Peireskia lub pereskia (łac.Pereskia) to rodzaj kaktusów z Ameryki Środkowej i Południowej, których przedstawiciele zostali po raz pierwszy opisani w 1703 roku przez Charlesa Plumiera. Rodzaj otrzymał swoją nazwę na cześć francuskiego naukowca Nicolasa-Claude de Peyresque. Początkowo rośliny te zostały przypisane przez Karola Linneusza do rodzaju Cactus, ale w 1754 r. Philip Miller wyróżnił je jako niezależny rodzaj.
Obecnie występuje 18 gatunków peres, które są reprezentowane zarówno przez formy krzaczaste, jak i drzewiaste. Niektóre kaktusy pereskii są z powodzeniem uprawiane w kulturze pokojowej.

Sadzenie i pielęgnacja pereski

  • Kwitnienie: długie, czasami przez całe lato i jesień.
  • Oświetlenie: rano - jasne słońce, po południu - światło rozproszone lub półcieniste. Roślina nadaje się do parapetów południowych, ale należy ustawić dla niej zacienienie.
  • Temperatura: w okresie wegetacji - 22-23 ºC. Bliżej okresu spoczynku temperatura w pomieszczeniu jest obniżana do 15 ºC. Dolna granica przeregulowania to 10 ºC.
  • Podlewanie: w okresie wzrostu - częste: podłoże między podlewaniem może wyschnąć do głębokości 1,5 cm Nadmiar wody z szalki należy spuścić. W okresie odpoczynku należy zmniejszyć częstotliwość podlewania i zużycia wody.
  • Wilgotność powietrza: typowa dla pomieszczeń mieszkalnych. Kaktus myje się wyłącznie w celach higienicznych. Podczas ekstremalnych upałów można wieczorem spryskać kaktusa ciepłą wodą.
  • Top dressing: raz w miesiącu od maja do września roztworem złożonego nawozu mineralnego dla sukulentów i kaktusów. Przez pozostałą część roku karmienie nie jest potrzebne.
  • Przeszczep: młode kaktusy czasami wymagają przesadzania kilka razy w roku, a dorosłe rośliny przesadza się tylko wtedy, gdy ich korzenie całkowicie opanują glinianą grudkę. Podczas przesadzania stosuje się metodę transferu.
  • Rozmnażanie: nasiona i sadzonki.
  • Szkodniki: wełnowce i przędziorków.
  • Choroby: korzenie i szara zgnilizna.
Przeczytaj więcej o uprawie pereskia poniżej.

Kaktus Pereskia - opis

Pereskii to kaktusy liściaste, dlatego na zewnątrz nie odpowiadają za bardzo tradycyjnej idei rodziny, do której należą. W kątach zielonych lub fioletowych liści pereskii znajdują się pojedynczo lub w wiązce otoczek z kolcami, które w naturze pomagają pereskii przylegać do drzew. Kiedy liście się starzeją, ich kolor zanika, zaczynają wysychać i opadać w stanie spoczynku.

Liściasty kaktus peresky osiąga wysokość 10 m, a roczny wzrost może przekraczać 20 cm. Kłącze wiecznie zielonej pereski, która ma kształt rozgałęzionego krzewu, jest masywne. Wyprostowane łodygi z czasem zdrewniałe i pokryte błyszczącą brązowoczerwoną skórką. Na łodygach znajdują się siedzące lub ogoniaste liście o całych krawędziach, owalne lub jajowate, ze spiczastym końcem, osiągające długość do 5 cm. Liście są lekko pofałdowane wzdłuż nerwu centralnego. Błyszcząca powierzchnia liści chroni je przed nadmiernym odparowaniem wilgoci. Peresky roślina kwitnie latem lub jesienią wieloma kwiatami pachowymi, które nie mają rurki, w przeciwieństwie do kwiatów innych kaktusów. Kwiaty składają się z ośmiu szeroko otwierających się lancetowatych płatków, więc kwitnienie peresky przypomina bardziej owoc róży.Owoce Pereskii są niejadalnymi, okrągłymi lub stożkowatymi jagodami, pokrytymi gęstą błyszczącą żółtą lub beżową skórką. W owocach dojrzewa kilka czarnych nasion.

Dbanie o kostnienie w domu

Uprawa pereski w domu

Światłolubny kaktus pereskia preferuje południowe parapety, jednak nawet ta roślina wymaga cieniowania w szczególnie gorące południe, w przeciwnym razie na liściach mogą pojawić się oparzenia. Pomieszczenie, w którym znajduje się pereski, powinno być regularnie wentylowane. Latem kaktus można trzymać na balkonie lub w ogrodzie: peresky uwielbia świeże powietrze, ale wymaga ochrony przed opadami.

Na zdjęciu: Pereskia kwitnie w domu

Najkorzystniejsza temperatura dla kaktusa to 22-23 ºC, jednak jesienią, w przeddzień okresu spoczynku, należy obniżyć temperaturę do 15 ºC. Dolna granica reżimu temperatur zimowych dla przekroczenia wynosi 10 ºC. Roślina spoczywa w dobrym oświetleniu i regularnej wentylacji.

Podlewanie pereski

W okresie aktywnego wzrostu kwiat pereskia wymaga częstego podlewania: wysycha tylko wierzchnia warstwa podłoża o grubości do 1,5 cm, a wypływającą na patelnię wodę należy spuścić, aby nie stwarzać warunków do rozwoju infekcji grzybiczych. Wraz ze spadkiem temperatury zawartości podlewanie powinno być coraz rzadsze, ale jeśli overex nagle zacznie zrzucać liście, może to być sygnał, że nie ma dla niego wystarczającej ilości wilgoci. Do nawilżenia podłoża należy użyć osiadłej lub przefiltrowanej wody wodociągowej o temperaturze pokojowej.

Jeśli chodzi o wilgotność powietrza w pomieszczeniu, roślina jest obojętna na jej poziom, jednak czasami można ją umyć pod prysznicem, aby usunąć kurz z liści i pędów. Kaktus pokocha go, jeśli spryskasz go w czasie upałów miękką, osiadłą wodą.

Na zdjęciu: Jak kwitnie pereskia

Nawóz pereski

Dbanie o nadzór w domu obejmuje tak obowiązkową pozycję, jak wprowadzenie nawozów do podłoża. Opatrunek górny w postaci roztworu złożonego nawozu mineralnego dla kaktusów stosuje się raz w miesiącu od maja do września. Upewnij się, że stężenie w roztworach azotu jest minimalne, w przeciwnym razie w peresach może wystąpić próchnica. Wraz z nadejściem jesieni karmienie zatrzymuje się do wiosny.

O uprawie kolejnego kaktusa - ripsalis

Transfer przeszczepu

Młode pereskie czasami trzeba przesadzać do dużych pojemników kilka razy w roku. Przeszczep przeprowadza się metodą przeładunkową, aby jak najmniej uszkodzić system korzeniowy kaktusa. Dorosłe rośliny przesadza się tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne, gdy stara doniczka staje się zbyt mała. Ponieważ pereskia ma potężny system korzeniowy, pojemniki na nią są wybierane obszerne i szerokie. Na dnie kładzie się grubą warstwę materiału drenażowego - keramzyt lub łamany styropian, następnie ze starej donicy przenosi się pereskiy, ustawia na środku i stopniowo wypełnia pozostałą przestrzeń pożywnym podłożem składającym się z równych części liści, próchnicy i gliniasto-darniowej z dodatkiem połowy części piasku. Jeśli przeszczep się powiódł, wkrótce będziesz o tym przekonany: kwiat szybko wyrośnie.

Peresky kwitną

Pereskia zwykle kwitnie w domu bez żadnych trudności. Kwitnienie występuje latem lub wczesną jesienią. Jednak niektórzy czytelnicy narzekają, że drzewo rośnie skokowo, już prawie opiera się o sufit, ale nie chce zakwitnąć. Co może być nie tak? Fakt, że nie stworzyłeś wszystkich niezbędnych warunków do rozwoju przelewu. Przeczytaj nasze wskazówki dotyczące pielęgnacji tego liściastego kaktusa, znajdź i popraw swoje błędy, a jesteśmy przekonani, że roślina wkrótce zakwitnie.

Reprodukcja pereskii

Pereski rozmnaża się przez nasiona i sadzonki. Nasiona Pereskiy wysiewa się wiosną w pojemniku z luźnym podłożem i przetrzymuje do wschodu w temperaturze 20-22 ºC. Kiedy nasiona kiełkują, rośliny umieszcza się w jasnym, ciepłym miejscu, ale początkowo chronione są przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Wzmocnione i wyhodowane sadzonki sadzi się w oddzielnych doniczkach.

Do sadzenia wiosną lub latem sadzonki są wycinane z łodyg pereskia, sadzone na podłożu torfowym lub perlitowym i przykrywane przezroczystą nasadką, aby stworzyć warunki szklarniowe. Rootowanie najlepiej przebiega w temperaturze 25-28 ºC. Możesz wyhodować korzenie, umieszczając sadzonki nie w podłożu, ale w pojemniku z wodą: w takich warunkach korzenie pojawią się w ciągu trzech tygodni. Ukorzenione sadzonki sadzi się w doniczkach.

Szkodniki i choroby pereskii

Choroby Pereskii i ich leczenie

Z powodu nadmiernej wilgoci, szczególnie w warunkach niskiej temperatury, korzenie i szyja pereska mogą gnić. Brak materiału drenażowego w doniczce lub jego niewystarczająca ilość przyczynia się do pokonania kaktusa z gniciem. Aby zapobiec gniciu, należy przestrzegać zrównoważonego reżimu podlewania i pamiętać, że im niższa temperatura powietrza w pomieszczeniu, tym rzadziej trzeba podlewać peres.

Na zdjęciu: Uprawa pereski w mieszkaniu

Czasami na łodygach kaktusa pojawia się pleśń. Jest to objaw choroby grzybiczej zwanej szarej zgnilizny. Ta choroba występuje na tle wysokiej wilgotności przy słabej wentylacji. Stwórz odpowiednie warunki do transferu i wytnij dotknięte obszary sterylnym narzędziem, chwytając kawałek zdrowej tkanki. Po oczyszczeniu ran potraktuj roślinę roztworem grzybobójczym.

Szkodniki Pereskii i walcz z nimi

Najczęściej pereskia cierpi na wełnowce - owady ssące, które żywią się sokiem roślinnym. O ich obecności można dowiedzieć się po białym nalocie pozostawionym przez szkodniki na liściach i łodygach. Odwróć liść kaktusa, a na spodzie talerza znajdziesz robaki. Jeśli szkodników jest niewiele, poświęć godzinę lub dwie na usunięcie ich z rośliny wacikiem zamoczonym w alkoholu, a następnie spryskaj nadmiar czosnkiem. Jeśli robaki się rozmnożyły, będziesz musiał skorzystać ze środka owadobójczego: przygotuj roztwór Aktellik, Aktara, Fitoverm lub inny lek o podobnym działaniu zgodnie z instrukcją, wyjmij kwiat na otwarte powietrze i obficie spryskaj.

O cechach rosnącej opuncji w mieszkaniu

W warunkach chronicznie niskiej wilgotności powietrza w pomieszczeniu atakują przędziorków, także ssące szkodniki, tylko nie owady, ale pajęczaki. Ze względu na ich mały rozmiar jest prawie niemożliwe, aby je zobaczyć, ale jeśli znajdziesz najcieńszą pajęczynę na kaktusie, jest to pewny znak obecności dużej liczby kleszczy, a tutaj nie można zrobić ludowych metod walki. Najlepszym lekarstwem na te pajęczaki jest wilgoć. Trzymaj pereskiy pod ciepłym prysznicem, spryskaj go osiadłą miękką wodą każdego wieczoru, a jeśli roztocza nadal nie znikną, potraktuj kaktusa roztworem akarycydu.

Rodzaje i odmiany pereski

W kulturze pokojowej uprawia się kilka rodzajów pereskii.

Pereskia grandiflora (Pereskia grandiflora)

Albo pereskia bolshoi, albo pereskia grandiflora w warunkach naturalnych osiąga wysokość do 5 m, a grubość łodygi może wynosić ok. 25 cm Liście tej rośliny są skórzaste, błyszczące, opadające w temperaturach poniżej 10 ºC. Pędy są wyposażone w dużą liczbę kolców o długości do 3 cm, kwiaty pereskii grandiflora zebrane w kwiatostany mają różowy kolor.

Na zdjęciu: Pereskia grandiflora

Pomarańczowa pereskia (Pereskia bleo)

Ta roślina ma duże liście z wzorem żył. Kwiaty tego gatunku, które otwierają się latem, przypominają średniej wielkości czerwono-pomarańczowe róże. Owoce pomarańczy pereskii są stożkowate, jasnożółte, o charakterystycznym zapachu ananasa. Gatunek został po raz pierwszy opisany w 1823 roku.

Na zdjęciu: Pereskia bleo

Pereskia weberiana

Soczysta roślina do trzech metrów wysokości z zagęszczonym kłączem. Kwitnie od wczesnej wiosny do wczesnego lata, o białych kwiatach do 1 cm średnicy.

Pereskia aculeata (Pereskia aculeata)

Lub peresky sharkleata lub peresky kłujący lub agrest Barbados - krzaczasta roślina pnąca z mięsistą łodygą o grubości do półtora centymetra. Liście tego gatunku są ciemnozielone, owalno-lancetowate, osiągają długość 9 cm i szerokość 4 cm, z wiekiem dolna część łodygi gubi liście, a na niej pozostają tylko brązowe otoczki z 1-3 twardymi prostymi kolcami. Na początku jesieni, na końcach pędów bieżącego roku, otwierają się pachnące, złożone, żółto-białe kwiaty z różową poświatą. A po kwitnieniu na kłującej pereskii, żółte jadalne owoce podobne do agrestu dojrzewają do 2 cm długości.

Na zdjęciu: Pereskia aculeata

Pereskia godseffiana

Rzadka odmiana pereskia kolczasta o złocistych liściach i jadalnych owocach przypominających niedojrzały agrest.

Popularne Wiadomości