Roślina Potentilla jest jednym z największych rodzajów rodziny Pink pod względem liczby gatunków, których najbardziej charakterystycznymi przedstawicielami są gęś Potentilla i Potentilla wyprostowana, czyli trawa galangalska. Większość gatunków tego licznego rodzaju pochodzi z półkuli północnej. Nazwa rośliny pochodzi od łacińskiego słowa „mocny” - co oznacza „silny, potężny” i najwyraźniej charakteryzuje siłę i moc właściwości leczniczych niektórych roślin tego rodzaju, znanych ludzkości od czasów starożytnych.
Wśród pięciornika, którego na świecie jest około pół tysiąca, jest wiele gatunków zielnych, ale są też krzewy. A w kulturze ogrodowej uprawia się zarówno trawę pięciornikową, jak i krzew pięciornikowy. Pięciornik pięciornikowy nazywamy herbatą kurylską, a stara legenda głosi, że sam Ilya Muromets wdychał aromat pięciornika, aby nabrać niespotykanej siły. Od czasów starożytnych wywary i napary od możnych, jako uzdrowiciele w Rosji zwani Potentilla, były używane do leczenia różnych chorób i przywracania sił.
Dziś pięciornik jest bardziej rośliną ozdobną, szeroko stosowaną przez projektantów krajobrazu jako tasiemca na zielonym trawniku, a także do ozdabiania żywopłotów, krawężników i alpejskich wzgórz.
Posłuchaj artykułu
Sadzenie i pielęgnacja Potentilla
- Sadzenie: siew do ziemi - jesienią lub wiosną, wysiew na sadzonki - w lutym lub marcu, przesadzanie do ziemi - pod koniec lata.
- Kwitnienie: od lipca około dwóch miesięcy.
- Oświetlenie: jasne światło rano, półcień po południu.
- Gleba: luźna, przepuszczalna, pożywna, lekko kwaśna, zawierająca trochę wapna.
- Podlewanie: tylko podczas suszy, raz na dwa tygodnie. Zużycie wody - wiadro na krzak.
- Cięcie: wczesna wiosna do celów sanitarnych.
- Top dressing: trzy razy w sezonie z nawozami mineralnymi dla roślin kwitnących: w maju, lipcu, sierpniu lub wrześniu.
- Rozmnażanie: przez nasiona, w tym samosiew i wegetatywnie - dzieląc krzew w kwietniu-maju lub na początku września, a także przez odkłady i sadzonki w lipcu lub sierpniu.
- Szkodniki: czerpaki i ich gąsienice.
- Choroby: mączniak prawdziwy, rdza, plamienie.
Kwiat Potentilla - opis
Kwiat pięciornika jest reprezentowany zarówno przez wieloletnie, jak i dwuletnie i jednoroczne rośliny zielne i krzewy karłowate. Łodygi przedstawicieli tego rodzaju są najczęściej wyprostowane, wyciągnięte lub wznoszące się, czasem pełzające. Liście są liczne lub pierzaste, koloru zielonego lub szaro-zielonego. Krzewy Potentilla osiągają wysokość półtora metra, rozszerzając się na około jeden metr. Kwiaty większości gatunków zebrane są w kwiatostany pseudo baldaszkowate lub corymbose-wiechowate, ale są też gatunki o kwiatach pojedynczych. Kolorystyka kwiatów jest zróżnicowana - czerwona, złocistożółta, pomarańczowa, różowa, kremowa, biała.
Kwitnienie Potentilla trwa długo - od maja do września. Owoc składa się z dużej liczby nasion - od 10 do 80, zwykle nagich, ale czasami owłosionych, a im bardziej egzotyczny typ rośliny, tym większy owoc.
Sadzenie Potentilla
Wszystkie pięciornikowce są mało wymagające dla warunków wzrostu, z wyjątkiem kilku wybrednych gatunków, do których należy np. Pięciornik biały, który woli rosnąć w cieniu, lub pięciornik błyszczący, który najlepiej rozwija się w południowej ekspozycji na suchych glebach piaszczystych. Wszystkie inne gatunki, takie jak jasne obszary zacienione przez inne rośliny po południu oraz luźna, lekko kwaśna, pożywna i dobrze przepuszczalna gleba zawierająca niewielką ilość wapna. Wyjątkiem jest pięciornik arktyczny, który potrzebuje kwaśnej gleby.
Pięciornik zielny z nasion
Potentilla jest rozmnażana na różne sposoby, w tym przez nasiona. Specjaliści twierdzą, że nasiona roślin zielnych Potentilla można po prostu zasiać w ziemi jesienią, aby w okresie zimowym uległy one naturalnemu rozwarstwieniu, po czym na wiosnę sadzonki kiełkują razem, a pozostaje tylko je zasadzić. Możesz siać nasiona w ziemi i na wiosnę.
Sugerujemy jednak, aby nie ryzykować nasion i hodować sadzonki, wysiewając nasiona w lutym lub marcu i kiełkując je pod polietylenem w temperaturze 15-18 ºC. Gdy tylko na pędach pojawią się prawdziwe liście, należy je zanurzyć w oddzielnych kubkach lub doniczkach torfowych. Sadzonki rosną powoli, niemniej jednak pod koniec lata sadzi się je na otwartym terenie w stałym miejscu. Młode rośliny należy przykryć na zimę. Potentilla kwitnie z nasion w drugim roku.
Pięciornik często rozmnaża się przez samosiew.
Sadzenie krzewu Potentilla
Wczesną wiosną, gdy śnieg topnieje, a gleba topnieje, sadzonki odmian krzewiastych Potentilla sadzi się w dołkach, które powinny być dwukrotnie głębsze i szersze niż gliniana kula lub rozmiar pojemnika, w którym znajdują się korzenie Potentilla. Odległość między dwoma krzewami powinna wynosić co najmniej 30 cm, na dno wykopu wylewa się warstwę żwiru wapiennego jako drenaż, następnie dół wypełnia się do połowy mieszaniną humusu, ziemi liściastej i piasku w stosunku 2: 2: 1, do którego dodaje się 150 g złożonego nawozu mineralnego ... Sadzonkę opuszcza się do dołka w taki sposób, aby jej szyjka korzeniowa znajdowała się nieco powyżej poziomu powierzchni stanowiska, następnie otwór wypełnia się do góry ziemią ogrodową, ubija i podlewa.
Przez trzy tygodnie po posadzeniu upewnij się, że pięciornikowi nie brakuje wody. Przykryj obszar słomą, korą lub trocinami, aby gleba nie wysychała zbyt szybko. Jeśli to konieczne, sadzenie Potentilla odbywa się późnym latem lub wczesną jesienią.
Pielęgnacja Potentilla
Uprawa Potentilla
Uprawa krzewu Potentilla, podobnie jak zielna Potentilla, nie wymaga dużego wysiłku. Pielęgnacja roślin polega na odchwaszczaniu, spulchnianiu gleby, podlewaniu, karmieniu, usuwaniu zwiędłych kwiatów i ściółkowaniu gleby na miejscu. Podlewanie pięciornika będzie konieczne tylko podczas braku deszczu, raz na dwa tygodnie, kubłem ciepłej wody pod każdym krzakiem, a jeśli wiosną ściółkujesz torfem lub trocinami, to rzadko trzeba też chwastować i spulchniać glebę. Latem będziesz musiał dodać ściółkę do miejsca dwa do trzech razy.
Potentillę należy karmić nawozami mineralnymi dla roślin kwitnących trzy razy w sezonie - w maju, lipcu oraz w sierpniu lub wrześniu. To obowiązkowy program do pielęgnacji Potentilla, ale jeśli w upalne letnie wieczory pod koniec parnego dnia spryskasz Potentillę wodą, podziękuje Ci za to obfitym kwitnieniem.
Reprodukcja Potentilla
Oprócz nasiennej metody rozmnażania Potentilla stosuje się metody wegetatywne - podział krzewu, sadzonki i nawarstwianie. Cięcie i rozmnażanie przez warstwowanie odbywa się w lipcu-sierpniu, a podział krzewu na wiosnę, w kwietniu-maju lub jesienią na początku września.
Aby podzielić kłącze pięciornika, wykopuje się krzew, który osiągnął wiek czterech lat, kłącze myje się i kroi na kawałki ostrym sterylnym nożem, z których każdy powinien mieć 2-3 pąki. Korzenie cięcia traktuje się stymulatorem ukorzeniania i sadzi w ziemi, starając się nie pogłębiać pąków. Podczas sadzenia przestrzegaj odległości między podziałami 20-40 cm.
Sadzonki o długości 8-10 cm wycina się z końców pędów, usuwając kwiaty. Pędy są zakorzenione w wilgotnym perlicie na miesiąc lub półtora miesiąca w pomieszczeniu wolnym od mrozu. Możesz je sadzić do ukorzeniania po prostu w ziemi gdzieś w zacienionym zakątku ogrodu, przykrytym słojem lub ciętą plastikową butelką, spryskując je kilka razy dziennie. Jeśli pojawią się pąki, należy je odciąć, aby kwitnienie nie osłabiło korzeniowej łodygi. Na zimę sadzonki pokryte są świerkowymi gałęziami.
Najłatwiejszym sposobem odtworzenia jest nakładanie warstw. Jak rozmnażać Potentilla przez nakładanie warstw? Wybierz na wiosnę nisko rosnący pęd, wytnij go na zewnątrz, połóż pęd w wykopanym rowku wycięciem w dół, przymocuj go do ziemi w tym miejscu i posyp ziemią. Do jesieni na nożach tworzy się system korzeniowy, który można oddzielić od rośliny matecznej i przesadzić na stałe.
Przycinanie Potentilla
Uprawa i pielęgnacja pięciornika krzewiastego, oprócz wymienionych procedur, wymaga również przycinania rośliny, które odbywa się wczesną wiosną, przed otwarciem pąków i jesienią. Jeśli pięciornik nie zostanie przecięty, roślina staje się kudłatym, zaniedbanym krzewem.
Przycinanie Potentilla służy celom sanitarnym, w celu usunięcia z krzewu połamanych, suchych i rosnących gałęzi, a także służy do uformowania krzewu - najczęściej nadaje się roślinie kształt kuli lub poduszki. Wiosną wzrost z ostatniego roku jest zmniejszany o jedną trzecią, a jesienią usuwa się zbyt wydłużone i stare pędy. Dojrzałe rośliny odmładzają się co pięć lat lub gdy pojawia się duża liczba suchych gałązek. Aby to zrobić, przez trzy lata z rzędu jedna trzecia suchych gałęzi jest cięta na krzaku. Rezultatem jest pełna aktualizacja ula.
Szkodniki i choroby Potentilla
Jak widać, sadzenie i pielęgnacja pięciornika wcale nie jest uciążliwe i nie będziesz musiał walczyć z chorobami lub szkodliwymi owadami, ponieważ szkodniki i choroby rzadko przeszkadzają pięciornikowi. Czasami ma na nią wpływ rdza, cętkowanie lub mączniak prawdziwy. Jeśli infekcja wystąpiła u jednorocznego gatunku Potentilla, nie ma w tym szczególnego problemu - roślina nie straci swojego efektu dekoracyjnego, a jesienią nadal należy ją usunąć. Odmiany wieloletnie i rodzaje Potentilla należy traktować fungicydem - na przykład płynną bordoską lub koloidalną siarką.
Spośród szkodników na pięciorniku czasami można znaleźć czerpaki, które są niszczone przez traktowanie rośliny środkami owadobójczymi, takimi jak Fufanon, Decis Profi, Fitoverm.
Cinquefoil po kwitnieniu
Cinquefoil jesienią
Roczna Potentilla, gdy traci swój efekt dekoracyjny, jest usuwana, miejsce jest rozkopywane nawozami. Po zakończeniu kwitnienia pędy krzewiastego pięciornika przycina się o jedną trzecią; jako środek zapobiegawczy przeciwko chorobom krzewy spryskuje się płynem Bordeaux.
Pięciornik zimą
Cinquefoil jest byliną, zielną lub krzewiastą, nie potrzebuje schronienia na zimę, ponieważ ma wysoki stopień odporności na zimno. Przykrywać tylko ukorzenione sadzonki i młode sadzonki posadzone jesienią.
Rodzaje i odmiany Potentilla
Jest tak wiele odmian i rodzajów Potentilli, że nawet ich wymienienie zajmie cały rozdział, więc przedstawimy Ci tylko najpopularniejsze typy. Tak więc spośród gatunków zielnych najbardziej znane to:
Pięciornik apeniński (Potentilla apennina)
Jest byliną o trójlistkowych, srebrzystych, owłosionych liściach, zebranych w rozetę, z różowymi lub białymi kwiatami.
Pięciornik biały (Potentilla alba)
Pochodzi z centralnych regionów europejskiej części Rosji, Kaukazu, Bałkanów. Jest to bylina o wysokości od ośmiu do dwudziestu pięciu centymetrów, o złożonych liściach podstawnych z płatkami palmowymi i brązowymi przylistkami. Jej kwiaty są białe, do trzech centymetrów średnicy, zebrane w kilka kawałków w luźne kwiatostany baldaszkowate lub racemiczne. Szypułki osiągają wysokość 25 cm, roślina nie ma liści łodygowych.
Cinquefoil Goose lub Goose Foot (Potentilla anserina)
Podstawową rozetę tego gatunku tworzą pierzasto złożone liście o długości do 20 cm, owłosione od spodu. Szypułki są bezlistne, z pojedynczymi żółtymi kwiatami o średnicy do 2 cm.
Nepalski pięciornik (Potentilla nepalensis)
Bylina do 50 cm wysokości z rozgałęzionymi prostymi łodygami w kolorze fioletowym. Liście palmate, ciemnozielone, duże - do 30 cm długości. Kwiaty, również duże - do 3 cm średnicy, czerwone lub jasnoróżowe z ciemnoróżowymi żyłkami - zebrane w wiechy, kwitną od początku lipca prawie dwa miesiące. Najbardziej atrakcyjne odmiany:
- Roxana - z łososiowo-pomarańczowymi kwiatami w ciemnych żyłkach;
- Miss Wilmott - różowe kwiaty wiśni o ciemnym oku, kwitnące obficie i nieprzerwanie;
- Floris to blade kwiaty w kolorze łososiowym z czerwono-pomarańczowym okiem.
Wyprostowany pięciornik lub prosty lub galangal (Potentilla erecta)
Rośnie w strefie tundrowej i leśnej na obrzeżach, na trawnikach wzdłuż brzegów rzek i na bagnach. Jest to roślina wieloletnia o nierównomiernie zagęszczonym kłączu drzewiastym. Łodyga wyprostowana nie wyższa niż 20 cm, w górnej części rozgałęziona, liście trójlistkowe liściaste - łodyga siedząca, podstawowa, obumierająca na początku kwitnienia - na długich ogonkach. Kwiaty pojedyncze, regularne, do 1 cm średnicy, na cienkich długich szypułkach, kwitną od czerwca do sierpnia.
Srebrny pięciornik (Potentilla argentea)
Jest to bylina z dużym bulwiastym kłączem, smukłymi, łukowatymi, rosnącymi łodygami o wysokości do 30 cm, długimi łuskowatymi, pięcio- do siedmioczęściowymi liśćmi podstawnymi i dolnymi łodygami oraz trzema do pięciu środkowymi i górnymi liśćmi łodygi, gęsto pokrytymi białym stosem na spodniej stronie. Luźny kwiatostan corymbose-paniculate składa się z małych kwiatów o średnicy do 12 mm. Rośliny tego gatunku kwitną od czerwca do lipca.
Pięciornik hybrydowy (Potentilla x hybrida)
Gatunek ten łączy odmiany i formy ogrodowe pochodzenia hybrydowego. U większości roślin kłącze jest ukośne lub pionowe, łodygi owłosione, silnie rozgałęzione, wyprostowane, do 90 cm wysokości z liśćmi zebranymi w rozetkę podstawną - dolne liście są trójlistkowe lub palmowe na długich ogonkach z ostrymi zębami na krawędziach, liście łodygi są trójlistkowe, siedzące. Aksamitne kwiaty do 4 cm średnicy, czerwone, żółte, ciemnofioletowe lub różowe, tworzą luźny kwiatostan racemose lub corymbose. Znane odmiany:
- Master Floris - obfity i długo kwitnący pięciornik o prostych dużych żółtawych kwiatach;
- Yellow Queen - Potentilla do 30 cm wysokości z żółtymi błyszczącymi kwiatami;
- Wulkan to jasnoczerwony pięciornik frotte.
Oprócz opisanych gatunków, pięciokwiatowe pięciornikowe, złote, długolistne, kudłate, kranza, zwodnicze, wrotyczowe, ciemnoczerwone, srebrnolistne, tonga, trójzębne, błyszczące, bez łodyg, śnieżnobiałe, arktyczne i inne stały się szeroko rozpowszechnione z trawiastego pięciornika.
Z gatunków krzewów pięciolistnik kurylski jest uprawiany w kulturze, jest pięciornikiem żółtym, jest również herbatą kurylską, jest rośliną pięciolistną (Pentaphylloides fruticosa). W literaturze specjalistycznej gatunek ten należał do Potentilla, jednak ostatnio został zaliczony do odrębnego rodzaju - herbaty kurylskiej, Dasiphora (Dasys - grubowłosy, foros - niosący). Rodzaj ten obejmuje dziesięć gatunków, na podstawie których opracowano wiele uprawianych form i odmian ogrodniczych, które są roślinami miodowymi i są często wykorzystywane przez projektantów do tworzenia malowniczego żywopłotu.
Pentaphylloides davurica (Pentaphylloides davurica)
Krzew osiągający wysokość 60 cm z rozstawionymi nagimi pędami, liście pięcioczęściowe prawie skórzaste, błyszczące na wierzchniej stronie i szare na dole. Kwiaty białe do 2,5 cm średnicy, najczęściej pojedyncze, ale czasami są to kwiatostany baldaszkowate o kilku kwiatach, kwitną dłużej niż 3 miesiące. W kulturze gatunek istnieje od 1822 roku.
Krzew Pentaphylloides (Pentaphylloides fruticosa)
W naturze ma rozległy obszar, obejmujący lasy i stepy leśne Europy Zachodniej i Rosji, Kaukazu i Azji Środkowej. Jest to niezwykle wytrzymała, silnie rozgałęziona roślina o wysokości do półtora metra, z szarą lub brązową łuszczącą się korą i gęstą półkulistą koroną. Liście lancetowate o całych krawędziach, o długości do trzech centymetrów i szerokości od jednego do trzech do pięciu do siedmiu części, w młodym wieku są miękko zielone, a następnie stają się srebrzystozielone z powodu pokwitania. Pojedyncze lub zebrane w luźne wierzchołkowe łuski lub grona, złoto-żółte kwiaty o średnicy do 2 cm kwitną od połowy czerwca do początku października.
Jednak w kulturze od 1700 roku, zarówno w Europie, jak iw Ameryce, odmiany tego gatunku są uprawiane częściej niż dzika herbata kurylska, ponieważ są bardziej odporne na nasz klimat.
Wśród niewymiarowych odmian najpopularniejsze są: Dakota Sunrise, Abbotswood, Goldstar, Jolina, Goldfinger, Reisenberg o kwiatach w pomarańczowo-żółtych odcieniach oraz Farrers White i Rhodockalix o białych kwiatach.
Wysokie, zimotrwałe krzewy o wysokości ponad metra reprezentowane są przez odmiany Elizabeth i Catherine Dykes o żółtych kwiatach.
Odmiany odporne na zimę o srebrnoszarych liściach: Darts Golddigger, Goldterppich, Bisi.
Kompaktowe, niskie odmiany wymagające schronienia na zimę: Klondike, Kobold o żółtych kwiatach, Parvifolia, Red Ice, Red Robbin z miedziano-żółtymi kwiatami, Sunset z żółto-pomarańczowymi do czerwono-ceglastymi kwiatami, Eastleigh Cream o kremowo-białych Daydown, Royal Flash, Pritty Polly i Blink z różowymi kwiatami.
Oprócz opisanych gatunków pięciornika krzewiastego niewątpliwie interesujące są pentafony mandżurskie, drobnolistne, Friedrichsen i Dryadiflora, których możliwości hodowcy nie zbadali jeszcze dostatecznie.
Właściwości Potentilla i przeciwwskazania
Przydatne właściwości Potentilli
Właściwości lecznicze mają głównie trzy rodzaje roślin zielnych Potentilla - biała, gęsia i wyprostowana lub galangal. Ich właściwości nieznacznie się różnią, a jeśli preparaty pięciornikowe stosujesz zewnętrznie, to w zasadzie nie ma znaczenia, jakiego rodzaju kuracji zastosujesz, ponieważ jak wykazały badania, ekstrakty z korzeni i ziół są nietoksyczne i mają prawie taką samą moc leczniczą. Doustne podawanie preparatów z części nadziemnych Potentilla cinquefoil pobudza ośrodkowy układ nerwowy, a ekstrakty z korzeni zwiększają o 28% zdolność filtracyjną nerek.
Pięciornik biały, podobnie jak galangal, stosowany jest w leczeniu czerwonki, zapalenia jelita grubego i innych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, którym towarzyszy biegunka. Leczy się pięciornik i choroby wątroby objawiające się żółtaczką, w szczególności zapaleniem wątroby. Ponadto pięciornik biały stosowany w zapaleniu tarczycy jest dziś używany nawet w medycynie tradycyjnej: dobre wyniki daje nalewka alkoholowa z pięciornika białego, stosowana w kroplach według określonego schematu, równolegle z przyjmowaniem leków.
Nalewkę przygotowuje się bardzo prosto: zmiażdżony suchy korzeń Potentilla jest zaparzany wódką, a następnie napar jest filtrowany. Wyjątkowość bieli Potentilla polega na tym, że zawiera ona prawie cały układ okresowy, jest w niej tak wiele makro i mikroelementów: galotanina, kwasy fenolokarboksylowe, skrobia, saponiny, flawonoidy (rutyna, kwercetyna, cyjanidyna, kempferol), irydoidy, jod, magnez , miedź, cynk, żelazo, kobalt, krzem, aluminium, a korzenie rośliny zawierają więcej substancji biologicznych niż część nadziemna.
Lecznicze właściwości wyprostowanego pięciornika, czyli trawy galangalowej, są znane od dawna. Skład chemiczny Potentilla erectus obejmuje garbniki, olejki eteryczne, flawonoidy, kwas elagowy, jabłkowy i chitynowy, wosk, skrobię i gumę, a także witaminę C. Kalgan działa ściągająco, bakteriobójczo, przeciwzapalnie.
Olejek eteryczny z tej rośliny stosuje się w leczeniu niektórych chorób kobiecych, nalewek i wywarów - zewnętrznie przy egzemie, atopowym zapaleniu skóry, jako płukanka przy zapaleniach jamy ustnej i krtani, do douching przy chorobach ginekologicznych. Odwar i napar z łodyg, liści i kwiatostanów galangalu stosuje się w leczeniu ostrego i przewlekłego zapalenia wątroby, marskości z przekrwieniem w celu obniżenia poziomu bilirubiny we krwi i łagodzenia obrzęków.
Nie wolno nam jednak zapominać, że przyjmując doustnie preparaty z galangalu, mogą powodować zaparcia ze względu na zawartość w nich dużej ilości garbników.
Pięciornik gęsi zawiera także garbniki, olejki eteryczne, flawonoidy, skrobię, a także goryczkę, kwas askorbinowy i chinowy, cholinę, cynk i inne niezbędne człowiekowi substancje. Do produkcji kompozycji leczniczych wykorzystuje się wszystkie części Potentilla: z wywaru z korzenia, ranami, otarciami, siniakami, siniakami, a także wypryskami płaczącymi i neurodermitami leczonymi zewnętrznie. Dobry wynik daje leczenie hemoroidów i douching wywarem z pochwy w przypadku zapalenia ginekologicznego. Jest również skuteczny w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy, zapalenia wątroby i ostrych infekcji jelitowych.
Odwar z nasion w mleku stosuje się przy zapaleniu żołądka i jelit, bolesnych miesiączkach i spastycznym zapaleniu okrężnicy. Wodny wywar z ziół i kłączy łagodzi skurcze mięśni łydek. Świeży napar zioła leczy stany zapalne błony śluzowej jamy ustnej, migdałków i gardła, a także stosowany zewnętrznie dobrze radzi sobie ze zmianami krostkowymi skóry i owrzodzeniami troficznymi. Świeży sok z gęsi pięciornika na pół z zielonym sokiem żytnim jest podawany na łyżkę deserową trzy razy dziennie jako środek żółciopędny do usuwania piasku i małych kamieni.
Spośród gatunków krzewów Potentilla wierzchołki młodych pędów Potentilla Kuril mają właściwości lecznicze. Herbatę kurylską stosuje się jako środek żółciopędny, moczopędny, przeciwzapalny, przeciwwrzodowy, uspokajający, hemostatyczny, przeciwcukrzycowy, przeciwwirusowy, przeciwalergiczny, przeciwbólowy i immunostymulujący przy chorobach przewodu pokarmowego i kobiecych, w leczeniu wrzodów, ropni i innych ran, m.in. inne stany zapalne jamy ustnej. Jest skuteczny w przypadku zaparć i biegunki, dysbiozy, wrzodów żołądka, zapalenia jelita grubego, erozji szyjki macicy i krwawień z macicy.
Cinquefoil - przeciwwskazania
Nie zaleca się przyjmowania leków z gęsi Potentilla i galangalu dla osób ze zwiększoną krzepliwością krwi, skłonnością do zakrzepicy, a także niedociśnieniem, ponieważ leki te mają tendencję do obniżania ciśnienia krwi, podobnie jak Potentilla white. Konieczne jest usunięcie piasku i kamieni z przewodów przy pomocy pięciornika pod nadzorem lekarza. Preparaty Potentilla mogą podrażniać wyściółkę żołądka. Kobiety w ciąży i osoby cierpiące na indywidualną nietolerancję roślin powinny powstrzymać się od leczenia galangalem.
