Agrest Olavi to odmiana uprawna o czarnych owocach, która w roku wykazuje dobre plony nawet w niesprzyjających warunkach klimatycznych. Dzięki temu zyskał dużą popularność wśród ogrodników. Krzew jest mało wymagający w pielęgnacji, więc jego uprawa nie sprawia większych kłopotów. Ale, podobnie jak wszystkie odmiany, ma swoje mocne i słabe strony, które należy wcześniej zbadać.
Historia hodowli
Agrest Olavi został pozyskany dzięki staraniom hodowców fińskich. Celem jej hodowli było uzyskanie odmiany, która wyróżniałaby się zwiększoną odpornością na choroby, szkodniki, mróz, ale jednocześnie dawałaby dobre plony. A powstała różnorodność w pełni spełniła oczekiwania twórców.
Zgodnie z wynikami przeprowadzonych testów agrest Olavi został wpisany do Państwowego Rejestru Rosji i zalecany do uprawy w regionach północnych i północno-zachodnich.
Opis odmiany agrestu Olavi
Gatunek ten tworzy średniej wielkości, lekko rozłożyste krzewy, których wysokość i średnica dochodzi do 1 m. Agrest Olavi ma zwartą koronę złożoną z wyprostowanych gałęzi o średniej grubości. Młode pędy są zielone, bez pokwitania, ale w miarę dojrzewania stają się zdrewniałe i stają się szaro-brązowe. Pąki wegetatywne są małe, lekko wydłużone, spiczaste, lekko odchylone od pędów.
Ciernie agrestu Olavi są lekkie, jedno i dwuczęściowe, średniej wielkości, rozmieszczone na całej długości gałęzi. Mają spiczastą końcówkę, która znajduje się ściśle prostopadle do pędu.
Ważny! Cierń odmiany Olavi jest silna, co utrudnia zbiory.Liście są średniej wielkości, zielone, o gładkiej powierzchni. Mogą mieć trzy lub pięć ostrzy. Segment środkowy jest znacznie dłuższy niż segmenty boczne. Rozcięcia między nimi są głębokie i wąskie. Na rosnących pędach płytki mają wklęsłości wzdłuż głównych żył, a na owocujących są równe. Zęby są zaokrąglone i duże wzdłuż krawędzi. U podstawy liści może występować małe nacięcie. Płytki są przymocowane do pędów ogonkami średniej długości.
Kwiaty agrestu Olavi są małe, lekkie i mają kształt szerokiego dzwonka. W każdym z nich można zobaczyć pięć pręcików. Płatki okółków są owalne, zaokrąglone, w fałdzie poplamione antocyjanem. Jajnik jest owalny, bez krawędzi. Znajduje się pojedynczo lub w dwóch pędzlach.
Odmiana Olavi jest samopłodna. Poziom jajników sięga 46%. Ale przy bliskim umiejscowieniu innych typów kultury można ją zwiększyć.
Zgodnie ze zdjęciem i opisem odmiany agrest Olavi ma owalne okrągłe jagody. Ich waga waha się w granicach 2,0-4,4 g. Powierzchnia jest gładka. Szypułka jest krótka, ciemnozielona, cienka. Dojrzałe jagody nabierają ciemnego wiśniowego odcienia, na którym wyraźnie widać jaśniejsze, słabo rozgałęzione żyłki. Miąższ jest elastyczny, soczysty, zawiera około 26 nasion. Aromat owoców jest słaby. Skórka jest cienka, mocna i wyczuwalna po spożyciu.
Specyfikacje
Agrest Olavi znacznie przewyższa inne typy kultur w swoich właściwościach. Dlatego wielu ogrodników preferuje to, pomimo niewielkich rozmiarów jagód.
Odporność na suszę, mrozoodporność
Agrest Olavi został stworzony specjalnie do uprawy w regionach o trudnych warunkach klimatycznych. Dlatego ma zwiększoną mrozoodporność i nie cierpi, gdy temperatura spada do -30 ° C. Jest również odporna na przymrozki wiosenne, ponieważ ma późny okres kwitnienia.
Agrest Olavi łatwo toleruje krótkotrwały brak wilgoci w glebie. Jednocześnie plon rośliny jest w pełni zachowany. Ale krzew nie toleruje długotrwałej suszy. W tym przypadku jego owoce stają się mniejsze, a liście żółkną. Dlatego, aby utrzymać produktywność, podlewanie powinno odbywać się w odpowiednim czasie.
Ważny! Agrest Olavi nie toleruje suchego powietrza, dlatego odmiana ta nie nadaje się do południowych regionów kraju.Okres kwitnienia, czas dojrzewania
Ten typ krzewu owocowego należy do kategorii średnio późnych. Kwitnie nie wcześniej niż w drugiej połowie maja. Ten okres trwa dla niego około dziesięciu dni. Dojrzewanie owoców jest jednolite. Zbiory dojrzewają w drugiej połowie sierpnia. Zbieranie z suchą separacją. Dojrzałe jagody długo utrzymują się na pędach, nie kruszą się.
Produktywność, smak, przeznaczenie
Smak jagód jest słodko-kwaśny. Ocena degustacyjna Olavi to 4,5 punktu na pięć. Według ogrodników smak owoców tego agrestu jest pod wieloma względami podobny do smaku białych winogron. Zawartość kwasu askorbinowego w jagodach sięga 20-39 mg na 100 g produktu, a cukru -5,9-11,9%. Odmiana jest uważana za uniwersalną. Jagody dzięki przyjemnemu orzeźwiającemu smakowi nadają się do spożycia na świeżo, a także do zamrażania i przygotowywania zimowych przetworów.
Agrest Olavi to odmiana o wysokiej wydajności. Z jednego dorosłego krzewu można zebrać 7-13 kg jagód. Roślina zachowuje swoje właściwości w chłodnym pomieszczeniu do pięciu dni. Również jagody Olavi dobrze znoszą transport w ciągu trzech dni po zbiorach.
Odporność na choroby i szkodniki
Agrest Olavi ma wysoką naturalną odporność. Dlatego jest odporny na sferotek. W warunkach gwałtownych zmian temperatury i wysokiej wilgotności może w niewielkim stopniu cierpieć na antraknozę i septorię. Ponadto odmiana rzadko jest atakowana przez szkodniki, co znacznie ułatwia jej pielęgnację.
Zalety i wady odmiany
Agrest Olavi, sądząc po opiniach ogrodników, ma szereg zalet. Ale ma też pewne wady. Dlatego przed dokonaniem ostatecznego wyboru należy je wcześniej przestudiować.
Główne zalety:
- wysoka stabilna wydajność;
- mrozoodporność;
- łatwo się rozmnaża;
- niewymagająca opieka;
- płodność;
- zbywalność;
- dobry gust;
- uniwersalność zastosowania;
- suche oddzielanie owoców;
- przydatność do transportu, przechowywania.
Niedogodności:
- małe owoce;
- wiele cierni;
- nie nadaje się do regionów południowych.
Metody reprodukcji
Nowe sadzonki tego agrestu można uzyskać poprzez nakładanie warstw i sadzonki. Każda z tych metod hodowli ma określone cechy.
Aby uzyskać ukorzenione sadzonki, należy wczesną wiosną zgiąć boczne gałęzie krzewu do ziemi, pogłębić je o 10 cm, posypać, ale pozostawić górę. W ciągu całego sezonu konieczne jest kontrolowanie wilgotności gleby, zapobieganie stagnacji wilgoci i wysychaniu gleby. Powstałą sadzonkę z krzewu macierzystego można oddzielić dopiero po roku.
Przy rozmnażaniu agrestu przez sadzonki konieczne jest odcięcie młodych, nie zdrewniałych pędów pod koniec sezonu wegetacyjnego. Muszą być podzielone na części, z których każda musi mieć dwa wegetatywne pąki. Następnie należy je zakopać w ziemi, a wraz z nadejściem wiosny posadzić w rowie pod kątem 45 °. Kiedy sadzonki zakorzenią się i wyrosną, należy je sadzić w odległości 30 cm, aby nie konkurowały o wilgoć i składniki odżywcze. Możesz przeszczepić młode sadzonki na stałe miejsce za dwa lata.
Cechy sadzenia i pielęgnacji
W przypadku agrestu Olavi wybieraj otwarte, nasłonecznione miejsca. Ale dozwolone jest również lekkie zacienienie w południe. Krzewy zaleca się uprawiać na glebach gliniasto-piaszczysto-gliniastych o neutralnym poziomie kwasowości.
Sadzenie powinno odbywać się jesienią pod koniec września. Takie terminy pozwalają na wiosnę uzyskać dobrze ukorzenioną sadzonkę. Przygotowanie dołu do lądowania należy rozpocząć dwa tygodnie wcześniej. Powinien mieć 50 cm szerokości i głębokości, należy go wypełnić mieszaniną darni, ziemi liściastej i próchnicy w stosunku 2: 1: 1. Podczas sadzenia należy pogłębić szyjkę korzeniową sadzonki o 4 cm, aby uaktywnić wzrost pędów bocznych.
Ta roślina nie wymaga skomplikowanej konserwacji. Agrest Olavi należy podlewać tylko w okresach suszy co pięć dni. Musisz zacząć karmić sadzonki od drugiego roku po posadzeniu. Aby to zrobić, wiosną użyj materii organicznej, a podczas tworzenia jajnika zastosuj nawozy mineralne fosforowo-potasowe.
Aby utrzymać wysoką produktywność krzewów agrestu Olavi, konieczne jest coroczne jesienne czyszczenie korony z połamanych i zniszczonych gałęzi. Musisz także wyciąć wszystkie sześcioletnie pędy, ponieważ ich potencjał życiowy został już wyczerpany.
Zapobieganie chorobom należy prowadzić wczesną wiosną i późną jesienią. Aby to zrobić, możesz użyć 3% roztworu mieszanki Bordeaux. Agrest Olavi nie potrzebuje schronienia na zimę.
Ważny! W przypadku zamarznięcia pędów ta odmiana szybko się regeneruje.Wniosek
Agrest Olavi to średnio późna odmiana odporna na niekorzystne czynniki zewnętrzne. Jednocześnie, jak zauważa wielu ogrodników, jest w stanie co roku dawać dobre zbiory, z zastrzeżeniem prostych zasad techniki rolniczej. Jego główną wadą jest to, że jagody są małe, jednak pod względem właściwości znacznie przewyższają wiele gatunków.
