Ze względu na swoją witalność, bezpretensjonalność i szybkie rozmnażanie, a także wysoką dekoracyjność kwiatów i liści krzewu, guma do żucia jest jedną z najpopularniejszych roślin wykorzystywanych do celów dekoracyjnych. Jest stosowany zarówno w projektowaniu krajobrazu do tworzenia żywopłotów, jak i sadzony osobno. Rozmnażanie pęcherzyka jest możliwe jedną z czterech popularnych metod, nawet bez specjalnej wiedzy i wstępnego przygotowania.
Jak rozmnaża się pęcherzyca
Najłatwiej rozmnażać pęcherz metodami wegetatywnymi, w tym: dzieleniem krzewu, szczepieniem i warstwowaniem.
Rozmnażanie nasion (generatywne) jest mniej powszechne.
Pęcherz można rozmnażać latem. Najlepszym sposobem w tym przypadku jest podzielenie buszu. Wszystkie manipulacje należy wykonywać szybko, aby zapobiec wysychaniu systemu korzeniowego. Pędy są przygotowywane do sadzonek letnich, na których znajdują się dwa do trzech międzywęźli. Najlepiej nadają się do nich gałęzie częściowo zdrewniałe, zbierane od wczesnego lata do połowy lipca. Muszą pozbyć się dolnych liści i wyciąć pozostałe płytki liści na połowę.
Zasady rozmnażania pęcherzyka przez nasiona
Rozmnażanie pęcherzyka przez nasiona nie jest łatwe; takie zadanie wymaga pewnej wiedzy i umiejętności praktycznych. Dlatego metoda ta jest stosowana dość rzadko, może być rozmnażana przez rośliny nie-odmianowe o zielonych liściach. Za najlepszy czas siewu uważa się jesień, w przypadku sadzenia wiosną nasiona wymagają wstępnego rozwarstwienia. Aby przyspieszyć kiełkowanie, nasiona umieszcza się w lodówce na 60 dni lub wrzuca do torby i przykrywa śniegiem.
Siew jesienny przeprowadza się na otwartej glebie do 3,5 cm głębokości. Sadzonka okryta jest folią. Wraz z nadejściem wiosny nasiona są przenoszone do pojemnika z lekką mieszanką gleby na identyczną głębokość. Kiedy pojawiają się trzy pary liści, młode rośliny potrzebują kilofa. Przed zejściem na ląd wymagają one codziennego utwardzania na świeżym powietrzu wraz ze stopniowym wydłużaniem czasu zabiegu. Pęcherzyki można rozmnażać przez nasiona w zagonach podczas siewu wiosennego. Wysiew nasion należy przeprowadzić na powierzchni gleby, a następnie ściółkować torfem lub humusem.
W suchych warunkach pogodowych trzeba będzie okryć uprawy folią lub innym materiałem, aby stworzyć specjalny mikroklimat. Kiedy pojawią się pędy pęcherza, należy je przerzedzić, pozostawiając nie więcej niż dwa tuziny młodych roślin na metr. Do sadzenia w glebie z nadejściem jesieni lub wiosny potrzebna będzie gleba zakwaszona lub obojętna oraz miejsce z dobrym naturalnym światłem lub półcieniem. Wielkość dołu do sadzenia powinna być znacznie większa niż wymiary grudki ziemi sadzonkowej. Dno układane jest kompostem, zgniłymi liśćmi i torfem.
W środku dołu umieszcza się młodą gumę do żucia, a jej korzenie posypuje się warstwą gleby. Kołnierz korzeniowy powinien zostać zniszczony do długości od 5 do 6 cm.
Ważny! Podczas sadzenia pojedynczych roślin należy zachować odległość między nimi co najmniej 2 metry.Sadzonki wymagają dalszej pielęgnacji, polegającej na uformowaniu i przycięciu krzewu, regularnym podlewaniu (ukorzeniona roślina potrzebuje około 40 litrów dwa razy w tygodniu), karmieniu wraz z początkiem sezonu i po kwitnieniu. Ci, którzy decydują się na rozmnażanie pęcherza przez nasiona, powinni wiedzieć, że ta metoda ma kilka wad. Nawet wyselekcjonowane nasiona dadzą nie więcej niż 22% krzewów o tej samej barwie co rośliny rodzicielskie.
Jak rozmnażać pęcherzyk czerwonolistny przez nakładanie warstw
Pędy pozbywają się blaszek liściowych na całej długości, pozostawiając tylko górne. Łodyga jest umieszczana we wcześniej wykopanym rowku o głębokości nie większej niż 13 cm.
Uwaga! Najlepiej zabezpieczyć ją drewnianą klamrą lub spinką do włosów.
Następnie rowek jest wypełniony ziemią. W okresie wegetacji nawarstwianie wymaga regularnego, terminowego podlewania, pielenia i spulchniania wierzchniej warstwy gleby.
Wraz z nadejściem jesieni w krajarce pojawia się system korzeniowy, który następnie zostaje oddzielony od rośliny rodzicielskiej i przykryty. Podczas pierwszego zimowania sadzonka wymaga izolacji. Świerkowe gałęzie doskonale nadają się do budowy schronienia. Stosując metodę rozmnażania przez nakładanie warstw, trudno jest uzyskać sadzonki w dużych ilościach, metoda ta jest uważana za jedną z najprostszych, a przy kompetentnych działaniach gwarantuje pozytywny wynik.
Rozmnażanie ze starego krzewu pęcherza jest dość pracochłonnym zadaniem, ponieważ jego pędy są zdrewniałe, ale nie ma młodych gałęzi. Możliwe jest stymulowanie powstawania pędów poprzez przycinanie starych. Konieczne jest przygotowanie gleby otaczającej roślinę mateczną. Do intensywnego wzrostu i rozwoju systemu korzeniowego potrzebna jest wilgotna, rozluźniona gleba przy całkowitym braku światła słonecznego. Najlepszy czas na rozmnażanie pęcherza przez nawarstwianie to środek wiosny, kiedy kwitną liście. Jeśli okres letni jest suchy, wymagane będzie regularne nawilżanie gleby, w przeciwnym razie młode sadzonki nie przeżyją.
Powielanie pęcherzyka przez podzielenie buszu
Możliwe jest rozmnażanie pęcherza jesienią lub wiosną, dzieląc krzew tylko z obowiązkowym wstępnym przygotowaniem. Zabieg należy przeprowadzić szybko, ponieważ korzenie na świeżym powietrzu zaczynają wysychać. Dzielenie buszu uważane jest za jedną z najprostszych, powszechnych i praktycznych metod hodowli. Proces technologii:
- Roślinę bąbelkową ostrożnie usuwa się z gleby wraz z grudką gleby, po czym dzieli się ją na części za pomocą sekatora, ostrego noża lub rąk. Każdy z nich musi mieć co najmniej trzy pędy i rozwinięty system korzeniowy.
- Do dezynfekcji korzenie traktuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu.
- Po umieszczeniu w dołku sadzonkę należy posypać ziemią i lekko ubić w ziemię. Kołnierz korzeniowy jest zagłębiony w ziemię o 5 cm.
- Gleba jest ściółkowana torfem. Osłabione krzewy przed zimą przykrywa się folią.
Aby prawidłowo rozmnażać pęcherz, nie należy dzielić krzewu macierzystego na dużą liczbę małych części. Ten krok może prowadzić do opóźnienia w rozwoju i śmierci sadzonek. Krzew najlepiej podzielić wiosną, ponieważ latem ryzyko wysychania systemu korzeniowego jest zbyt duże. Mieszanka gleby złożona z piasku i torfu jest optymalna dla młodych roślin.
Powielanie pęcherzyka kaliny przez sadzonki
Do rozmnażania pęcherza kaliny przez sadzonki stosuje się młode rośliny, które wyrosły w tym roku. Są oddzielane od rośliny macierzystej, moczone za pomocą stymulatora tworzenia korzeni (można wziąć Heteroauxin, Kornevin lub dowolny inny analog) i sadzone w mieszance gleby z piaskiem rzecznym lub podłożu torfowym z piaskiem. Bezpośrednio po posadzeniu sadzonki należy podlać i przykryć folią. W przypadku niewielkiej liczby sadzonek każdy może otrzymać oddzielną szklarnię z plastikowej butelki, której szyjkę należy wcześniej odciąć. Przed nadejściem zimy sadzonki będą wymagały systematycznej wentylacji i nawilżania.
Wydajność
Jednym z najprostszych i najbardziej produktywnych sposobów rozmnażania pęcherzyka jest podzielenie buszu. Roślinę należy zapewnić dobre podlewanie i komfortowe warunki temperaturowe.
Ważny! Metoda nasienna jest stosowana głównie do rozmnażania dzikich krzewów, ponieważ większość odmian barwnych nie przekazuje w ten sposób cech i cech genetycznych.
Ta opcja jest bardzo czasochłonna i wymaga praktycznego doświadczenia i wiedzy.
Rozmnażanie pęcherzyka jesienią przez sadzonki jest jedną z najpowszechniejszych metod gwarantujących pozytywny wynik, podlegających kilku prostym zasadom. Sadzonki wymagają regularnego podlewania i dobrej wentylacji powietrza. Wymagają wstępnej dezynfekcji systemu korzeniowego i leczenia stymulantami wzrostu. Istnieje równie skuteczny sposób rozmnażania pęcherza przez nawarstwianie, co wymaga mocnego pędu bez wad.
Wniosek
Pęcherz można rozmnażać różnymi metodami, przy czym konieczne jest uwzględnienie celów i zadań zabiegu, a także stanu terenu do sadzenia. Otwarta przestrzeń bez drzew i pobliskiej gęstej roślinności jest uważana za optymalne miejsce do sadzenia młodych roślin. Półcień doskonale nadaje się również do ukorzeniania sadzonek i stałego miejsca wzrostu dorosłego krzewu. Roślina bąbelkowa nie toleruje obecności wapna w glebie i stojącej wody, która wywołuje zgniliznę korzeni. Dlatego podczas sadzenia na obszarach o bliskim występowaniu wód gruntowych może być wymagane urządzenie odwadniające.
