Bakłażan Drakosha jest wynikiem udanej selekcji odmian wschodnich i zachodnich. To dość odporna na zimno roślina, którą można uprawiać nawet na północy środkowego pasa, bez obawy o bezpieczeństwo owoców w sezonie.
Historia hodowlana odmiany
Drakosha to pełna odmiana, wyhodowana specjalnie dla zimnych klimatów. Pomysłodawcą odmiany jest znana rosyjska agrofirma „Aelita”, autorka wielu nowoczesnych odmian i mieszańców roślin ogrodowych. Celem hodowli było stworzenie odmiany o uniwersalnych owocach (zarówno świeżych, jak i konserwowych), zdolnych do uprawy w otwartym polu od połowy maja i niewymagających dodatkowej formacji.
Odmiana została wyhodowana w 2006 roku na bazie wcześnie dojrzewającej i odpornej na zimno odmiany Black Dragon, która jest wschodnioazjatyckim podgatunkiem wężowatego bakłażana pochodzącego z Chin. Dzięki udanej krzyżówce z lokalnymi bakłażanami udało się uzyskać owoce o klasycznym kształcie i odpowiedniej masie. Poniżej znajduje się opis bakłażana Drakosha, jego zdjęcie i recenzje ogrodników.
Opis bakłażana Drakosha
Roślina jest krzewem o wysokości około 80-110 cm, kształt łodygi i liści jest typowy dla większości psiankowatych. Mocna ciemnozielona łodyga rośnie prawie pionowo w górę. Alternatywne liście, umieszczone na grubych i długich ogonkach, tworzą stosunkowo rzadką koronę, niezdolną do ukrycia dużych owoców przed wzrokiem zewnętrznym.
Pokwitanie liści jest dość trudne, przez co wydają się szorstkie, a nawet kłujące. Kolor liści jest jasnozielony, jednak pod koniec lata pojawia się na nich ledwo zauważalny fioletowy odcień.
Bakłażan Drakosha to roślina jednopienna o kwiatach biseksualnych. Same kwiaty są dość duże - do 5 cm średnicy, fioletowe lub biało-fioletowe. Samotne, rzadko są zlokalizowane. Najczęściej w kwiatostanie baldaszkowatym występuje 5-6 kwiatów.
Odmiana Drakosha kwitnie przeważnie na początku maja - początku czerwca, chociaż termin może się nieznacznie różnić w zależności od pory sadzenia. Odmiana Drakosha należy do wczesnego dojrzewania. Owoce dojrzewają około 1,5 miesiąca po kwitnieniu (w zależności od klimatu od 100 do 120 dni od posadzenia). Plony osiągają szczyt na początku lipca.
Ważny! Bakłażany nigdy nie są spożywane, gdy są w pełni dojrzałe, ponieważ tracą swój smak i stają się wyjątkowo włókniste. Dojrzałość techniczna bakłażanów występuje na około 2-3 miesiące przed pełną dojrzałością.Bakłażan Drakosha można uprawiać zarówno w szklarni, jak i na otwartym polu. W przypadku uprawy szklarniowej sadzonki można sadzić w glebie szklarniowej na przełomie kwietnia i maja. Bezpośrednio na otwarty teren - nie wcześniej niż w pierwszej dekadzie czerwca.
Opis owoców
Owoce bakłażana Drakosh są owocami powszechnymi dla bakłażanów, posiadającymi pewne charakterystyczne cechy odmianowe. W szczególności kształt jagód Drakosha nie jest wydłużony, ale ma kształt gruszki.
Kolor owocu Drakosha jest ciemnofioletowy. Skóra ma wyraźny połysk. Na owocach nie ma powłoki woskowej. Rozmiary owoców:
- długość 16-21 cm;
- średnia średnica: 8-9 cm;
- średnica zgrubienia do 16 cm.
Średnia waga owoców to 200-300 g, ale są też olbrzymy do 600 g. Ponadto nie są przejrzałe, ale mają normalne walory gastronomiczne.
Miąższ odmiany Drakosha ma białawy odcień, jest słodkawy, bez migotania. Goryczka jest nieobecna nawet w okresach dojrzałości bliskich późnym.
Charakterystyka różnorodności
Odmiana bakłażana Drakosha ma doskonałe właściwości, jednak można je w pełni zrealizować jedynie poprzez zastosowanie odpowiedniej technologii rolniczej. W szczególności uważa się, że bez zastosowania schronów szklarniowych uzyskanie maksymalnych zbiorów bakłażanów jest dość problematyczne.
Produktywność i owocowanie
Owocowanie u odmiany Drakosha rozpoczyna się w lipcu i trwa około miesiąca. W tym okresie cukinia jest usuwana w stanie dojrzałości technicznej, nadającej się do spożycia przez ludzi.
Na jednym krzaku odmiany Drakosha uprawia się średnio do 7-8 dużych owoców w sezonie, co odpowiada plonowi z krzewu około 1-1,5 kg. Jednocześnie gęstość sadzenia jest taka, że plon rośliny wynosi do 6 kg na 1 m2. m.
Zwiększenie plonu można osiągnąć poprzez wydłużenie czasu zawiązywania kwiatów i stworzenie warunków niezbędnych do powstania dużych owoców. W tym celu zaleca się sadzenie bakłażana Drakosha nie na otwartym terenie w czerwcu, ale w tymczasowej szklarni w maju, którą należy usunąć po 1-1,5 miesiąca.
Zakres owoców
Głównym zadaniem hodowli było uzyskanie uniwersalnej odmiany o wysokich plonach, co udało się twórcom. Ze względu na całkowity brak goryczy w owocach odmiany Drakosha można je stosować do wszelkiego rodzaju dań z bakłażana bez wstępnej obróbki.
Smażone, duszone, pieczone, marynowane i przerabiane na różnego rodzaju przekąski - od kawioru po sosy. Ponadto owoce odmiany Drakosha można stosować w każdym rodzaju konserwy. Może to być zarówno zwykłe peklowanie jak i peklowanie oraz konserwowanie marynatą.
Miąższ owoców na ogół dobrze znosi zamrażanie.
Odporność na choroby i szkodniki
Bakłażany Drakosha mają wysoką odporność na infekcje grzybicze, w szczególności zarazę późną i szarą zgniliznę. Nie odnotowano przypadków tej odmiany z wirusem mozaiki.
Wśród szkodników mogą przejawiać się skoczki liściowe, które są źródłem bakterii fitoplazmatycznych powodujących pojawienie się stolbura. Dzięki niemu liście twardnieją i wysychają.
Można zaobserwować pojedyncze przypadki czarnej nogi, jednak jest to spowodowane przede wszystkim nadmiernym podlewaniem. Z reguły po normalizacji ilości wilgoci rozprzestrzenianie się choroby ustaje.
Zalety i wady odmiany
Zalety:
- doskonały smak;
- wszechstronność zastosowania;
- wysoka wydajność;
- odporność na większość chorób;
- odporność na nagłe trzaski i inne kaprysy pogody;
- długotrwałe owocowanie.
Niedogodności:
- aby uzyskać wysokie plony, uprawa szklarniowa jest obowiązkowa, nawet w ciepłym klimacie.
Cechy sadzenia i pielęgnacji
Sadzonka
W naszym klimacie (nawet w regionach południowych) bakłażan odmiany Drakosha uprawia się wyłącznie metodą sadzonkową. Głównymi różnicami w uprawie tej odmiany są terminy sadzenia sadzonek.
Ponieważ bakłażan Drakosha, zgodnie z jego opisem, dojrzewa wcześnie, zaleca się sadzenie go na początku marca, a najlepiej pod koniec lutego. Organizacja inicjująca określa termin sadzenia nasion na sadzonki w okresie od 25 lutego do 5 marca.
Rosnące sadzonki nie mają żadnych osobliwości związanych z różnicami odmianowymi. Jako podłoże do sadzonek stosuje się dwu- lub trójskładnikową mieszankę liści (lub liści i darni) oraz torfu. Przed sadzeniem nasiona należy namoczyć przez pół godziny w roztworze 0,2% nadmanganianu potasu. Nie potrzebują żadnego wstępnego przetwarzania ani stratyfikacji.
Rośliny można sadzić zarówno w pojedynczych pojemnikach, jak i we wspólnej skrzynce, jednak preferowana jest pierwsza metoda, ponieważ młode rośliny z trudem tolerują uszkodzenia systemu korzeniowego podczas przeszczepu.
Zwykle 2-3 nasiona umieszcza się w jednym otworze, aby zwiększyć kiełkowanie. Zbiór roślin, przeprowadzony po pojawieniu się pierwszego spirytusu liści, pozostawia najsilniejszy z kiełkujących.
Lądowanie w otwartym terenie
Sadzenie w szklarni odbywa się od 1 maja do 15 maja, na otwartym terenie - od 15 maja do 15 czerwca, w zależności od warunków klimatycznych. Rośliny przesadzane do szklarni nie wymagają hartowania. W przeciwnym razie hartowanie sadzonek przeprowadza się w ciągu 10 dni przed sadzeniem.
Sadzenie roślin odbywa się według schematu 60 cm między roślinami i 40 cm między rzędami. Procedura sadzenia jest również standardowa: w dołkach o głębokości do 10 cm na dnie należy ułożyć warstwę humusu o grubości do 5 cm. Młode rośliny sadzi się pośrodku dołków, przykrywa wierzchnią warstwą gleby, zagęszcza i obficie podlewa.
Opieka po przeszczepie
Dalsza pielęgnacja jest standardem: obejmuje podlewanie raz na 3-5 dni, w zależności od wilgotności górnej warstwy gleby. Uformowanie krzewu dla tej odmiany nie jest konieczne, ponieważ krzew, pomimo stosunkowo wysokiego wzrostu, jest dość zwarty. Zwykle łodyga jest przywiązana do wspornika w jednym lub dwóch punktach.
Górny opatrunek może wyglądać następująco:
- lądowanie: 30 g superfosfatu, 15 g siarczanu amonu i 15 g chlorku potasu na 1 m2. m;
- podczas kwitnienia: 1 m2 mw 10 litrach wody rozcieńcza się 1 litr dziewanny lub 500 ml obornika kurzego;
- podczas owocowania: raz na 2 tygodnie na 1 mkw. m roztwór 40 g superfosfatu w 10 litrach wody.
Zwykle opatrunek górny łączy się z podlewaniem.
Glebę należy regularnie spulchniać pod roślinami. Odbywa się to również podczas podlewania - za pomocą dowolnego wygodnego narzędzia (na przykład małego grabi na 3-4 zęby) wierzchnią warstwę gleby rozluźnia się na głębokość około 2-3 cm.
Poprawa jakości upraw
Zwykle 1-2 tygodnie po przesadzeniu roślina zaczyna kwitnąć. Zapylanie odbywa się zarówno przy udziale owadów, jak i bez nich. W każdym razie na tym etapie nie jest wymagana żadna interwencja człowieka.
Ważny! Kiedy jajniki są już uformowane, należy je dokładnie zbadać, aby upewnić się, że mają normalny wygląd i rozwój. Jeśli zostaną znalezione pomarszczone lub zbyt zakrzywione jajniki, a także te, które rosną bardzo wolno, należy je usunąć.
Pomoże to roślinie nie wydawać dodatkowych zasobów na tworzenie owoców o celowo niskiej wadze, co zwiększy ogólny plon rośliny.
Wniosek
Bakłażan Drakosha to odmiana wcześnie dojrzewająca, powstała stosunkowo niedawno. Ma doskonały smak i może być stosowany do uprawy w prawie każdym klimacie, zarówno w regionach południowych, jak iw strefie środkowej. Roślina jest wysoce odporna na infekcje grzybicze i niektóre choroby.
