Migdałowy roślina jest małe drzewo lub krzew z podrodzaju Almond z rodzaju Plum Różowej rodziny. Często określa się go mianem orzecha, chociaż w rzeczywistości jest to owoc pestkowy. Migdały rosły w basenie Morza Śródziemnego i Azji Środkowej przez wiele stuleci przed naszą erą. Dziś jest również dystrybuowany w Chinach, Kalifornii, Słowacji, Czechach i Morawach Południowych. Ta roślina kochająca światło i odporna na suszę rośnie w naturze w małych grupach po kilka drzew lub krzewów na wysokości od 800 do 1600 m nad poziomem morza.
W naszym kraju pospolite migdały występują zwykle w południowej strefie części europejskiej. Na środkowym pasie uprawia się migdały stepowe lub rośliny strączkowe lub migdały o niskiej zawartości lub delikatne śliwki. Wartość tego rodzaju migdałów tkwi nie tylko w ziarnach jego owoców, ale także w wysokiej dekoracyjności liści i kwiatów. A migdał trójklapowy to jeden z najpiękniejszych krzewów ogrodowych, uprawiany wyłącznie ze względu na swoje walory dekoracyjne.
O tym, jak odbywa się sadzenie i pielęgnacja zwykłych migdałów pisaliśmy w artykule „Migdały - sadzenie i pielęgnacja, przycinanie i szczepienie”. Dziś powiemy Ci, jak sadzić i pielęgnować ozdobny krzew migdałowy.

Posłuchaj artykułu

Sadzenie i pielęgnacja migdałów

  • Sadzenie: wiosną przed rozpoczęciem wypływu soków lub jesienią po opadnięciu liści.
  • Oświetlenie: jasne światło lub półcień.
  • Gleba: żyzna, lekka, gliniasta lub piaszczysta, o pH 4,5-7,5. Gleby solankowe i gliniaste, a także obszary z wodami gruntowymi leżącymi blisko powierzchni, nie będą odpowiednie dla migdałów. Najlepiej sadzić roślinę w południowej części ogrodu.
  • Podlewanie: gdy gleba wysycha na głębokość 1,5-2 cm, pod krzak wlewa się wiadro wody. Zwykle podlewanie odbywa się raz w tygodniu, ale w ekstremalnych upałach i suszy będziesz musiał częściej podlewać i zużywać więcej wody.
  • Opatrunek górny: wiosną krąg pnia jest ściółkowany obornikiem końskim lub dziewanny, a przed kwitnieniem krzak nawozi się roztworem 20 g azotanu amonu i 10 g mocznika w wiadrze z wodą. Jesienią na każdy m² koła pnia dodaje się 20 g podwójnego superfosfatu i siarczanu potasu.
  • Przycinanie: wiosną przeprowadza się sanitarne czyszczenie migdałów, aw siedmioletnich krzewach potrzebują one odmładzającego przycinania, które przeprowadza się również wiosną, zanim zacznie się przepływ soków.
  • Rozmnażanie: nasiona, sadzonki, pędy, nawarstwianie i szczepienie.
  • Szkodniki: przędziorki, mszyce, maczugi i zjadacze nasion migdałów.
  • Choroby: clotterosporia, moniliosis (szara zgnilizna), parch i rdza.
Przeczytaj więcej o uprawie migdałów poniżej

Dekoracyjne migdały - opis

Krzew ozdobny migdałowy jest zwykle średniej wielkości (2,5-3 m), jest łatwy w uprawie nawet dla niedoświadczonych ogrodników. Należy do najcenniejszych roślin ozdobnych. Niektóre odmiany migdałów ozdobnych rosną na pniu, a następnie krzew wygląda jak drzewo migdałowe z ciemnozielonymi lancetowatymi, skórzastymi liśćmi z ząbkowaną krawędzią, tworzącymi kulistą zwartą koronę z gałęziami. Migdały ozdobne kwitną z reguły w czwartym lub piątym roku po posadzeniu: kwiaty o niesamowitej urodzie z dużą liczbą płatków i pręcików, proste lub podwójne, różowe lub białe - otaczają krzew migdałowy chmurą powietrza czasami do 3 tygodni.

Każdy, kto kiedykolwiek widział kwitnące gałązki migdałów, nigdy nie zapomni tej magii. Liście migdałów zwykle kwitną po kwitnieniu. Owoc ozdobnego migdału jest niejadalny, ale także dekoracyjny: zamszowa owocnia o okrągłym kształcie, trójpłatkowa, w której znajduje się łatwo odrywalna kość.

Sadzenie i pielęgnacja migdałów w ogrodzie (owocnikowanie)

Migdały są bliskimi krewnymi drzew owocowych, takich jak śliwka, czereśnia, czereśnia, czeremcha, morela, śliwka wiśniowa, brzoskwinia, nektarynka, tarnina i sakura. Do jego krewnych należą także gruszka, jabłko, pigwa, dzika róża, róża, głóg, aronia i jarzębina.

Migdały ozdobne są bezpretensjonalne, odporne na suszę, są cennymi roślinami miododajnymi, a przy dobrej pielęgnacji mogą żyć ponad sto lat. Ozdobne odmiany migdałów, w przeciwieństwie do zwykłych migdałów, uprawianych głównie ze względu na owoce, są w stanie wytrzymać surowe zimy strefy środkowej, a migdały na Syberii również przestały być ciekawostką.

Sadzenie migdałów

Kiedy sadzić migdały

Migdały ozdobne sadzi się jesienią, po opadnięciu liści i wiosną, po ustabilizowaniu się ciepłych dni, tak aby przymrozki powrotne nie zbiegły się z początkiem sezonu wegetacyjnego rośliny. Jednak preferowane jest sadzenie migdałów jesienią.

Jak rosną migdały? Jaką glebę woli? Migdały nie rosną na glebach kwaśnych lub słonych - pH powinno mieścić się w przedziale 4,5-7,5, a występowanie wód gruntowych na tym terenie powinno być głębokie. Migdały najlepiej rosną na lekkiej, żyznej glebie gliniastej lub piaszczysto-gliniastej, ale ciężkie gleby gliniaste ją zniszczą. Ponieważ migdały ozdobne uwielbiają powietrze i słońce, zarezerwuj dla nich miejsce w południowej części ogrodu. Może to być obszar nasłoneczniony przez cały dzień lub miejsce, w którym na migdałowiec przez 2-3 godziny dziennie będzie padał cień rosnących w pobliżu drzew.

Jak sadzić migdały

Ponieważ migdały wymagają zapylenia krzyżowego, zaleca się sadzenie kilku krzewów migdałów w tym samym czasie. Migdały są zapylane głównie przez pszczoły, a bliskość pasieki z kilkoma uli byłaby bardzo pomocna.

Oczyść teren do sadzenia z roślin dających cień, a kamieni nie można usunąć - migdały w naturze rosną głównie na skalistych zboczach. Wykop otwory o głębokości co najmniej 30 cm w odległości 3-5 m od siebie w rzędzie, zachowując odległość około 5 m między rzędami.Wlej warstwę zepsutej cegły lub gruzu do drenażu na dno każdego otworu, ułóż warstwę piasku na górze i wbij długi na środek dna słup do podparcia sadzonki - podpora powinna wznieść się ponad powierzchnię działki o co najmniej pół metra.

Krzewy migdałowe sadzi się wczesnym rankiem lub po 16:00. Przed sadzeniem roczne sadzonki migdałów zanurza się w zacierze gliniastym z korzeniami, następnie umieszcza w dołkach tak, aby szyjka korzeni znajdowała się kilka centymetrów nad powierzchnią stanowiska, a dołek przykrywał mieszanką wierzchniej warstwy gleby z ziemią liściastą, próchnicą i piaskiem. Jeśli gleba jest kwaśna, dodaj trochę mąki wapiennej lub dolomitowej do mieszanki gleby.

Po posadzeniu zagęścić glebę wokół sadzonki i wlać pod nią od jednego do półtora wiadra wody. Gdy woda zostanie wchłonięta, a gleba lekko opadnie, przywiąż sadzonkę do podpory i ściółkę przy łodydze ściółkuj suchą ziemią lub torfem, aby ściółka nie stykała się z szyjką korzeniową, która po podlaniu powinna znajdować się na poziomie powierzchni.

Migdały krzewiaste - pielęgnacja

Uprawa migdałów w ogrodzie

Jak uprawiać migdały? Sadzenie i pielęgnacja dekoracyjnych migdałów nie jest trudne. Wiesz już, jak sadzić migdały, a pielęgnacja migdałów odbywa się w taki sam sposób, jak w przypadku każdego innego drzewa lub krzewu ozdobnego: podlewanie, spulchnianie gleby, pielenie, nawożenie, przycinanie, leczenie owadów i szkodników.

Podlewanie przeprowadza się, zapobiegając wysychaniu gleby w kole przy łodydze, jednak podlewanie gleby grozi gniciem szyjki korzeniowej rośliny. Wystarczy raz w tygodniu wlać wiadro wody pod drzewo lub krzew migdałowy, jeśli gleba wyschła do głębokości 1,5-2 cm. Po podlaniu wygodnie jest spulchnić glebę na głębokość 5-7 cm wokół młodych roślin i 8-10 cm wokół dojrzałych. Utrzymuj koło pnia w czystości, usuwaj chwasty, gdy tylko się pojawią.

Sadzenie i pielęgnacja krzewów migdałowych polega na wprowadzeniu opatrunków. Wiosną można mulczować krąg pnia nie torfem, ale obornikiem lub dziewanny, a nieco później każdy krzew jest karmiony 10 g mocznika i 20 g azotanu amonu, rozcieńczonego w wiadrze z wodą. Jesienią na każdy m² działki nanosi się 20 g siarczanu potasu i podwójnego superfosfatu.

Przycinanie migdałów

Migdały w ogrodzie wymagają przycinania. Wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, wykonują sanitarne cięcie krzewów, usuwając połamane, odmrożone, chore, suche pędy oraz gałęzie zagęszczające koronę. Czasami jedna gałąź migdałów przeszkadza we wzroście innej - nazywa się je konkurującymi. Zostaw, aby wyhodować gałąź, która odnosi większe sukcesy, a drugą wytnij. Przycinanie formujące przeprowadza się, gdy kwiat migdałowca się kończy. Migdały dobrze znoszą strzyżenie, ponadto: usunięcie wyblakłych pędów stymuluje obfite kwitnienie w przyszłym roku.

Po siedmiu latach wzrostu konieczne staje się usunięcie starych gałęzi. Zastąpią je potomstwo korzeni, które pojawi się po trzech latach życia ozdobnych migdałów.

Jak kwitną migdały

Według niektórych źródeł nazwa rośliny pochodzi od starożytnego greckiego słowa amygdalos, oznaczającego „piękne drzewo”. Ta wersja jest podobna do prawdy, ponieważ podczas kwitnienia ozdobne migdały wyglądają niesamowicie: kwiaty migdałów w kolorze białym, czerwonym, fioletowym lub różowym znajdują się na gałęziach w takiej ilości, że nie widać samego drzewa. Fani malarstwa doskonale znają obraz Vincenta van Gogha „Kwitnące gałązki migdałów”, ale prawdziwy ogrodnik będzie wolał podziwiać ten spektakl nie w amsterdamskiej galerii, ale we własnym ogrodzie.

Na obszarach o ciepłym klimacie kwitnienie rozpoczyna się pod koniec stycznia i trwa do marca. Na środkowym pasie kolor migdałów pojawia się pod koniec kwietnia lub na początku maja i utrzymuje się około 2 tygodni. W tym okresie bardzo ważne jest regularne podlewanie migdałów, ponieważ kwitnienie może zakończyć się przed terminem z powodu braku wilgoci.

Szkodniki i choroby migdałów

Z powodu chorób migdały mogą cierpieć na klasterosporię, moniliozę, szarą zgniliznę, parch i rdzę. Wśród szkodników niebezpieczne są dla niego przędziorków, mszyce, maczugi liści i zjadacze nasion migdałów. O objawach chorób migdałowych i uszkodzeniach przez szkodniki możesz przeczytać szczegółowo w artykule, o którym już wspominaliśmy. Tutaj krótko przypominamy, że można pozbyć się chorób grzybiczych, traktując migdały takimi fungicydami jak Topaz, Skor, Fundazol, Kuproksat i insektycydy Actellik, Calypso, Fufanon, Zolon radzą sobie z owadami.

Pająk jest niszczony przez traktowanie rośliny Kleschevitem, Akarinem lub Agravertinem.

Ale jest to znacznie ważniejsze niż terminowe traktowanie roślin preparatami chemicznymi, wdrażanie praktyk rolniczych i zrozumienie, że sadzenie i pielęgnacja krzewu migdałowego zgodnie z przepisami pozwoli zachować nie tylko jego zdrowie, ale także zdrowie całego ogrodu.

Migdały zimą

Od lata konieczne jest przygotowanie migdałów na zimę: uszczypnięcie wierzchołków pędów migdałów przyspiesza ich lignifikację, co pozwala roślinie bezpiecznie przetrwać zimę bez zamarzania. Młode sadzonki okryć na zimę słomą, suchymi liśćmi lub lutrasilem na wysokość 15 cm nad ziemią. Upewnij się, że kołnierz korzeniowy nie wychodzi pod warstwę śniegu. Dorosłe rośliny normalnie hibernują bez schronienia, ale nawet jeśli mrozy uszkodzą niektóre pędy, migdały dość szybko się regenerują.

Migdały na przedmieściach iw Moskwie

Do uprawy w warunkach klimatycznych Moskwy i regionu moskiewskiego odpowiednie są takie rodzaje migdałów, jak migdał stepowy lub migdał niski, trójpłatowy, migdał gruziński i migdał Ledebour. Rośliny tego gatunku, nawet lekko przemarznięte zimą, szybko odzyskują siły i zachwycają bujnym kwitnieniem. Sadzenie migdałów i opieka nad nimi w regionie moskiewskim nie różnią się od tych opisanych w naszym artykule.

Rozmnażanie migdałów

Jak rozmnażać migdały

Gatunki migdałów można rozmnażać przez nasiona, a migdały odmianowe tylko metodami wegetatywnymi - szczepieniem, warstwowaniem i pędami. Ogrodnicy, przyzwyczajeni do polegania na sobie we wszystkim, wolą samodzielnie wyhodować podkładki z nasion, aby zaszczepić na nich sadzonki odmian.

Uprawa migdałów z nasion

Nasiona migdałów można wysiewać do ziemi jesienią lub wiosną, ale przed sadzeniem wiosną nasiona należy rozwarstwiać w lodówce do warzyw przez 4 miesiące. Jądra migdałów wysiewa się w rowki o głębokości 8-10 cm, umieszczając je w odległości 10-12 cm od siebie. Odstęp między bruzdami pozostaje w granicach pół metra. Kiedy nasiona wykiełkują, dbaj o sadzonki migdałów jak o każdą inną: podlewaj, poluzuj ziemię wokół nich, usuń chwasty.

Latem, na sadzonkach do 50 cm i grubości łodygi ok. 1 cm, wszystkie gałęzie rosnące na wysokości do 10 cm od szyjki korzeni są cięte w pierścień. Sadzonki przesadza się do stałego miejsca, a gdy tylko się zakorzenią, można na nich zaszczepić sadzonki odmianowe.

Szczepienie migdałów

Do szczepienia można wziąć podkładki dowolnego rodzaju migdałów, ale lepiej jest użyć najbardziej odpornych na zimę gatunków. Migdały dobrze rosną na podkładkach cierni, śliwek wiśniowych, śliwek i czeremchy. Dla potomka musisz znaleźć prosty, dobrze rozwinięty pęd migdałów z ukształtowanymi oczami. Liście z cięcia są cięte nożycami, pozostawiając tylko krótkie ogonki o długości nie większej niż 1 cm.

Rozmnażanie migdałów przez szczepienie odbywa się w okresie przepływu soków - wiosną lub w sierpniu. Rosnącą w glebie podkładkę wyciera się wilgotną szmatką z kurzu i brudu, na korze wykonuje się nacięcie w kształcie litery T za pomocą pączkującego noża, a pociętą korę ostrożnie odwraca się na boki.

Z sadzonek zrazu wycina się tarczę - pasek kory z pączkiem i najcieńszą warstwą drewna. Tarcza powinna być wystarczająco długa, aby zmieścić się pod korą nacięcia w kształcie litery T. Po założeniu osłony należy przycisnąć do niej brzegi złożonej kory i zamocować miejsce zaszczepienia taśmą, taśmą okularową lub gipsem, wykonując kilka obrotów wokół łodygi. Sama nerka z pozostałą częścią ogonka powinna pozostać otwarta.

Po dwóch tygodniach, jeśli pączek pozostanie zielony, a ogonek sam odpadnie, lekko poluzuj taśmę mocującą, ale jeśli nie ruszyłeś wiosną, ale pod koniec lata zostaw taśmę na podkładce do następnej wiosny i posyp sadzonkę ziemią na zimę ukrywając pod nim miejsce szczepień. Wiosną uwolnij kołnierz korzeniowy z podłoża i usuń taśmę mocującą miejsce przeszczepu.

Rozmnażanie migdałów przez sadzonki

Do szczepienia migdałów należy w drugiej połowie czerwca odciąć wierzchołkowe częściowo zdrewniałe sadzonki o długości 15–20 cm z dwoma węzłami i umieścić je w stymulatorze wzrostu na 16 godzin. Sadzonki są ukorzenione w zimnej szklarni, sadzone na podłożu składającym się z jednej części piasku i dwóch części torfu. Zakorzenienie następuje po 3-4 tygodniach. Od 85 do 100% sadzonek zakorzenia się. Po utworzeniu korzeni sadzonki przesadza się do uprawy na łóżku treningowym.

Rozmnażanie migdałów przez wzrost

Wzrost wokół krzewów migdałów zaczyna się tworzyć po silnym przycięciu. Potomstwo jest rozdzielane w drugim roku, kiedy system korzeniowy już się uformował. Wykopane pędy przesadza się na stałe i pielęgnuje jak jednoroczna sadzonka.

Rozmnażanie migdałów przez nakładanie warstw

Elastyczne pędy migdałów są zginane do ziemi, mocowane metalowymi szpilkami i posypywane ziemią. Dopóki korzenie nie wyrosną na sadzonkach, są one podlewane, gleba wokół nich poluzowana, a chwasty są usuwane. Nie wcześniej niż rok później, gdy sadzonki mają system korzeniowy, są oddzielane od rośliny matecznej i przesadzane w nowe miejsce.

Rodzaje i odmiany migdałów

Zwykłe migdały

W kulturze zwykłe migdały są uprawiane jako roślina owocowa, która dzieli się na gorzkie migdały - dzikie migdały zawierające kwas cyjanowodorowy w jądrach oraz słodkie migdały, które są uprawiane w kulturze i nie zawierają kwasu cyjanowodorowego. To właśnie liczne odmiany słodkich migdałów są poszukiwane zarówno w ogrodnictwie amatorskim, jak i przemysłowym. Zwykłe migdały mogą nie mieć wysokich walorów dekoracyjnych, ale z drugiej strony ich orzechy mają wysoką wartość odżywczą i leczniczą.

Więcej o tym gatunku i jego odmianach przeczytasz w artykule, o którym już wspominaliśmy.

Nisko migdałowy lub stepowy lub fasolowy

Krzew liściasty do 1,5 m wysokości z gęstą kulistą koroną, wyprostowanymi gałęziami z czerwono-szarą korą, wąskimi lancetowatymi skórzastymi liśćmi do 6 cm długości, ciemnozielone powyżej i jaśniejsze poniżej. Kwiaty tego gatunku są jasnoróżowe, pojedyncze. Kwitnienie trwa 7-10 dni. Owoce fasoli są jadalne. Niskie migdały to najpopularniejszy gatunek w ogrodach śródlądowych. Ma dwie formy - biało-kwiatową i Gessler, która jest mniejsza niż oryginalna forma, ale ma większe, jasnoróżowe kwiaty. Spośród odmian migdałów stepowych uprawianych na środkowym pasie najbardziej znane to:

  • Biały żagiel - jak sama nazwa wskazuje, jest to biały migdał z kwiatami o średnicy do 10 mm, obficie pokrywający gałęzie krzewu;
  • Anyuta to odmiana o jasnoróżowych kwiatach o średnicy do 25 mm;
  • Dream - migdał o jasnoróżowych kwiatach osiągających 25 mm średnicy;
  • Pink flamingo - odmiana o podwójnych różowych kwiatach do 10 mm średnicy;
  • Różowa mgła - migdały z jasnoróżowymi dużymi kwiatami o średnicy 25 mm;
  • Mediator - odmiana została stworzona przez Michurina. To drzewo jest zwykle wyższe niż 2 m i ma duże, jasnoróżowe kwiaty, które są bardzo odporne na mróz.

Gruzińskie migdały

Kaukaski endem rosnący na zboczach, skrajach lasów iw zagłębieniach. Roślina ta ma około 1 m wysokości, wyglądem przypomina niski migdał, ale ma większe liście, osiągające długość 8 cm i większe, szczeciniaste kwiaty o jasnoróżowym kolorze. Gatunek ma dobre perspektywy selekcji i jest wystarczająco mrozoodporny do uprawy w rejonie Moskwy.

Migdał Ledebour

W naturze rośnie u podnóża Ałtaju, tworząc całe zarośla. Liście tego gatunku są duże, ciemnozielone. Różowe kwiaty otwierają się wcześniej niż inne gatunki i kwitną w ciągu 2-3 tygodni. Najbardziej znana odmiana:

  • Fire Hill to migdał o czerwono-różowych kwiatach do 3 cm średnicy.

Almond Petunnikov

Występuje endemicznie w Azji Środkowej. Jest to krzew o wysokości do 1 m, o wyprostowanych lub rozłożystych gałęziach z szarobrązową korą i jasnożółtymi pędami. Liście roślin tego gatunku są liniowe lub lancetowate, ze spiczastym wierzchołkiem, tępo-ząbkowane na krawędziach. Pojedyncze różowe kwiaty.

Migdał z trzema płatkami

Krzew do 3 m wysokości, z rozłożystą koroną, na krawędziach trójklapowe liście duże, na spodniej stronie gęsto puszyste w momencie otwarcia. Na pędach rosną parami kwiaty o średnicy do 1,5 cm w różnych kolorach. Widok ma dwie formy dekoracyjne:

  • W niewoli jest migdał frotte z kwiatami o średnicy 3-4 cm. Różowe płatki migdałów tego kształtu otwierają się po pojawieniu się liści, co zmniejsza efekt dekoracyjny rośliny;
  • Kievskaya - różowe migdały do ​​3,5 m wysokości, niezwykle obficie kwitnące z podwójnymi kwiatami o średnicy 2,5-3,5 cm.Odmiana ma wysoki efekt dekoracyjny ze względu na to, że kwiaty pojawiają się na krzaku przed liśćmi.

Migdał z trzema płatkami

Ma wiele odmian i mieszańców, które różnią się nie tylko wyglądem i kolorem kwiatów, ale także okresem kwitnienia. Wydają nam się najciekawsze odmiany:

  • Svitlana to ukraińska odmiana o bardzo jasnych kwiatach;
  • Tanyusha - migdał o podwójnych kwiatach o średnicy 2,5-3,5 cm z wirującymi płatkami;
  • Snow Uimura - migdały z dużymi podwójnymi kwiatami o jasnoróżowym kolorze, które pod koniec kwitnienia stają się kremowe;
  • Ku pamięci Machmeta - odmiana o cielisto-różowych podwójnych kwiatach;
  • Chinka - odmiana o prostych jasnoróżowych kwiatach;
  • Ruslana to odmiana hybrydowa o prostych, miąższowych kwiatach, które pod koniec kwitnienia stają się prawie białe;
  • Hybrid No. 3 - odmiana o dużych, podwójnych kwiatach o jasnoróżowym odcieniu na długich szypułkach. Ta roślina przypomina sakurę podczas kwitnienia.

Popularne Wiadomości