Jodła syberyjska (Abies sibirica) to efedra, którą na pierwszy rzut oka można pomylić ze świerkiem w kształcie i umiejscowieniu igieł, a także z cedrem, jeśli weźmiemy pod uwagę kierunek wzrostu szyszek. Ale to są różne kultury, chociaż należą do tej samej rodziny Pine. Gatunek ten jest cennym drzewem handlowym. Jodła syberyjska słynie również ze swoich dobroczynnych właściwości, które wykorzystuje się w medycynie tradycyjnej i ludowej. Dzięki przeprowadzonej selekcji uzyskano odmiany, które są szeroko stosowane w projektowaniu krajobrazu.
Pełny opis jodły syberyjskiej
Ta kultura ma swoje charakterystyczne różnice, które odróżniają ją od innych członków rodziny. Dlatego, aby móc rozpoznać jodłę syberyjską, konieczne jest zbadanie jej cech.
Ważny! Drewno tego drzewa nie ma żywicznych słojów i przejść, jak sosna i świerk, co jest jego różnicą.Jak wygląda jodła syberyjska?
Jodła syberyjska to wiecznie zielone drzewo iglaste, którego gałęzie rosną prawie poziomo. U podstawy drzewa pędy są silniejsze, rozprzestrzeniają się, a bliżej wierzchołka są zauważalnie skrócone. Na terenach otwartych, dobrze oświetlonych, dolne gałęzie pochylają się do samej ziemi i mogą się zakorzenić, co zapewnia odporność jodły syberyjskiej na wiatr.
Kolor kory i struktura powierzchni zmieniają się wraz z wiekiem drzewa. U młodych osobników jest gładka i szaro-brązowa. Ale gdy dorośnie, staje się ciemnobrązowy i popękany, zwłaszcza u podstawy. Również na korze losowo rozmieszczone są wybrzuszenia, w których znajduje się żywica. Kiedy gałęzie są uszkodzone, guzki pękają, a ten leczniczy ekstrakt przyspiesza gojenie się ran.
Na końcach pędów jodły syberyjskiej znajdują się zaokrąglone pąki o spiczastym końcu. Są również pokryte żywicą, aby chronić je przed mrozem. Ta cecha odróżnia ten gatunek od odmian południowych.
Wysokość i wymiary jodły syberyjskiej
Jodła syberyjska to wiecznie zielone drzewo, osiągające wysokość 30 m. Zdarzają się przypadki, gdy niektóre okazy dorastały do 60-100 m, ale jest to rzadkość. Średnica pnia dorosłej rośliny wynosi 1,5-2,0 m.
Kształt i wielkość korony jodły syberyjskiej (na zdjęciu poniżej) zależy od regionu wzrostu: na południu jest szerokopiramidalny, a na północy wąskostożkowy.
System korzeniowy jodły syberyjskiej
Podziemną część kultury można kształtować na różne sposoby, w zależności od warunków wzrostu. Na glebach suchych i ubogich kluczowy jest system korzeniowy, który znacznie się pogłębia w celu wydobycia składników odżywczych i wilgoci. Takie drzewa żyją znacznie dłużej i mają zwiększoną odporność na niekorzystne czynniki.
Na wilgotnych, pożywnych glebach system korzeniowy rośnie płytko. Prowadzi to do tego, że efedryna nie jest w stanie wytrzymać podmuchów wiatru i dlatego może spaść przy bardzo złej pogodzie.
Opis igieł jodły syberyjskiej
Igły tego drzewa osiągają długość 3 cm, żywotność każdej z nich wynosi 10 lat, a po obumarciu na pędach pozostają blizny. Jodła syberyjska, którą widać na zdjęciu drzewa, ma płaskie igły. Jego górna powierzchnia jest ciemnozielona, błyszcząca, a na plecach - matowa z dwoma białymi paskami. Na końcach pędów jodły syberyjskiej znajdują się zaokrąglone pąki ze spiczastym końcem.
Cechy kwitnącej jodły syberyjskiej
Ephedra to roślina jednopienna. Dlatego ma dwa rodzaje kwiatów: żeńskie i męskie. Te pierwsze mają postać fioletowych kolczyków. Rosną na zeszłorocznych pędach i znajdują się głównie bliżej wierzchołka jodły syberyjskiej. Te ostatnie przypominają żółte kłoski. Kwitnie w połowie maja i trwa około trzech tygodni. Również w tym czasie pyłek dojrzewa.
Jak pachnie jodła syberyjska
Ten rodzaj kultury ma wyraźny aromat, który wzmacnia się, gdy wciera się igły. Zapach jodły syberyjskiej jest świeży, charakterystyczny dla lasu iglastego. Ma również pikantne nuty z lekką cierpkością.
Szyszki jodły syberyjskiej
Owoce tej efedryny są małe, podłużne, cylindryczne. Szyszki mają około 9 cm długości, zgodnie z opisem jodły syberyjskiej i zdjęciem skierowane są do góry, co przyciąga wzrok. W początkowej fazie wzrostu mają jasnozielony odcień, a gdy są dojrzałe, stają się jasnobrązowe.
Nasiona jodły syberyjskiej dojrzewają pod koniec sierpnia, do połowy września łuski szyszek otwierają się, wypadają i unoszone są przez wiatr. Nasiona jodły syberyjskiej są odwrotnie jajowate, jasnobrązowe i wielkości około 6-7 mm. Każdy z nich wyposażony jest w skrzydło w kształcie klina o długości 9-12 mm.
Gdzie i jak rośnie jodła syberyjska
Obszar uprawy jodły syberyjskiej jest dość rozległy. Ze względu na wysoką mrozoodporność (do - 55 ° C) drzewo to jest powszechne w północnych regionach Rosji. Lasy jodłowe są szczególnie powszechne w górach Ałtaj i Sajany. Łatwo je również znaleźć w europejskiej części kraju, a mianowicie na północnym wschodzie. Kultura rośnie na równinach i obszarach górskich. Efedry nie można znaleźć na terenach podmokłych ani w warunkach wiecznej zmarzliny.
Ważny! Jodła syberyjska rośnie najczęściej na nasadzeniach mieszanych z cedrem i świerkiem, nigdy z sosną zwyczajną.Drzewo nie toleruje dobrze suchego powietrza. W temperaturach powyżej + 35 ° C igły zaczynają się kruszyć, co prowadzi do łysienia pędów.
Jak długo żyje jodła syberyjska
Drzewo ma żywotność ponad 200 lat. Jednak w przypadku sprzyjających warunków liczba ta może wzrosnąć nawet do trzech stuleci.
Tempo wzrostu jodły syberyjskiej
Ta efedra rośnie powoli. W wieku 20 lat wysokość drzewa osiąga 5-9 m, roczny wzrost młodych osobników wynosi 10-15 cm, ale wraz z wiekiem rośnie i wynosi 40-50 cm.
Ważny! Pod względem wzrostu drzewo to jest gorsze od świerka.Wartość jodły syberyjskiej w przyrodzie
Ten typ kultury wraz z cedrem, sosną i świerkiem tworzy syberyjską tajgę, która zapewnia główne źródło powietrza dla półkuli północnej. Ponadto młode jodły syberyjskie stanowią osłonę dla miejsc gniazdowania ptaków i ssaków. A zimą igły drzewa służą jako główne pożywienie dla łosi i jeleni.
Dlaczego jodła syberyjska w Czerwonej Księdze
Ze względu na zmiany warunków klimatycznych i ekologicznych dochodzi do zubożenia genetycznego borów jodłowych. Zmniejsza to tempo odnawiania się i odporność upraw na niekorzystne czynniki. W związku z tym liczba jodły syberyjskiej stopniowo maleje. Na tym tle efedra znajduje się w Czerwonej Księdze Regionu Archangielska.
Odmiany jodły syberyjskiej
Naturalna forma kultury jest podstawą do wyhodowania nowych odmian ozdobnych. Te odmiany jodły syberyjskiej mają wysoką mrozoodporność, ale charakteryzują się umiarkowaną wysokością i średnicą pnia, co pozwala na wykorzystanie ich jako element projektowania krajobrazu.
Najpopularniejsze odmiany:
- Elegancja (elegancja). Różni się srebrzystym odcieniem igieł. Wysokość drzewa sięga 3-4 m. Preferuje miejsca dobrze oświetlone.
Elegancja charakteryzuje się powolnym wzrostem - Alba (Alba). Ephedra ma jasny odcień kory. Jej wysokość sięga 5-6 m. Odmiana charakteryzuje się podwyższoną zimotrwalością.
Do tworzenia żywopłotów można wykorzystać jodłę Alba - Glauka. Korona ma stożkowy kształt. Drzewo dorasta do 5-6 m. Kolor igieł jest srebrzystozielony.
Średnica wzrostu jodły Glauka wynosi 3 m
Cechy hodowlane jodły syberyjskiej
Sadzonki i nasiona służą do uzyskania nowych sadzonek efedryny. Każda z tych metod hodowli ma swoje własne cechy, które należy wziąć pod uwagę, aby osiągnąć pożądany rezultat.
Uprawa jodły syberyjskiej z nasion
Do sadzenia należy używać świeżo zebranych nasion, ponieważ po roku ich kiełkowanie jest tracone o 50%. W takim przypadku możesz zbierać niedojrzałe pąki na początku jesieni i wysuszyć je w domu. Po otwarciu łusek nasiona należy złożyć w płócienną torbę i przechowywać w chłodnym, suchym miejscu.
W styczniu materiał nasadzeniowy należy zdezynfekować w roztworze nadmanganianu potasu przez 15 minut, a następnie spłukać czystą wodą. Następnie owinąć nasiona wilgotną bawełnianą ściereczką i założyć plastikową torbę na wierzch i zrobić w niej otwory wentylacyjne.
Pod koniec opakowania wstaw do lodówki i odstaw na pięć tygodni. Rozwarstwienie nasion jodły syberyjskiej wspomaga procesy wzrostu i zmiękcza górną skorupę, co poprawia kiełkowanie.
W marcu należy je posadzić na głębokość 1,0 cm w równej objętości mieszanki darniowo-piaskowej i dodać trochę świeżych trocin i pokruszonej ściółki iglastej. Następnie przykryj pojemnik folią i umieść w zacienionym miejscu o temperaturze + 22 ° C do kiełkowania. Kiedy pojawią się przyjazne pędy, pojemnik należy przestawić na parapecie.
Kiedy sadzonki jodły syberyjskiej rosną i stają się silniejsze, należy je sadzić w doniczkach. Możesz sadzić rośliny na stałe w wieku 4-5 lat.
Ważny! Nasiona Ephedra kiełkują w 30-45 dni.Rozmnażanie przez sadzonki
Podczas stosowania tej metody konieczne jest odcięcie materiału do sadzenia z jednorocznych pędów o długości 15-20 cm z wierzchołkowym pączkiem. Sadzonki pozyskiwane z jodły syberyjskiej w wieku 4-8 lat mają wysoką przeżywalność.
Części pędów należy ukorzenić w mieszaninie torfu i piasku, pobranych w równych objętościach. Przed sadzeniem należy usunąć igły w dolnej części, a następnie przez jeden dzień trzymać sadzonki w stymulatorze.
Zaleca się sadzić w zacienionym miejscu na terenie lub w pojemnikach. Aby stworzyć sprzyjające warunki, powinieneś zrobić mini szklarnię. Zakorzenienie następuje po roku. Możesz przeszczepić młode sadzonki na stałe w wieku 3-4 lat.
Sadzenie i pielęgnacja jodły syberyjskiej
Aby efedra w pełni rosła i rozwijała się, a jednocześnie nie konkurowała z innymi uprawami ogrodniczymi, musisz wybrać dla niej odpowiednie miejsce i zasadzić. Ważne jest również, aby na początkowym etapie zapewnić roślinie pełną opiekę, biorąc pod uwagę wymagania kultury.
wyczucie czasu
Jodłę można sadzić w kwietniu lub wrześniu. W pierwszym przypadku należy zaczekać, aż ziemia się roztopi, a temperatura powietrza nie spadnie poniżej + 10 ° C. Podczas sadzenia jesienią należy pamiętać, że sadzonka musi mieć czas na zapuszczenie korzeni przed mrozem. Zajmie mu to 3-4 tygodnie. Dlatego nie ma możliwości opóźnienia terminu.
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
W przypadku rośliny należy wybrać otwarte miejsce, ale jodła syberyjska może również rosnąć w półcieniu. Kultura jest mało wymagająca dla składu i kwasowości gleby. Ale maksymalny efekt dekoracyjny można uzyskać uprawiając efedrynę na piaskowcu i glinie.
Na dwa tygodnie przed sadzeniem jodły syberyjskiej miejsce należy wykopać na głębokość 20 cm, a następnie wykonać otwór o szerokości 60 cm i głębokości 80 cm, na dole należy ułożyć warstwę łamanej cegły o grubości 10 cm, a resztę wypełnić w 2/3 darnią, humusem, piaskiem i torf w stosunku 2: 2: 1: 1. Dodatkowo do powstałej mieszanki należy dodać 5 litrów zgniłych trocin, 200 g superfosfatu lub popiołu drzewnego. Na koniec wszystko dokładnie wymieszaj.
Aby stworzyć żywopłot, odległość między roślinami musi wynosić 1,0-1,5 m, a dla pełnego wzrostu obok innych upraw i budynków ogrodniczych należy zachować co najmniej 3 m.
Algorytm lądowania
Co najlepsze, sądząc po recenzjach, jodła syberyjska ma korzenie w wieku 4-5 lat z zamkniętym systemem korzeniowym. Dlatego takie sadzonki należy kupić do sadzenia.
Algorytm działań:
- Obficie podlewaj studnię, poczekaj, aż wchłonie wilgoć.
- Delikatnie wyjmij roślinę z doniczki, nie naruszając ziemistej kuli.
- Umieść go na środku, tak aby szyjka korzeni znajdowała się na poziomie gleby.
- Wypełnij puste przestrzenie ziemią, zagęść powierzchnię u podstawy.
- Znowu woda. Ważny! W pierwszej kolejności należy okryć sadzonkę agrofibrą, co znacznie przyspieszy proces jej adaptacji w nowym miejscu.
Zasady uprawy jodły syberyjskiej
Ta efedra jest jedną z niewymagających upraw. Ale na początkowym etapie młoda sadzonka wymaga większej uwagi ogrodnika. Dlatego powinieneś przestudiować zasady opieki nad nim.
Harmonogram pojenia i karmienia
Jodła syberyjska jest wymagająca pod względem wilgotności powietrza i gleby. Dlatego przy długotrwałym braku opadów konieczne jest podlewanie rośliny 1-2 razy w tygodniu. W okresach suchych należy dodatkowo spłukać igły z kurzu.
Efedrę należy karmić od drugiego roku po posadzeniu. Należy to zrobić wiosną i jesienią, używając materii organicznej i specjalnych mieszanek mineralnych dla drzew iglastych.
Spulchnianie i mulczowanie
Po każdym zwilżeniu glebę u podstawy sadzonki należy spulchnić na głębokość 1-2 cm, aby powietrze mogło dotrzeć do korzeni. W okresach suchych należy położyć ściółkę w warstwie 2-3 cm, co zapobiegnie tworzeniu się skorupy na powierzchni gleby. Do tego można użyć ściółki iglastej, kory drzewnej, torfu.
Przycinanie
Suche i zniszczone pędy usuwaj wczesną wiosną. Ponadto, aby nadać koronie określony kształt, w tym okresie można przeprowadzić przycinanie. Ale jednocześnie nie można odciąć gałęzi więcej niż 1/3 długości, w przeciwnym razie drzewo zajmie dużo czasu, aby odzyskać.
Przygotowanie do zimowania
Dorosła efedra ma wysoką mrozoodporność, więc nie potrzebuje schronienia na zimę. Ale młode okazy należy zaizolować, aby zapobiec zamarzaniu pędów i systemu korzeniowego. Dlatego późną jesienią u podstawy sadzonki należy ułożyć warstwę ściółki o grubości 10 cm, w tym celu można użyć humusu lub torfu. Koronę należy dodatkowo owinąć agrofibrą i położyć na niej świerkowe gałęzie.
Choroby i szkodniki jodły syberyjskiej
Efedra ma wysoką naturalną odporność. Ale jeśli warunki wzrostu nie pasują, słabnie. Dlatego przy przedłużającej się stagnacji wilgoci w glebie roślina cierpi na fusarium. Do zabiegu konieczne jest podlewanie efedry roztworem roboczym środka grzybobójczego „Maxim” lub „Previkur Energy”.
Ze szkodników niebezpieczeństwem są hermes, fałszywa tarcza, ćma jodłowa i przędziorek. Dlatego przy pierwszych oznakach uszkodzenia zaleca się stosowanie „Fufanon”, „Actellik”, „Fitoverm”.
Właściwości lecznicze jodły syberyjskiej
Wszystkie części tej rośliny są bogate w witaminy i minerały. Dlatego jodła syberyjska jest korzystna dla zdrowia człowieka. Lecznicze właściwości efedryny są szeroko wykorzystywane nie tylko w medycynie ludowej, ale także w medycynie tradycyjnej.
Zastosowanie oleju z jodły syberyjskiej
Kamfora to skuteczny środek pobudzający układ nerwowy i pobudzający serce. Surowcem do jego produkcji jest olej jodłowy z jodły syberyjskiej. Najskuteczniejsze zastosowanie kamfory w przypadku depresji głównych ośrodków rdzenia przedłużonego, a także w ostrej niewydolności krążenia, stanach wstrząsowych. Ten składnik pomaga normalizować oddychanie i krążenie krwi.
Zastosowanie w medycynie tradycyjnej
Do leczenia stosuje się ekstrakty, napary, ekstrakty na bazie drewna. Spożycie środków ludowej pomaga w:
- choroby górnych dróg oddechowych;
- zapalenie pęcherza;
- dna;
- reumatyzm;
- wrzód;
- szkorbut.
Stosuje się je także do płukania przy dusznicy bolesnej, zapaleniu migdałków, białaczce, nadmiernej potliwości nóg. Młodą korę jodły syberyjskiej można stosować na oparzenia i guzy, co pomaga złagodzić stany zapalne. W celu wyeliminowania bólu zęba zaleca się infuzję nerki.
Przeciwwskazania do jodły syberyjskiej
Roślina ta ma wiele przeciwwskazań, więc nie można jej bezmyślnie stosować w leczeniu chorób, ponieważ może to prowadzić do pogorszenia samopoczucia.
Główne przeciwwskazania:
- wrzód żołądka;
- wiek do 14 lat;
- zwiększona kwasowość soku żołądkowego;
- przewlekłe choroby wątroby, nerki w ostrej fazie;
- indywidualna nietolerancja;
- ciąża;
- laktacja.
Wykorzystanie jodły syberyjskiej na innych obszarach
Ta roślina jest używana przez człowieka na wiele sposobów. Dlatego aby zrozumieć jego wartość, należy rozważyć przynajmniej kilka zastosowań.
W farmakologii
Na bazie jodły syberyjskiej powstają preparaty pomagające normalizować pracę układu oddechowego, nerwowego i krążenia. Są również przepisywane w celu utrzymania odporności w niebezpiecznych okresach roku oraz w leczeniu chorób zębów. Należą do nich Abisib, Florenta, Denta.
Jodła syberyjska w aromaterapii
Lecznicze właściwości toniku z jodły syberyjskiej i normalizują pracę oskrzeli. Dlatego jest również stosowany w aromaterapii. Fundusze o wysokim stężeniu tego składnika służą do odwaniania pomieszczeń. Należą do nich żel „Fir”.
Zastosowanie drewna jodły syberyjskiej
Drewno jest również szeroko stosowane w budownictwie. Dzięki temu, że drewno jodły syberyjskiej nie posiada przejść żywicznych, jest łatwe w obróbce. Kłody używane są do produkcji tarcicy na masztach, palach, łodziach, pokładach. Ponadto to drzewo ma powtarzalność, więc służy do tworzenia instrumentów muzycznych. Nadaje się również do produkcji różnego rodzaju rękodzieła.
Kilka interesujących faktów na temat jodły syberyjskiej
Po opadnięciu nasion na drzewo pozostają pręciki, na których można zapalić świece i tym samym wykorzystać je do dekoracji na Nowy Rok.
Ta efedra służy do robienia doskonałych mioteł do kąpieli, przyjemnych i pachnących.
W mieście nie należy sadzić jodły, ponieważ jest ona chroniona przed dymem i zanieczyszczeniami gazowymi powietrza.
Lecznicze właściwości żywicy jodły syberyjskiej odkrył profesor A.V. Wiszniewski podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Wtedy zaczęli go używać do leczenia, ropni, czyraków, ropni.
W okresach głodu kora drzewa była na niej mielona i pieczona.
Wniosek
Jodła syberyjska to wyjątkowa kultura, która znalazła zastosowanie w wielu dziedzinach. A dzięki hodowli uzyskano odmiany, które można wykorzystać do dekoracji osobistych działek. W tym samym czasie jodła może rosnąć w zacienionych miejscach i nie wymaga pielęgnacji. Dzięki temu można go uprawiać na obszarach, na których inne rośliny ogrodowe nie zapuszczają korzeni.
