Sadzenie i pielęgnacja jarzębiny jest dość proste. Sadzonki przenosi się na stałe na miejsce wczesną wiosną lub w połowie jesieni. W przyszłości należy je regularnie podlewać, a także poluzować glebę. W pierwszym sezonie rośliny mogą się obejść bez karmienia, a od drugiego roku wystarczy je nawozić 2 razy - wiosną i latem (podczas kwitnienia).
Pełny opis kwiczu
Jarzębina (Sorbaria sorbifolia) to piękny krzew o rozłożystej koronie i bujnych białych kwiatach. Mało wymagająca opieki, zakorzenia się na różnych glebach. Trwałość: średnio do 50 lat.
Jak wygląda kwiczoł
Jest to wysoki, liściasty krzew o wyprostowanych, silnych pędach o niewielkiej grubości (do 1,5 cm). Powierzchnia gałęzi jest gładka, czasami z lekkim pokwitaniem. Kwiaty są białe z żółtawym odcieniem, zebrane w bujne kwiatostany wiechy. Wyróżniają się porowatą strukturą i przyjemnym aromatem.
Kwiaty pojawiają się tylko na pędach tego roku, więc można przeprowadzić każde przycinanie, nawet radykalne. Kwitnienie trwa 2-3 tygodnie, czasem nawet do 1 miesiąca. Okres: druga połowa czerwca - początek lipca. Kwiatostany w młodych krzewach kwiczowatych powstają od dwóch do trzech lat.
Liście o charakterystycznym lancetowatym kształcie przypominają jarzębinę, stąd nazwa rośliny. Wielkość jest bardzo duża, osiąga 20-25 cm długości, kolor jest atrakcyjny, jasnozielony. We wrześniu zaczynają żółknąć, a na początku października czerwienieją.
Jak szybko rośnie krzew polny?
Krzew o liściach jarzębiny jest mało wymagający w pielęgnacji, rośnie dość szybko. Przy normalnej pielęgnacji roczny wzrost wynosi:
- 40 cm szerokości;
- 30 cm wysokości.
Wymiary i wysokość krzewu kwiczowego
Wysokość jarzębiny wynosi 2-3 m. Cechą charakterystyczną jest rozłożysta korona (osobniki dorosłe do 4 m). Dzięki temu roślina jest wykorzystywana w pojedynczych nasadzeniach do dekoracji ogrodu. Podczas sadzenia należy pozostawić odstęp między sąsiednimi roślinami, a także zachować odległość do najbliższej konstrukcji co najmniej 2 m.
Przydatne właściwości kwicza
Krzew jarzębiny słynie z właściwości leczniczych. Jego tkanki zawierają witaminy, związki mineralne i inne cenne substancje:
- organiczne kwasy fenolokarboksylowe;
- flawonoidy;
- fenyloetyloamina;
- witaminy C, P;
- substancje garbujące;
- tripolina;
- salicylan metylu;
- kumaryna;
- scutellarin i inne.
Dzięki temu nalewki i herbaty na bazie liści, kwiatów, gałęzi, kory i korzeni kwiczowca mają działanie antyseptyczne, regenerujące. Systematyczne przyjmowanie środków opartych na kulturze stabilizuje procesy metaboliczne, pomaga radzić sobie z reumatyzmem, bólem gardła, ranami i zadrapaniami, krwawieniami z macicy, zaburzeniami trawienia i innymi chorobami.
Rodzaje i odmiany kwicza
Znanych jest ponad dziesięć odmian kwiczów. Wśród nich najpopularniejsze wśród ogrodników są następujące odmiany: jarzębina, Pallas, drzewo, Sam.
Liście jarzębiny
Gatunek ten występuje na Syberii, ale może rosnąć w całej Rosji. Krzew jarzębiny (na zdjęciu) daje cienkie pędy o dużych liściach z ażurowymi krawędziami. Preferuje miejsca dobrze oświetlone i wilgotne.
Drzewo jak drzewo
Zgodnie z opisem jesionu Sorbaria arborea (na zdjęciu) krzew wyróżnia się ciemniejszymi liśćmi, które znajdują się naprzeciwko. Gatunek ten rośnie wolniej, ale osiąga wysokość 6 m, aw warunkach klimatycznych strefy środkowej nie rozciąga się więcej niż 5 m.
Sam
Krzew polny Sam (Sorbaria sorbifolia Sem) (na zdjęciu) ma bardzo zwartą koronę. Ma niewielką wysokość - do 1,5 m. Dobrze czuje się zarówno na wsi, jak iw warunkach miejskich.
Czułem
Sorbaria tomentosa to wysoki gatunek osiągający 6 mw ciągu 6-7 lat po posadzeniu. Nie kwitnie, dekoracyjny tylko dzięki dużym liściom o jasnozielonym kolorze. Występuje rzadziej niż inne odmiany, ponieważ charakteryzuje się niską zimotrwalością. Taki krzew jarzębiny można uprawiać tylko w regionie Czarnej Ziemi i południowych regionach Rosji.
Kwiczoł Pallas
W opisie kwicza Pallas (Sorbaria pallasii) wskazano, że roślina wyróżnia się bardzo pięknymi jasnozielonymi liśćmi z reliefową powierzchnią. Krzew niewymiarowy - do 120 cm wys., Daje liczne białe kwiaty z żółtym sercem. Kwiatostany wiechy osiągają 1,5 cm średnicy, krzew jarzębiny jest zimotrwały, można go uprawiać w każdym rejonie Rosji.
Jak rozmnażać kwiczołokowate
Popiół polny można rozcieńczyć w dowolny sposób wegetatywny. Służą do rozmnażania przez sadzonki, rozdzielając krzew lub metodą warstwowania.
Rozmnażanie kwasznika przez sadzonki
Sadzonki pozyskuje się ze zdrowych, zdrewniałych pędów. Na początku czerwca gałęzie tnie się na fragmenty 10-15 cm, wykonuje się ukośne nacięcie dolne i umieszcza w pojemniku z roztworem stymulującym wzrost („Epin”, „Cyrkon” i inne).
Następnie sadzi się je w mieszaninie torfu z ziemią ogrodową lub piaskiem (stosunek 1: 1), obficie zwilżone i uprawiane w pudełku (w domu lub na działce). Po 1-1,5 miesiąca pojawią się korzenie. Sadzonki jarzębiny można przenosić na stałe na miejsce pod koniec lata. W pierwszym sezonie wskazane jest przykrycie ich na zimę ściółką liściową, gałązkami świerkowymi, torfem.
Rozmnażanie kwasznika przez podzielenie buszu
Podział krzewu odbywa się jednocześnie z przeszczepem, aby kilkakrotnie nie uszkodzić rośliny. Najbardziej odpowiedni okres to wczesna wiosna lub połowa jesieni (po opadnięciu liści). Krzew jarzębiny jest wykopywany, strząsany z ziemi i cięty ostrym nożem na kilka podziałów, tak aby każdy z nich miał zdrowe korzenie. Następnie sadzi się je we wcześniej przygotowanych dołach, obficie podlewane i mulczowane na zimę.
Jak propagować kwiczoł przez nawarstwianie
W celu rozmnażania przez warstwowanie zdrowy pęd dorosłego krzewu (od 3 lat) jest w kwietniu zginany do ziemi, mocowany i spryskiwany, pozostawiając wolny tylko wierzchołek. W sierpniu sadzonki są wycinane z macierzystego krzewu i sadzone na stałe. Aby przygotować się do pierwszej zimy, zaleca się ściółkowanie.
Przeszczep kwicza
Tylko młode kwiczowate wymagają przesadzenia. Rosną bardzo szybko, dlatego zwykle krzewy są wykopywane i dzielone co 2-3 lata. Można to zrobić zarówno wiosną (przed pęcznieniem pąków), jak i jesienią (po opadnięciu liści).
Najpierw należy przygotować dół do sadzenia - miejsce jest wykopywane, wykonuje się kilka dołków w odległości 2-2,5 m, układa się warstwę drenażową (małe kamienie) i przygotowuje się mieszaninę gleby darniowej z próchnicą i kompostem (2: 1: 1). Jeśli w przyszłości planowany jest przeszczep, możesz pozostawić odstęp 1-1,5 m.
Ziemię wokół starego kwicza przycina się ostrą łopatą, a następnie ostrożnie wykopuje. Kłącze należy podzielić na kilka części. Delenki sadzi się w różnych dołach. Podlewaj obficie (2 wiadra osiadłej wody na krzak) i ściółkę.
Zasady sadzenia kwiczowca
Sadzenie i pielęgnacja kwasznika na otwartym polu odbywa się zgodnie z ogólnymi zasadami. To bezpretensjonalna roślina, która potrzebuje tylko jasnego słońca i regularnego podlewania.
Zalecany czas
Najczęściej jarzębina sadzi się wczesną wiosną, zanim zacznie się przepływ soków (pąki nie powinny zacząć puchnąć). Jeśli ten termin zostanie przekroczony, możesz rozpocząć sadzenie w połowie października, po opadnięciu liści.
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Roślina dobrze rośnie na różnych glebach. Ale pożądane jest, aby gleba była żyzna i lekka. Miejsce powinno być słoneczne (dopuszcza się niewielki cień), a także wilgotne. Można go sadzić nawet na nizinach, gdzie okresowo gromadzi się wilgoć.
Przygotowanie terenu jest dość proste - trzeba je wykopać i nawozić humusem (2-3 kg na 1 m2). Jeśli gleba jest ciężka, gliniasta, przed sadzeniem nanosi się 200-300 g piasku na 1 m2.
Algorytm lądowania
Sekwencja czynności do lądowania:
- Wykop kilka otworów o głębokości do 40 cm i średnicy do 80 cm w odległości 1,5-2 m.
- Położyć drenaż (zepsuta cegła, kamyki).
- Ukorzenić sadzonkę.
- Wypełnij mieszanką ziemi darniowej z kompostem i próchnicą (2: 1: 1).
- Pogłębić krzew tak, aby szyjka korzeniowa znajdowała się 2 cm nad poziomem powierzchni.
- Ubij trochę, obficie podlej wodę i ściółkuj.
Jak dbać o popiół polny
Musisz tylko monitorować podlewanie i okresowo poluzowywać ziemię. Top dressing jest wymagany tylko na następny sezon po posadzeniu.
Harmonogram pojenia i karmienia
W przeciwieństwie do wielu roślin ogrodowych kultura dobrze znosi nawet nadmiar wilgoci. Optymalny harmonogram podlewania:
- jeśli deszcze są ulewne, dodatkowa wilgoć nie jest potrzebna;
- jeśli są słabe - przynajmniej raz w tygodniu;
- podczas suszy - 2-3 razy w tygodniu.
Lepiej jest karmić go nawozami organicznymi - torfem, kompostem lub humusem. Stosuje się je każdej wiosny (połowa kwietnia) oraz podczas masowego formowania kwiatów. Materię organiczną można przeplatać z nawozami mineralnymi. Podczas pączkowania dodaje się mieszaninę superfosfatu z solą potasową (można również zastąpić popiołem drzewnym).
Pielenie, spulchnianie i ściółkowanie strefy korzeni
Wskazane jest poluzowanie gleby 2-3 razy w miesiącu, szczególnie po podlaniu i opatrunku (po 1-2 dniach). Jednocześnie wystarczy spulchnić jedynie wierzchnią warstwę gleby - korzenie kwiczu jarzębiny leżą blisko powierzchni. Pielenie przeprowadza się w razie potrzeby, usuwając chwasty we wczesnych stadiach.
Ważny! Po posadzeniu krąg pnia jest ściółkowany torfem, próchnicą, trocinami lub innymi naturalnymi materiałami.Ściółka znacznie dłużej utrzyma wilgotność gleby.
Przycinanie kwiczów
Krzew rośnie dość szybko, dlatego wymaga regularnej fryzury, którą przeprowadza się kilka razy w sezonie:
- Wiosną (zanim pąki zaczną puchnąć) usuń wszystkie uszkodzone i wysuszone gałęzie.
- Latem koronę przerzedza się, odcinając wystające pędy (tylko dorosłe krzewy wymagają przycinania formującego).
- Jesienią usuwa się zwiędłe kwiatostany.
Przygotowanie do zimy
Jarzębina nie wymaga specjalnego przygotowania do zimowania. Jesienią wystarczy usunąć zwiędłe szypułki, a następnie usunąć wszystkie liście, zabrać je i spalić. Młode sadzonki można spudować i ściółkować torfem, sianem, gałęziami świerkowymi.
Dlaczego popiół polny nie kwitnie, co robić
Kwitnące jarzębiny zwykle kwitną każdego roku mniej więcej w tym samym czasie. Jeśli kwiatostany nie pojawiają się, jest to odchylenie od normy. Przyczyny tego zjawiska można wiązać jedynie z naruszeniami techniki rolniczej.
Najczęściej kwiatostany na kwiczu nie powstają z powodu silnego braku wody. Również kwiaty nie pojawiają się z powodu zubożenia gleby. Konieczne jest zapewnienie regularnego podlewania, a także stosowanie złożonego lub organicznego nawożenia.
Uwaga! Niektóre gatunki jarzębiny, na przykład filc, nie kwitną ze względu na cechy biologiczne.
Choroby i szkodniki
Krzew o liściach jarzębiny rzadko choruje na choroby, ponieważ ma dobrą odporność. Czasami roślina może cierpieć na wirusową mozaikę, w którym to przypadku na liściach pojawiają się żółte wzory. Krzewu nie da się wyleczyć, więc będziesz musiał go wykopać i zniszczyć.
Spośród szkodników największym zagrożeniem dla jarzębiny są przędziorki i mszyce. Jeśli inwazja jest zbyt duża, krzew należy potraktować dowolnym środkiem owadobójczym:
- Fitoverm;
- Biotlin;
- „Aktara”;
- "Iskra";
- „Confidor”.
Wniosek
Sadzenie i pielęgnacja kwaszonych liści jarzębiny nie sprawi trudności nawet początkującym ogrodnikom. Roślina wyróżnia się bezpretensjonalnością i wysoką zimotrwalością, dobrze zakorzenia się na różnych rodzajach gleby. Jeśli zapewnisz krzewowi jarzębiny regularne podlewanie i rzadkie karmienie, co roku zachwyci go kwiatami i wdzięczną zielenią.
