Rdestowiec roślinny lub rdest ptasi (łac. Polygonum aviculare) to roślina jednoroczna zielna, która jest polimorficznym gatunkiem z rodzaju Highlander z rodziny Gryczana. Popularnie nazywana jest też gryką ptasią, murawą i gęsią. Nazwa „rdestowiec” pochodzi od słowa „zarodnik”, co oznacza „szybko”: alpinista ptaka ma właściwość szybkiego (sportowego) powrotu do zdrowia po uszkodzeniach pędów. Rdest jest pokarmem dla ptaków, a niektóre ludy górskie robią z niego sałatki, zupy i nadzienie do ciast.
Ptasi góral jest bezpretensjonalny i trudny do deptania, rośnie na każdej glebie: wzdłuż brzegów rzek, na podwórkach, wzdłuż dróg, na nieużytkach, suchych pastwiskach wszystkich kontynentów i nie występuje tylko na Antarktydzie i Arktyce. Rdestowiec uprawiany jest jako roślina lecznicza, okrywowa i trawnikowa.

Sadzenie i pielęgnacja góralskiego ptaka

  • Kwitnienie: od kwietnia do zimy.
  • Sadzenie: wysiew nasion do gruntu na początku września lub w połowie grudnia z wykorzystaniem technologii uprawy trawnika.
  • Oświetlenie: jasne światło słoneczne lub półcień.
  • Gleba: dowolna.
  • Podlewanie: regularne, ale rzadkie, głównie w okresach suszy.
  • Top dressing: dwukrotnie (wiosną i latem) ze złożonym nawozem mineralnym.
  • Rozmnażanie: nasiona.
  • Właściwości: jest popularną rośliną leczniczą.
Przeczytaj więcej o hodowli drobiu góralskiego poniżej.

Bird Highlander - opis

Trawiasta taternik osiąga wysokość 80 cm, jego korzeń jest centralny i słabo rozgałęziony, łodyga z silnie zaznaczonymi węzłami, wyprostowana, zwykle leżąca u podstawy, ale czasami prostata lub wznosząca się. Liście rdestu są szaro-zielone, naprzemiennie, krótko-petiolate, o pełnych krawędziach, liniowo-lancetowate lub eliptyczne, o długości od 1,5 do 5 cm i szerokości od 0,5 do 1,5 cm. 1,3 cm Małe kwiaty z bladozielonymi, białymi lub różowymi płatkami wzdłuż krawędzi są zbierane w 2-5 pęczkach i znajdują się w kątach liści. Owocem ptaka alpinisty jest trójkątny matowy orzech z nasionami. Rdestowiec kwitnie od kwietnia do zimy, a jego owoce dojrzewają od lipca do września.

Uprawa rdestu

Sadzenie rdestu

Rdest ptasi rośnie zarówno w półcieniu, jak i na słońcu, preferując glebę dobrze zatrzymującą wilgoć. Nasiona rdestu ziemnego wysiewa się na początku września lub w połowie grudnia przy użyciu uniwersalnej technologii opracowanej do uprawy trawników. Na miesiąc przed siewem miejsce należy wykopać na głębokość bagnetu łopaty, wyrównać powierzchnię, poczekać na kiełkowanie chwastów i zniszczyć je ciągłym pestycydem. Siew rdestu rozpoczyna się dwa tygodnie po zabiegu chemicznym. Przybliżone tempo zużycia nasion wynosi 10-12 g na 1m². Nasiona ptactwa góralskiego można kupić w pawilonach ogrodowych i wyspecjalizowanych sklepach.

Pielęgnacja rdestu

Rdestowiec łatwo dostosowuje się do każdego rodzaju gleby. Opieka nad nim jest zaskakująco prosta: roślina wymaga regularnego, ale nie częstego podlewania, szczególnie w przypadku rdestu podczas długotrwałej suszy. W sezonie ptak góralski karmi się 1-2 razy złożonym nawozem mineralnym, a późnym latem i wczesną jesienią trawę przeczesuje grabi. To cała opieka nad rdestem.

Rodzaje i odmiany góralów

Z rodzaju Highlander występuje wiele gatunków, w tym o właściwościach leczniczych.

Powój (Polygonum convolvulus)

lub Fallopia powój - roczna do 1 m wysokości z podłużnymi, jajowalnymi lub zaokrąglonymi liśćmi petiolate, w kształcie włóczni lub sercowatych u podstawy. Kwiaty są zbierane w pęczkach pachowych. W medycynie ludowej napar z tej rośliny stosuje się przy chorobach ginekologicznych, w szczególności przy krwawieniach z macicy, a także przy paraliżach, przepuklinach dziecięcych i chorobach nerek. Oparzenia leczy się sokiem z powój i maścią z liści.

Alpine Highlander lub Mountain Highlander (Polygonum alpinum)

- bylina do 120 cm wysokości z klinowatymi lancetowatymi liśćmi o długości od 5 do 13 cm i szerokości od 1 do 5 cm oraz gęstymi wiechowatymi kwiatostanami białawych kwiatów. Wszystkie części rośliny znajdują zastosowanie w medycynie ludowej i weterynarii: napar z korzenia ma działanie moczopędne i tonizujące, zmiażdżone korzenie leczą guzy, wywar z ziół - zapalenie dziąseł i jamy ustnej, gruźlica, skrofula, kaszel, białaczka i choroby weneryczne.

Góralski żyworodny (Polygonum viviparum)

- także bylina do 40 cm wysokości z bulwiastym kłączem, prostymi łodygami, podstawowymi długimi łodygowymi lancetowatymi liśćmi o klinowatej podstawie i końcowych kolczastych kwiatostanach białych lub różowych kwiatów. Napar z ziela żyworodnego górala jest stosowany w przypadku zapalenia jelit, zapalenia jelita grubego, skurczów brzucha i biegunki, wywaru na przeziębienia, choroby narządów trawiennych i układu moczowo-płciowego. Proszek z kłączy rośliny ma działanie hemostatyczne, a napar z liści leczy zapalenie żołądka i wrzody żołądka i dwunastnicy.

Wąż góralski (Polygonum bistorta)

lub serpentyna lub szyja rakowa - bylina z grubą, zakrzywioną serpentynowo, różową w kłączu złamania, podobną do szyjki rakowej, łodygą guzowatą, długimi łodygami podłużnymi i sercowatymi liśćmi u podstawy i gęstymi, kolczastymi wierzchołkowymi kwiatostanami różowych kwiatów. Preparaty serpentynowe mają działanie przeciwzapalne, gojące rany, łagodzące, hemostatyczne i silnie ściągające. Stosuje się je przy chorobie wrzodowej, zapaleniach jelit, krwawieniach z żołądka, jelit i macicy, a także w płynnym ekstrakcie i wywar z kłączy - przy zapaleniu dziąseł i zapaleniu jamy ustnej.

Rozłóż rdestowiec (Polygonum divaricatum)

- bylina rozgałęziona do 120 cm wysokości, tworząca kuliste krzewy. Jej liście są ostre, podłużne, a kwiaty zebrane w rozłożyste wiechy wielokwiatowe. Garbniki pozyskiwane są z korzeni rośliny. W medycynie ludowej zmiażdżony korzeń rośliny stosuje się w leczeniu przeziębień oraz wywaru, biegunki i chorób jelit.

Rośliny takie jak szczawiowate, pacyficzne, szorstkie, półuszlachetne, płazowe i orientalne są również lecznicze, ale należą do innych rodzajów z rodziny gryki, w szczególności do rodzaju brzoskwinie.

Właściwości rdestu - szkoda i korzyść

Lecznicze właściwości rdestu

Lecznicze właściwości rdestu mają szerokie zastosowanie w medycynie ludowej, a dzięki takiemu zapotrzebowaniu na bogaty skład chemiczny rdestu. Ziele rośliny zawiera garbniki, witaminy C, K, E, prowitaminę A, śluz, wosk, olejek eteryczny, kwasy krzemowe, żywice, goryczkę oraz flawonoid awikularny.

Preparaty z rdestu mają działanie moczopędne, zapobiegają tworzeniu się kamieni nerkowych, usuwają z organizmu nadmiar jonów chloru i sodu, zmniejszają intensywność krystalizacji soli, ciśnienie krwi, przepuszczalność naczyń oraz zwiększają krzepliwość krwi. Działają wykrztuśnie, przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie.

Zioło tej rośliny jest częścią kolekcji do mielenia kamieni w woreczku moczowym i żółciowym. Napar ziołowy stosowany jest jako środek tonizujący i regenerujący w starszym wieku, przy wyczerpaniu nerwowym, w leczeniu chorób układu oddechowego i usuwania obrzęków, po wyniszczającej chorobie i po operacji. Lek ten jest również przepisywany na krwawienia z macicy, hemoroidów i jelit: flawonoid awikularina zawarta w infuzji tonizuje mięśnie gładkie macicy i jelit oraz, przyspieszając krzepnięcie krwi, pomaga zatrzymać krwawienie.

Oficjalna medycyna zaleca stosowanie ziela rdestu przy zapaleniach żołądka i jelit, biegunkach, zwiększonej przepuszczalności ścian naczyń krwionośnych, niewielkich krwawieniach z macicy po aborcji iw okresie poporodowym, uszkodzeniach błony śluzowej przewodu pokarmowego i krwawieniach hemoroidalnych. W dermatologii preparaty z rdestu stosowane są w leczeniu łuszczycy, zapalenia skórno-mięśniowego, egzemy, trądziku, czyraku i reakcji alergicznych.

Ziele rdestu - przeciwwskazania

Preparaty z rdestu są przeciwwskazane w przypadku zakrzepowego zapalenia żył i zwiększonego krzepnięcia krwi, ciąży, a także ostrego zapalenia pęcherza lub nerek.

Popularne Wiadomości