Czerwona porzeczka Rovada to owocna i bezpretensjonalna roślina do pielęgnacji. Dzięki kompetentnej technologii rolniczej krzewy aktywnie rosną i owocują. Jagody mają przyjemny smak i zawierają całą gamę witamin, mikroelementów, które mają pozytywny wpływ na organizm człowieka. Aby uzyskać bogate zbiory, musisz wiedzieć, jak i kiedy sadzić roślinę, zasady jej pielęgnacji.
Opis odmiany czerwonej porzeczki Rovada
Porzeczka Rovada została wyhodowana w 1980 roku w Instytucie Hodowli Roślin Rolniczych w Holandii LM Wassenaar. Do pracy wykorzystano odmiany Fat Prolific x Heinemann Rote Spatlese. Czerwone porzeczki Rovad są aktywnie uprawiane na prywatnych działkach i na skalę przemysłową.
Krzewy porzeczki wyróżniają się średnim wzrostem, rozprzestrzenianie się, aktywny wzrost obserwuje się w pierwszych 2 latach. W wieku 5 lat roślina osiąga wysokość 1,5-1,7 m. Jedną z cech odmiany Rovada jest tendencja do gęstnienia, wymagane jest terminowe formowanie. Według rodzaju powstają owocne pędy mieszane, gałązki bukietu, loki. Począwszy od 4-5 roku życia, krzew rozwija podstawowe pędy o długości 0,5-1 m.
Liście pięciopłatkowe porzeczki są dość duże. Mają wydłużoną, spiczastą część środkową, na krawędziach wyraźnie widoczne są ostre nacięcia. Talerze są koloru ciemnozielonego, ich powierzchnia jest pomarszczona, błyszcząca, wewnątrz występuje pokwitanie. Bliżej jesieni liście Rovady zmieniają swój naturalny kolor na żółty.
Odmiana Rovada charakteryzuje się gęstymi skupiskami kwiatów, są bardzo długie, liczba kwiatów dzwonkowatych waha się od 10 do 19 sztuk. Ujawnianie odbywa się od podstawy do góry.
Owoce mają wyraźny czerwony kolor, powierzchnia jest błyszcząca, gładka, o okrągłym kształcie. Wielkość jagód jest duża. Przeciętnie jedna kępa odmiany Rovada o długości około 20 cm zawiera od 16 do 20 owoców. Ich masa to 0,6-1 g. Miąższ porzeczkowy wyróżnia się gęstością, słodko-kwaśnym smakiem.
Komentarz! Dzięki twardej skórce czerwone porzeczki Rovada mogą być transportowane na duże odległości.Pod względem dojrzewania porzeczka czerwona Rovada należy do kategorii średnio późnych roślin rolniczych. Owoce osiągają dojrzałość techniczną na przełomie czerwca i sierpnia, wszystko zależy od regionu uprawy.
Ze względu na zwiększoną wrażliwość odmiany czerwonej porzeczki Rovada na skrajne temperatury nieefektywne jest jej sadzenie w północno-wschodniej części Ukrainy, na Uralu oraz w północno-zachodnich regionach Rosji.
Charakterystyka odmiany porzeczki Rovada
Aby z powodzeniem uprawiać odmianę czerwonej porzeczki Rovada, należy wziąć pod uwagę wszystkie jej mocne i słabe strony. Warto wziąć pod uwagę mrozoodporność, odporność na suszę i inne czynniki.
Odporność na suszę, mrozoodporność
Odmiana czerwonej porzeczki Rovada należy do 4. strefy mrozoodporności. Krzewy są w stanie stosunkowo bezboleśnie wytrzymać niskie temperatury do -34 ° C. W przypadku tej porzeczki krótkotrwała susza nie jest straszna.
Wydajność
Okres owocowania Rovady wynosi 45-50 dni. Z jednego krzewu zbiera się ponad 10 kg jagód. Wskaźniki wydajności dla uprawy w dużych gospodarstwach to około 35 ton z hektara. Po dojrzewaniu odmiana nie traci skłonności do linienia. Jagody mogą pozostawać na krzakach przez długi czas, nie są pieczone na słońcu i nie gniją, gdy pojawiają się opady.
Obszar zastosowań
Czerwona porzeczka Rovada jest używana nie tylko jako deser, ale także do celów leczniczych. Napój tonizujący, kwas chlebowy, jest przygotowywany z dojrzałych owoców. W kosmetologii aktywnie wykorzystuje się olej porzeczkowy. Porzeczka działa przeciwwirusowo, regenerująco, odmładzająco, pomaga zneutralizować wolne rodniki. Z gałązek i liści Rovady można zrobić herbatę, napar, bulion o działaniu napotnym i przeciwgorączkowym.
Odmiana czerwonych porzeczek Rovada nadaje się nie tylko do spożycia na świeżo, służy do wyrobu różnych kulinarnych arcydzieł, jako surowiec do zimowych przygotowań. Z owoców przygotowuje się przydatne napoje owocowe, kompoty, przetwory.
Zbiory są przechowywane w lodówce przez 15-20 dni. Jagody można zamrozić, wtedy okres przydatności do spożycia porzeczek wyniesie do 18 miesięcy. Stopień transportowalności owoców Rovada jest wysoki.
Plusy i minusy tej odmiany
Wśród pozytywnych cech czerwonej porzeczki Rovada doświadczeni ogrodnicy zauważają:
- wysokie wskaźniki produktywności;
- późny okres kwitnienia (nie podlega mrozom powrotnym);
- doskonały smak;
- reprezentacyjna prezentacja;
- bogaty słodko-kwaśny smak;
- wysoka odporność na poważne dolegliwości;
- szybka adaptacja do miejsca wzrostu;
- wszechstronność porzeczek;
- dobra utrzymująca się jakość owoców;
- uprawa nie boi się transportu na duże odległości;
- elastyczność roślin.
Pomimo całej listy zalet porzeczki tej odmiany mają również wady:
- wrażliwość na nagłe zmiany klimatu;
- niska przeżywalność sadzonek;
- potrzeba przycinania;
- skłonność do gęstnienia.
Metody reprodukcji
Do hodowli czerwonych porzeczek stosuje się następujące metody:
- szczepienie;
- dzielenie buszu;
- upuszczanie warstw.
Sadzonki porzeczek należy zbierać wczesną jesienią, a roślina powinna mieć 3 lata. Ich długość powinna wynosić 30-40 cm Najpierw zanurza się łodygę w pojemniku ze stymulatorem wzrostu, aż do pojawienia się korzeni. Następnie identyfikuje się je na żyznej glebie i przykrywa szklarnią (do wiosny).
Jeśli wybierzesz metodę zrzucania warstw, to na wiosnę musisz wybrać młodą, płodną gałązkę i posypać ją glebą na głębokość 10-15 cm. Jesienią ukorzeniony kiełek porzeczki należy oddzielić, posadzić w wybranym miejscu. Ta metoda jest najczęściej stosowana wśród ogrodników.
Sadzenie i odejście
Do sadzenia młodych krzewów Rovada zaleca się wybranie nasłonecznionego obszaru po południowej stronie stanowiska, gdzie nie ma wiatrów. Sadzonkę należy posadzić pod kątem 45 °, jej szyjki korzeniowej nie można wypełnić ziemią, powinna ona znajdować się 5-7 cm wyżej od poziomu gruntu.
W celu wygodnego i skutecznego wprowadzania składników odżywczych, nawadniania wokół rośliny, konieczne jest utworzenie koła w pobliżu łodygi. Prace sadzenia przeprowadza się, gdy powietrze ogrzewa się od + 5 ° C. Porzeczki dobrze się zakorzeniają, gdy odpoczywają - wczesną wiosną. W tym okresie nie obserwuje się aktywnego przepływu soków. Sadzenie jest również możliwe jesienią, kiedy krzew zamarza. Najlepszą opcją do sadzenia sadzonek jest późne lato - wczesna jesień, roślina ma czas na zapuszczenie korzeni, a wiosną aktywnie rośnie.
Rada! Jeśli porzeczki Rovada są uprawiane w północnych regionach, na środkowym pasie, nie należy ich sadzić wiosną. Wynika to z niewystarczającego ogrzewania gleby.Wybierając młode rośliny, należy zwrócić uwagę na następujące cechy:
- Top. Powinien być elastyczny, rozgałęziony. Wysokiej jakości sadzonka ma 1-2 gałęzie z 2-4 pąkami.
- System korzeniowy. Powinien być umiarkowanie rozwinięty, bez oznak zgnilizny, chorób. Ponadto 2-3 procesy powinny być sztywne.
- Szczekać. Materiał do sadzenia z zieloną korą nie jest odpowiedni, nie należy przyjmować okazów z pęknięciami.
- Odchodzi. Na talerzach porzeczek nie powinno być śladów szkodników ani chorób.
- Wiek. Najlepiej zakorzeniają się rośliny dwuletnie.
Obszar do sadzenia porzeczek należy oczyścić z chwastów, poluzować. Do dołu warto przygotować 2-3 tygodnie przed sadzeniem. Powinien mieć 50 cm szerokości, 60-70 cm średnicy, 40-45 cm głębokości Jeśli istnieje możliwość powodzi lub gleba w miejscu sadzenia nie jest dostatecznie żyzna, sadzonki są oznaczane na kopcach luzem. Na wysokości takie łóżko ma 15-25 cm.
Wysoki plon odmiany Rovada obserwuje się na żyznych czarnozach, a także na glebach o dostatecznej przepuszczalności powietrza i wilgoci; doskonałe są piaszczyste gleby gliniaste i gliny. Kwasowość gleby powinna być neutralna.
Do sadzenia jesienią zaleca się wymieszać glebę z torfem, próchnicą, a na dnie dołka umieścić nawozy mineralne (potas, fosforan). Aby uniknąć poparzeń systemu korzeniowego porzeczek, takie kompozycje należy najpierw rozpuścić w wodzie zgodnie z instrukcjami producenta.
Sadząc między roślinami należy zachować odległość 1,5 m, a między rzędami 2,5-3 m. Sadzonki sadzimy ze wschodu na zachód. Dzięki takiemu podejściu Rovada otrzyma wystarczającą ilość wilgoci, powietrza i składników odżywczych.
Uprawa porzeczki Rovada
Czerwone porzeczki potrzebują terminowego nawadniania, procedur karmienia, schronienia na zimę.
Nawadnianie odbywa się u nasady przez zraszanie. System nawadniania kropelkowego działa dobrze. Aby wykluczyć tworzenie się skorupy na powierzchni gleby, po każdym zwilżeniu należy poluzować chwasty z chwastów. Porzeczki najlepiej podlewać wcześnie rano lub wieczorem po zachodzie słońca. W zależności od pory roku nawadnianie ma swoje własne cechy:
- Wiosna. Krzewy podlewamy 1-5 razy co 7 dni. Na roślinę zużywa się 10 litrów wody.
- Lato. Zaleca się nawilżanie gleby 1-2 razy w miesiącu. Ta częstotliwość nie pozwoli na gnicie systemu korzeniowego, jagody dojrzeją szybciej.
- Spadek. Przed zimą konieczne jest nawadnianie doładowujące wodę, aby roślina łatwiej znosiła niskie temperatury.
Przez cały sezon wegetacyjny kompozycje nawozowe nakłada się 4-7 razy. Bardziej racjonalne jest łączenie procedur karmienia z podlewaniem. Wiosną krzewy karmione są saletrą, aby przyspieszyć proces adaptacji. Kompleksy mineralne stosuje się na etapie kwitnienia. Przed zimą ptasie odchody lub humus pod każdą rośliną należy dodać kompost, zakopany w ziemi w kręgu pnia. Każdego roku należy kontrolować kwasowość gleby, dodawać popiół drzewny.
Aby uniknąć siekania jagód po 3 latach uprawy, porzeczki należy odciąć. Wiosną procedura ta jest wykonywana ze względów sanitarnych, usuwając niezdolne, chore gałęzie. Po przycięciu na krzaku powinno pozostać nie więcej niż 5-6 grubych pędów, z młodych pędów - elastyczne i zdrowe okazy z kwitnącymi pąkami. Jesienią sadzenie jest wolne od procesów suchych i uszkodzonych przez choroby.
Przygotowanie do zimy obejmuje nie tylko sanitarne cięcie porzeczek Rovad, ale także ściółkowanie gleby trocinami, grubość warstwy powinna wynosić do 10 cm. Świerkowe gałęzie układamy dobrze na wierzchu, krzew zbiera się w pęczek, wiąże, wygina do ziemi. Aby schronić rośliny, skutecznie stosuje się agrofibrę, arkusze tektury, pokrycia dachowe, materiały termoizolacyjne. Po całkowitym stopieniu się śniegu warto zdjąć schronienie.
Szkodniki i choroby
Odmiana porzeczki czerwonej Rovada jest odporna na choroby i szkodliwe owady. Niezwykle rzadko można uderzyć w:
- Antraknoza. Choroba powoduje rozkład nie tylko nadziemnej części krzewu, ale także podziemnych owoców. Można go uratować stosując leki o wysokim stężeniu siarki, a wszystkie chore liście muszą zostać zniszczone.
- Mączniak. Choroba postępuje w warunkach nadmiernej wilgotności, na blaszkach liściowych i młodych pędach pojawia się szary nalot. W zwalczaniu patogenu skuteczne jest stosowanie środka grzybobójczego, takiego jak Topaz.
- Septoria. Możliwe jest wykrycie choroby na porzeczce po zardzewiałych plamach na liściach krzewu. Przetwarzanie odbywa się za pomocą mieszanki Bordeaux. Możliwe jest zapobieganie rozwojowi choroby, przestrzegając zasad techniki rolniczej, nie zaniedbuj środków zapobiegawczych jesienią i wiosną.
Krzewy mogą cierpieć na takie pasożytnicze owady:
- Producent szkła. Szkodnik składa swoje potomstwo jesienią w pąkach, po czym pojawiają się z nich gąsienice, które zjadają zarówno pąki, jak i pędy. Kiedy wiosenne schronienie zostanie usunięte, uszkodzony krzew ginie, nie może się rozwinąć. W celach profilaktycznych Karbofos jest stosowany jesienią.
- Mszyca. Aby zapobiec osadzaniu się tego szkodnika na porzeczce, przed kwitnieniem i po nim należy traktować ją środkiem owadobójczym. W obecności mszyc opryskiwanie przeprowadza się za pomocą roztworu mydła sodowego.
Wniosek
Czerwona porzeczka Rovada jest wysoce wydajną i obiecującą rośliną, która może być używana komercyjnie. Opieka nad nim nie jest trudna, jeśli prace sadzenia są wykonywane prawidłowo. Roślina jest bardzo popularna i ma pozytywne recenzje.
