Ambrozja: walka, okres kwitnienia, opis i zdjęcie

Ambrosia (Latin Ambrosia) to rodzaj wieloletnich i jednorocznych roślin zielnych z rodziny Asteraceae, która obejmuje 50 gatunków, rosnących głównie w Ameryce Północnej. W Eurazji kwiat ambrozji pojawił się pod koniec XVIII wieku: w 1873 roku został sprowadzony z Ameryki wraz z nasionami koniczyny. W 1914 r. Ambrozję uprawiano na Ukrainie we wsi Kudaszewka jako substytut podbródka, a po rewolucji przewożono ją na kołach Studebakers w całym kraju. Ambrozja jest chwastem kwarantannowym.
Naukowa nazwa rodzaju pochodzi od mitologicznej nazwy pokarmu bogów, który daje nieśmiertelność i młodość. Pachnąca maść, którą rzekomo wcierano bogów, była również nazywana ambrozją.

Roślina ambrozji - opis

Jak wygląda ambrozja? Trawa ambrozja osiąga wysokość od 20 do 200, a czasem nawet do 300 cm, ma korzeń łodygi, wnikający na głębokość 4 m, wyprostowaną łodygę owłosioną i piękne ażurowe liście do 15-17 cm długości, ciemnozielone u góry szaro-zielone, silnie owłosione od dołu. Kwiaty ambrozji są małe, o różnych odcieniach zieleni. Kiedy kwitnie ambrozja? Pędy roślin pojawiają się w maju lub czerwcu, a kwitnienie ambrozji rozpoczyna się pod koniec lipca lub na początku sierpnia i trwa do połowy jesieni. Ambrozja jest rozmnażana przez nasiona.

Jak radzić sobie z pasożytem chwastów dodder

Ambrozja rośnie bardzo szybko, wysychając glebę w uprawach uprawnych i uciskając inne rośliny, w tym łąki. Ambrozja zmniejsza żyzność gleby poprzez wypompowywanie z niej składników mineralnych. Na ambrozję najbardziej cierpią słoneczniki, rośliny strączkowe, zboża, uprawy rzędowe i gryka. Pogarsza się również jakość upraw paszowych zanieczyszczonych ambrozją: zwierzęta nie jedzą ambrozji ze względu na wysoką zawartość gorzkich olejków eterycznych. Ponadto, gdy dostanie się do paszy dla krów, osłabia zapach i smak mleka.

Alergia na ambrozję

Pyłek ambrozji może wywołać katar sienny. To jeden z najbardziej niebezpiecznych chwastów alergizujących. Na terenie byłego ZSRR ambrozja na Krymie rozprzestrzeniła się w latach 60-70 ubiegłego wieku, a na początku XXI wieku obejmowała już większość terytorium Ukrainy i południowo-zachodniej Rosji. Znaczna część populacji w okresie kwitnienia ambrozji doświadcza reakcji alergicznych i tak silnych, że niektórzy muszą gdzieś wyjechać lub zażywać leki przeciwhistaminowe przez długi czas. Alergia na ambrozję jest szczególnie niebezpieczna dla dzieci, ponieważ może być śmiertelna. Pyłek ambrozji podrażnia błony śluzowe i utrudnia oddychanie. Reakcja alergiczna zachodzi przy stężeniu 25 ziaren pyłku ambrozji na 1 m2 atmosfery, podczas gdy jedna dorosła roślina może wytworzyć kilka milionów tych cząstek,a przy silnym wietrze wędrują na duże odległości.

Na zdjęciu: kwiatostan ambrozji

Objawy reakcji na zakwit ambrozji to katar, zaczerwienienie i swędzenie oczu, łzawienie oczu, swędzenie skóry, świszczący oddech w klatce piersiowej, kaszel, ból gardła i ból gardła. Jeśli całkowicie zdrowa osoba jest zmuszona oddychać przez kilka tygodni powietrzem zawierającym pyłek ambrozji, prawie na pewno zachoruje na alergię. Niestety ta alergia jest prawie nieuleczalna.

Mieszkańcy innych krajów również cierpią na ambrozję: w Stanach Zjednoczonych 35 milionów ludzi choruje w okresie kwitnienia. Niemcy ogłosiły bezwzględną walkę z alergicznym chwastem. W Szwajcarii każdy, kto zauważy kiełek ambrozji, jest zobowiązany do natychmiastowego zgłoszenia tego do służb specjalnych. Ale Węgry, Włochy i Francja już przegrały walkę z ambrozją.

Walcz z ambrozją

Jak radzić sobie z ambrozją

W domu ambrozja ma ponad 600 naturalnych wrogów, którzy powstrzymują jej rozwój. Wśród nich są zarówno rośliny, jak i owady. W naszych warunkach, które są całkiem odpowiednie dla chwastów, agresor nie napotyka prawie żadnych przeszkód. Ambrozja nie boi się suszy, jest niezwykle płodna: dorosła roślina daje do 40 000 nasion, a kiełkują zarówno dojrzałe nasiona ambrozji, jak i te, które osiągnęły jedynie dojrzałość woskową i mleczną. Nasiona ambrozji nie tracą zdolności kiełkowania do 40 lat.

Jak pozbyć się niebezpiecznej rośliny - barszczu!

Jeśli w pobliżu znajdziesz krzew ambrozji, zniszcz go, zanim roślina wyprodukuje nasiona. Niewielką ilość zarośli chwastów można po prostu skosić, ale jeśli się spóźnisz i nasiona ambrozji budzą się na ziemi, przygotuj się na ciężką, wyczerpującą walkę, w której będziesz musiał połączyć wszystkie dostępne metody.

Zdjęcie: Ambrosia to niebezpieczny alergen!

Kośba. Ta metoda niszczenia ambrozji jest skuteczna tylko w okresie tworzenia pąków: jeśli skosisz chwast w okresie aktywnego wzrostu, utworzy 2-3 razy więcej pędów niż zniszczyłeś. Dlatego konieczne będzie koszenie nowo rosnącej ambrozji 3-5 razy w sezonie, nie pozwalając jej zakwitnąć i dać nasion.

Kopanie lub wyrywanie. Zniszczenie ambrozji w ten sposób daje doskonałe wyniki, ale będziesz musiał wykopać chwast przez kilka lat, ponieważ młode pędy będą pojawiać się na miejscu przez długi czas.

Kolejnym alergenem jest piołun

Metoda chemiczna. Na rozległym terytorium nie możesz pozbyć się chwastów ręcznie, będziesz musiał uciekać się do środków chemicznych do zwalczania ambrozji - leków z grupy glifosatów: Prima, Caliber, Granstar, Glysol, Glyphos, Dominator, Tornado, Kosmik, Loren, Raudnap, Uragan-forte. Roztwór do zwalczania chwastów przygotowywany jest ściśle według instrukcji, ale należy pamiętać, że na terenie ośrodka, na pastwiskach iw osadach obowiązuje całkowity zakaz stosowania herbicydów.

Wypieranie przez inne rośliny. Eksperci zalecają zwalczanie ambrozji własną bronią, zastępując chwast trawą trawiastą i bylinami. Na polach siana i pastwiskach można tworzyć nasadzenia wieloletnich traw lub roślin strączkowych lub sadzić je w mieszanych rzędach. W ciągu 2-3 lat takie nasadzenia mogą całkowicie stłumić ambrozję. Trawy, które mogą odzyskać terytorium z chwastów, obejmują lucernę, wycinkę, kostrzewę, trawę pszeniczną, esparcetę, kuper bez korzeni i trawę pszeniczną bez korzeni. Musztarda Sarepta doskonale oczyszcza pola z ambrozji.

Zdjęcie: Walka z ambrozją jest bardzo ważna!

Korzystanie z naturalnych wrogów. Specjalnie do walki z ambrozją w 1978 roku przywieziono z Ameryki do Chin, Jugosławii i Australii ambrozję, bliskiego krewnego stonki ziemniaczanej. To czarny chrząszcz z podłużnymi białymi paskami, zjadający nie tylko ambrozję. I chociaż wyniki jego żywotnej aktywności nie są jak dotąd imponujące, naukowcy nie poddają się: w rejonie Rostowa rozpoczęli eksperyment, wypuszczając 4000 liściowych chrząszczy na polu słonecznika.

Poszukiwania skutecznych sposobów zwalczania ambrozji trwają.

Gatunki ambrozji

Istnieją trzy rodzaje ambrozji: piołun, trójdzielny i wieloletni.

Ambrosia trifida)

Jest to duży i silny wczesnowiosenny chwast jednoroczny o rozgałęzionych pędach do 2 m wysokości i szerokich liściach. Pojawiający się wczesną wiosną szybko rośnie w masę, wypierając i zagłuszając inne jednoroczne, zarówno uprawne, jak i dzikie. Trzyczęściowa ambrozja szybko wysycha glebę. Kwitnie w połowie czerwca.

Na zdjęciu: Ambrosia trifida

Artemisia ambrozja (Ambrosia artemisiifolia)

Również roczny, przypominający piołun. Roślina osiąga wysokość od 20 do 300 cm, w górnej części ma prostą, rozgałęzioną łodygę wiechowatą, owłosioną z włoskami, ciemnozieloną powyżej i jasnozieloną poniżej liści, po obu stronach pokrytą krótkim włosiem. Dolne przeciwległe, owalne w zarysie, podwójnie pierzasto wycięte liście z lancetowatymi płatami osadzone na krótkich ogonkach, górne liście siedzące, naprzemiennie, pierzasto wycięte lub pierzasto wycięte. Kwitnąca ambrozja piołunowa wydziela duże ilości szkodliwego pyłku.

Na zdjęciu: Ambrosia artemisiifolia (Ambrosia artemisiifolia)

Ambrozja psilostachya)

Albo holomechaniczny, albo wieloletni, który z wyglądu łatwo pomylić z piołunem ambrozji, ma pełzające kłącza odporne na niskie temperatury, które nie zamarzają nawet w bardzo mroźne zimy. Nasiona wieloletniej ambrozji kiełkują w maju. Kwitnąca ambrozja produkuje znacznie mniej pyłku niż piołun, ale jest również niebezpiecznym chwastem kwarantannowym.

Na zdjęciu: ambrozja (Ambrosia psilostachya)