Tak zwana lilia amazońska w kulturze jest reprezentowana tylko przez dwa gatunki: eucharystię amazońską i eucharystię wielkokwiatową. To prawda, wielu ekspertów uważa, że są to dwie odmiany tego samego gatunku.
Eucharis jest ozdobny nie tylko ze względu na duże, białe kwiaty. Atrakcyjne są również liście rośliny: duże, szmaragdowozielone, błyszczące.
W naszym artykule znajdziesz wiele informacji o tym błyskotliwym przedstawicielu rodziny Amaryllid, w tym uzyskanie odpowiedzi na takie pytania:
- jakie warunki i jaką opiekę potrzebuje roślina do rozwoju i kwitnienia;
- jak rozmnaża się lilia amazońska;
- jakie problemy możesz napotkać, gdy hodujesz eucharystię na parapecie.
Posłuchaj artykułu
Sadzenie i pielęgnacja Eucharystii
- Kwitnienie: 2-3 razy w roku.
- Oświetlenie: jasne rozproszone światło, półcień.
- Temperatura: w sezonie ciepłym 18-22 ˚C, zimą 16-18 ˚C.
- Podlewanie: w okresie wegetacji - 2 razy w tygodniu, w okresie odpoczynku - po wyschnięciu wierzchniej warstwy podłoża.
- Wilgotność powietrza: wysoka, roślina wymaga regularnego opryskiwania liści i utrzymywania na palecie wilgotnymi kamykami.
- Top dressing: płynne nawozy dla roślin kwitnących o niskiej zawartości azotu dwa razy w miesiącu tylko w okresie aktywnego wzrostu.
- Okres spoczynku: nie jest wyraźny, ale zaleca się, aby roślina odpoczęła po kwitnieniu przez 1-1,5 miesiąca.
- Przeszczep: po kwitnieniu raz na 3-4 lata.
- Rozmnażanie: nasiona i dzieci.
- Szkodniki: przędziorki, mszyce, wciornastki i owady łuskowate.
- Choroby: szara zgnilizna, staganosporoza (czerwone oparzenie).
Lily Eucharis (łac. Eucharis) należy do rodzaju bulwiastych roślin z rodziny Amaryllis. Rodzaj liczy około 20 gatunków. W tłumaczeniu z greckiego „eucharis” oznacza „pełen wdzięku”, który bez wątpienia charakteryzuje zarówno kwiaty, jak i liście rośliny. W swoich naturalnych siedliskach, w Ameryce Środkowej i Południowej od Gwatemali po Boliwię, kwiat eucharis rośnie w cieniu na niższych warstwach wilgotnych lasów. Eucharis nazywana jest także „lilią amazońską”, ponieważ najwięcej gatunków tej rośliny obserwuje się na wschodnich stokach Andów, w Kolumbii i zachodniej Amazonii. Roślina eucharis została wprowadzona do Europy w pierwszej połowie XIX wieku i bardzo szybko stała się rozpoznawalną i popularną rośliną w naszych ogrodach i na parapetach.
Kwiat Eucharis - opis
Eucharis amazon to roślina bulwiasta. Kuliste cebule eucharis osiągają średnicę 6 cm.Liście ciemnozielone w ilości od 2 do 7 sztuk, szerokie, lancetowate, na długich, grubych ogonkach, do 55 cm długości, do 20 cm szerokości.Liście są lekko pomarszczone, z wyraźnymi podłużnymi żyłkami. Pachnące kwiaty eucharystii, pojawiające się na szypułce o długości do 80 cm w sierpniu lub wrześniu, przypominają żonkile - duże, białe, zebrane w kwiatostany w kształcie parasolek po 3-10 sztuk, z koroną, której kolor w zależności od gatunku może być zielony lub żółty. Owoc Eucharis to trójkomorowa skórzana kapsułka.
Domowa opieka nad Eucharystią
Jak dbać o Eucharystię
Dbanie o eucharystię jest proste, ale zanim opowiemy o treści eucharystii w domu, chcemy Cię ostrzec, że roślina doniczkowa eucharis wymaga znacznej przestrzeni. Pod każdym innym względem jest to bardzo bezpretensjonalny kwiat. Na przykład, pomimo faktu, że eucharis nie jest rośliną kochającą cień, możesz ją umieścić w pobliżu dowolnego okna, nawet północnego, a będzie świetnie się czuła i świetnie wyglądała.
Unikaj bezpośredniego światła słonecznego w południe na liściach i kwiatach rośliny, aby jasne słońce ich nie paliło.
Na zdjęciu: Kwitnąca EucharystiaKomfortowa temperatura dla Eucharystii to 18-22 ºC, nawet zimą nie wymaga chłodnej zawartości, wystarczy 16-18 ºC, ale staraj się chronić kwiat przed ekstremalnymi temperaturami i przeciągami, w przeciwnym razie następny rozkwit Eucharystii nie będzie tak obfity, a kwiaty będą mniejsze. Podlewanie eucharystii w okresie aktywnego wzrostu powinno odbywać się dwa razy w tygodniu, w okresie odpoczynku - nieco rzadziej. Musisz skupić się na stanie podłoża: nie powinno ono całkowicie wyschnąć, ale wierzchnia warstwa powinna wyschnąć. Nie nadmiernie zwilżaj gleby, w przeciwnym razie żarówka zgnije!
Eucharystia kwiatowa w pomieszczeniach jest z natury rośliną tropikalną, dlatego wymaga dużej wilgotności, którą w domu można osiągnąć poprzez regularne spryskiwanie liści osiadłą wodą o temperaturze pokojowej. Konieczne jest ciągłe rozpylanie eucharystii, zwłaszcza zimą, kiedy powietrze w pomieszczeniu wysycha od stale pracujących urządzeń grzewczych. Jeśli oprysk nie wystarczy, Eucharystię trzymaj na palecie mokrych kamyków, a liście od czasu do czasu myj pod prysznicem lub wytrzyj wilgotną gąbką. Przestają opryskiwać tylko na czas kwitnienia, od momentu pojawienia się szypułki, w przeciwnym razie, jeśli wilgoć dostanie się na kwiaty i pąki, zaczną brązowieć.
Na zdjęciu: kwiat EucharisEucharis nawozowy
Eucharis jest karmiony tylko w okresie aktywnego wzrostu i kwitnienia dwa razy w miesiącu. Nawozy płynne są preferowane do kwitnienia roślin domowych o niskiej zawartości azotu (rolnictwo, bone forte, fertika-lux). Istnieją zalecenia, aby do nawożenia używać naprzemiennie nawozów mineralnych i organicznych. Jak tylko roślina zaniknie, karmienie zostaje zatrzymane.
Przeszczep Eucharis
Eucharis jest przeszczepiany co 3-4 lata w okresie uśpienia, kiedy Eucharis już zakwitła, starając się nie zakłócać glinianej kuli, ponieważ roślina reaguje na uszkodzenie korzeni, a nawet samo naruszenie ich pozycji jest bardzo bolesne.
Gleba dla rośliny jest wybierana pożywna, składająca się z liściastej, darniowej, włóknisto-torfowej, a także zgniłego krowiego łajna i piasku. Doniczka jest raczej szeroka niż głęboka.
Cebulę wraz z glinianą bryłą zanurza się w nowym naczyniu na głębokość 4-5 cm na dwucentymetrowej warstwie drenażu i wlewając glebę, ubija się ją, wypełniając puste przestrzenie. Przeszczep eucharis nie zapewnia oddzielenia dzieci od cebulki matki w celu ich zasadzenia następnie w osobnym naczyniu, ponieważ sadzone same nie kwitną długo.
Powielanie Eucharystii
Eucharis czasami rozmnaża się przez nasiona, ale najczęściej nadal przez dzieci. W przeciwieństwie do innych cebul, cebulę macierzystą i sam krzew eucharystyczny należy podzielić tak, aby w każdej części pozostało 4-5 cebul - aby korzenie były mniej uszkodzone, a delenki łatwiej zakorzeniły się w nowych doniczkach, szybko zarastając dziećmi. Te delenki będą mogły kwitnąć już w tym roku.
Jeśli chodzi o rozmnażanie nasion, ta ścieżka jest długa i wyczerpująca zarówno dla hodowcy, jak i dla rośliny, zwłaszcza że sadzonki kwitną nie wcześniej niż pięć lat później.
Na zdjęciu: Uprawa eucharystii w domuEucharis po kwitnieniu
W przeciwieństwie do innych amarylisów, w eucharystii okres uśpienia nie jest wyraźnie wyrażony - nie zrzuca liści. Ale każda roślina powinna odpocząć, aby zyskać siłę do następnego kwitnienia. Dlatego, gdy tylko Eucharystia zakwitnie, usuń już niepotrzebne szypułki, stopniowo ograniczaj podlewanie i całkowicie przestań karmić i pozwól roślinie odpocząć przez półtora miesiąca. Możesz przenieść go do chłodniejszego pokoju lub nie musisz. Kiedy roślina ma małe potomstwo - znak, że roślina się budzi - zacznij stopniowo zwiększać podlewanie.
Szkodniki i choroby Eucharystii
Szkodliwe owady i możliwe choroby Eucharystii
Przy dobrej odporności na szkodniki eucharystia nadal czasami cierpi na wciornastki, owady łuskowate i przędziorków.
Nie otworzę dla ciebie Ameryki, jeśli dodam, że dzieje się tak tylko z osłabionymi roślinami, które nie są odpowiednio pielęgnowane. Z tymi owadami trzeba walczyć za pomocą ogólnoustrojowych środków owadobójczych (Aktellik, Fitoverm), które można znaleźć w każdej kwiaciarni, ale inwazji szkodników lepiej zapobiegać przestrzegając zasad dbania o eucharystię.
Na zdjęciu: duży kwiat eucharystiiSpośród chorób najczęściej eucharystia dotyka szarej zgnilizny. Przyczyną choroby jest wysoka wilgotność powietrza przy niskiej temperaturze pokojowej. Pierwszym krokiem jest ograniczenie podlewania i potraktowanie rośliny preparatami na szarą zgniliznę - roztworem płynu Bordeaux, Championa lub Topazu w przypadku łagodnej infekcji. W przypadku stwierdzenia silnie uszkodzonych obszarów należy je wyciąć do zdrowej tkanki, a roślinę potraktować preparatami kontaktowymi zawierającymi miedź - siarczanem miedzi, miedzianem, oksychomem.
Eucharis nie kwitnie
Przy odpowiedniej pielęgnacji Eucharystia kwitnie dwa, a nawet trzy razy w roku. A co, jeśli Eucharystia nie kwitnie przez długi czas? Konieczne jest zrozumienie przyczyn tego zjawiska.
Aby uzyskać wczesne kwitnienie, cebulki eucharystii sadzi się w jednym naczyniu w kilku kawałkach, ponieważ pojedyncza cebulka nie zakwitnie, dopóki nie zarośnie dużej liczby dzieci, a może to nastąpić dopiero po 3-5 latach. To jest najczęstszy powód, dla którego Eucharystia nie kwitnie przez długi czas. Inne przyczyny związane są z nieprawidłową treścią Eucharystii - przeciągi, zmiany temperatury. Odśwież zasady dbania o roślinę, popraw swoje błędy, a problem sam się rozwiąże.
Na zdjęciu: Eucharis w plenerzeJak sprawić, by Eucharystia rozkwitła
Umieść roślinę w chłodnym, zacienionym miejscu na zimę, zmniejsz podlewanie, pozwalając ziemnym prawie całkowicie wyschnąć i przestań karmić - to będzie dobry wstrząs na Eucharystię, która na wiosnę wyrośnie i na pewno zakwitnie.
Eucharis zmienia kolor na żółty
Jeśli tylko kilka liści żółknie, nie jest to przerażające. Ale jeśli liczba żółtych liści wzrośnie i pojawią się na nich ciemne plamy, jest to zły znak. Dzieje się tak, ponieważ nastąpiła gwałtowna zmiana warunków utrzymania rośliny - dlatego liście eucharystii żółkną: od wysychania lub podlewania gleby, z hipotermii rośliny.
Na zdjęciu: Eucharystia w ogrodzieLiście Eucharis opadają
Jeśli liście eucharis żółkną i odpadają, należy sprawdzić stan korzeni, usunąć zgniłe obszary, opatrzyć rany pokruszonym węglem i posadzić roślinę na nowym podłożu. Po przesadzeniu utrzymuj kwiat w cieple, oszczędnie podlewaj i zadbaj o ochronę przed słońcem. Jeśli nie znaleziono zgnilizny w korzeniach, przeczytaj ponownie zasady opieki nad rośliną i zidentyfikuj błędy, które mogą doprowadzić do takiej sytuacji.
Gatunki i odmiany eucharystii
Najczęstszymi gatunkami eucharystycznymi w kulturze są:
Eucharis grandiflora (Eucharis grandiflora)
Jej cebulki mają średnicę 3-6 cm, liście szeroko lancetowate, na długich ogonkach, kwiaty białe, pachnące, do 12 cm średnicy, zebrane w kwiatostany po 3-6 sztuk, długość szypułki od 60 do 80 cm, kwitnie w maju, sierpniu i zimie ... Ojczyzna - kolumbijskie Andy.
Zdjęcie: Eucharis grandiflora (Eucharis grandiflora)Eucharis biały (Eucharis candida)
Również pochodzi z Kolumbii. Ma jajowatą główkę o średnicy do 5 cm, liście szeroko eliptyczne o długości do 40 cm i szerokości do 15 cm, zwężające się ku nasadzie i skierowane na wierzchołek. Szypułka jest zielona z brązową, w baldaszkowatym kwiatostanie o 6-10 białych, pachnących kwiatach. Kwitnie w marcu.
Na zdjęciu: Eucharis biała (Eucharis candida)Eucharis mastersii
Również kolumbijskie, z tą samą cebulką co biała eucharystia, z szeroko owalnymi liśćmi do 25 cm długości i 15 cm szerokości, okrągłe u nasady, na niezbyt długich ogonkach. Na okrągłej szypułce w przekroju najczęściej znajdują się dwa parasole kwiatowe. Kwitnie również w marcu.
Eucharis Sanderi
Pochodzi również z Ameryki Południowej, ma cebulę jajowatą, szerokie owalne liście do 30 cm długości, do 17 cm szerokości, sercowate u nasady, do 15 cm długości na ogonku. Na zaokrąglonej szypułce znajduje się parasolka z 2-3 białymi kwiatami, ale jest forma wielokwiatowa z 4-6 małymi kwiatami w kwiatostanie. Drzazga korony jest żółtawa. Kwitnie od lutego do kwietnia. Zwykle uprawiany komercyjnie.
Na zdjęciu: Eucharis amazon / Eucharis amazonicaEucharis subedentata
Lub bezzębna kalifruria, również pochodząca z lasów kolumbijskich. Żarówka jest owalna, liście są trójkątne, podłużne, do 23 cm długości i do 11 cm szerokości, z długimi rowkowanymi ogonkami. Parasole z 6-8 białymi kwiatami na wąskiej szypułce.
Najczęściej eucharystia wielkokwiatowa jest uprawiana w kulturze.
