Berberys Maria to odmiana Thunberg. Odwieczna roślina stworzona do użytku przy kształtowaniu krajobrazu na prywatnych działkach, terenach miejskich, ogrodach. Odmiana mrozoodporna jest mało wymagająca dla rodzaju gleby. Kultura jest odporna na ciepło, odpowiednia do uprawy w tych regionach Rosji, w których temperatury zimowe nie spadają poniżej -25 0C.
Historia hodowli
Odmiana została stworzona w 2001 roku przez Luciana Kurowskiego, założyciela polskiej szkółki. W tym celu wykorzystano swobodne zapylanie miotu Aurea. Prace hodowlane prowadzono w wyznaczonym kierunku. Pomysłodawca miał za zadanie stworzyć odmianę dostosowaną do warunków klimatycznych Rosji. Odmiana nosi imię żony hodowcy. Berberys Thunberg (Berberis Thunbergii) został opatentowany w 2005 roku pod nazwą Maria (Maria). Po 2 latach kultura za swój niezwykle dekoracyjny wygląd zajęła trzecie miejsce na wystawie Plantarium.
Opis berberysu Thunberg Maria
Odmiana ma dobry wskaźnik mrozoodporności. Dorosła roślina hibernuje w temperaturze -25 0C bez korony. Berberys jest szeroko rozpowszechniony w regionie moskiewskim, pasie środkowym, regionie Leningradu, w regionach południowych. Rośnie powoli, osiągając swój ostateczny punkt po siedmiu latach wegetacji. Kultura tworzy gęsty krzew z licznymi rozgałęzionymi łodygami. Jej wysokość wynosi 1,5 m, szerokość 1 m. Maria należy do grupy żółtych odmian berberysu Thunberg.
Kultura ma długie, wyprostowane łodygi o ciemnoczerwonym odcieniu. Mają liczne pędy boczne z długimi kolcami wyrastającymi z zatok liściowych.
Liście są okrągłe, raczej duże jak na berberys Thunberg, zwężone u podstawy. Wiosną kolor jest jasnozielony z pomarańczowym odcieniem, latem korona Maryi staje się żółta, jesienią krzew staje się jaskrawoczerwony. Układ międzywęźli jest krótki. Liście zbierane są w pęczkach po 5-12 sztuk.
Obfite kwitnienie, pąki zebrane w gęste, racemiczne kwiatostany. Półpełne kwiaty mają jednolity cytrynowy kolor.
Jagody dojrzewają w połowie października. Jasnoczerwone owoce są duże, podłużnie zaokrąglone.
System korzeniowy jest rozgałęziony, gęsty, mieszany. Dorosła roślina spokojnie toleruje przeszczep wraz z glinianą grudą. Podczas dzielenia kłączy wskaźnik przeżycia jest niski.
Zalety i wady odmiany
Maria to szeroko rozpowszechniona i szeroko stosowana odmiana w ogrodnictwie ozdobnym. W Rosji odmiana berberysu Thunberg jest uprawiana od ponad piętnastu lat. Odmiana Maria jest często spotykana na terenach regionu środkowego i środkowego. Kultura spokojnie reaguje na zanieczyszczenie gazem i dym w powietrzu. To dobra opcja do dekoracji terenów rekreacyjnych, parków, klombów w mieście.
Berberys Maria ma wiele zalet w porównaniu z innymi odmianami Thunberg:
- dobra mrozoodporność;
- bezpretensjonalność wobec rodzaju gleby;
- jasny nawyk;
- obfite kwitnienie;
- duża liczba owoców, które pozostają na krzaku, dając dodatkowy efekt dekoracyjny do wczesnej wiosny następnego sezonu;
- wszechstronność w projektowaniu;
- odporność na suszę;
- prosta technologia rolnicza.
Metody reprodukcji
Wiek reprodukcyjny berberysu Thunberg Maria sięga siódmego roku wegetacji. Od tego czasu zaczyna obficie owocować i dawać nasiona nadające się do rozmnażania generatywnego. Materiał zbierany jest pod koniec października, kiedy owoce są w pełni dojrzałe.
Wysiane w pojemnikach na początku marca. Na południu wiosną można położyć roślinę mateczną na miejscu i zaizolować ją na zimę.
Latem sadzonki pozostawia się na miejscu, zimą umieszcza się je w warunkach stacjonarnych.
Ważny! Berberys Maria sadzi się na stałe w wieku czterech lat. Ten proces jest długotrwały, dlatego uważa się go za nieopłacalny dla ogrodników.
W domu berberys Thunberg rozmnaża się w sposób wegetatywny. Stosuje się krzewy powyżej szóstego roku życia.
Zbierz materiał, gdy liście całkowicie kwitną. Wierzchołki cięte na długość 15 cm, układane na pożywnym podłożu, pogłębiające się aż po wierzchnie liście. W ciepłym klimacie sadzi się je w ziemi, instaluje się łuki z folią, stale podlewane i wentylowane. Na zimę konstrukcja jest przykryta, wiosną siedzą. W regionach o niskich temperaturach zimowych sadzonki umieszcza się w pojemnikach. Zimą przechowywać w temperaturze nie wyższej niż +4 0C. Na początku sezonu zostają przypisani do serwisu.
Jeśli szczepienie trwa tylko rok przed sadzeniem, rozmnażanie przez nakładanie warstw trwa 2 lata. Na początku sezonu dolną gałąź przykrywa się ziemią, izolowaną na zimę. Następnej wiosny w miejsce ukorzenionych pąków pojawią się kiełki. Na południu można je sadzić jesienią, aw klimacie umiarkowanym lepiej zostawić je do przyszłego roku.
Maria tworzy rozgałęziony, gęsty system korzeniowy. Jeśli konieczne jest przeniesienie berberysu w inne miejsce, krzew można podzielić na kilka części, tak aby każda z nich miała co najmniej dwie stare gałęzie. Dorosły berberys Thunberg po takim zabiegu nie zapuszcza się dobrze, jest chory przez długi czas.
Uwaga! Do rozmnażania kultury rzadko stosuje się dzielenie buszu.Sadzenie i pielęgnacja berberysu Thunberg Maria
Maria to roślina ciepłolubna. Jasność koloru ujawnia się tylko w słonecznym miejscu, wzrost nie zatrzymuje się w cieniu, ale korona staje się luźna, liście są zielone z lekkim żółtym odcieniem. Dla berberysu Thunberg przeznaczono otwartą przestrzeń chronioną przed przeciągami.
W przypadku berberysu Marii Thunberg wskazane jest wybieranie terenów z lekką i żyzną glebą. Teren podmokły nie jest brany pod uwagę do sadzenia, ponieważ podmokła gleba wywołuje rozwój chorób grzybowych, zgnilizny korzeni. Może to doprowadzić do śmierci sadzonki.
Ważny! Skład gleby dla berberysu Thunberg Maria musi być zasadowy. Jeśli to konieczne, jest wcześniej korygowane.W przypadku sadzenia liniowego wykop rów o szerokości i głębokości 45 cm, rozłóż sadzonki w odległości 40 cm od siebie. Do pojedynczego sadzenia należy wykonać dołki o wymiarach 50x50 cm Żyzne podłoże jest mieszane z warstwy darniowej gleby, kompostu i superfosfatu. Jeśli gleba jest ciężka, dodaj piasek.
Sadzenie odbywa się w maju lub na początku września. Dno wykopu pokryte jest materiałem drenażowym. Na wierzch wylewa się warstwę podłoża. Otwarty korzeń jest traktowany manganem i stymulatorem wzrostu, a zamknięty korzeń jest sadzony przez przeładunek. Berberys jest umieszczany na środku wnęki i przykrywany ziemią.
Uwaga! Kołnierz korzeniowy pozostaje na powierzchni.Uszczelnione, aby uniknąć kieszeni powietrznych, podlewane. Zaleca się, aby nie wypełniać dołu do samej góry, pozostawiając na to 5 cm.
Agrotechnika wymagana dla berberysu Maria:
- Po posadzeniu sadzonka jest mulczowana. Jeśli koło korzeni jest otwarte, gleba jest napowietrzana przez okresowe poluzowanie. Chwasty są usuwane.
- W pierwszym roku wegetacji sadzonki podlewa się niewielką ilością wody, aby gliniana bryła nie wyschła. Dorosły berberys Thunberg ma wystarczającą ilość opadów. Jest nawilżany tylko podczas anormalnej suszy. Zabieg przeprowadza się dwa razy w miesiącu z dużą ilością wody. Pod koniec sezonu wymagane jest ładowanie wody.
- Nawożona w drugim roku wegetacji. Wiosną stosuje się produkty organiczne i zawierające azot. Podczas kwitnienia dodaje się fosfor, a po dwóch tygodniach potas. Jesienią mulczować materią organiczną i nawozić superfosfatem.
- Przycinanie formujące jest opcjonalne. Naturalny kształt krzewu jest prawidłowy, dekoracyjny. Wiosną odcinane są obszary suche i zamarznięte. W dziesiątym roku wzrostu krzew odmładza się, odcinając stare gałęzie.
Maria hibernuje bez osłony korony, warstwa ściółki jest zwiększona dla dorosłego krzewu. W regionach z mroźnymi zimami młode sadzonki (do trzech lat) są całkowicie zakryte.
Szkodniki i choroby
Głównym problemem w uprawie prawie wszystkich odmian berberysu Thunberg jest pokonanie korony mączniakiem i rdzą. Mary nie jest wyjątkiem. Wiosną roślina jest traktowana preparatami na bazie miedzi. Jeśli zostanie znaleziony grzyb, użyj „Fitosporin” lub „Horus”.
Główną szkodę dla berberysu powodują owady:
- mszyca;
- przędziorek;
- gąsienice ćmy;
- sawfly.
W celu zapobiegania roślinę traktuje się na początku sezonu płynem Bordeaux. Aby wyeliminować szkodniki, użyj „Karbofos”, „Actellik” lub „Kinmiks”.
Berberys Thunberg Maria w projektowaniu krajobrazu
Maria rośnie wolno, więc korekta krzewu w sezonie nie jest wymagana. Coraz częściej kultura uprawiana jest w jej naturalnej formie. Jasna korona berberysu Thunberg sprawi, że każde miejsce będzie atrakcyjne od wiosny do późnej jesieni. Odmiana Maria jest uprawiana solo, tworzą kompozycje na kontrastach kolorystycznych, a podczas masowego sadzenia tworzą krawężniki lub żywopłoty. Łączy się z każdym rodzajem flory, która nie tworzy cienia i rośnie na glebach lekko zasadowych.
Poniżej kilka typowych sztuczek z włączeniem berberysu Marii Thunberg do projektu:
- Solo na rabatach i trawnikach.
- Projekty krawężników wykorzystujące różne odmiany berberysu do oprawiania klombów.
- Mieszanki krzewów z różnych odmian.
- Kompozycja z drzewami iglastymi.
- Formowany żywopłot.
- Dekorowanie centralnej części trawnika.
- Rejestracja ogrodów skalnych i skalniaków.
- Kompozycja z roślinami kwiatowymi.
- Akcent kolorystyczny na grzbietach.
Wniosek
Berberys Maria jest szeroko stosowany do dekoracyjnego projektowania ogrodów, terenów przydomowych. Odmiana Thunberg nie reaguje na zwiększone zanieczyszczenie gazami, dlatego nadaje się do projektowania krajobrazu obszaru miejskiego. Odmiana jest mało wymagająca do podlewania. Kultura jest szeroko rozpowszechniona nie tylko w klimacie umiarkowanym, ale także w cieplejszych regionach Rosji.
