hodujesz rośliny.
Jakie są rodzaje gleb, jak można je ulepszyć lub zmienić ich skład, powiemy w tym artykule.

Podstawowe rodzaje gleb

Istnieje siedem głównych rodzajów gleby:

• piaszczysty,
• glina piaszczysta,
• gliniasty,
• gliniasty,
• Limonka,
• torf,
• czarna ziemia.

Każda z tych gleb ma zarówno zalety, jak i wady z rolniczego punktu widzenia. W czystej postaci te typy są rzadkie.

Gleby piaszczyste

Gleba piaszczysta jest krucha, lekka, sypka, z łatwością przepuszcza powietrze, wodę, ciepło i zasilanie korzeni roślin, ale te zalety to również wady: gleby piaszczyste szybko wysychają, schładzają się, a składniki odżywcze są z nich łatwo wypłukiwane.

Aby zwiększyć żyzność gleby piaszczystej, konieczne jest regularne dodawanie do niej substancji uszczelniających i wiążących:

• torf,
• humus,
• kompost,
• do uprawy i osadzania zielonego nawozu w ziemi,
• ściółkować powierzchnię,

a za trzy lub cztery lata jakość piaszczystej gleby może ulec znacznej poprawie.

W międzyczasie trwa proces uprawy, na piasku można uprawiać marchew i porzeczki, sadzić truskawki, siać cebulę, dynie i drzewa owocowe, a jeśli często aplikujesz do gleby małe dawki szybko działających nawozów, to całkiem możliwe jest uprawianie ziemniaków, buraków, różnych kapust i groszek.

Niektórzy ogrodnicy nie chcą latami majstrować przy poprawianiu konstrukcji i robią to łatwiej: uciekają się do gliny, to znaczy pod łóżka kładą warstwę gliny o grubości 5-6 cm, a same łóżka o wysokości 35-40 cm są wykonane z importowanej gleby gliniastej lub gliniastej.

Gleba piaszczysto-gliniasta

Ta gleba jest również uważana za lekką w teksturze, ale zawiera pewną ilość gliny, dlatego lepiej zatrzymuje powietrze, wodę i składniki odżywcze, dobrze się nagrzewa i nie schładza się tak szybko. Gleba piaszczysto-gliniasta jest łatwa w uprawie i można na niej uprawiać prawie każdą uprawę, jednak pożądane jest utrzymanie żyzności tej gleby poprzez wprowadzenie materii organicznej, uprawę i wprowadzenie zielonego nawozu oraz regularne ściółkowanie.

Gliniana gleba

Ta ciężka gleba jest trudna w uprawie, wysycha i bardzo długo się nagrzewa. Z reguły gleba gliniasta ma odczyn kwaśny, słabo przepuszcza żywność, ciepło, wilgoć i powietrze do korzeni roślin, nie ma warunków do rozwoju pożytecznych mikroorganizmów, a resztki roślin w glinie rozkładają się bardzo długo.

Ze względu na to, że gliniasta gleba wysycha przez długi czas po stopieniu się śniegu i powolnym nagrzewaniu się, sadzenie roślin należy opóźnić. Aby poprawić skład gleby, należy do niej dodać gruboziarnisty piasek, torf i próchnicę do kopania, a aby zneutralizować odczyn kwaśny, glebę gliniastą należy wapnować raz na trzy lata. Jeśli regularnie zwiększasz żyzność gleby gliniastej, z powodzeniem możesz uprawiać na niej ziemniaki, kwiaty, szybko rosnące krzewy i drzewa owocowe.

Gleba gliniasta

Do uprawy roślin ogrodniczych glina jest jedną z najlepszych gleb: jest pożywna, przepuszczalna dla ciepła, wody i powietrza, jest łatwa w obróbce. Najważniejsze jest to, że nie ma potrzeby jej ulepszania, wystarczy utrzymać żyzność gleby poprzez ściółkowanie i stosowanie obornika do kopania w ilości 3-4 kg / m². A uprawy gliniaste powinny być regularnie karmione kompleksami mineralnymi.

Gleba wapienna

Gleby wapienne mogą być ciężkie lub lekkie, ale wszystkie są ubogie. Zawierają wiele kamienistych fragmentów, ich pH jest przesunięte na stronę zasadową, szybko nagrzewają się i wysychają, blokują wchłanianie manganu i żelaza przez kultury, co powoduje żółknięcie liści i następuje spowolnienie wzrostu.

Strukturę gleby można poprawić poprzez regularne wprowadzanie materii organicznej do kopania i wykorzystywanie jej w formie ściółki, uprawę i wprowadzanie do wierzchniej warstwy nawozu zielonego oraz nawozy potasowe. Po uprawie na glebach wapiennych można uprawiać dowolne rośliny, pod warunkiem terminowego podlewania, regularnego poluzowywania odstępów między rzędami i rozsądnego stosowania nawozów organicznych i mineralnych.

• ziemniaki,
• pomidory,
• ogórki,
• sałatki,
• szczaw,
• marchewka,
• rzodkiewka,
• dynia,

dlatego nie można ich karmić nawozami alkalizującymi glebę, na przykład mocznikiem lub siarczanem amonu.

Gleba torfowa

Gleby torfowe, czy też bagienne, nie mogą być nazwane rolniczymi, ponieważ zawarte w nich składniki odżywcze są w postaci niedostępnej dla roślin. Gleby te równie szybko wchłaniają i oddają wodę, powoli się nagrzewają i zwykle są zakwaszone. Pozytywne właściwości gleby torfowej można uznać za karmioną pod uprawę i zatrzymującą nawozy mineralne.

• agrest,
• truskawki ogrodowe,
• aronia,
• porzeczki.

W celu zwiększenia żyzności gleby torfowej jest ona głęboko wykopywana mączką gliniastą lub piaskiem, tereny silnie zakwaszone wapnuje, a następnie regularnie nawozi materią organiczną - gnojowicą, kompostem, próchnicą, dodatkami mikrobiologicznymi i nawozami potasowo-fosforowymi.

Podczas sadzenia drzew doły do ​​sadzenia należy wypełnić specjalnie przygotowaną mieszanką gleby nadającą się do uprawy, a rozbijając rabaty warzywne na torfowiskach robią to samo, co w przypadku gleby piaszczystej: podkładem jest warstwa gliny, a rabaty są wykonane z mieszanki torfu z gliną organiczną nawozy i wapno.

Czarna ziemia

Czarnozemy to gleby o dużej żyzności, o stabilnej strukturze, dużej zawartości próchnicy oraz wystarczającej ilości wapnia i innych składników odżywczych. Dobrze wchłaniają i zatrzymują powietrze, wodę i ciepło, dzięki czemu są najlepszymi ze wszystkich rodzajów gleby do uprawy warzyw, kwiatów, owoców i jagód. Ale, jak każda gleba, czarna gleba z czasem się wyczerpuje i po 2-3 latach ciągłego użytkowania wymaga nawożenia lub przywrócenia struktury poprzez uprawę zielonego nawozu.

Trzeba powiedzieć, że czarna ziemia nie jest ziemią lekką, a pod niektórymi uprawami trzeba ją wykopać torfem lub piaskiem. Ponadto jego reakcja może być obojętna lub przesunięta na stronę zasadową lub kwaśną, więc czarnoziem może wymagać zarówno odtlenienia, jak i ługowania.