Licoris: sadzenie i pielęgnacja w ogrodzie, rodzaje i odmiany, fot

Licoris (łac. Lycoris) to rodzaj kwitnących bylin z rodziny Amalillis, składający się z ponad 20 gatunków. Są przedstawiciele rodzaju z Azji Wschodniej i Południowej: Japonii, Tajlandii, Laosu, Korei Południowej, Nepalu, Pakistanu, ze wschodu Iranu i południa Chin. Niektóre gatunki zostały wprowadzone do Teksasu, Północnej Karoliny i innych stanów amerykańskich, a niektóre z nich naturalizowały się w nowych warunkach. W krajach anglojęzycznych kwiat lycoris nazywany jest huraganem lub lilią pająka.
W literaturze kwiaciarskiej można znaleźć japońską nazwę lycoris - „higanbana”. Roślina ma również inną nazwę - kwiat śmierci: tradycyjnie sadzi się likorys na cmentarzach.

Sadzenie i pielęgnacja licoris

• Kwitnienie: w ciągu dwóch tygodni we wrześniu-październiku.
• Sadzenie: cebulki sadzi się w ziemi przed zimą - we wrześniu-październiku.
• Oświetlenie: półcień.
• Gleba: piaszczysta, nawożona.
• Podlewanie: w okresie aktywnego wzrostu - regularne, po zakończeniu kwitnienia wilgoć zostaje zatrzymana.
• Top dressing: niekonieczny, ale roślina dobrze reaguje na kompleksy mineralne w przypadku upraw bulwiastych.
• Rozmnażanie: najczęściej - przez cebulki potomne, rzadziej - przez nasiona.
• Szkodniki: Narcyz leci.
• Choroby: zgnilizna cebulek.

Przeczytaj więcej o uprawie lycoris poniżej.

Kwiat Lycoris - opis

Liście Lycoris osiągają długość od 30 do 60 cm i szerokość zaledwie 5-20 mm. Łodyga lycoris jest wyprostowana, wysokość od 30 do 90 cm Jedna roślina może dać do 7 szypułek z pachnącymi kwiatami w kolorze czerwonym, pomarańczowym, żółtym, złotym, fioletowym lub białym. Kwiaty lycoris są dwojakiego rodzaju: u jednego gatunku pręciki są kilkakrotnie dłuższe niż okwiatu, u drugiego wznoszą się tylko nieznacznie ponad płatki. Owoc Lycoris to trójkanałowe pudełko z nasionami. Wiele gatunków z rodzaju jest sterylnych i rozmnaża się tylko wegetatywnie.

Na zdjęciu: kwitnący lycoris ogrodowy

Lycoris ma jedną biologiczną osobliwość: kwiaty i liście rośliny nigdy się nie spotykają. Kiedy kwitnie lycoris? Latem cebulki lycoris spoczywają w glebie, na początku września wyrzucają szypułki, które szybko zyskują na wysokości: w ciągu 4-5 dni strzały mogą wzrosnąć do 50 centymetrów lub więcej. Na każdej szypułce ujawnia się 4-5 liliowych kwiatów w kształcie lejka z dużą liczbą pręcików, dlatego kwiaty przypominają pająki. Kwitnienie lycoris trwa do dwóch tygodni, następnie kwiaty więdną, a dopiero potem roślina zaczyna formować liście w kształcie strzały, które utrzymują się przez całą zimę i giną na początku lata.

Sadzenie lycoris w otwartym polu

Kiedy sadzić lycoris w ziemi

Licoris najlepiej sadzić jesienią, na miesiąc przed nadejściem chłodów, aby cebulki miały czas na przystosowanie się do gleby i wyhodowanie korzeni. Jeśli to konieczne, możesz sadzić cebulki w ziemi wiosną, ale rośliny prawie na pewno będą bolały. W każdym razie nie spodziewaj się, że kapryśna lilia pająka zakwitnie w przyszłym roku.

Na zdjęciu: kwitnący biały lycoris w ogrodzie

Aby uprawa lycoris zakończyła się sukcesem, musisz wybrać dla niej odpowiednie miejsce i stworzyć warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych. Lukrecja nadaje się do obszarów chronionych przed wiatrem i przeciągami, w półcieniu dużych drzew liściastych.

Jak sadzić licoris

Lycoris najlepiej rośnie na glebach piaszczystych. Przed sadzeniem oczyść teren z chwastów, w razie potrzeby wykop go torfem, piaskiem i próchnicą oraz wyrównaj powierzchnię.

Duże cebulki lycoris, pokryte ciemnobrązowymi łuskami, są zakopane na co najmniej 14 cm, aby nie zamarzały w mrozie. Odległość między otworami powinna wynosić 25-30 cm: co roku cebulki zarastają dzieci, z których każda potrzebuje określonego obszaru karmienia. Musisz włożyć warstwę piasku do otworu, lekko wcisnąć do niego żarówkę, wypełnić ją do góry piaskiem, a pozostałą przestrzeń wypełnić ziemią. Po posadzeniu powierzchnia terenu jest zagęszczana i obficie podlewana.

Pielęgnacja lukrecji w ogrodzie

Uprawa lycoris w ogrodzie

Sadzenie lycoris i pielęgnacja tej egzotycznej rośliny na otwartym polu nie będzie wymagało dużego wysiłku. Będziesz musiał wykonać kilka prostych czynności: podlać roślinę, poluzować glebę wokół niej, usunąć chwasty, zastosować nawozy i przygotować lukrecję na zimę. Od czasu do czasu musisz przesadzić roślinę i niszczyć atakujące ją szkodniki.

Na zdjęciu: Rosnące lycoris w ogrodzie

Podlewanie i karmienie lycoris

Lycoris szczególnie potrzebuje podlewania w okresie aktywnego wzrostu szypułek i liści. W tym czasie glebę na miejscu należy regularnie nawilżać, zapobiegając wysychaniu gleby. Gleba powinna być zawsze lekko wilgotna. Kiedy lycoris zapadnie w stan spoczynku, a roślina odpoczywa nie tylko latem, ale także zimą, podlewanie gleby zostaje zatrzymane.

Nawożenie obszaru lycorisem nie jest obowiązkową procedurą: jeśli twoja lilia ma zdrowy i piękny wygląd, ma wystarczającą ilość składników odżywczych. Ale jeśli zauważysz letarg lub depresję likorysa, zastosuj nawozy mineralne do bulwiastych upraw do gleby.

Cechy rosnącej eucharystii w domu

Przeszczep Lycoris

Lycoris nie wymaga corocznego przeszczepu, podobnie jak wiele roślin bulwiastych, może rosnąć na jednym obszarze nawet przez 5 lat, ale wtedy cebulki nadal trzeba wykopać, podzielić i przesadzić.

Najpierw przygotuj nowe miejsce na lycoris, następnie wykop cebulki, ostrożnie oddziel od nich dzieci, posyp przerwy proszkiem węglowym lub popiołem i posadź materiał sadzeniowy w nowym miejscu, przestrzegając już opisanej przez nas procedury. Jeśli przeszczep zostanie przeprowadzony jesienią, obszar nie jest podlewany. Należy pamiętać, że przez rok do dwóch lat po przesadzeniu likorys może nie kwitnąć. Nie dziel rośliny zbyt często, to ją osłabia. Wszystkie części likorysa są trujące, więc pracuj w rękawiczkach.

Na zdjęciu: Jak wyhodować lycoris z cebulek

Powielanie lycoris

Najczęściej lycoris rozmnaża się wegetatywnie, to znaczy przez cebulki potomne, ponieważ nasiona lycoris są trudne do uzyskania: wiele gatunków roślin po prostu ich nie tworzy. Metoda rozmnażania przez dzieci jest prosta do wykonania i właśnie ją Państwu opisaliśmy.

Jak sadzić i pielęgnować hippeastrum

Lukrecja po kwitnieniu

Gdy kwiaty lycoris uschną, zaczną formować się jego liście. Pod koniec jesieni należy usunąć suche organy rośliny, ale nie ma potrzeby wykopywania cebul na zimę: zapuszczają głębokie korzenie i nie boją się nawet silnych mrozów. Jeśli spodziewana jest bezśnieżna mroźna zima, przykryj obszar warstwą suchych liści lub świerkowych gałęzi. Wraz z nadejściem wiosny schronienie można usunąć.

Szkodniki i choroby Lycoris

Ani choroba, ani szkodniki lycorisu nie przeszkadzają, jednak muchy narcyzów nie mogą go uszkodzić, dlatego aby temu zapobiec, podlewaj obszar roztworem owadobójczym w okresie aktywnego wzrostu.

Rodzaje i odmiany lycoris

Nie ma wielu gatunków lycoris uprawianych w kulturze, a my przedstawimy Ci niektóre z najczęściej występujących roślin tego rodzaju w ogrodach.

Złoty Lycoris (Lycoris aurea)

Gatunek ten pochodzi z Japonii i Chin, wytrzymuje mrozy tylko do -5 ºC, dlatego lepiej jest go uprawiać jako uprawę indoor w warunkach strefy środkowej. Roślina osiąga wysokość 60 cm i średnicę ok. 20 cm Rurkowate, jasnożółte kwiaty złotego lycorisu o średnicy do 10 cm, kwitną późną wiosną lub wczesnym latem i tworzą kwiatostan 5-6 sztuk.

Zdjęcie: Golden Lycoris (Lycoris aurea)

Licoris łuszcząca się (Lycoris squamigera)

Pochodzi z Japonii, osiąga wysokość 60-70 cm, posiada pasiaste, szeroko-liniowe liście u podstawy, które pojawiają się po pachnących lejkowato-różowych kwiatach z żółtym środkiem i zakrzywionymi okwiatami więdnąć, zebrane w pęczek po 6-8 sztuk. Gatunek ten nie tworzy nasion, dlatego rozmnaża się przez cebulki potomne.

Na zdjęciu: Licoris łuszcząca się (Lycoris squamigera)

Licoris radiant (Lycoris radiata)

W warunkach naturalnych występuje w Nepalu, Korei i Chinach, jest również naturalizowany w USA, Japonii i innych krajach. Radiant Licoris to roślina wieloletnia, która tworzy kwiaty przed liśćmi. Na wysokości strzały kwiatowe promiennego lycoris mogą sięgać od 30 do 70 cm.Długie liście, umieszczone równolegle do siebie, o szerokości nie większej niż 1 cm, czasami wyginają się od środka talerza. W kwiatach o nieregularnym kształcie boczne płatki przypominają długie i cienkie czułki odchylające się do tyłu, a pośrodku znajduje się wiązka krótkich i szerokich płatków o łukowatym falistym kształcie.

Zdjęcie: Lycoris radiata (Lycoris radiata)

Lycoris krwistoczerwony (Lycoris sanguinea)

Jest to gatunek zwarty, osiągający wysokość 45 cm, ten lycoris tworzy drobne listki w kwietniu, które giną w czerwcu, a roślina kwitnie w sierpniu jasnymi szkarłatnymi kwiatami o średnicy około 5 cm.

Na zdjęciu: Lycoris krwistoczerwony (Lycoris sanguinea)