Miotła Albus to ozdobny krzew liściasty z rodziny motylkowatych. Doskonale zdobi działki ogrodowe położone w regionach o łagodnym klimacie. Zaletą tej kultury ogrodowej jest obfite kwitnienie i niewymagająca pielęgnacja.

Opis miotły Albus

Kwiaty kwitną, zanim pojawią się liście

Miotła Albus ma cienkie, giętkie gałęzie, rośnie w zgrabny, zwarty krzew o gęstej, gęstej koronie, jej wysokość i średnica wynosi około 1 m. Liście są małe, podłużne, trójlistkowe, ciemnozielone, ułożone naprzemiennie na nisko rozgałęzionych pędach. Kwiaty są białe, pachnące i wyglądem przypominają słodki groszek. Podczas kwitnienia, które trwa od kwietnia do czerwca, krzew wygląda bardzo pięknie, cienkie pędy są wygięte z obfitości śnieżnobiałych pąków.

Miotła Albus jest dobrą rośliną miododajną i można ją sadzić obok grządek warzywnych, aby przyciągać owady zapylające. Po kwitnieniu owoce powstają w postaci strąków, są niejadalne. System korzeniowy krzewu jest powierzchowny, tempo wzrostu jest szybkie, pędy korzeni dobrze rosną po kolejnym strzyżeniu.

Liście opadają wczesną jesienią, co wskazuje na przygotowanie się do zimy. Miotła Albus jest średnio zimotrwała, wytrzymuje temperatury do -23 ° C. Młode sadzonki są szczególnie wrażliwe na zimno, potrzebują schronienia w pierwszych latach wzrostu. Przede wszystkim kultura nadaje się do szóstej strefy klimatycznej - terytorium Krasnodaru, Stawropola, Kaukazu.

Komentarz! Dekoracyjność miotły Albus utrzymuje się przez 10 lat, najlepiej rośnie w rozproszonym oświetleniu, nie odpowiada mu jasne słońce i gęsty cień.

Funkcje kwitnienia

Miotła Albus kwitnie w kwietniu, kiedy na pędach nie ma liści. Kwitnie małymi kremowo-białymi kwiatami, gęsto pokrywając cały krzew od podstawy do korony. Korony o średnicy 30 mm rosną pojedynczo lub parami.

Blask kwitnienia miotły Albus zależy od miejsca sadzenia - potrzebuje światła słonecznego, ochrony przed zimnymi wiatrami i podlewaniem gleby. Prawidłowa pielęgnacja zwiększa również dekoracyjność - przycinanie po kwitnieniu, nawożenie i regularne podlewanie.

Zastosowanie w projektowaniu

Miotłę Albus uprawiano na działkach ogrodowych od starożytności. Nadaje się do ogrodów skalnych, sadzi się ją obok deytsiya, chubushnika, weigela, wśród wrzosów, brzóz i sosen. Miotła Albus służy do nasadzeń grupowych i mono, jest piękna jak żywopłot. Ciekawe połączenie w kwietniku kilku różnych odmian, różniących się kolorem kwiatostanów.

Krzew umieszcza się w skalniakach, na rabatach kwiatowych z małymi kwitnącymi bylinami lub zbożami uprawianymi w doniczkach

Odmiana Albus jest popularna wśród ogrodników nie tylko ze względu na bujne i długie kwitnienie. Krzew wygląda malowniczo także w innych okresach, ponieważ rozłożyste, opadające gałęzie o bardzo małych liściach tworzą wspaniałą gęstą koronę. Przycinając miotłę Albus, możesz nadać pożądany kształt. Dobrze pasuje do wszelkich drzew iglastych i bukszpanów.

Ważny! Miotła Albus jest trująca, dlatego nie należy jej sadzić tam, gdzie bawią się małe dzieci, są stawy, w których pasą się ryby lub zwierzęta domowe.

Metody reprodukcji

Miotła Albus dobrze rozmnaża się przez sadzonki, które są cięte i wbijane w ziemię w celu ukorzenienia. Budują dla nich szklarnię, codziennie nawilżają i wietrzą. Po około miesiącu następuje zakorzenienie. Sadzonki przesadza się na stałe miejsce w ciągu roku - w kwietniu-maju.

Możesz uzyskać młode sadzonki, nakładając warstwy. Aby to zrobić, po kwitnieniu skrajne gałęzie są zginane do ziemi, mocowane za pomocą zszywek i posypywane niewielką warstwą gleby, podlewane i nawożone, jak roślina mateczna. W następnym roku wiosną przesadzane są na stałe.

Oprócz metod rozmnażania wegetatywnego dobry wynik daje wypychanie sadzonek z nasion. Wysiewa się w skrzynkach z lekkim pożywką na głębokość ok. 1 cm, zwilża i przykrywa folią lub szkłem. Powstałe sadzonki sadzi się w pojedynczych pojemnikach po utworzeniu dwóch prawdziwych liści.

Zasady lądowania

Miotła Albus nie znosi dobrze przesadzania, dlatego miejsce na jej trwałą uprawę należy starannie wybrać. W razie potrzeby rośliny przesadza się dopiero wczesną wiosną. W centrum ogrodniczym najlepiej wybrać sadzonkę miotły Albus w pojemniku.

Sadzonki pojemników sadzimy w ogrodzie od kwietnia do listopada

Na krzew wybierz ciepłe, słoneczne miejsce z osłoną przed wiatrem. Gleba powinna być dobrze osuszona, ponieważ miotła Albus nie lubi stojącej wilgoci. Podczas sadzenia należy wykonać drenaż na dnie dołu i dodać trochę piasku do otworu do sadzenia.

Mieszankę gleby przygotowuje się z kompostu lub próchnicy, piasku i darni z pełnym nawozem mineralnym, dodając go zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Podczas sadzenia jako żywopłot odległość między otworami wynosi około 50 cm.

Ważny! Miotła Albus nie będzie dobrze rosła na glebach wapiennych.

Algorytm lądowania:

  1. Sadzonkę umieszcza się na środku dołka i stopniowo wypełniając wolną przestrzeń pożywną mieszanką gleby, lekko ją ubijając.
    Miotła Albus preferuje gleby piaszczyste o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym
  2. Kołnierz korzeniowy pozostaje na poziomie powierzchni.
  3. Po posadzeniu roślinę obficie podlewamy, a po wchłonięciu wody mulczować warstwą materiału organicznego o grubości 3 cm.

Sadzonka jest osłonięta od jasnego słońca i regularnie podlewana.

Zachowaj ostrożność

Miotła Albus wymaga minimalnej konserwacji. Wyblakłe gałęzie są odcinane, koło przy pniu jest poluzowane, chwasty są usuwane. W porze suchej są regularnie podlewane.

Przycinanie

Po pierwszym kwitnieniu w czerwcu zaleca się ścięcie i zapłodnienie miotły Albus. Przycinanie gałęzi do punktu ich rozgałęzienia pomaga stymulować tworzenie pędów i powstawanie wielu pąków kwiatowych na następny rok.

Długie pędy przycina się o jedną trzecią, nie dotykając starego drewna, wykonuje się lekkie szczypanie młodych pędów korzeniowych w celu wzmocnienia wzrostu gałęzi bocznych. Stare pędy są przycinane blisko ziemi - to zwolni miejsce na pojawienie się młodych pędów.

Najlepsze opatrunki, podlewanie i ściółkowanie gleby

Miotła Albus dobrze reaguje na karmienie. Po nawilżeniu gleby stosuje się zbilansowane nawozy złożone z mikroelementami: wiosną - azotem, latem - fosforem i potasem. Do zwykłego opatrunku dolistnego stosuje się preparaty mineralne i organiczne rozcieńczone w zakwaszonej wodzie, na przykład „Plantafol”, „Megafol” itp.

Wiosną miotłę Albus nawozi się mocznikiem, dodając 20 g preparatu do wiadra z wodą. W przeddzień kwitnienia pod krzew wprowadza się granulowany superfosfat i siarczan potasu w stosunku 2: 1. Do trzeciego karmienia odpowiedni jest popiół drzewny (1 łyżka. Na każdą roślinę).

Jeśli pada w normalnej ilości, miotła Albus nie wymaga dodatkowego podlewania, ponieważ jest to roślina dość odporna na suszę. Podczas pielenia chwasty gleba w kole pnia jest lekko poluzowana. Ściółkowanie jest przydatne, aby chronić powierzchowny system korzeniowy przed przegrzaniem latem i zamarzaniem zimą. Torf lub glebę wylewa się warstwą 5 cm jako ściółkę.

Przygotowanie do zimy

Uprawiana w rejonie Moskwy, Syberii i Uralu, przed nadejściem zimowych mrozów, miotła Albus pokryta jest świerkowymi gałęziami. Młode krzewy najbardziej cierpią zimą, mogą przemarznąć do poziomu gleby lub pokrywy śnieżnej. Miotły trzyletnie są bardziej odporne na zimę, bujnie kwitną i owocują.

Jesienią przeprowadza się podlewanie doładowania wody, roślinę zawija się przed mrozem opaską uciskową i wygina do ziemi żelaznym wspornikiem, instalując ją nad pędami. Przykryj miotłę Albus, gdy temperatura powietrza spadnie do -10 ° C. Jeśli zrobisz to w ciepłe dni, myszy mogą osiedlić się w izolacji.

Lapnik w schronisku jest mocowany za pomocą drewnianych lub żelaznych belek

Szkodniki i choroby

Z zastrzeżeniem wszystkich zasad uprawy i braku podlewania gleby, roślina nie choruje. Nieleczone miotły Albus mogą zostać uszkodzone przez choroby grzybowe lub owady - larwy chrząszczy, ćmy, ćmy.

Wybór środka do leczenia więdnięcia miotły rozpoczyna się od określenia rodzaju zaatakowanych szkodników lub zdiagnozowania choroby. Profilaktycznie dwa razy w roku krzew opryskuje się fungicydami i insektycydami.

Dość często na miotłach znajdują się żarłoczne larwy chrząszczy majowych. Wystarczy jeden dzień, aby jedna osoba obgryzła korzenie młodej rośliny, powodując jej nieodwracalną szkodę.

W środku wiosny, zauważając pierwsze majowe chrząszcze, koronę mioteł traktuje się preparatami zawierającymi imidakloprid. Część roztworu nawadnia się powierzchnią pnia i szyjki korzeni, uważając, aby nie rozlać. Ponowne opryskiwanie przeprowadza się co 1,5-2 miesiące w okresie wegetacji, nie zapomnij podlać gleby, kierując się instrukcją przygotowania.

Wniosek

Broom Albus kwitnie bardzo pięknie i obficie. Roślinę tę najlepiej sadzić na otwartych i nasłonecznionych terenach z luźną piaszczystą glebą. Podlewanie miotły powinno być umiarkowane i regularne. Młoda sadzonka potrzebuje schronienia na zimę i ukształtowania korony po kwitnieniu.

Popularne Wiadomości