Średnio wczesne ziemniaki odmiany Barin są wynikiem selekcji przeprowadzonej przez Instytut Badawczy A.G. Lork w regionie moskiewskim. Hybrydyzacja została oparta na materiale genetycznym wcześnie dojrzewającej odmiany Ural Baron. Hodowla została wydzielona w regionie centralnym, po uprawach doświadczalnych w 2015 roku została wpisana do rejestru państwowego.
Opis odmiany ziemniaka Barin
Odmiana ziemniaka stołowego została stworzona do uprawy w skali produkcyjnej dla przemysłu spożywczego. Wysoka produktywność i bezpretensjonalna troska większości rolników stały się priorytetem przy wyborze odmiany Barin do uprawy. Ziemniaki pojawiły się stosunkowo niedawno na rynku rolnym, ale zajęły czołowe miejsce na obszarach prywatnych i podmiejskich.
Pod względem dojrzewania bulw kulturę można przypisać odmianom wczesnym, ziemniaki osiągają dojrzałość biologiczną 2,5 miesiąca po wykiełkowaniu. Etap dojrzałości warunkowej, w którym „młode” ziemniaki nadają się do spożycia, następuje po 45 dniach. Niedojrzałe bulwy różnią się nieco od dojrzałych, mają niewystarczającą ilość suchej masy, miąższ jest bardziej wodnisty. Ze względu na niskie stężenie skrobi rośliny okopowe nie kruszą się podczas gotowania.
Zgodnie z charakterystyką odmiany ziemniaka Barin i recenzjami hodowców warzyw roślina dobrze toleruje spadek temperatury i brak wilgoci. Jeśli kiełki zostaną uszkodzone przez nocne przymrozki, kultura szybko się regeneruje. Brak wilgoci nie wpływa na wzrost, podmokłość gleby może wywołać infekcje bakteryjne i grzybicze, odporność odmiany jest średnia.
Opis zewnętrzny:
- Krzew jest średniej wysokości (do 50 cm), utworzony z sześciu łodyg. Pędy średniej grubości, lekko obniżone na boki, jasnozielone, kruche z nadmiarem wilgoci.
- Liście rośliny są intensywne, liście są o jeden ton ciemniejsze niż łodyga, zaokrąglone, wydłużone ku górze, z nierównymi falistymi krawędziami. Powierzchnia blachy jest lekko pofałdowana, z wyraźnie zaznaczonymi żyłkami.
- Kwiaty fioletowe z jasnożółtym rdzeniem tworzą kwiatostany wiechy.
- System korzeniowy jest zwarty, nie zarośnięty na boki, tworzy do czternastu roślin okopowych.
- Średnia masa bulw wynosi 85-125 g, kształt jest owalny. Odmiana nie produkuje nietowarowych (małych) ziemniaków.
- Skórka jest jędrna, beżowa, w miejscu powstawania oczu z różową pigmentacją.
- Miąższ jest biały, delikatny, nie utlenia się w miejscu cięcia.
Walory smakowe ziemniaków
Według 5-stopniowej skali degustacyjnej Państwowej Komisji Sortowania, smak ziemniaków Barin ocenia się na 5 punktów. To rzadka okazja, aby kultura otrzymywała najwyższe oceny. Odmiana ze względu na duże stężenie części stałych wykorzystywana jest do produkcji chipsów o tej samej nazwie. Bulwy zawierają 15% skrobi, która jest idealna do przetwórstwa kulinarnego. Owoce są średnio kruche, zachowując swój kształt, niezbyt twarde. Odmiana dobrze sprawdziła się w każdej metodzie obróbki cieplnej.
Plusy i minusy odmiany ziemniaka Barin
Uprawiane na terenie Regionu Centralnego ziemniaki Barin w pełni spełniają cechy zadeklarowane przez producenta. Zalety tej odmiany obejmują następujące cechy:
- zdolność przystosowania się do klimatu umiarkowanego;
- szybkie odzyskiwanie kiełków po zamrożeniu;
- odporność na suszę;
- bezpretensjonalność wskaźników gleby;
- optymalne stężenie skrobi i suchej masy;
- najwyższy znak gastronomiczny;
- wysoka wydajność;
- stabilne formowanie roślin okopowych;
- dobra przenośność;
- długi okres trwałości przy minimalnych stratach;
- atrakcyjna prezentacja.
Wady obejmują średnią odporność na szereg chorób i słabą tolerancję podmokłej gleby.
Sadzenie i pielęgnacja ziemniaków Barin
Ziemniaki Barina sadzimy w ogrodzie w pierwszej połowie maja. Warunkiem wstępnym jest ogrzanie gleby do co najmniej +14 0 C, a zagrożenie nocnymi przymrozkami musi minąć. Zamrożone pędy giną podczas mrozu na ziemi, ale roślina daje nowe pędy, a bulwy dojrzewają później.
Wybór i przygotowanie miejsca lądowania
Miejsce na ogród wyznaczono na otwartej przestrzeni. W cieniu roślinność zwalnia, ziemniaki dojrzewają później i dają mniejsze bulwy.
Uwaga! Do fotosyntezy odmiana Barin wymaga wystarczającej ilości promieniowania ultrafioletowego.Roślina źle znosi podlewanie gleby, do sadzenia nie bierze pod uwagę nizin, na których gromadzi się woda deszczowa, oraz obszarów z blisko położonymi wodami gruntowymi. Kultura jest bezpretensjonalna dla składu gleby, ale na glebie piaszczysto-gliniastej, dobrze przepuszczalnej, plon będzie wyższy.
Miejsce na ziemniaki jest przygotowywane jesienią. Kopią ziemię na głębokość łopaty, usuwają korzenie chwastów. Jeśli gleba jest kwaśna, zneutralizuj kompozycję mąką dolomitową lub wapnem. Rozłóż kompost na wierzchu. Wiosną łóżko jest ponownie wykopywane, dodaje się saletrę.
Przygotowanie materiału do sadzenia
Zgodnie z opisem odmiany sadzeniaki Barin sadzi się na stanowisku po wstępnym wykiełkowaniu. Materiał do sadzenia można przygotować samodzielnie lub kupić na rynku rolnym, bulwy nie powinny mieć więcej niż 70 g wagi.
Przygotowanie nasion:
- Zebrane jesienią bulwy są sortowane, uszkodzone usuwane.
- Rozprowadzić cienką warstwą na płaskiej powierzchni lub umieścić w pudełkach na 1/3 pojemnika.
- Umieszczony w oświetlonym pomieszczeniu o temperaturze +15 0 C.
Ziemniaki kiełkują przez około 30 dni, z grubsza praca odbywa się na początku kwietnia. Kiełki powinny rozciągać się do 2,5 cm.
Przed umieszczeniem na łóżku ogrodowym materiał do sadzenia traktuje się lekiem przeciwgrzybiczym lub roztworem manganu z kwasem borowym. Według plantatorów warzyw przetwarzanie sadzeniaków Barin chroni roślinę w 90% przed infekcją grzybową i nicieniami.
Zasady lądowania
Ziemniaki Barin można sadzić na dwa sposoby: w pojedynczych dołkach (pod łopatą) lub w uprzednio wyciętych bruzdach. Wgłębienia wykonuje się co 20 cm Bulwy układa się (kiełkuje) na 2 części. w odległości 8 cm między nimi. Pomiędzy krzewami zostaje 40 cm, rozstaw rzędów 45 cm Wierzch pokryty warstwą torfu i popiołu w równych proporcjach, a następnie glebą.
Podlewanie i karmienie
W porze suchej ziemniaki Barin są podlewane u nasady 3 razy: w momencie kiełkowania, podczas kwitnienia, 21 dni po drugim podlewaniu. Jeśli opady występują co najmniej raz w miesiącu, odmiana nie potrzebuje dodatkowej wilgoci. Roślinę karmi się superfosfatem 3 tygodnie po posadzeniu, po 7 dniach środkami zawierającymi potas i mocznik (mocznik). W okresie kwitnienia odmiana jest nawożona związkami zawierającymi azot.
Rozluźnienie i pielenie
Gdy na powierzchni gleby pojawi się twarda skorupa, konieczne jest spulchnienie. W takim przypadku system korzeniowy nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu do wegetacji. Pierwsze spulchnianie przeprowadza się po całkowitym wykiełkowaniu ziemniaków, kolejne - w razie potrzeby. Ziemniaki chwastów, gdy rosną chwasty. Po pieleniu chwast wraz z korzeniem jest usuwany z ogródka ziemniaczanego.
Hilling
Kiedy ziemniaki Barin utworzą wierzchołki o wysokości około 25 cm, są rozpryskiwane. Bulwy sadzone w pojedynczych dołkach przykrywa się glebą do górnych liści; jeśli sadzenie odbywa się w bruzdach, są obrzucane z obu stron solidnym grzbietem. Po 3 tygodniach wzgórza i grzbiet są przycinane, wierzchnia warstwa jest poluzowana, a chwasty, które wyrosły w tym czasie, są usuwane.
Choroby i szkodniki
Podobnie jak większość przedstawicieli kultury psiankowatych, ziemniaki Barin są dotknięte infekcją grzybową, szkodniki pasożytują na roślinie. Główne choroby tej odmiany to zaraza późna, która objawia się plamami na liściach. Wyeliminuj infekcje grzybicze za pomocą programu Acrobat. Parch atakuje wierzchołki i bulwy, w celu zapobiegania i leczenia materiału sadzeniowego, a krzew jest leczony lekami: „Epin”, „Albit”.
Spośród szkodników wielką szkodę wyrządza nicień, który pasożytuje na systemie korzeniowym rośliny. Materiał nasadzeniowy i roślina są traktowane preparatem "Gumi". Jeśli obszar do sadzenia jest niewielki, chrząszcze Colorado są zbierane ręcznie, przeciwko larwom stosuje się środek kontaktowy "Corado".
Plon ziemniaków
Ziemniak Barin owocuje stabilnie w miejscach narażonych na promieniowanie ultrafioletowe. Odnosi się do odmian o wysokiej wydajności. Kultura w 97% daje bulwy jakości handlowej, tylko 3% odnosi się do produktów niepłynnych. Wydajność z krzewu wynosi około 1,2 kg. 4 bulwy sadzi się na 1 m 2 , średni plon wynosi 4-5 kg. Wskaźniki są warunkowe, w zależności od opieki i pogody.
Zbiór i przechowywanie
Ziemniaki Barin dojrzewają do połowy sierpnia, o gotowości rośliny okopowej do zbioru decyduje stan wierzchołków: więdnie i zaczyna wysychać. Zbiór przypada na gorący sezon, więc wykopane ziemniaki nie pozostają w ogrodzie. Promienie słoneczne prowokują syntezę peklowanej wołowiny, powierzchnia bulwy zmienia kolor na zielony. Substancja jest toksyczna dla ludzi. Wykopane plony zbiera się w cieniu, rozsypuje do wyschnięcia. Następnie są sortowane. Przeniesiony do magazynu.
Ważny! Obowiązkowe wymagania dotyczące przestrzeni magazynowej: brak światła, temperatura powietrza nie wyższa niż +4 0 C, wilgotność 80%.Z zastrzeżeniem warunków ziemniaki Barin zachowują swój wygląd i smak do końca maja. Odmiana charakteryzuje się wysoką jakością utrzymania (96%).
Wniosek
Ziemniaki stołowe Barin są uważane za średnio wczesne, zbiór odbywa się w drugiej połowie sierpnia. Odmiana plenna o stabilnym bulwiastym pokroju, posiada wysoką wartość gastronomiczną. Roślina jest mrozoodporna, mało wymagająca dla składu gleby, może długo obejść się bez podlewania. Są uprawiane na prywatnych działkach i na skalę przemysłową.
