Vallotta: opieka domowa, przeszczep i rozmnażanie, typy i zdjęcia

Vallota (łac. Vallota) to rodzaj bulwiastych bylin z rodziny Amaryllis, których przedstawiciele zostali teraz przeniesieni do rodzajów Cyrtantus i Clivia. Rośliny te pochodzą z regionu Cape, znajdującego się w Afryce Południowej i otrzymały nazwę na cześć botanika z Francji Pierre'a Vallota. W kulturze pokojowej piękny vallot pojawił się w XVII wieku.
Do tej pory wśród naukowców nie ma zgody co do tego, do jakiego rodzaju powinny należeć te rośliny, więc opowiem o zarówno vallocie, jak i cirtantusie, zwłaszcza, że ​​te pokrewne rośliny wymagają takich samych warunków życia.

Sadzenie i pielęgnacja Wallota

• Kwitnienie: dwa razy w roku - wiosną i jesienią.
• Oświetlenie: jasne światło słoneczne, w upale - światło rozproszone.
• Temperatura: wiosną i latem - typowa dla mieszkania, w okresie spoczynku - 10-12 ºC. Roślina absolutnie nie toleruje przeciągów!
• Podlewanie: w okresie aktywnego wzrostu - regularne, ale umiarkowane, dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy podłoża. W okresie odpoczynku podlewanie jest zmniejszone.
• Wilgotność powietrza: latem konieczne jest regularne spryskiwanie rośliny wodą, ale krople nie powinny spadać na kwiaty.
• Top dressing: od maja do połowy jesieni - raz na dwa tygodnie roztworem organicznego lub złożonego nawozu mineralnego dla roślin kwitnących. W okresie odpoczynku karmienie nie jest potrzebne.
• Okres spoczynku: zimą.
• Przeniesienie: pod koniec sezonu wegetacyjnego lub na początku aktywnego wzrostu, raz na trzy lata.
• Rozmnażanie: przez cebulki potomne, rzadziej przez nasiona.
• Choroby: zgnilizna korzeni, szara zgnilizna i inne choroby grzybowe.
• Szkodniki: przędziorki, owady łuskowe, mszyce.

Przeczytaj więcej o uprawie vallotty poniżej.

Zakład Vallotta - opis

Kwiat vallota jest więc bulwiastą rośliną z jajowatą lub różowobrązową cebulką w kształcie gruszki z masywną szyjką i rozetą pasiastych zielonych liści o długości do 60 cm i szerokości do 3 cm Charakterystyczną cechą vallota jest podstawa liści pomalowana na kolor bordowy. Roślina doniczkowa Vallotha kwitnie wiosną, latem lub jesienią, ale przy dobrej pielęgnacji może kwitnąć dwa razy w sezonie. Roślina tworzy wydrążoną szypułkę, na której tworzy się od 2 do 9 jasnoczerwonych kwiatów w kształcie dzwonu lub lejka. Taka szypułka żyje nie dłużej niż pięć dni. Owoc Valloty to kapsułka, która pęka po dojrzewaniu nasion.

Dbanie o portfel w domu

Jak dbać o cyrantusa

Vallota woli rosnąć na dobrze oświetlonych wschodnich parapetach i nawet bezpośrednie światło słoneczne nie jest dla niej przeciwwskazane. Jednak w czasie upałów, kiedy temperatura w pomieszczeniu wzrasta powyżej 25 ºC, roślinę należy osłonić przed słońcem.

Na zdjęciu: Uprawa vallota w doniczce

W porze ciepłej vallotta normalnie reaguje na temperaturę typową dla zamieszkania ludzi - 20-25 ºC, ale w okresie odpoczynku trzyma się go w chłodnym pomieszczeniu, gdzie temperatura nie przekracza 10-12 ºC. Dolny próg temperatury dla rośliny to 5 ºC, ale nie może ona długo pozostawać w tak niskiej temperaturze. W przypadku vallota przeciwwskazane są przeciągi i nagłe zmiany temperatury.

Podlewanie Vallotta

Podobnie jak inne rośliny bulwiaste, cirtantus należy regularnie podlewać, ale z umiarem, aby cebulki zamarzły i nie zaczęły gnić. W okresie aktywnego wzrostu podlewanie przeprowadza się dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby, zimą im chłodniejsze pomieszczenie, tym rzadziej wymagane jest podlewanie. Uważaj na liście rośliny: zamieranie liści jest oznaką niewłaściwego podlewania.

Latem, gdy temperatura w pomieszczeniu wzrośnie do 25 ºC i więcej, ściereczki należy regularnie spryskiwać osiadłą wodą o temperaturze pokojowej, tak aby krople nie spadały na kwiaty. Zimą vallotta dobrze reaguje na mycie liści wilgotną gąbką.

Nawożenie Vallotta

Od maja do połowy jesieni, raz na dwa tygodnie, cyrantus jest karmiony roztworem materii organicznej lub złożonym nawozem mineralnym do kwitnienia roślin domowych, przez resztę czasu nie ma potrzeby karmienia vallota.

Jak wyhodować Clivia - Vallota została częściowo przeniesiona do rodzaju Clivia

Przeszczep Vallotty

Liczne dzieci tworzą się w przestronnej doniczce w pobliżu vallotty, odbierając składniki odżywcze z cebulki matki, a roślina może nie mieć wystarczającej siły, aby zakwitnąć. Dlatego nie ma potrzeby częstego przesadzania vallota. Zwykle pojemnik i podłoże wymieniane są raz na trzy lata, gdy korzenie rośliny przestają mieścić się w doniczce.

Każda kolejna doniczka powinna być 2-3 cm większa od poprzedniej.

Wallot jest uprawiany na pożywnym podłożu, składającym się z trzech części ziemi darniowej, dwóch części torfu, dwóch części próchnicy i jednej części piasku. Na dnie garnka należy ułożyć grubą warstwę materiału drenażowego.

Na zdjęciu: Kwitnąca Vallotta

Podczas przesadzania ostrożnie oddziel od gniazda te cebulki, które są gotowe do samodzielnego poruszania się. Nie zakopuj górnej części żarówki w podłożu: z czasem pojawią się na niej dzieci.

Hodowla Vallotta

Cytantus jest rozmnażany przez dzieci i nasiona. Dzieci są oddzielane od cebulki matki i sadzone w oddzielnych pojemnikach, tak że jedna trzecia cebulki unosi się nad powierzchnią podłoża. Dbają o nie, jak dorosła roślina. Dzieci zakwitną w drugim lub trzecim roku.

O krewnym Valloty - hippeastrum: odejście od A do Z

Nasiona Vallota wysiewa się na wilgotnym podłożu w połowie jesieni. Uprawy przykrywa się szkłem i utrzymuje w temperaturze 16-18 ºC. Opieka nad nimi polega na regularnej wentylacji i nawilżaniu gleby w razie potrzeby. Pędy pojawią się za około miesiąc, po czym szkło zostanie usunięte, ale nie natychmiast, ale stopniowo przyzwyczajając pędy do temperatury pokojowej. Kiedy sadzonki osiągną wiek sześciu miesięcy, zanurza się je w oddzielnych doniczkach, całkowicie zanurzając małą cebulkę w ziemi. Po dwóch latach cebulki przesadza się do większych doniczek, zakopując je w podłożu dla dorosłego vallota tylko o dwie trzecie. Vallotta kwitnie z nasion w trzecim lub czwartym roku po siewie.

Choroby i szkodniki Vallotta

Głównym problemem vallota jest podatność na gnicie korzeni w wyniku podmoknięcia podłoża. Ze względu na zbyt mokrą ziemię vallot może również zachorować na szarą zgniliznę. Aby uniknąć porażenia cytantus przez choroby grzybowe, staraj się umiarkowanie zwilżyć glebę, którą przed sadzeniem cebul należy zdezynfekować w piekarniku, kuchence mikrofalowej lub potraktować roztworem nadmanganianu potasu lub fungicydu.

Spośród szkodników mszyce, łuskowce i przędziorków stanowią zagrożenie dla cytantusa. Te pasożyty są niszczone preparatami Aktellik, Aktara lub Fitoverm, jednak przed przetworzeniem owady łuskowe należy usunąć z rośliny wacikiem nasączonym alkoholem, ponieważ osoby dorosłe są chronione przed wszelkimi truciznami zbroją woskową. Zabiegi ze środkami owadobójczymi najlepiej wykonywać na zewnątrz, nosząc odzież ochronną, okulary, rękawiczki i respirator.

Rodzaje i odmiany vallotta

Istnieją trzy gatunki z rodzaju Vallotta, z których dwa zostały przeniesione do rodzaju Cyrtantus, a trzeci do rodzaju Clivia.

Vallota speciose

lub Cyrtanthus elatus, czyli przepiękna crinum (Crinum speciosum), lub amarylis purpurowy (Amaryllis purpurea) - roślina o ciemnooliwkowych liściach mieczykowatych o długości ok. 45 cm i szerokości do 3 cm. cebulki i niedźwiedzie od 3 do 6 kwiatów do 8 cm długości, barwione na różne odcienie od pomarańczowego do ciemnoczerwonego. Korona kwiatu składa się z 6 płatków. Znane odmiany tego gatunku:

• Alba to roślina o białych kwiatach;
• Magnifica - czerwone kwiaty z białym okiem;
• Major - odmiana o kwiatach do 12 cm długości;
• Minor to roślina wąskolistna drobnokwiatowa.

Na zdjęciu: speciose Vallota

Vallota purpurea (Vallota purpurea)

to wieloletnia roślina bulwiasta o wąskich skórzastych, jasnozielonych liściach o długości do 30 cm, każdy kwiatostan zawiera od 2 do 8 małych czerwonych dzwonkowatych kwiatów, osiągających średnicę 5-6 cm.

Popularne są również hybrydy Pink Diamond Wallot z jasnoróżowymi kwiatami i Cream Beauty z beżowymi płatkami, zwaną jesienną lilią.