Spirea: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, przycinanie i przesadzanie

Głównymi atutami spirei są bezpretensjonalność i spektakularne kwitnienie. A meadowsweet kwitnie obficie w szczycie letnich upałów, kiedy wiele roślin po prostu szczypie pod palącymi promieniami. Jeśli weźmiemy pod uwagę niektóre cechy tego krzewu, możesz zapewnić nieprzerwane kwitnienie spirei w swoim ogrodzie od maja do września!

• Kiedy lepiej sadzić letnią spireę? A wiosna?
• Jak i po co kroić meadowsweet „na pniu”?
• Jak prawidłowo odmłodzić krzew?
• Jakie rośliny są uważane za idealnych sąsiadów dla spirei?
• Czy muszę przykrywać łąkę na zimę?

Rozwiążmy to razem.

Posłuchaj artykułu

Sadzenie i pielęgnacja spirei

• Lądowanie: we wrześniu, w deszczową lub pochmurną pogodę. Wiosną można sadzić tylko gatunki kwitnące latem.
• Kwitnienie: gatunki są podzielone na te, które kwitną wiosną i te, które kwitną latem.
• Oświetlenie: jasne światło słoneczne.
• Gleba: luźna, żyzna, składająca się z gleby darniowej lub liściastej z dodatkiem torfu i piasku.
• Podlewanie: w porze suchej - 15 litrów wody na każdy krzew 2 razy w miesiącu.
• Top dressing: dwa razy w sezonie: wczesną wiosną po przycięciu - roztworem złożonych nawozów mineralnych, w środku lata - roztworem dziewanny z dodatkiem superfosfatu.
• Przycinanie: u gatunków kwitnących wiosną wczesną wiosną odcina się tylko wierzchołki, które zmarzły zimą, ale po 15 latach roślina jest przycinana na pniu w celu odmłodzenia. Pędy gatunków kwitnących latem są przycinane każdej wiosny do silnych pąków, a po 4 latach krzew przycina się na wysokość 30 cm w celu odmłodzenia.
• Rozmnażanie: nasienne i wegetatywne (przez podzielenie krzewu, sadzonki i nawarstwianie).
• Szkodniki: różowawe górniki, różowce, przędziorków, mszyce.
• Choroby: nie choruje.

Przeczytaj więcej o uprawie spirei poniżej.

Spirea (łac. Spiraea) lub Meadowsweet, to rodzaj ozdobnych krzewów liściastych z rodziny Rosaceae. W tłumaczeniu ze starożytnej greki „speira” oznacza „zakręt”, a słuszność tej nazwy potwierdza szczególną elastyczność pędów. Główną zaletą spirei jest jej bezpretensjonalność. Na stepie, stepie leśnym i półpustyniach rośnie około stu gatunków spirea. W eposie „Sadko” (ok. 1478) znajdują się wzmianki o spirei, a raczej meadowsweet, następnie w XIX wieku informacje o tej roślinie trafiają do słownika V. I. Dal: pisze on, że mocne i cienkie gałązki meadowsweet używany do wyciorów i biczów. Obecnie w kulturze uprawia się różne typy i odmiany spirei, które różnią się nie tylko wysoką dekoracyjnością, ale także mrozoodpornością i czasem kwitnienia.

Krzew Spirea - opis

Rośliny z rodzaju Spirea są zarówno karłowate (15 cm), jak i bardzo wysokie (do dwóch i pół metra). System korzeniowy jest płytki, włóknisty. Gałęzie pełzające lub wyprostowane, rozłożyste lub leżące, od jasnobrązowego do ciemnego, kora ma tendencję do złuszczania się podłużnie. Liście są petiolate, naprzemiennie, od trzech do pięciu klap, lancetowate lub zaokrąglone.

Kwiaty iglicy są małe, ale liczne, tworzą różnorodne kwiatostany - wiechowate, kolczaste, piramidalne, corymbose. Kolor kwiatów jest zróżnicowany, od wrzącej bieli do szkarłatu. W różnych typach spirei kwiatostany są rozmieszczone na różne sposoby: w niektórych wzdłuż całego pędu, w innych - tylko w górnej części pędu, w niektórych - tylko na końcach gałęzi. Spiree rozmnażają się, dzieląc krzew, nasiona, warstwy i sadzonki.

Kwiat Spirei służy do nasadzeń grupowych, na żywopłoty. Karłowate odmiany alkoholi świetnie nadają się do skalniaków, ogrodów skalnych i do tworzenia żywych „dywanów”. Krzew spirei również świetnie wygląda jako pojedyncza roślina.

Cechy rosnącej spirei

Każda roślina ma własne wymagania dotyczące sadzenia i pielęgnacji.

Rosnąca spirea ma również swoje własne cechy:

• gleba spirea preferuje liście lub darń. Optymalny skład: jedna część piasku i torfu oraz dwie części ziemi;
• wymagana jest warstwa drenażowa, można użyć zepsutej cegły;
• spirea jest sadzona w dołku, który stanowi jedną trzecią objętości większej niż kolba rośliny;
• głębokość sadzenia - co najmniej pół metra, a kołnierz korzeniowy rośliny powinien znajdować się na poziomie powierzchni;
• spireę należy sadzić przy pochmurnej pogodzie, a jeszcze lepiej - w deszczu. Najlepszy czas to wrzesień;
• najlepszymi sąsiadami spirei są jałowiec, świerk, tuja.

Sadzenie spirei

Sadzenie spirei na wiosnę

Wiosną sadzi się tylko spiree kwitnące latem. Głównym warunkiem sadzenia wiosennego jest zdarzenie przed zakwitnięciem liści. Jeśli kupujesz sadzonki spirei, dokładnie rozważ korzenie - nie należy ich przesuszać. Sprawdź stan pędów sadzonki i kupuj tylko wtedy, gdy są elastyczne i mają dobre pąki. Dostosuj materiał do sadzenia: jeśli korzenie sadzonki urosły za bardzo, ostrożnie je skróć, jeśli wręcz przeciwnie, korzenie są zbyt suche lub uszkodzone, odetnij gałęzie. Jeśli system korzeniowy wyschnie podczas przechowywania, wylej go wodą lub namocz krótko w wiadrze z wodą, a dopiero potem posadź.

Spirea to bezpretensjonalna roślina, ale aby kwitnąć długo i obficie, muszą być spełnione pewne warunki: obszar dla spirei musi być słoneczny, gleba żyzna. Ponadto krzewy spirei dają obfity wzrost korzeni, co zwiększa powierzchnię zajmowaną przez roślinę, co należy wziąć pod uwagę przy planowaniu sadzenia spirei.

Zdjęcie: Kwitnąca spirea w ogrodzie

Tak więc w obszarze, w którym będzie rosła spirea, musisz zrobić dół o ściśle pionowych ścianach, co najmniej o jedną trzecią większą niż objętość systemu korzeniowego sadzonki. Następnie musisz pozostawić jamę na 2-4 dni. W dniu sadzenia (najlepiej deszczowa lub pochmurna pogoda) z połamanych cegieł należy wykonać warstwę drenażową 15-20 cm, szczególnie jeśli gleba jest gliniasta, dodać 2 części ziemi liściastej lub darniowej i jedną część torfu i piasku do dołu, wymieszać mieszanki, opuść korzenie spirei do dołu, rozłóż je, przykryj ziemią do szyjki korzeniowej, a następnie zagęść. Natychmiast po posadzeniu spireę podlewa się jednym lub dwoma wiadrami wody i ściółkuje torfem.

Sadzenie spirei jesienią

Jesienią sadzi się zarówno spiree kwitnące wiosną, jak i późno kwitnące. Zwykle sadzenie jesienne łączy się z sadzeniem spirei, dzieląc krzew. Należy to zrobić, dopóki opadanie liści się nie skończy. Spireas, które mają 3-4 lata, są dzielone i przesadzane, można również sadzić starsze rośliny, ale jest to już dość trudne ze względu na dużą ziemną śpiączkę, którą trudno jest usunąć i zmyć z ziemi.

Krzew spirei należy wykopać, chwytając nieco ponad połowę występu korony na obwodzie. Prawdopodobnie będziesz musiał odciąć kilka korzeni, ale nie zaszkodzi to roślinie. Następnie korzenie wyekstrahowanego krzewu należy dobrze umyć. Jeśli roślina jest młoda i niezbyt zarośnięta, po prostu włóż ją do pojemnika z wodą i pozwól ziemi wyłączyć się i osiąść w wodzie, a następnie opłucz korzenie pod bieżącą wodą, jednocześnie je rozprowadzając. Pokrój krzew nożycami do przycinania na dwie lub trzy części, aby każda delenka miała dobry płat korzeniowy i 2-3 mocne pędy. Przyciąć korzenie przypominające sznur.

Na zdjęciu: młody krzew spirei

Wykop dołek, umieść kopiec na środku, ustaw sadzonkę na kopcu i wyrównaj korzenie. Wypełnij otwór ziemią i zamieść ją po powierzchni. Posadzone derenki w kilku krokach zalać wodą.

Pielęgnacja Spirea

Jak dbać o spireę

Mówiliśmy już o podstawowych wymaganiach spirei: jasnym oświetleniu (chociaż wiele gatunków dobrze rośnie w półcieniu), luźnej żyznej glebie, dobrym drenażu i ściółkowaniu siedmiocentymetrową warstwą torfu bezpośrednio po posadzeniu. Co jeszcze jest potrzebne, aby spirea zachwyciła Cię pięknym i długim kwitnieniem?

Ponieważ spirea ma płytki system korzeni, nie toleruje suchej gleby i zaczyna wysychać, dlatego w porze suchej wymaga umiarkowanego podlewania: 15 litrów wody na krzak dwa razy w miesiącu. Poluzowanie gleby jest obowiązkowe, podobnie jak regularne pielenie. Opatrunek wierzchni spirei przeprowadza się za pomocą złożonego nawozu mineralnego po przycięciu krzewu, aw środku lata dobrze byłoby nawozić spireę roztworem dziewanny z dodatkiem superfosfatu w ilości 10 g na 10 l roztworu.

Na zdjęciu: piękne liście spirei

Spośród szkodników najbardziej irytują iglicą mszyce i przędziorków. Roztocze jest niszczone przez karbofos, a mszyce przez Pirimor. Ale w większości spirei nie są podatne na choroby, a szkodniki nie mogą wyrządzić wiele szkody ich pięknu i zmniejszyć walorów dekoracyjnych spirei.

Przycinanie spirei

Krzewy mają tendencję do wzrostu, więc od czasu do czasu trzeba je ścinać. We wczesnym kwitnieniu, ponieważ kwitnienie odbywa się na całej długości pędu, corocznie odcinane są tylko wierzchołki, które zamarzły na zimę, ale po 7-14 latach wszystkie stare pędy są usuwane z krzaków, to znaczy roślina jest przycinana prawie do pnia, tak aby później od samego 5-6 silne pędy młodych pędów tworzą nowy krzew, usuwając pozostałe pędy w okresie wegetacji. Po roku lub dwóch słabe lub stare pędy są ponownie usuwane z buszu. Na końcach pędów przycinanie należy przeprowadzić wiosną, przed zakwitnięciem liści, sanitarne przycinanie starych pędów można również przeprowadzić wiosną lub latem.

Spiree kwitnące latem są corocznie cięte wczesną wiosną. Konieczne jest skrócenie pędu do dużych pąków, lepiej jest całkowicie usunąć słabe i małe pędy. Im silniejsze przycinanie, tym silniejsze będą pędy. Konieczne jest usunięcie starzejących się pędów na czas, w przeciwnym razie same zaczną wysychać. Kiedy krzew ma cztery lata, można corocznie przycinać krzew na wysokość 30 cm od ziemi, ale jeśli spirei nadal dają słaby wzrost, należy pomyśleć o wymianie krzewu, chociaż średnio późno kwitnące gatunki spirei żyją 15-20 lat.

Na zdjęciu: Uprawa spirei na otwartym polu

Powielanie spirei

Spiree rozmnażają się, z wyjątkiem dzielenia krzewu, przez nasiona, sadzonki i warstwy. Tylko te spirei, które nie są hybrydami, mogą być rozmnażane przez nasiona, ponieważ nasiona spirea nadal nie zachowują cech odmianowych. Ale metoda sadzonek przynosi bardzo dobre efekty - ponad 70% sadzonek zakorzenia się nawet bez użycia stymulantów wzrostu. Wczesne kwitnące iglice ścinane są w pierwszej połowie czerwca, późne - w drugiej połowie czerwca lub lipca. Zdrewniałe sadzonki ukorzeniają się jesienią, we wrześniu-październiku.

Wytnij prosty jednoroczny pęd, pokrój go na kawałki, aby każdy miał 5-6 liści. Usuń dolne liście z każdego cięcia wraz z ogonkami, resztę liści pokrój na pół liścia i umieść sadzonki w roztworze Epin na pół dnia (1 ml na 2 litry wody). Następnie odkurz dolny węzeł cięcia stymulantem Kornevin i posadź w doniczce w mokrym piasku pod kątem 30-45º. Przykryj sadzonki szkłem lub plastikiem. Umieść pojemnik z sadzonkami w cieniu i spryskaj je wodą dwa do trzech razy dziennie. Kiedy nadejdzie mróz, wykop sadzonki w ogrodzie, przykryj liśćmi, umieść odwrócone pudełko na wierzchu i pozostaw do wiosny. Kiedy sadzonki dadzą nowe pędy w następnym roku, można je sadzić na stałe.

Na zdjęciu: Krople wody na liściach spirei

Podczas rozmnażania przez nakładanie warstw, pęd układa się w rowku wykopanym w ziemi, przypięty i posypany ziemią. Jeśli chcesz uzyskać kilka nowych pędów, górną część cięcia należy przypiąć, a następnie każdy boczny pączek może dać strzał. Jesienią sadzonki są ostrożnie usuwane i dzielone na odrastające pędy, które sadzi się.

Spirea po kwitnieniu

Jak już wielokrotnie wspomniano, opieka nad spireą nie jest trudna, w tym w zakresie przygotowania rośliny do okresu spoczynku. Prawie wszystkie rodzaje i odmiany spirei dobrze znoszą zimno, ale jeśli zima jest bardzo mroźna, a co najważniejsze bezśnieżna, można zadbać o roślinę, przykrywając korzenie krzewu na zimę warstwą liści o grubości 10-15 cm. W każdym razie spirea nie jest gorsza od tego. będzie.

Rodzaje i odmiany spirei

Niektóre rodzaje i odmiany spirei są często używane w kulturze, inne rzadko. Do czasu kwitnienia spirei są podzielone na kwitnące wiosną i kwitnące latem.

Spirei kwitnące wiosną

Różnią się nie tylko wczesnym kwitnieniem, ale także tym, że charakteryzują się kwiatami o różnych odcieniach wyłącznie białego koloru, które kwitną na zeszłorocznych pędach. Kwitnienie rozpoczyna się dopiero w drugim roku życia pędu. Te duchy charakteryzują się silnym krzewieniem. W kulturze popularne są następujące typy:

Spirea grey (Spiraea x cinerea)

Jest to hybryda dziurawca zwyczajnego i białawo-szarej spirei - w rzeczywistości jest to biała spirea i nazywana jest szarą ze względu na kolor liści. Krzew osiąga wysokość 180 cm, gałęzie opadające, lancetowate szaro-zielone liście na dolnej stronie są szare, na całej długości gałęzi znajdują się corymbose kwiatostany białych kwiatów. Kwitnie od połowy maja do połowy czerwca. Najpopularniejsza odmiana:

Spirea grefsheim: średnica i wysokość krzewu tej odmiany to 1,5-2 m, opadające gałęzie, rozłożysta korona, czerwono-brązowe gałęzie, kwiaty do 1 cm średnicy, śnieżnobiałe, podwójne, zebrane w parasole. Roślina miododajna, kwitnie do 45 dni począwszy od drugiego roku;

Na zdjęciu: Gray Spiraea (Spiraea x cinerea) Na zdjęciu: Gray Spirea (Spiraea x cinerea)

Spirea Wangutta (Spiraea × vanhouttei)

Hybryda kantońskiej i trójklapowej spirei - ogromny krzew o średnicy i wzroście do 2 m, opadające gałęzie, ząbkowane liście, nagie, trójklapowe, ciemnozielone powyżej, szare poniżej, przebarwiające się jesienią na czerwono-pomarańczowe. Liczne półkuliste kwiatostany składają się z białych kwiatów o średnicy do 0,6 cm i znajdują się na całej długości gałęzi. Kwitnie w połowie czerwca, czasami ponownie kwitnie w sierpniu;

Na zdjęciu: Spiraea Wangutta (Spiraea × vanhouttei Na zdjęciu: Spiraea × vanhouttei

Spiraea nippon (Spiraea nipponica)

W naturze rośnie na wyspie Honsiu, osiąga wysokość 2 m, korona kulista, gęsta, gałęzie poziome, liście zielone do 4,5 cm długości do późnej jesieni, kwitnie do trzech tygodni od początku czerwca kwiatostanami corymbose składającymi się z żółto-zielonych kwiatów do 1 cm średnicy, z fioletowymi kwiatami w zarodku;

Na zdjęciu: Spiraea nipponica Na zdjęciu: Spiraea nipponica

Spirea arguta (Spiraea × arguta)

Najwcześniejszy z wiosennych duchów kwitnących. Rozłożysty krzew o wysokości 1,5-2 m, bardzo pięknie ukształtowane, opadające, kwitnące gałęzie, jak spieniony wodospad, składające się z licznych śnieżnobiałych pachnących kwiatów, spływających po całej długości gałęzi. Argta kwitnie przez trzy tygodnie od końca maja.

Na zdjęciu: Spiraea × arguta Na zdjęciu: Spiraea × arguta

Kwitnące lato

Są to gatunki, w których kwiatostany tworzą się na końcach młodych pędów, aw których stare, zeszłoroczne pędy stopniowo wysychają, reprezentowane są przede wszystkim przez odmiany japońskiej spirei. W większości odmian jest to różowa spirea, ale czasami jest to spirea czerwona lub czerwono-różowa. Więc:

Spirea japońska (Spiraea japonica)

Bardzo piękny krzew o pędach ogoniastych w młodym wieku i nagi, gdy się starzeją. Krzew ma wysokość 1-1,5 m, liście są podłużne, jajowate, poniżej szaro-szare, powyżej zielone, jesienią - żółte, czerwone, fioletowe. Spirea japońska kwitnie do 45 dni czerwono-różowymi kwiatami zebranymi w kwiatostany wiechowato-corymbose zlokalizowane na końcach pędów. Najpopularniejsze odmiany:

Spiraea Japanese Little Princesses to krzew o wysokości zaledwie 0,6 m, średnicy korony 1,2 m, okrągłej koronie, owalnych liściach, ciemnozielonych, corymbose kwiatostany składają się z czerwono-różowych kwiatów o średnicy 3-4 cm, kwitnie czerwiec-lipiec rośnie bardzo powoli;

Na zdjęciu: Spiraea Japanese Little Princesses (Spiraea japonica) Na zdjęciu: Japanese Spirea Little Princesses (Spiraea japonica)

Spirea Japanese Golden Princess to odmiana poprzedniej odmiany, różni się od niej tym, że dorasta do 1 m wysokości i ma żółty kolor liści;

Na zdjęciu: Spiraea Japanese Golden Princess (Spiraea japonica) Na zdjęciu: Japanese Spiraea Golden Princess (Spiraea japonica)

Japońska Spirea Shirobana to niski krzew (0,6-0,8 m), ale średnica korony wynosi 1,2 m, liście są wąsko-lancetowate, ciemnozielone, małe (2 cm). Kwiaty białe lub różowe kwitną w lipcu lub sierpniu;

Na zdjęciu: Spiraea japonica Japońska Spiraea japonica Na zdjęciu: Spiraea japonica

Spirea Japanese Goldflame - wysokość 0,8 m, żółto-pomarańczowe liście ostatecznie zmieniają kolor na jasnożółty, następnie zielono-żółty, a jesienią - miedziano-pomarańczowy. Kwiaty są czerwono-różowe, małe;

Na zdjęciu: Spiraea japonica Spiraea japońska Na zdjęciu: Spiraea japonica

Spirea Japanese Crispa to ażurowy, niewymiarowy krzew do pół metra wysokości i nieco szerszy, kulista korona, liczne wyprostowane pędy, kwiatostany - parasole płaskie o średnicy 5,5 cm z małych jasnoróżowych kwiatów z liliowym odcieniem, kwitnie 1.5-2 lipca miesięcy.

Na zdjęciu: Spiraea japonica Na zdjęciu: Spiraea japonica

Oprócz japońskiej spirei istnieją takie rodzaje spirali kwitnących latem:

Spirea Bumalda (Spiraea x bumalda)

Hybryda spirei japońskiej i białokwiatowej to nisko rosnący krzew o wysokości od 50 cm do 80 cm, pędy wyprostowane. Szczególnie malownicze są liście, zielone latem, jesienią - czerwone, fioletowe, żółte. Kwitnie około dwóch miesięcy, począwszy od lipca, a kwiaty od jasnoróżowego do ciemnoróżowego. Popularna odmiana:

Spirea Bumald Goldflame - spirea o wysokości 0,8 cm, w młodości liście są brązowo-pomarańczowe, następnie stają się żółto-złote, następnie żółto-zielone, a jesienią - miedziano-czerwone. Ale te zmiany zachodzą, gdy krzew jest na słońcu, w cieniu liście są zielone;

Na zdjęciu: Spiraea x bumalda Na zdjęciu: Spiraea x bumalda

Wierzba Spirea (Spiraea salicifolia)

Dwumetrowy krzew o wyprostowanych pędach czerwono-żółto-brązowych, spiczastych liściach do 10 cm długości, białe lub różowe kwiaty zebrane w piramidalno-wiechowate kwiatostany o długości około 20 cm;

Na zdjęciu: Spiraea salicifolia Na zdjęciu: Spiraea salicifolia

Spirea Douglas (Spiraea douglasii)

Półtora metra krzewu z prostymi, owłosionymi czerwono-brązowymi pędami. Liście o długości 3-10 cm, podłużne, lancetowate, ciemnoróżowe kwiaty zebrane są w wierzchołkowe, wąskie kwiatostany wiechowo-piramidalne, kwitną półtora miesiąca od lipca do września;

Na zdjęciu: Spiraea douglasii Na zdjęciu: Spiraea douglasii

Spiraea Billard (Spiraea × billardii)

Hybryda Douglas spirea i wierzba -leśnik - wysokość krzewu do 2 m, szerokie lancetowate liście do 10 cm długości, jasnoróżowe kwiaty, zebrane w wąskie dwudziestocentymetrowe kwiatostany piramidalno-wiechowe. Kwitnie od połowy lipca.

Na zdjęciu: Spiraea Billard (Spiraea × billardii) Na zdjęciu: Spiraea Billardii (Spiraea × billardii)