Juniper blue to popularna roślina do projektowania krajobrazu o niewielkich wymaganiach wzrostowych. Istnieje wiele odmian roślin, interesujące jest zbadanie głównych i ocena różnorodności.
Opis jałowca z niebieskimi igłami
Jałowce niebieskie należą do rodziny cyprysów i różnią się od zwykłych charakterystycznym niebieskawym kolorem igieł. W obrębie grupy rośliny mogą znacznie różnić się wyglądem i cechami wzrostu. Ale można wyróżnić punkty wspólne dla wszystkich odmian niebieskich.
Roślina ma elastyczne, mocne pędy z czerwono-brązową korą, pień jałowca jest brązowo-szary. Gałęzie są gęsto pokryte igłami w kształcie igieł lub łuskowatymi, o długości dochodzącej do około 1,5 cm Kształt korony w różnych odmianach może być bardzo różny, są pionowe rośliny z pędami skierowanymi stromo w górę i przyciśniętymi blisko stołu, są widoki poziome, ich gałęzie pełzają na ziemi.

Jałowiec niebieski to owocująca efedra, zdolna do produkcji jagód sosny w drugim roku wzrostu. Kultura kwitnie w maju, nasiona dojrzewają dopiero po sezonie. Dojrzałe jagody są niebieskawo-czarne z niebieskawym nalotem, ale są produkowane wyłącznie przez rośliny żeńskie; jałowiec z męskimi szyszkami nie wydaje owoców.
Mrozoodporność, odporność na suszę
Zimotrwalosc jałowców błękitnych może się różnić w zależności od odmiany. Ale średnio kultura należy do strefy klimatycznej 4, to znaczy spokojnie toleruje mrozy do -35 ° C. Możliwe jest uprawianie efedryny w regionach południowych i środkowej strefie, na Uralu, w regionach Syberii, chociaż w warunkach surowej zimy wymaga dobrego schronienia.
Roślina ma średnią odporność na suszę. Będzie dobrze tolerować krótkotrwały brak wilgoci, ale przy dłuższym braku podlewania zacznie żółknąć i wysychać.
Rozmiar i tempo wzrostu
Wymiary jałowca błękitnego zależą od jego odmiany i odmiany. Pionowe drzewa iglaste mogą osiągać około 5 m wysokości lub więcej, ale rozpościerają się tylko na 0,7-0,9 m. Pełzające rośliny zwykle osiągają wysokość nie większą niż 1 m, ale mogą osiągać szerokość do 3 m.

Średni roczny przyrost jałowca wynosi 10 cm w sezonie. W odmianach miniaturowych liczba ta może wynosić 1-3 cm, aw wysokich roślinach - do 20 cm rocznie. Tempo wzrostu zależy nie tylko od rodzaju krzewu, ale także od przestrzegania zasad pielęgnacji. Na ubogiej podmokłej glebie, podczas silnej suszy lub w gęstym cieniu efedryna będzie się gorzej rozwijać.
Rodzaje i odmiany jałowca błękitnego
Ogólnie rzecz biorąc, popularna roślina ozdobna jest podzielona na 2 typy wysokości. W każdej z kategorii występuje wiele odmian jałowca błękitnego, różniących się od siebie kształtem korony i odcieniem igieł.
Jałowiec błękitny pionowy
Główną cechą jałowca pionowego jest stożkowaty lub piramidalny kształt korony. Efedra może wznieść się nad ziemię do 2-3 m, w naturze - powyżej 5 m.
Niebieskie niebo
Odmiana Blue Haven dorasta do 2 mw wieku dziesięciu lat i osiąga do 1 m średnicy. Kształt korony efedryny jest piramidalny, pędy są gęsto położone. Igły Blue Heaven są niebieskawe z lekkim stalowym połyskiem.

Niebieskie Alpy
Popularny niebieski jałowiec Blue Alps jest uważany za średniej wielkości i wznosi się średnio do 2,5-3 m. Jego korona jest lejkowata, z lekko zwisającymi pędami, a średnica może wynosić 2 m. Kolczaste, twarde igły mają jasnozielony odcień z lekkim srebrzystym odcieniem.

Rakieta
Odmiana Skyrocket to gatunek bardzo wysoki, zdolny do wzrostu do 6 m. Zdjęcie jałowca błękitnego pokazuje, że jego pędy są równe, skierowane pionowo w górę, a korona wąska, kolumnowa. Łuskowate zielone igły mają wyraźny niebiesko-srebrny odcień. Skyrocket prezentuje się bardzo pięknie w ogrodzie, ale jego wadą jest zwiększona wrażliwość na charakterystyczne choroby kultury.

Niebieska chmura
Krępy jałowiec Blue Cloud dorasta zwykle do zaledwie 1 mi osiąga 2,5 m szerokości. Pędy rośliny są zakrzywione i opadają na ziemię, igły są łuszczące się w głównej części korony, szaro-niebieskie. Młode igły mają jaśniejszy odcień.

Wichita niebieski
Odmiana Wichita Blue to dość wysoki niebieski jałowiec dorastający do 7 m. Efedra rozciąga się na 3 m, kształt korony stożkowaty, zwężający się u góry, odcień igieł zielono-niebieski.

Niebieska strzała
Odmiana Blue Arrow osiąga wysokość do 2,5 mi szerokość 0,5 m. Kształt korony jest kolumnowy, wąski, pędy pokryte łuskowatymi i kłującymi igłami o niebiesko-zielonym odcieniu z lekką srebrzystą nutą.

Pełzający niebieski jałowiec
Grupa jałowców pełzających, czyli pokrzywionych, obejmuje kilkadziesiąt odmian. Charakterystyczną cechą gatunku jest pełzająca korona i niewielki wzrost krzewów, średnio nie więcej niż 1 m. Pełzające drzewa iglaste mają szeroko rozłożystą średnicę, ich pędy są długie i zakrzywione.
Ważny! Nisko rosnące, otwarte odmiany rosną bardzo wolno, kilka centymetrów rocznie.Blue chip
Niski niebieski jałowiec Blue Chip osiąga 30 cm wysokości, ale jednocześnie może rozprzestrzeniać się do 2 m. Większość pędów jest rozciągnięta poziomo, ale boczne gałęzie pędą do góry, dzięki czemu krzew nabiera nietypowego kształtu. Igły tej odmiany mają niebieskawo-stalowy kolor. Blue Chip to jałowiec o niebieskich jagodach, dzięki czemu wygląda wyjątkowo interesująco.

Niebieski las
Jałowiec krótki dorasta około 50 cm i ma bardzo gęstą i zwartą koronę. Jego pędy boczne przylegają do siebie i są pionowe, pokryte intensywnie niebieskimi igłami. Odmiana Blue Forest wymaga kształtowania, ale przy odpowiedniej fryzurze może nabrać bardzo wdzięcznych konturów.

Niebieski księżyc
Pełzający jałowiec Blue Moon wznosi się maksymalnie o 30 cm Pędy odmiany rozprzestrzeniają się po powierzchni ziemi, podczas wzrostu krzew tworzy na stanowisku zwartą pokrywę glebową. Igły Blue Moon są niebieskawo-szare, ale zimą mogą stać się brązowe.

Icee niebieski
Jedną z najkrótszych jest odmiana Ice Blue - tylko ok. 15 cm, przy czym średnica krzewu może wzrosnąć o 2,5 mw ciągu zaledwie kilku lat. Zdjęcia jałowca pełzającego na niebiesko pokazują, że jego pędy są gęste, opadają na ziemię i tworzą ciągły dywan. Igły są srebrzysto-niebieskawe i gęste; zimą nabierają fioletowego koloru.

Zimowy niebieski
Piękna niska odmiana wyróżnia się bezpretensjonalnością - dobrze rośnie na prawie każdej glebie. Korona Winter Blue ma kształt poduszki i ma niebieskawy kolor. Nad ziemią odmiana wznosi się do 60 cm i może rozprzestrzeniać się do 1,5 m.

Niebieski dywan
Blue Carpet Blue Juniper jest szeroko stosowany na zjeżdżalniach alpejskich i na stokach. Na wysokości piękny krzew osiąga nie więcej niż 30 cm, może dorastać do 1,5 m. Korona rośliny jest szaro-niebieska, spłaszczona.

Niebieska gwiazda
Jałowiec o kopulastej koronie wznosi się około 60 cm nad glebę. Roczny wzrost jest niewielki, nie większy niż 5 cm, a krzew może rozprzestrzeniać się na 1,5 m szerokości, ale dzieje się to również powoli. Igły odmiany Blue Star są srebrzysto-niebieskie, gęste i miękkie.

Niebieska bruk
Jałowiec błękitny to przysadzisty, zwarty, pełzający krzew o zwisających pędach. Wysokość dorosłej rośliny nie przekracza 1,5 m, średnica może dorastać do 2,5 m. W kształcie Blue Svid jest zwarty, atrakcyjny w wyglądzie, kolor korony jest zielony z wyraźnym niebieskim i srebrnym odcieniem.

Blue donau
Jałowiec płożący Blue Danube jest odmianą szybko rosnącą, dodającą 20 cm rocznie. W postaci dorosłej osiąga wysokość zaledwie 1 m nad ziemią i rozciąga się na szerokość 2,5 m. Igły rośliny są igłowe, jasnoniebieskie latem i niebieskawe zimą.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Jałowiec ozdobny typu poziomego lub pionowego to bardzo popularna roślina do sadzenia na miejscu. Zwykle jest używany przez:
- na stoki krajobrazowe;
Miniaturowe odmiany jałowca tworzą ciągłą pokrywę glebową - tworzyć żywopłoty;
Wysokie jałowce niebieskie mają gęstą koronę i stanowią dobrą żywą barierę - do projektowania granic;
Drobne odmiany jałowca niebieskiego pomagają podkreślić linię ścieżki w ogrodzie lub podkreślić określone obszary. - do ozdabiania skalniaków i zjeżdżalni alpejskich.
Jałowce kwitną na skalistym gruncie i ożywiają surowy krajobraz
Również krzewy świetnie prezentują się w kompozycjach, zarówno w tle, jak i na pierwszym planie.

Metody reprodukcji
Na tym terenie jałowiec błękitny rozmnaża się na trzy sposoby:
- posiew;
- sadzonki;
- warstwowanie.
Cięcie pozostaje najbardziej efektywne, nadaje się do wszystkich typów. Rośliny zachowują swoje unikalne cechy, łatwo zakorzeniają się w ziemi i wymagają minimalnej konserwacji.

Sadzenie i pielęgnacja jałowca niebieskiego
Optymalny czas sadzenia zależy od rodzaju sadzonki. Jeśli system korzeniowy jest otwarty, to roślinę należy ukorzenić od początku kwietnia do końca maja, jeśli jest zamknięty, można ją przenieść na ziemię jesienią do końca października.
Wymagane jest miejsce dla jałowca niebieskiego wolne i dobrze oświetlone. W cieniu efedryna rośnie wolniej, a ponadto może stracić swój niepowtarzalny kolor - igły po prostu zazielenią się. Uprawa preferuje obszary osłonięte przed przeciągami, z lekką piaszczystą lub wapienną glebą. Konieczne jest umieszczenie krzewów z dala od wód gruntowych, ponieważ drzewa iglaste nie znoszą dobrze podmokłych terenów.

Wybierając sadzonkę, która osiągnęła 3-4 lata, należy ją dokładnie zbadać i upewnić się, że korzenie rośliny są zdrowe, pień nie jest uszkodzony, a gałęzie boczne nie pękają. Efedra powinna mieć jednolity kolor bez suchych żółtych pędów. Bezpośrednio przed sadzeniem sadzonka jest krótko moczona w wodzie, aby odżywić jej korzenie.
Algorytm transferu na ziemię jest następujący:
- na krótko przed sadzeniem wykopuje się na miejscu dołek o głębokości około 30-60 cm, w zależności od korzeni;
- drenaż z grubego piasku lub zepsutej cegły umieszcza się na dnie wykopu;
- około jedna trzecia otworu jest wypełniona specjalną mieszanką gleby - piasek, darń i torf są pobierane w stosunku 1: 1: 2;
- jeśli sadzenie odbywa się wiosną, można dodać 200 g nitroammofoski, nawóz przyczyni się do szybkiego zaszczepienia;
- po kilku dniach przygotowaną sadzonkę opuszcza się do dołka, prostuje jej korzenie i dodaje resztę mieszanki gleby.

Bezpośrednio po posadzeniu jałowiec należy obficie podlać i ściółkować torfem. Jeśli ukorzenienia się kilka roślin, pozostaje między nimi około 1,5 m odstępu.
Zachowaj ostrożność
Opieka nad jałowcem błękitnym na miejscu jest dość łatwa. Konieczne jest terminowe karmienie krzewu, a także monitorowanie jego wzrostu.
Harmonogram pojenia i karmienia
Podmokłość dla jałowca niebieskiego jest znacznie bardziej niebezpieczna niż brak wilgoci. Podlewanie powinno być umiarkowane, zaleca się przeprowadzanie ich tylko w razie potrzeby, nie częściej niż raz w miesiącu w lecie. W czasie upałów krzew można również spryskać koroną rano lub wieczorem. Jeśli pada wiosną i jesienią, lepiej jest obejść się bez dodatkowej wilgoci.

Jałowiec błękitny nie potrzebuje obfitego karmienia. Raz w sezonie, wraz z nadejściem wiosny, wprowadza się do gleby około 100 g nitroammofoski, co przyczynia się do szybkiego wzrostu pędów i odbudowy krzewu po zimie.
Zasady przycinania
Większość odmian jałowca niebieskiego dobrze zachowuje swój kształt. Konieczne jest wykonanie dla nich fryzury tylko wtedy, gdy efedra urosła i straciła atrakcyjne kontury. W tym przypadku na początku sezonu odcina się od niego pędy, rosnące ostro na boki lub wewnątrz korony, próbując usunąć nie więcej niż jedną trzecią zielonej masy.

Cięcie sanitarne należy wykonywać corocznie, zanim soki zaczną się przemieszczać. Podczas zabiegu wszystkie suche i połamane gałęzie są eliminowane, a następnie wyjmowane z miejsca pracy i spalane.
Ściółkowanie, spulchnianie gleby
Dla jałowca błękitnego bardzo ważna jest dobra przepuszczalność tlenu w glebie. Dlatego zwykle co miesiąc poluzowuje się glebę pod nim, płytko, aby nie dotykać korzeni powierzchniowych.

Zaleca się mulczowanie rośliny iglastej dwa razy w roku, wiosną, przed pojawieniem się szyszek, a jesienią przed zimowaniem. Zrębki i trociny są używane jako ściółka, a jesienią stosuje się torf lub kompost.
Przygotowanie jałowca błękitnego na zimę
Wraz z nadejściem jesieni jałowce niebieskie zaczynają przygotowywać się na zimno. Na początku października jest podlewany po raz ostatni, aby gleba była odpowiednio nasycona wilgocią. W połowie miesiąca teren pokryty jest torfem - organiczny top dressing dostarczy składniki odżywcze korzeniom, a ponadto posłuży jako grzejnik.
Jeśli chodzi o schronisko zimowe, jest to konieczne tylko dla młodych roślin w ciągu 2 lat po posadzeniu. Wysokie jałowce muszą wiązać swoje pędy, gałęzie są dociskane do pnia i mocowane liną.

Dorosłe jałowce poziome dobrze zimują bez schronienia. Należy je izolować tylko w mroźną, ale trochę śnieżną zimę.
Rada! Wraz z nadejściem wiosny zaleca się zasłanianie krzewów iglastych od słońca ekranami z płótna, agrofibry lub tektury, w przeciwnym razie korona zostanie poważnie poparzona.Szkodniki i choroby
Jeśli zasady opieki zostaną naruszone, niebieski jałowiec na miejscu może cierpieć na dolegliwości grzybicze. Najczęściej na krzew wpływają:
- rdza;
W przypadku rdzy na pędach i igłach pojawiają się duże pomarańczowe narośle, które rosną szczególnie szybko po deszczu - shute;
Schütte nadaje igłom brązowy lub brudno-żółty kolor, a następnie na dotkniętych igłach pojawiają się okrągłe czarne narośla - alternaria;
Korona jałowca z Alternarią brązowieje od dolnych gałęzi - rak bez torbieli.
W przypadku raka nektarium na korze tworzą się ceglastoczerwone narośla
Wszelkie choroby prowadzą do powolnego lub szybkiego wysychania jałowca. Roślina upuszcza igły, przestaje się rozwijać i umiera. Gdy pojawią się objawy, leczenie przeprowadza się płynem Bordeaux i fungicydem Karbofos, aw celach profilaktycznych monitoruje się poziom wilgotności gleby i jesienią starannie oczyszcza ogród z resztek roślinnych.
Szkodniki jałowca błękitnego są szczególnie niebezpieczne:
- mszyca;
Duże kolonie mszyc mogą całkowicie zniszczyć jałowiec - tarcza;
Larwy owadów jałowca żywią się igłami sosny i pogarszają zdrowie roślin - przędziorek świerkowy.
Przędziorek potrafi gęsto oplątać pędy jałowca w pajęczynę, na tym tle igły ciemnieją i kruszą się
Zwalczanie owadów odbywa się za pomocą Skor, Aktara, Aktellik i innych. Zaleca się regularne oględziny krzewu, aby w porę dostrzec szkodniki, przy niewielkich zmianach łatwiej z nimi sobie poradzić.
Wniosek
Jałowiec niebieski to odporna na zimno, mało wymagająca i bardzo piękna roślina, reprezentowana przez dziesiątki odmian. Dbanie o krzew jest proste, ważne jest monitorowanie poziomu światła, wilgotności i przycinanie na czas.