W pierwszej części artykułu przybliżyliśmy właściwości lecznicze tak popularnych roślin ogrodowych jak amarantus czy shiritsa, bazylia, nagietki, goździki, pelargonie i delphinium, a także zaproponowaliśmy przepisy na preparaty lecznicze, które można łatwo wykonać w domu. W drugiej części artykułu opisaliśmy rośliny lecznicze, takie jak irys, nagietek, hibiskus, lawenda, konwalia, lilia, liliowiec, lwiej paszczy, żonkil, nasturcja i rozchodnik. Zwracamy uwagę na trzecią część artykułu o roślinach leczniczych w Twoim ogrodzie.

Piwonia (łac.Paeonia)

Piwonia lecznicza ( łac.Paeonia officinalis) lub piwonia żeńska lub pivonia to wieloletnia roślina zielna o dużych czerwonych kwiatach. W celach leczniczych zbiera się kwiaty i korzenie rośliny. Preparaty lecznicze piwonii stosuje się przy bezsenności i neurastenii, wlew z jej korzeni w małych dawkach pomaga podnieść napięcie ścianek macicy i poprawia ruchliwość jelit.

Piwonia o białych kwiatach (łac.Paeonia lactiflora) lub mleczna- bylina zielna o białych kwiatach. Do celów leczniczych wykorzystuje się korzenie i kłącza rośliny, które zawierają olej tłuszczowy, garbniki i wiele innych ważnych i cennych pierwiastków. Preparaty kłączowe są stosowane jako środek przeciwdrgawkowy, przeciwbólowy i przeciwzapalny w leczeniu infekcyjnego zapalenia wątroby, chorób żołądka, cukrzycy, raka, krwotoków siatkówkowych, chorób ginekologicznych, zapalenia nerek i nadciśnienia. Odwar z kłączy jest przepisywany na nieregularne miesiączki, jako środek uspokajający i wykrztuśny na zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, gruźlicę płuc, a także jako środek moczopędny na wrzody trawienne i raka żołądka, spastyczne zapalenie jelita grubego i zapalenie żołądka o niskiej kwasowości. Jako środek przeciwskurczowy, napotny, przeciwzapalny,środek hemostatyczny, wywar z kłączy piwonii Lactobacillus, stosowany jest przy czerwonce, biegunce, bolesnym miesiączkowaniu, dnie moczanowej, zapaleniu wielostawowym, nadciśnieniu i zapaleniu mózgu.

Aby poprawić apetyt: łyżkę posiekanych korzeni zalać 500 ml wrzącej wody, odstawić na pół godziny pod przykryciem, odcedzić i zażyć łyżkę 3 razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem.

Piwonia wąskolistna (lat.Paeonia tenuifolia), lub cienką liściach - także wieloletnich z żółto-fioletowych lub jasnoczerwony płatków. W przypadku leków stosuje się zioła i kłącza piwonii, które mają działanie bakteriobójcze, przeciwbólowe, przeciwskurczowe i wykrztuśne. W medycynie ludowej na gruźlicę płuc i choroby serca, w leczeniu niedokrwistości i kaszlu stosuje się wodny napar z szyszek korzeni piwonii.

Piwonia unikatowa (łac.Paeonia anomalia) to wieloletnia roślina zielna o dużych fioletowo-różowych, często podwójnych kwiatach, umieszczonych pojedynczo na końcach pędów. Do produkcji leków zbiera się kłącza i trawę rośliny w fazie kwitnienia. Unikanie piwonii działa uspokajająco na ośrodkowy układ nerwowy, poprawia trawienie i apetyt. W medycynie oficjalnej nalewka z piwonii produkowana przez przemysł farmaceutyczny jest stosowana w leczeniu hipochondrii, bezsenności, nerwicy, neurastenii i wegetatywnej dystonii naczyniowej. Preparaty z piwonii omijającej w medycynie tybetańskiej są bardzo popularne. Stosuje się je przy chorobach kobiecych, padaczce, zaburzeniach nerwowych, żółtaczce, chorobach żołądka, a zewnętrznie wodnisty napar z rośliny stosowany jest przy zapaleniach skóry, zapaleniach błon śluzowych i skóry.

Uprawa piwonii w ogrodzie - sadzenie i pielęgnacja

Nalewka z piwonii: zmiażdżone korzenie piwonii wlewa się siedemdziesięcioprocentowym alkoholem w stosunku 1:10, naczynia zakorkowuje się, umieszcza w ciemnym miejscu i nalega na trzy tygodnie, po czym są filtrowane i pobierane 3 razy dziennie, 10-30 kropli przez 3-4 tygodnie.

Napar z unikającej piwonii: łyżeczkę posiekanych korzeni zalać trzema szklankami wrzącej wody, odstawić na pół godziny, odcedzić i wziąć łyżkę stołową trzy razy dziennie 15 minut przed posiłkiem.

Do użytku zewnętrznego przygotuj napar z łyżki surowców i szklanki wrzącej wody.

Pyrethrum (łac. Pyrethrum)

Pyrethrum parthenium (łac. Pyrethrum parthenium) lub rumianek dziewiczy lub zioło macicy lub matezh to wieloletnie zioło z rodziny Astrov . Pyrethrum osiąga wysokość 50-60 cm, jego kwiatostany-koszyczki są podobne do rumianku. Do produkcji preparatów farmaceutycznych używa się zmielonej części złocienia panieńskiego, które zbiera się przed kwitnieniem. Przypisz nalewkę rośliny, aby złagodzić bóle menstruacyjne i migrenę w okresie poporodowym.

Red złocienia (Pyrethrum coccineum), lub rasy rumianek, lub czerwony topola, lub perski rumianku to wieloletnia roślina zielna ogród aż do wysokości 70 cm z pojedynczymi koszami żółtym rurowych i czerwone lub różowe kwiaty trzciny. Kwitnie czerwone złocienie od czerwca do lipca. W przypadku farmakologii interesujące są kwiatostany zbierane na początku kwitnienia. „Proszek perski” z koszyczków czerwonego pyretrum jest używany jako środek owadobójczy do zwalczania pcheł, pluskiew, wszy, komarów, much i szkodników ogrodowych. Napar z pyrethrum red służy do lewatyw z enterobiasis.

Uprawa złocienia z nasion: sadzenie i pielęgnacja

Zawiesina czerwonego pyretrum: 100-300 g "perskiego proszku" wlewa się do wiadra wody i podaje przez jeden dzień, następnie dodaje się 40 g płynnego płynu do mycia naczyń, miesza i tę kompozycję stosuje się do leczenia miejsc, w których gromadzą się owady.

Bluszcz (łac. Hedera)

Bluszcz pospolity (łac. Hedera helix), inaczej bluszcz pnący , to roślina pnąca o przybyszowych korzeniach, skórzastych liściach i niepozornych zielonkawożółtych kwiatach. Jako surowiec leczniczy zbierane są liście bluszczu pospolitego, z których produkowany jest przemysłowo Prospan - lek przepisywany na zapalenie oskrzeli, przeziębienie, krztusiec i astmę. W medycynie ludowej lepiej znane są nalewki i napary z liści bluszczu - stosowane są przy nieżytach dróg oddechowych, chorobach pęcherzyka żółciowego, dnie moczanowej i reumatyzmie. Na zewnątrz służą do mycia i okładów na choroby skóry.

Napar z liści bluszczu: łyżeczkę pokruszonych liści zalać szklanką wrzącej wody, nalegać na 10 minut i przecedzić.

Bluszcz lub daurian moonseed (łac. Menispermum dauricum) to liściasta liana o jajowatych liściach ciemnozielonego koloru i małych zielonkawych kwiatach, zebranych w pachowych szczotkach. Do celów leczniczych wykorzystuje się wszystkie organy roślin uważane za trujące: trawa jest zbierana podczas kwitnienia, a korzenie w październiku. W przypadku ostrych chorób układu oddechowego, zapalenia dziąseł, hemoroidów, zapalenia migdałków, chorób jelit i furunculosis stosuje się wywar z suchych kłączy bluszczu dahurskiego.

Uprawa bluszczu w domu

Napar z korzeni bluszczu: 4-8 g korzeni bluszczu wlewa się 500 ml wody, gotuje przez 10 minut, podaje w infuzji przez pół godziny, filtruje i pobiera 3-4 razy dziennie po 100 ml.

Nalewka z korzeni łuskowatych : kłącza i korzenie (1 część) nalegają na alkohol (8 części) przez 15 dni w ciemnym miejscu, dobrze zamykając naczynia, następnie przefiltruj i weź 15-20 kropli na nadciśnienie.

Rododendron (łac. Rododendron)

Rododendron złoty (łac. Rododendron aureum)- zimozielony krzew ozdobny z rodziny wrzosowatych do 50 cm wysokości, o błyszczących skórzastych liściach i jasnożółtych kwiatach zebranych w wierzchołkowe parasole. Do celów leczniczych stosuje się liście roślin w wieku od dwóch do trzech lat, które zbiera się przez całe lato. Preparaty ze złotożółtego różanecznika mają właściwości przeciwzapalne i bakteriobójcze oraz działają tonizująco na układ sercowo-naczyniowy. Nalewka alkoholowa i napar wodny z liści rośliny spowalniają bicie serca, zmniejszają duszność, łagodzą obrzęki, poprawiają ogólny stan. Jako środek bakteriobójczy nalewki i napary z rododendronów są stosowane w leczeniu ostrych i przewlekłych stanów zapalnych przewodu pokarmowego, przy zatruciach kobiet ciężarnych, w postaci douching na bezpłodność i choroby zapalne szyjki macicy.W przypadku chorób dziąseł, zapalenia jamy ustnej i nieświeżego oddechu zaleca się wypłukanie wywaru i napar z rododendronów. Bulion służy do mycia, kąpieli, okładów i balsamów na czyraki, karbunkuły i zapalenie skóry. W medycynie ludowej świeże liście nakłada się na ropnie, a proszek z suszonych liści rośliny stosuje się jako środek przeciwbólowy w zapaleniu stawów.

Napar z liści rododendronów: łyżeczkę suchych pokruszonych liści rośliny zalać szklanką wrzącej wody, odstawić na 1-2 godziny, przecedzić i pić 3 razy dziennie po posiłku na łyżkę stołową.

Nalewka z liści rododendronów: jedną część suchych liści rośliny zalać dziesięcioma częściami wódki, szczelnie zamknąć, pozostawić w ciemnym miejscu na dwa tygodnie, następnie przecedzić.

Rododendron Ledeboura (łac. Rhododendron ledebourii), czyli dziki rozmaryn syberyjski, to krzew o wysokości do 1,5 m, o miękkich skórzastych liściach i dużych różowo-fioletowych kwiatach, które otwierają się w czerwcu lub lipcu. Czasami roślina ponownie kwitnie w sierpniu lub wrześniu. W celach leczniczych zbiera się liście dwu- lub trzyletnich krzewów, zawierające triterpenoidy, sitosterol, andrometodoksynę i inne cenne substancje.

Sadzenie i pielęgnacja rododendronów - rośnie w ogrodzie

Różanecznik kolczasty (łac. Rhododendron mucronulatum) dorasta do trzech metrów wysokości. Roślina ma fioletowo-różowe kwiaty, które otwierają się od maja do czerwca, zanim pojawią się liście. Do celów leczniczych zbiera się łodygi, liście i kwiaty rośliny, zawierające olejki eteryczne, triterpenoidy, kumaryny, witaminy, flawonoidy i garbniki. W medycynie ludowej napar i wywar z kwiatów rododendronów stosuje się jako herbatę na przeziębienia i bóle głowy.

Róża (łac. Rosa)

Róża damasceńska (łac. Rosa Damascena)należy do rodziny Rosaceae i jest wieloletnim krzewem o wysokości do 1 m, o dużych, podwójnie pachnących kwiatach w kolorze białym, różowym lub purpurowo-czerwonym, rozwijającym się w maju-czerwcu. Płatki kwiatów służą jako surowiec leczniczy, zbierając je rano w okresie pełnego rozkwitu. Zapach kwiatów nadają takie substancje jak nerol, geraniol, cytronemol i alkohol fenyloetylenowy. Zawierają również cukry, witaminy, kwercetyny, antocyjany, goryczkę, oleje tłuszczowe, kwasy organiczne i wosk. Surowce z róży damasceńskiej mają działanie zmiękczające, antyseptyczne, przeciw robakom, ściągające i gojące rany. W medycynie ludowej preparaty z płatków czerwonej róży stosuje się przy biegunkach i chorobach wątroby, z płatków białej róży - przy chorobach serca i miażdżycy,aw leczeniu zapalenia żołądka i wrzodów trawiennych kolor płatków nie ma znaczenia. Bułgarscy lekarze podają pacjentom z astmą oskrzelową zastrzyki z olejku różanego. Na zewnątrz, w leczeniu zapalenia jamy ustnej, zapalenia migdałków i zapalenia spojówek, stosuje się wodę różaną, a proszek z suszonych płatków róży Damaszku jest przepisywany do spryskiwania nie gojących się ran, wrzodów i róży.

Napar z płatków róży damasceńskiej: 2-3 łyżki świeżo pokruszonych płatków włożyć do termosu, zalać dwiema szklankami wrzącej wody i nalegać. Następnego dnia odcedź napar i wypij trochę w ciągu dnia 20-40 minut przed posiłkiem.

Róża francuska (Rosa gallica), lub galijska lub róża francuska lub galijska to także krzew z rodziny Rosaceae, przodka róż ogrodowych. Osiąga wysokość od 60 do 150 cm, posiada duże pachnące, proste lub pełne kwiaty. Cenne są suszone płatki kwiatów lub woda różana i pozyskiwany z nich olej. Preparaty z róży galusowej są stosowane jako środek utrwalający i słabo ściągający przy nieżytowych schorzeniach przewodu pokarmowego i biegunkach, a także jako środek przeciwzapalny w chorobach dziąseł i bólach gardła. Wodę różaną stosuje się do celów kosmetycznych i balsamów do oczu, a olejek dodaje się do maści, kremów i jako kadzidło.

Jak uprawiać róże w ogrodzie - sadzenie i pielęgnacja

Napar z płatków dzikiej róży galijskiej: 2-3 łyżki płatków zalać dwiema szklankami wrzącej wody, przykryć i pozostawić do ostygnięcia, a następnie odcedzić i użyć do przepłukania bólu gardła i nasmarowania obolałych dziąseł.

Rumianek (łac. Matricaria)

Rumianek apteczny lub leczniczy (łac. Matricaria chamomilla),ona jest ziołem macicy, rumuńskiej, rośliny matecznej, romańskiej, rumianku - zielna roślina jednoroczna z kwiatostanami-koszyczkami, składająca się z białej trzciny i żółtych kwiatów rurkowych. W celach leczniczych interesujące są te kosze, które zawierają olejki eteryczne, cholinę, garbniki, goryczkę, kwas salicylowy, kwasy organiczne, pierwiastki śladowe i inne cenne składniki. Z kwiatów rumianku uzyskuje się olejek eteryczny i przygotowuje się wywary, napary, herbaty, a nawet likiery. Rumianek stosowany jest jako środek odkażający i łagodzący podrażnienia skóry, błony śluzowe i wypryski. Rumianek często łączy się z innymi roślinami leczniczymi - krwawnikiem pospolitym i liśćmi mięty, prawoślazem lekarskim lub kozłkiem lekarskim oraz ziołem piołunu. Rumianek przyjmowany doustnie zwiększa apetyt i poprawia trawienie.

Herbata rumiankowa: łyżeczkę kwiatów rumianku zalać szklanką wrzącej wody, parzyć przez 10 minut i pić na noc, aby zapewnić spokojny sen.

Napar z rumianku: umieścić 2 łyżki kwiatów w termosie, zalać 500 ml wrzącej wody, parzyć i pić trzy razy dziennie przed posiłkami w przypadku zapalenia okrężnicy, zapalenia żołądka, wzdęcia jelit, neurastenii, zwiększonej pobudliwości, bezsenności, bólu zęba, skurczów i zapalenia wątroby.

Wywar z rumianku: łyżkę kwiatów rumianku zalać szklanką wody, ogrzewać w łaźni wodnej na pół godziny, następnie odstawić na 3-4 godziny, przecedzić, resztę wycisnąć i wywar zalać przegotowaną wodą do pierwotnej objętości.

Do kąpieli: od 50 do 200 g ziela rumianku na 10 litrów wrzącej wody. Stosować przy reumatyzmie, dnie moczanowej, egzemie dziecięcej lub skrofulach.

Rumianek językowy (łac. Lepidotheca suaveolens) lub pachnąca lepidotheca- jednoroczny zielny, którego kwiatostany koszyczkowe składają się tylko z zielonkawożółtych kwiatów rurkowych - brak jest kwiatów języczkowatych lub brzegowych. W ogrodzie rumianek ten jest zwykle uważany za chwast, ale wartość lecznicza jego koszy jest niezaprzeczalna: zawierają olejki eteryczne, a także karoten, gumę, śluz, gorycz, kwas askorbinowy i salicylowy oraz glicerydy kwasów tłuszczowych. Kwiaty rumianku mają właściwości antyseptyczne, przeciwskurczowe, przeciwdrgawkowe, ściągające, przeciwbólowe i przeczyszczające bez języka. W medycynie ludowej roślina ta jest stosowana jako środek przeciwskurczowy przy przewlekłym zapaleniu jelita grubego, chorobach układu pokarmowego, wzdęciach oraz jako środek antyseptyczny i przeciwzapalny w postaci płynów i okładów na obrzęki i siniaki. Krocze myje się bulionem i naparem z rumianku na hemoroidy,kąpać je z poceniem się nóg, płukać nimi usta na zapalenie jamy ustnej i ból gardła, wypłukać ropnie, wrzody i ropne rany.

Napar z rumianku bez języka: łyżkę kwiatów rumianku zalać szklanką wrzącej wody, pozostawić na 2-3 godziny, następnie przecedzić i przyjmować 4 razy dziennie ćwierć szklanki na zapalenie okrężnicy, zapalenie żołądka i przeziębienie. Na zewnątrz ten napar służy do płukania dziąseł, gardła i mycia ran.

Ogród rzymski (Chamaemelum nobile) lub rumianek rzymski lub biała stokrotka lub rumianek rzymski lub hamamelyum szlachetny- bylina zielna z rodziny Asteraceae lub Asteraceae, uprawiana wyłącznie w kulturze, z dużymi koszami składającymi się z środkowych żółtych rurkowatych i białych kwiatów trzciny. Z tych koszy ekstrahuje się olejki eteryczne. Napar z kwiatostanów rumianku ogrodowego ma działanie przeciwzapalne, łagodzące i bakteryjne. Wewnątrz stosuje się go przy wzdęciach, skurczach jelit i żołądka, a zewnętrznie do płukania bólu gardła i jamy ustnej. Właściwości przeciwzapalne, antyseptyczne, lecznicze i bakteriobójcze oleju pępowinowego są wykorzystywane w przypadku egzemy, zapalenia skóry i innych miejscowych stanów zapalnych.

Uprawa stokrotek z nasion w ogrodzie

Do Compositae należy również rumianek bezwonny (Matricaria inodora = Tripleurospermum inodorum) lub rumianek psi lub perforowany trójżebrowy . Jej kwiaty to kwiatostany-koszyczki z żółtymi rurkowatymi kwiatami w środku i białymi języczkowatymi kwiatami na brzegach. Dla farmakologii wartościowe jest zioło trójżebrowe, zbierane w okresie kwitnienia. Ma działanie przeciwzapalne, zmiękczające, przeciwskurczowe i przeciwbólowe.

Napar z rumianku bez zapachu: łyżkę posiekanych ziół zalać pełną szklanką wrzącej wody, pozostawić pod przykryciem na 3 godziny, następnie przecedzić i przyjmować 3-5 razy dziennie 1-2 łyżki stołowe na bóle kości, mięśni, krztuszenie, kaszel, przeziębienie lub okłady z płaczącymi porostami.

Cietrzew (łac. Fritillaria)

Cietrzew Ussuri (łac. Fritillaria ussuriensis) to bylina zielna o wysokości do 60 cm z pojedynczymi, wąskimi dzwonkowatymi kwiatami o brązowo-fioletowym odcieniu na zewnątrz i fioletowym wnętrzu, z liliowym dnem i żółtą szachownicą płatków. Farmakologów interesują korzenie roślin zawierające szereg alkaloidów - feiminę, fistallinę, fritillarinę, bertuacynę i inne. Korzenie zbierane są w fazie pojawienia się łodyg, przed kwitnieniem. Odwar z korzeni jarząbka ma działanie wykrztuśne i jest stosowany przy przewlekłym zapaleniu oskrzeli, przeziębieniach i rozstrzeniach oskrzeli.

Odwar z korzeni: 12 g posiekanych korzeni jarzębiny wlewa się 300 ml wody, gotuje na małym ogniu przez kwadrans, chłodzi, filtruje i pobiera 3 razy dziennie po 100 ml.

Sadzenie i pielęgnacja jarzębiny w ogrodzie

Liliowy (łaciński Syringa)

Liliowy pospolity (łac. Syringa vulgaris) lub cyprysto krzew z rodziny oliwek o ciemnozielonych liściach i pachnących kwiatostanach wiechowatych w kolorze białym lub liliowo-liliowym, którego kwitnienie rozpoczyna się w połowie lub pod koniec maja. Do przygotowania produktów leczniczych stosowanych w medycynie tradycyjnej stosuje się kwiaty, pąki i liście rośliny. Kwiaty zbierane są w fazie pączkowania, liście - od maja do lipca, a pąki - wczesną wiosną w okresie pęcznienia. Bzy są stosowane jako środek przeciwzapalny i napotne przy grypie, ostrych infekcjach wirusowych dróg oddechowych, malarii i innych chorobach, którym towarzyszy gorączka. Mówi się, że liliowy łagodzi nawet napady padaczkowe, jeśli jest stosowany regularnie przez długi czas. W leczeniu cukrzycy stosuje się pąki bzu. Kwiaty stymulują usuwanie kamieni i piasku w przypadku kamicy moczowej.

Napar z liści bzu na malarię: 12 świeżych liści zaparzyć wieczorem w szklance wrzącej wody, przykryć szmatką i pozostawić na noc. Rano wypij cały napar na pusty żołądek. Cykl leczenia trwa tydzień.

Napar z liści bzu na pąki: 2 łyżki posiekanych liści bzu zalać szklanką gorącej wody, doprowadzić do wrzenia, odstawić w ciepłe miejsce na 2-3 godziny, przecedzić, wycisnąć 4 razy dziennie po łyżce na dwa tygodnie.

Napar przeciwgorączkowy: 2 łyżki kwiatów lipy i bzu zalać szklanką wrzącej wody, odstawić na godzinę w ciepłe miejsce, odcedzić i wypić jedną szklankę 3-4 razy dziennie w cieple.

Nalewka z kwiatów bzu: do szklanki kwiatów wlać pół litra alkoholu, uszczelnić i odstawić w ciemnym miejscu na 2 tygodnie, następnie przecedzić i stosować zewnętrznie na okłady i balsamy na reumatyzm i odkładanie się soli.

Amur liliowy (łac. Syringa amurenis) to niskie drzewo o szerokich, owalnych liściach o długich ostrzach i końcowych kwiatostanach składających się z białych lub kremowych kwiatów. Do przygotowania leków stosuje się kwiatostany i korę drzew. Nalewka z wódki z kory bzu amurskiego w medycynie ludowej stosowana jest jako tonik, a napar z kwiatostanu jako środek moczopędny.

Fiolet (łac. Viola)

Fiolet tricolor (łac. Viola tricolor), czyli bratki, ivan-da-marya, trójskładnik - zielny dwuletni lub roczny z rodziny Violet o bardzo pięknych kwiatach, malowany we wszelkiego rodzaju kombinacjach odcieni. Do produkcji leków zbiera się kwitnące rośliny traw. W medycynie ludowej stosowany jest przy nerwicach, kołataniu serca, bezsenności, chorobach zapalnych płuc i górnych dróg oddechowych. Ze względu na działanie moczopędne i przeciwzapalne, zioło fioletowe trójbarwne często wchodzi w skład preparatów leczniczych, które są przepisywane w leczeniu chorób układu moczowego. Zioło fioletowe ma również działanie napotne i oczyszczające krew, dlatego stosuje się je do kąpieli przy chorobach stawów i skóry.

Napar z fioletowego tricoloru: łyżkę posiekanych ziół zalać szklanką wrzącej wody, ogrzewać w łaźni wodnej przez kwadrans, schładzać w temperaturze pokojowej przez 45 minut, przecedzić i wypijać po posiłku 3-4 razy dziennie po jednej trzeciej szklanki.

Jak uprawiać altówkę w ogrodzie - sadzenie i pielęgnacja

Krokus (łac.Crocus)

Szafran, czyli krokus siewny (łac Crocus sativus) to wieloletnia bulwiasta roślina z rodziny Iris o dużych pachnących dzwonkowatych kwiatach o jasnofioletowym odcieniu z jasnożółtymi lub pomarańczowymi pylnikami. Właściwości lecznicze mają suszone znamiona rośliny, które zawierają barwnik, flawonoidy, karotenoidy, witaminy, olej tłuszczowy i inne cenne substancje. Stygmaty zbiera się po południu przy suchej pogodzie, wyrywając je z kwiatów. Stygmaty kwiatów szafranu są używane jako przyprawa, a także jako środek przeciwbólowy.

Napar ze znamion szafranu: łyżeczkę posiekanych znamion zalać szklanką wrzącej wody, odstawić na 20 minut, przecedzić i przyjmować łyżkę stołową przed posiłkami trzy razy dziennie na dusznicę bolesną, choroby czynnościowe serca i nerek.

Sadzenie i pielęgnacja krokusów w ogrodzie

Echinacea (łac. Echinacea)

Echinacea purpurea (łac. Echinacea purpurea) to wieloletnie zioło do 120 cm wysokości z dużymi koszami kwiatowymi z ciemnoczerwonymi rurkowymi kwiatami środkowymi i zakurzonymi szkarłatnymi lub fioletowymi trzcinami. Echinacea kwitnie w lipcu i sierpniu. W przypadku przemysłu farmaceutycznego zbiera się kwiatostany i kłącza rośliny. Echinacea ma silne właściwości bakteriobójcze i antyseptyczne. Wlew wody z jeżówki łagodzi ból, stymuluje ziarninowanie tkanek, przyspiesza gojenie się wrzodów i ran. Wewnątrz preparaty z jeżówki są przepisywane na stany septyczne i zakaźne, a zewnętrznie - na karbunkuły, czyraki, wrzody i ropne rany, w tym odleżyny i oparzenia. Echinacea pobudza ośrodkowy układ nerwowy, zwiększa potencję.

Nalewka na depresję i leukoplakię: jedną część korzeni rośliny wylewa się z 10 częściami siedemdziesięcioprocentowego alkoholu, szczelnie zamyka i nalega w ciemnym miejscu przez dwa tygodnie, po czym filtruje i pobiera 20-30 kropli trzy razy dziennie.

Odwar z korzeni jeżówki: łyżkę posiekanych korzeni zalać 300 ml wody, gotować na wolnym ogniu przez pół godziny, przecedzić i przyjmować 1-2 łyżki stołowe przed posiłkami 3-4 razy dziennie.

Uprawa echinacei z nasion - sadzenie i pielęgnacja ogrodu

Możliwe jest stosowanie preparatów przygotowanych według receptur opisanych w artykule tylko po konsultacji z lekarzem!

Popularne Wiadomości